Als een hond uit zijn doen is, kun je dat beslist zien aan zijn kop.
Honden vertonen veel mimiek, ook dromen ze en kennen ze dus emoties.
een hond die blij is verraad dat duidelijk, dus als een hond gestresst is 9pijn , angst, onzekerheid, tegenstrijdig gedraag van de baas, dominant gedrag van ander dier, om een paar zijstraten te noemen, dan kan een hond zelfs verontwaardigd kijken.
Ik lees van diverse mensen dat ze het idee hebben dat honden niet veel "state of minds "kunnen hebben, waaronder boeken van gedragsdeskundigen.
Wij fokken en voeden ruim 20 jaar hondjes op en ze vertonen reeds van jongs af aan een heel scala van gelaatsuitdrukkingen.
Sommigen spiegelen zich zo aan ons dat ze echt lachen met ontblootte tanden.
Een dierenarts die door een van onze goedgeluimde diertjes toegelachen werd, was bang dat de hond ging bijten/ aanvallen.
Ik heb toen laten zien dat ze echt lachte en dat ook gedemonstreerd.
De dierenarts had dit nog nooit gezien.
Het is mogelijk dat veel honden weinig gelaatsuitdrukking vertonen , omdat er toch (vrijwel) niet op gereageerd wordt.
Als je echter je pasgeboren pup behandelt als een denkend wezen zonder te antropomorfiseren(= is hond als mens zien), ontwikkelt een slimme hond een heel scala gelaatsuitdrukkingen.
Dit hangt echter in onze situatie samen met het feit dat onze hondjes die we houden van geboorte tot dood bij ons zijn en we aan alle door ons gefokte pupjes veel aandacht en genegenheid geven, zodra ze ondernemend worden.
Reeds voordat ze kunnen zien wegen we ze dagelijks en strelen en koesteren de pupjes die -pasgeboren- ongeveer 150 gram wegen. en dus zeer klein zijn.
Ze reageren dan echter al met hun gelaatstrekken op ons.
Dus als een hond weinig mimiek heeft, heeft hij dat niet kunnen ontwikkelen in zijn eerste levensjaren.
Vooral die eerste maanden zijn heel belangrijk, omdat er dan (net als bij mensen) veel synaptische verbindingen in de hersenen aangesloten zijn, wat gebruikt wordt blijft bestaan en wat niet gebruikt wordt verdwijnt aan aansluitingen.
Dus is de start van een pup sterk bepalend voor zijn palet aan uitingsmogelijkheden.
Mensen die meer op commerciele grondslag met honden omgaan hebben hier misschien minder oog voor.
Niet zelden publiceren zij echter meer artikelen die op hun ervaring gebaseerd is.
daarom schrijf ik dit even uitgebreid op.