Waarom trekt de paranormale wereld?

Alles wat onbekend of niet alom geaccepteerd is is interessant. Persoonlijk trouwens, trekt het me voor geen meter! Integendeel....

Het onbekende trekt ze. Ze willen graag meer weten over hetgeen ze niet kunnen bevatten.
Dus wat ze daar zoeken, weten ze in de meeste gevallen zelf ook niet. Antwoorden op onbekende vragen.

Naar mijn mening zoeken mensen daar een verklaring naar waarom het leven niet eerlijk/vervullend is. Karma, spoken, zielen enz.

Wanneer je genoeg hebt in je leven zoek je hier niet verder naar. Als je wel meer betekenis zoekt in je leven dan kan het paranormale daarin een uitlaatklep zijn.

Dit betekent niet of het al dan niet waar is en of paranormale zaken bestaan. Maar wanneer je een vol leven hebt zoek je niet verder naar zulke zaken, juist als je iets mis ga je op zoek naar een middel op die leegte te vullen.

Ze zoeken antwoorden op vragen waar de wetenschap geen antwoord op kan geven.
Zodra de wetenschap wél antwoord kan geven, valt 't niet langer onder paranormaal.
M.a.w: alles wat paranormaal is, bestaat niet.

Het leven zit vol vragen, en er zijn heel veel vragen die te maken hebben met zingeving.
Waarom leven we, is er een leven na de dood of is dit juist absoluut niet zo enz.
Het zoekgebied daarvoor kan zich uitstrekken naar de verhalen over paranormale ervaringen.
In de "paranormale wereld" zijn mensen die denken daar een antwoord op te weten, of hebben daar op z'n minst ideeën of theorieën over of zelfs ervaringen mee.
Dat maakt het voor heel veel mensen interessant om zich in te verdiepen.
Helaas zijn er dat wereldje ook heel veel mensen die misbruik maken van al die vragen die mensen hebben.
Dat geeft helaas de "zogenoemde paranormale wereld" onterecht een slechte naam.
Er zijn veel mensen met oprechte ervaringen en overwegingen in deze wereld, maar die worden overschaduwd door de andere mindere uitingen.
als je het kaf van het koren weet te scheiden, zul je ontdekken dat er afentoe zeer zinnige zaken gebeuren, die voor de wetenschap de moeite van het onderzoeken waard zijn.

Ik denk dat de paranormale wereld trekt als de normale wereld geen houvast meer biedt.

Toch ook voor een groot deel nieuwsgierigheid in het onbekende.

Volgens mij is in ieder geval een deel van het verhaal dat het mensen het gevoel geeft dat ze controle hebben over hun omgeving. In een paranormaal wereldbeeld gebeuren dingen niet zomaar, maar altijd om een reden.

Je hebt niet zomaar hoofdpijn, je woont op een aardstraal. Dan kan je een magneet onder je bed leggen om ervan af te komen.

Je hebt niet zomaar pech, je hebt een onopgelost issue uit een vorig leven. Dan kan je je levensles leren en heb je geen pech meer. In dit leven of weer een volgend leven.

Je hebt niet zomaar nachtmerries, je wordt geplaagd door een geest. Dan kun je de geest wegjagen of begeleiden naar het licht, en de nachtmerries zullen stoppen.

Voor sommige mensen voelt een paranormale wereld kortom een stuk veiliger dan een wereld met toeval en willekeur.

Ik heb de paranormale wereld nog nooit voelen trekken... Ze zoeken alternatieven voor de platgetreden banen als ze ziek zijn en beter willen worden en de hoop is nagenoeg opgegeven...

Wat mensen zoeken is geld verdienen (natuurlijk) enerzijds en oplossing van problemen anderzijds...

Ik denk dat jij onder paranormale ook het spirituele vind?

Sommige mensen voelen dat er nog iets mist. Dat zij met dingen bezig zijn die helemaal niet bij hun passen. Maar ze kunnen er nog niet de vinger opleggen wat het dan precies is.

Zij kunnen binnen de gewone maatschappij en wetenschap niet hun antwoorden vinden. Geloof mij, dit hebben zij probeert in de gehele historie van hun huidige leven.

Dus moeten ze "out-of-the-box" denken. Dan kom je al snel in de spiritualiteit en/of paranormale uit. Hier heb je een hele gemeenschap die ook aan het zoeken zijn. De een is al wat verder en de ander begint net. Iedereen helpt elkaar hiermee.
Ondanks dat de antwoorden nog steeds moeilijk te vinden zijn, heeft men wel het idee dat men op de juiste weg is binnen dit vlak. In ieder geval voor het moment in hun leven waarin ze nu zitten.

Mensen zoeken graag verklaringen voor zaken die wetenschappelijk niet te verklaren zijn.

Mensen willen graag dat er na dit leven nog iets is, en middels geesten/reïncarnatie/ vorige levens e.d., menen ze dit gevonden te hebben.
Of dit al dan niet waar is, laat ik -met respect voor hen die hier volledig achter staan- in het midden, want dat weten we dus allemaal niet.

mensen zijn een nieuwsgierige soort. ze willen alles weten en voelen zich niet gerus als ze iets niet weten. we verkennen daarom de ruimte op een andere soort, die op het eerst een gelijke zullen zijn, een vriendelijke band. later zouden we ze uitbuiten en hun beschaving kapotmaken, alleen uit eigen winstbelang. want zo zijn mensen.

Soms (vaak?) worden mensen gewoon geconfronteerd met (schijnbaar) onverklaarbare zaken.

Ik denk dat de oorzaak daarvan is depressie...

Mensen die onzeker staan in het leven die zoeken zekerheid in de paranormale wereld ,maar zekerheid vind je pas als je zelf met beide benen op de grond staat.

De 'waarheid' willen achterhalen.

