Wat is een virtuele drive?
1.6K
1.6K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Een dvd, dvd-rom, of CD hebben allen een eigen schijfstructuur. Als deze digitaal gekopieerd worden heb je mogelijk dit gewoon naar een map de kopieren. Hierdoor vervalt de indeling en moet je in het brandprogramma (als je hem weer op drager wilt branden) wegwijs maken in wat je wilt branden.
Makkelijk is het om een digitale kopie te maken van de dvd of cd door hem in een gecomprimeerde map te plaatsen: Iso, rar, zip zij hier maar enkele voorbeelden van.
In deze gecomprimeerde mappen worden de schrijfstructuur behouden zodat deze als dvd of direct weer gebrand kan worden. Je zou een dvd namelijk ook per ongeluk als passieve video-data-disc kunnen branden zodat een dvd-speler hem niet herkend.
Nu is het voor veelgebruikers natuurlijk volstrekt onhandig om alles te branden wat er is cd of dvd geleverd of gedownload wordt. Hiervoor kun je dus een virtuele drive inschakelen. De fysieke drive herkend de klassieke dvd of cd. Op die manier herkend de virtuele drive de bestandstructuur zoals die in de Rar of Iso opgeslagen is.
Update: tegenwoordig herkennen brandprogramma's zoals nero DVD mappen of losse bestanden gemakkelijker dan vroeger. Maar ook virtual drive programma kunnen mappen lezen in plaats van alleen gecomprimeerde of puur alleen ingepakte bestanden.
Toegevoegd na 1 minuut:
Sorry, paar zinfoutjes
(Lees meer...)
Makkelijk is het om een digitale kopie te maken van de dvd of cd door hem in een gecomprimeerde map te plaatsen: Iso, rar, zip zij hier maar enkele voorbeelden van.
In deze gecomprimeerde mappen worden de schrijfstructuur behouden zodat deze als dvd of direct weer gebrand kan worden. Je zou een dvd namelijk ook per ongeluk als passieve video-data-disc kunnen branden zodat een dvd-speler hem niet herkend.
Nu is het voor veelgebruikers natuurlijk volstrekt onhandig om alles te branden wat er is cd of dvd geleverd of gedownload wordt. Hiervoor kun je dus een virtuele drive inschakelen. De fysieke drive herkend de klassieke dvd of cd. Op die manier herkend de virtuele drive de bestandstructuur zoals die in de Rar of Iso opgeslagen is.
Update: tegenwoordig herkennen brandprogramma's zoals nero DVD mappen of losse bestanden gemakkelijker dan vroeger. Maar ook virtual drive programma kunnen mappen lezen in plaats van alleen gecomprimeerde of puur alleen ingepakte bestanden.
Toegevoegd na 1 minuut:
Sorry, paar zinfoutjes
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Andere antwoorden (6)
Dat is ruimte die je wel hebt, maar die je niet ziet.
Het totaal is bijv 250. Gereserveerd is 25 voor je virtuele
drive. Dan zie je maar 225.
(Lees meer...)
Het totaal is bijv 250. Gereserveerd is 25 voor je virtuele
drive. Dan zie je maar 225.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Dat is een drive, waarvan je PC denkt dat het een CD of een DVD is. Maar in feite houdt een stukje software de boel voor de gek.
(Lees meer...)
13 jaar geleden
Misschien bedoel je zoiets als: Daemon tools?
Dat kun je gebruiken om programma's af te spelen zonder een echte CD te gebruiken. een virtuele drive dus.
(Lees meer...)
Dat kun je gebruiken om programma's af te spelen zonder een echte CD te gebruiken. een virtuele drive dus.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Je hebt twee soorten:
- een virtuele CD/DVD-speler (zoals daemontools ja) waarmee je bijvoorbeeld *.iso-bestanden kan openen die dan door je computer worden herkend als een echte CD of DVD.
- een virtuele harde schijf (vaak gebruikt bij virtuele computers). Bij een virtuele computer heb je ook een virtuele schijf nodig om het systeem virtueel te kunnen draaien. Die virtuele schijf is een groot (meestal *.vhd) bestand op je schijf. Dat bestand wordt in je virtuele computer geladen die hem herkent als een gewone harde schijf waar hij netjes dingen op kan opslaan...
Het nut van virtuele drives:
- je hoeft geen CD's of DVD's te branden na bijvoorbeeld het downloaden omdat je ze direct kan kijken door ze in een virtuele drive in te laden
- je creëert een virtuele harde schijf voor je virtuele computer om 'schade' en troep op je echte schijf te voorkomen. een virtuele computer met een virtuele schijf is dus ideaal om virussen en software te testen want je echt installatie/computer zal er niet door beschadigd raken.
(Lees meer...)
- een virtuele CD/DVD-speler (zoals daemontools ja) waarmee je bijvoorbeeld *.iso-bestanden kan openen die dan door je computer worden herkend als een echte CD of DVD.
- een virtuele harde schijf (vaak gebruikt bij virtuele computers). Bij een virtuele computer heb je ook een virtuele schijf nodig om het systeem virtueel te kunnen draaien. Die virtuele schijf is een groot (meestal *.vhd) bestand op je schijf. Dat bestand wordt in je virtuele computer geladen die hem herkent als een gewone harde schijf waar hij netjes dingen op kan opslaan...
Het nut van virtuele drives:
- je hoeft geen CD's of DVD's te branden na bijvoorbeeld het downloaden omdat je ze direct kan kijken door ze in een virtuele drive in te laden
- je creëert een virtuele harde schijf voor je virtuele computer om 'schade' en troep op je echte schijf te voorkomen. een virtuele computer met een virtuele schijf is dus ideaal om virussen en software te testen want je echt installatie/computer zal er niet door beschadigd raken.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
Waarom die min nou weer? Het is toch een goed antwoord? Graag reactie!
Met virtueel geheugen wordt een mechanisme bedoeld waarmee een besturingssysteem een deel van de harde schijf gebruikt om tijdelijk niet gebruikte gegevens te bewaren om zo meer werkgeheugen (RAM) vrij te houden voor belangrijkere zaken. Dit wordt de wisselbestand (swapfile) of swap-ruimte genoemd.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden
De harde schijf op je computer heeft een bepaald aantal
GigaByte. Heel vroeger noemden we dat de C:-schijf.
Tegenwoordig wordt deze ene harde schijf meestal gesplitst in meerdere subschijven (bijv. C:\ F:\ G:\ H:\)
Deze subschijven noemen we virtuele (ofwel schijnbare)drives (~schijven), omdat ze in het echt niet bestaan, maar wel voor de gebruiker apart te benutten en te zien zijn. In werkelijkheid is het echter nog steeds dezelfde ene schijf.
(Lees meer...)
GigaByte. Heel vroeger noemden we dat de C:-schijf.
Tegenwoordig wordt deze ene harde schijf meestal gesplitst in meerdere subschijven (bijv. C:\ F:\ G:\ H:\)
Deze subschijven noemen we virtuele (ofwel schijnbare)drives (~schijven), omdat ze in het echt niet bestaan, maar wel voor de gebruiker apart te benutten en te zien zijn. In werkelijkheid is het echter nog steeds dezelfde ene schijf.
Verwijderde gebruiker
13 jaar geleden