Waarom bestaan er geen honden met het syndroom van down?

Hier heb ik eens wat over gelezen. De precieze details weet ik niet meer. In ieder geval komt het erop neer dat Down syndroom wel degelijk voorkomt, maar niet zo vaak als bij mensen. Kittens en puppy's met deze genetische afwijking overleven het echter vaak niet. Of ze sterven al in de baarmoeder, of al vlak na de geboorte. In de natuur zal een moederdier een jong met zo'n afwijking meestal verstoten, omdat het geen overlevingskansen heeft. Down gaat meestal samen met verschillende lichamelijke afwijkingen, onder andere aan het hart. Omdat wij niet screenen op Down bij puppy's en kittens en dus ook niet overgaan tot het verhelpen van o.a. de afwijkingen aan het hart, overlijden ze. Misschien erg sneu, maar ik vraag me af of je een dier met ernstige Down wel een prettig leven kan bieden.
Ik kan me nog herinneringen van het artikel dat er foto's bijstonden. De kittens en puppy's hebben net als mensen met Down, ook afwijkingen aan de vorm/bouw van het gezicht/ de schedel en hebben ook afwijkende plooien in de pootjes.

Diergeneeskundige faculteit Utrecht schrijft hierover het volgende:

Bij dieren komt het syndroom van Down echt maar heel zelden voor. Syndroom van Down is de naam voor mensen die geboren worden met een afwijking in het 21e chromosoom.

Eh..chromosomen?! Ons lichaam en dat van een dier bestaat uit cellen en die cellen zijn weer opgebouwd uit chromosomen. Chromosomen komen altijd in paren voor, ze zijn opgebouwd uit een mannelijk en een vrouwelijk deel (de zaadcel en een eicel).

Bij mensen met het syndroom van Down bestaat het erfelijke materiaal van het 21ste chromosoom niet in tweevoud, maar in drievoud. Het gevolg is een verstandelijke handicap en de bekende, afwijkende gelaatstrekken. Vroeger (19e eeuw) werden mensen met het syndroom van Down mongooltjes genoemd. Ze leken namelijk erg op Aziaten vanwege de stand van de ogen. In die tijd werden Aziaten nog mongolen genoemd. Nu spreken we alleen van Mongolen als we de inwoners van Mongolië bedoelen.

Maar terug naar de dieren. Bij de mens en de meeste diersoorten is het hebben van chromosomen in drievoud al voor de geboorte of kort daarna dodelijk. Wat dat betreft is het syndroom van Down echt een uitzondering. Mensen met het syndroom van Down worden meestal minder oud, maar hebben nog een redelijke levensverwachting. Dieren niet; een dier met een verdriedubbeld chromosoom (met uitzondering van de geslachtschromosomen) sterft kort voor of na de geboorte.

Zijn er dan helemaal geen dieren met Downsyndroom? Voor zover bekend zijn er slechts twee dieren in de geschiedenis geweest die het Downsyndroom leken te hebben: een chimpansee en een orang-oetan, beiden met een verdriedubbeling van het 22ste chromosoom. Misschien hebben jullie net die ene Orang Oetan gezien, maar ik denk het niet!