Echt heel simpel: Mensen willen niet verdwijnen als ze doodgaan.

Maar slechts weinig mensen geloven 100% in een paranormale wereld. Veel mensen zouden meteen hun naam onder een contract zetten, als daarin stond dat zij en iedereen van wie ze houden eeuwig zouden blijven leven (bijv dmv transplantaties van nieuwe organen wanneer ze versleten zijn) en als de aarde/zon nooit verging.

Het is leuk om te fantaseren over een mooi hiernamaals en een paranormale wereld, maar de vraag is natuurlijk wie we ermee voor de gek houden. Maar toch hopen mensen bewijs te vinden dat er iets is.

Hier zijn meerdere mogelijkheden denkbaar.

Ik las hier mn dat men het 'paranormale' aangrijpt om 'de leegte' die de mens zou ervaren wil opvullen. Het betreft juist niet de leegte maar het onbegrip bij zijn omgeving of reguliere zorg.

De bezoekers bestaan vaak uit mensen met een aandoening die regulier niet meer te helpen zijn. En deze tak van "heling" als laatste strohalm zien.

Nog een groep zijn diegenen die zich niet meer begrepen voelen en in het paranormale zijn zingeving en existentie vinden.
Daar gaat het volgens mij ook om. Dat de mens zich begrepen en gelukkig voelt. Al moet er, zoals bij alles, wel een waarschuwend vingertje bij geheven worden.

Het trekt omdat er zoveel onverklaarbare dingen zijn die zo mooi zijn! De wetenschap rationaliseert alles (kapot) en maakt dat de vraag naar het omgekeerde van de wetenschap groter wordt.

Om te zeggen dat mensen alleen uit ratio bestaat wordt door het -nog steeds- bestaan van religie gefalsifiseerd.

Hoe het paranormale precies in elkaar zit, is een rare vraag. Het is gevoel dat bij de een wordt weggerationaliseerd, bij de ander wordt het gebruikt als inspiratie voor kunst en bij weer een ander wordt dat gevoel omgezet in beelden van geesten.

Het maakt niet uit. Wanneer leren mensen te geloven dat het niet het een is of het ander? Het is allebei.

Als ik na het overlijden van mijn moeder soms het idee heb dat ze bij me is, dan maakt mij het niet uit of het voortkomt uit mijn herinnering, of dat ze als geest bij me is.
Het gevoel is mooi en sterk! Dan huil ik van verdriet en geluk.

Ze ligt op een plek die ze zelf al ver voor haar dood heeft uitgezocht en ze heeft het leven bij haar einde goed los kunnen laten. Die plek waar 'haar lichaam rust' is een bijzondere plek voor mij, ook omdat ze het zelf heeft uitgezocht. De ene keer geniet ik van de vogels, de andere keer vertel ik over de moeilijke dingen van de afgelopen tijd. Dan ben ik zeer dicht bij haar.
En ik vraag me af waarom het uitmaakt of het haar geest is, die ik dan voel of dat het vanuit mijzelf komt. In beide gevallen is het zeer bijzonder!

Mensen vragen mij dan of mijn moeder er zelf ook nog iets aan heeft dat ik bij haar ben.

Tuurlijk. Ik (mijn lichaam en 'mijn geest') leven haar leven door. Lichamelijk is ze er niet, maar wie zij was, leeft door in de mensen die ze achterliet. En of dat energie is, een geest, een idee, of herinneringen maakt niet uit. Het mag er zijn.

Voor veel mensen is de paranormale wereld een poort naar de overledene.
Ooit was de paranormale wereld meer geintregeerd, geen voor of tegenstanders; het maakte deel uit van ons allemaal. De religies hebben dat onstoffelijke gevangen in meer concrete beelden.
Mensen die paranormaal de wereld aanschouwen, hebben ook weer een eigen interpretatie van de wereld.
Maar om echt een beeld te krijgen van wat de niet-stoffelijke wereld inhoudt, zou je alle religies bij elkaar op moeten tellen. Elke religie is een deel interpertatie van die machtig mooie kant van mensen en zou kunnen helpen om mensen weer compleet te maken....

Mensen hebben vele overeenkomsten; ze willen ontdekken, begrijpen, groeien, ontwikkelen, verbeteren, leren en doen dat op veel verschillende manieren. Antwoorden zijn overal en hoe breder je je gezichtsveld maakt, hoe meer je zult vinden.

De paranormale wereld kan voor de een de normaalste zaak van de wereld zijn, terwijl iemand die er minder mee bekend is ernaar toe getrokken kan worden, juist omdat het nog onbekend is. Of juist andersom; onbekend maakt immers ook onbemind.

De mens zoekt wijsheden. Wijsheden zijn overal en komen soms uit onverwachte hoek. Wanneer je je openstelt zonder het steeds in dezelfde hoek te zoeken, kun je inzichten krijgen die je anders niet had gekregen.

Niet alles wat je vindt is direct toepasbaar, echte inzichten komen soms pas veel later. Zie het als een puzzel, waarvan je je hele leven op zoek bent naar stukjes die in elkaar passen. Ze liggen echter overal en het is aan de mens zelf om de zoektocht uit te breiden, of niet.

Omdat mensen ontevreden zijn over hun kale koude bestaan zonder zin of bedoeling. Ze willen meer. Ze willen een hiernamaals, ze willen dat er meer is tussen hemel en aarde, ze willen dat er een een god is die het goed met hun voor heeft, ze zijn bang voor oorlog, geweld, overstromingen en de dood in het bijzonder. Heer ontfermt u over ons, baden we vroeger in de kerk.

Persoonlijk:
Om sluitende antwoorden te vinden op vragen die normaal gesproken altijd ruimte voor onzekerheid laten bestaan.

Argumenten: zie bron