Wat gebeurd er als een hond na een (paar) jaar zijn/haar moeder terugziet?

Het herkennen van familie.



Het zal niemand verbazen dat puppy’s hun moeder herkennen, of andersom, dat een moederhond haar pups herkent.

Maar is van wederzijdse herkenning nog steeds sprake als pups het nest al voor langere tijd hebben verlaten en reeds volwassen zijn?Tot die ontdekking kwam ik steeds weer als ik een kenneldag had.

Het vermogen van de hond om zijn directe bloedverwanten te herkennen en deze informatie vast te houden stond centraal in het volgende onderzoekje. Tijdens dit onderzoek werd bekeken vanaf welke leeftijd een pup in staat is zowel zijn moeder als zijn broers en/of zussen te herkennen.

Moeders werden getest op hun vermogen de eigen pups (die zich op dat moment nog in het nest bevonden) te herkennen. Dezelfde tests (gebaseerd op een keuze uit twee), werden herhaald op het moment dat de "puppy’s" de leeftijd van twee jaar hadden bereikt. Dit resulteerde in de volgende gegevens: Als pups tussen de 4 en 5 1/2 weken zijn, zijn zij in staat om hun broers, zussen en moeder te herkennen. Moeders kunnen dan ook hun eigen pups van anderen onderscheiden. Olfactorische prikkels (geur) zijn bij beide groepen voldoende zich van elkaar bewust te zijn. De voorkeur van de pup gaat op deze leeftijd overigens wel uit naar de moeder (boven broers en zussen). Ook na twee jaar kunnen teven, die hun eigen pups niet meer gezien hebben vanaf het moment dat deze tussen de acht en twaalf weken het nest hebben verlaten, de eigen, nu volwassen kroost herkennen.

Pups herinneren zich op hun beurt na twee jaar hun eigen moeder. Anders is het bij de herkenning tussen broers en zussen onderling. Zij herinneren zich alleen nog elkaar bestaan op het moment dat zij in de 22 maanden ervoor samen met een andere broer of zus gehuisvest zijn geweest.