Kan een mens enkel wijs of verlicht worden door lijden en pijn?

Nee, dat is niet zo. Want iedereen is al verlicht. De zon (of artificieel licht) schijnt op iedereen, dus iedereen is verlicht.

Verlicht zijn kun je niet worden en jij kunt niets doen om het tegen te houden of te bevorderen. Net zo min als dat je wijsheid kunt vergaren.

nee, dat willen mensen graag geloven omdat het het lijden zin zou geven. maar helaas het is een hoax.

Nee hoor, soms zijn het hele kleine dingen waardoor je ineens het licht ziet, dat hoeft niet per definitie door lijden of pijn te komen.

Wijsheid is iets dat je van nature in je hebt, een optimale combinatie van verstand en gevoel en wat je verder kunt onwikkelen door o.a. oog te hebben of te krijgen in heel veel in de wereld om je heen het wonder van het leven te leren zien.

Het lijden kan je ogen ook openen, maar is niet noodzakelijk.

Wèl kun je je misstappen ofwel fouten gebruiken om ervan te leren. Op die manier geef je aan de fouten een zeker nut.

Op zich is die instelling al een stap in de richting van de wijsheid, lijkt mij.

Groetjes,

Ton

Nee, niet perse. Karma is een grote gemeengoed om in te lossen, daarmee gaat vaak een crisis van uit.
Als je echter al goede levens hebt geleidt, zul je weinig karma hebben. Je blokkades zullen daarmee ook minder zijn.

Je bent dan dichter bij wijsheid.

Nee dat hoeft niet altijd zo te zijn, alhoewel je door een periode van lijden mits je het niet verbitterd, je een grote ontwikkeling kunt doormaken.
Dat zie je toch vaak met mensen die veel meegemaakt hebben in hun leven, de levenswijsheid die ze hebben, maakt je dan toch stil.
Je ziel is volmaakt en bewust, de clou is dat je daarmee in verbinding raakt.
Dan zul je herinneren, en in wijsheid toenemen.
Maar probeer intussen wel gewoon ontspannen te leven, in een goede mix.

Niet enkel door lijden en pijn, het kan op allerlei manieren wel.

Wel wis en waarachtig. Het veronderstelt dat je weet hoe het leven in elkaar zit. Daarvoor op zijn beurt moet je een zeer gedegen zelfkennis hebben.

Stel nu dat iemand eerst een schok heeft nodig gehad om tot die twee zaken te komen. Dan kan hij/zij daarna vrijwillig aan de gang gaan. En dan pluk je de ervaringen die je nodig hebt om verder te komen gewoon op uit de dingen van alledag.

Dus zeker in tweede instantie zijn geen zware ervaringen meer nodig. Maar wie uit eigen beweging aan de gang gaat, kan zonder schokken wijs worden. Het heelal is vriendelijk ingesteld tegenover de mens.

Ik denk het niet. Lijden en pijn staan voor negatieve dingen.

Je hoort/ziet inderdaad dat mensen zich bewúster worden na een moeilijke periode.

Maar het hoeft niet altijd zo te zijn dat men pas door lijden/verdriet wijsheid vergaren.

Ik zelf ben niet vrij geweest van een pijnloos leven, toch wist ik als kind al dat er meer was. Ik was mij altijd al bewust van alles wat om mij heen gebeurde en in mij.

Wijsheid kun je vergaren door bewust te leven, bewust te luisteren naar je zelf, te voélen wie jij bent! Te ervaren hoe liefde leeft in jou! Je verdiepen in zaken, wat is het Goddelijke, het Universum, de Cosmos of hoe je dit ook noemen wilt. Voélen of er éénheid is in jou met het Goddelijke. Bewust te worden van de werking van energie. De invloed die energie van jou of de ander kan hebben.

Ik hoop dat je hier wat mee kunt, aan hebt.

Nee, al zetten ervaringen met lijden en pijn mensen wel vaak aan om op zoek te gaan. Zulke persoonlijke ervaringen kunnen wel helpen om compassie te ontwikkelen voor ander e mensen en om oog te hebben voor mensen die het moeilijk hebben en daar mee om te gaan.

In het japanse Zen-boeddhisme kent men de "plotselinge verlichting", die sommige mensen "overkomt", die niet jarenlang hebben gestudeerd, gemediteerd en zich van alles hebben ontzegd.

En bij mijn weten werd iemand als Osho persoonlik ook niet overmatig gekweld door lijden en pijn vóór zijn "verlichting". (daarna had hij wel last van zijn rug en diabetes).

Een mens wordt niet verlicht dankzij pijn en lijden, maar ondanks pijn en lijden.

Het will om wijsheid te vergaren en verlicht te worden kan alleen ontstaan vanuit een behoefte.
Een behoefte kan alleen onstaan uit het missen van iets. Het missen van iets veroorzaakt altijd een zekere mate van lijden.
Mensen kunnen vanuit hun lijden een enorm spiritueel groei maaken als ze de juiste vragen weten te stellen.

Wat mij betreft niet, nee.
Wanneer men het 'geluk' heeft, gaat men achterover leunen, gebeurt er niks. Er 'hoeft' dan toch ook niks?
Misschien is het daarom maar beter, dat er wat 'wrijving' is, dan komt ten er minste ook wat 'glans'!
Dus, slechts alleen door het 'een', KAN het 'ander'!

Toegevoegd na 4 dagen:
Overigens, je bent al verlicht!
je bent het alleen 'vergeten'.
Sommigen hebben iets werkelijk desastreus nodig om wakker te willen worden uit de droom, dat ze 'er' -nog- niet zijn!
In feite heb je niks nodig om verlicht te worden, je bent het al!