Wat geeft het overweldigende, alleswegdrukkende geluksgevoel als ik me open stel voor gene zijde.?

Mag ik je dan even voorstellen aan Martin.

Je gids?

yep.

Hey Martin, Jahira..

O, ik dacht dat jullie XiniX zouden noemen

Hassan weet je waar het over gaat?
@ loes, Jahira, groot, vrouw, fors, krachtig, lief,arm om je heen,rechts van je , iets van een sluier of lange hoofddoek, kralen, oosters, donkere ogen, sterk, is dat jouw Jahira?

Ik wist.. alleen haar naam.. :)

Geef haar de kans je te leren kennen, voel haar warmte aan je rechter boven arm of wang, duurt even maar het zal wel een keer lukken.
Hoe kom je aan haar naam?

Gevraagd.. ;)

Ik ben jaloers op jullie.

Niet doen, lieve dounja, bij mij is het ook niet altijd rozegeur met mijn humeur :)

LOL

hihi.. :)

Ja we kunnen wel lachen, maar het zijn toch wel heel bijzondere zaken waar we het nu over hebben

Ja, heel bijzonder en ik moet zeggen dat het mij veel geholpen heeft. Ik zie weer toekomst en het komt allemaal goed met mij, op welke manier dan ook.
Alles gebeurt voor een reden en de uitkomst is niet altijd wat je gedacht of gehoopt had, maar dat wil niet zeggen dat de uitkomst dan niet goed is...

het gevoel vast houden Dounja, bedankt voor je eerlijke reactie.

Het gevoel is nauwelijks te omschrijven, ik kan steeds makkelijker er binnen komen en ik ben dan met zo velen, terwijl ik alleen binnen ben.

Ik weet wat je bedoeld Ed. De laatste tijd wanneer ik QiGong doe, is na de eerste 5 herhalingen, weet ik niet meer wat ik doe. Ik doe het perfect hoor, maar het lijkt wel of ik niet meer in de ruimte ben. Ik ben als het ware voorbij de ruimte, in het universum. Zelf ben ik nog niet aan de andere kant geweest. Wel eens een keer heel dichtbij, tot nabij een deur zeg maar. Ik heb nog steeds een angst om er echt naar de andere kant van de deur te gaan. Deze angst is erin gebracht door mijn moeder.
Wel kan ik eenvoudig tot aan die deur komen, maar daar is vooralsnog leegte, alleen ik.

gd. wat is Qigong en waarom die snelle overschakeling?
Sta je ooit weer voor die deur, je bent uitgenodigd even om de hoek te kijken, om je angst er voor weg te halen.
Het is geen kijkwereld, maar een gevoelswereld.
Je hoeft niet alleen naar deze deur, vraag of ze met je mee gaan, de andere kant van de deur is niet voor ons bestemd om te mogen ervaren, maar enkele van ons mogen wel even om de hoek kijken.
Open hem zonder vrees.

Ed, QiGong en TaiChi zijn voor mij de methoden waardoor ik energetisch ontwikkeld ben.
Voor dat QiGong in mijn leven was, was ik helemaal niet energetisch of spiritueel. Dat is nu zo een 6 jaar geleden. Ik snap dat het voor jouw een omschakeling is, voor mij is het een onderdeel van mijn leven. Je hebt het over zonder vrees. Ik snap dat, maar ik snap van mezelf ook dat ik reeds mijn hele leven met deze vrees heb gezeten. Dat ik altijd bang (ben gemaakt) voor de andere zijde.
Dit is er niet zomaar uit. Ik heb een aantal ervaringen meegemaakt, die me weer een stapje dichterbij brengen. Deze ervaring was wel met begeleiding, bij mezelf lukt het me nog niet.
1 Ervaring was dat ik opsteeg. Ik (mijn lichaam) werd een draadje, heel dun en steeds dunner. Hiermee kwam ik tot een punt (een plafond) zeg maar.
Mijn angst was dat het draadje (ik dus) zal knappen. Dat ik zielloos verloren was in de andere wereld. Dat ik niet meer zou terugkomen.
Dit is niet gebeurt en het geeft me meer zekerheid en vertrouwen dat ik altijd weer terug kan komen. Wat artikelen over QiGong:
http://www.qigongcirkel.nl/qigong/wat_is_qigong.php
http://nl.wikipedia.org/wiki/Qigong

Gd,Wat levert deze vraag een hoop mooie verhalen, informatie en ook emotie op, geweldig.

Ja goeie ti, ik bekijk het allemaal eventjes vlug. Ik heb niet veel tijd nu. Maar inderdaad. Zal morgen eens goed doornemen.
Wat zijn het er een hoop die uit hun holletje komen en zich echt laten gaan. We zijn niet de enige. Het bestaat echt. Ben wel benieuwd wat Cryofiel of Rot als nuchtere invulling zouden kunnen geven. Ga kijken of het lukt met hardlopen straks. Blijf wat last houden van mijn kuit.

Ja prachtig.

+1

Beste Deva, mooi dat je het zo omschrijft, het maakt inmiddels ook niet meer uit waar ik ben, hier achter mijn laptop, op de w.c. in bed, aan het werk, het maakt niets meer uit.
Het is een soort stand by situatie geworden, versterkt door alle discussie hier op g.v. hoe meer tegenstand ik hier ondervind, hoe sterker het wordt.
Zo gauw het nodig is, is alles er weer, een knip van de vinger is genoeg, geweldig!

+1

@eddijst...

en het kan nog beter... altijd en altijd alleen maar DAT... dat je niet eens meer met je vingers hoeft te knippen om het te laten beginnen... omdat het er nooit niet is...

Vraagje Deva: ervaar/onderga/ jij zelf die continuiteit?

@ Deva, wat jij zo mooi beschrijft, is dat ook jouw werkelijkheid?

@ Berth en @ Eddijst van hieruit een volmondig JA hier is de ALLES-omvattendende ervaring van IK-DIT-NU...
de ALLES-bevattende ervaring van EEN-heid...

@ Deva
Dank voor je antwoord.
Heb je nog tips ... ;-)

@Berth...
zeg JA... zeg JA op alles...

@Deva
Bij het lezen van je antwoord werd het voelbaar...
liefs.

@Deva, dank je.

@all... waarom denk je dat Deva bij XiniX wil zijn, elk moment van de dag, elke dag van haar leven? Is er één man in de melkweg die zijn vrouw kan bedonderen? Zo ja, laar die dan maar eens komen praten...

:))

@Berth...
hier wordt het ook gevoeld... dank je.. dank me...

;-)

Wat een inf. xinix, zo af en toe schiet je ineens uit. Angst herken ik niet, ik ben al zo ver aan die andere kant geweest en eng vind ik het al helemaal niet, ik ervaar het als vertrouwd, het hoort al bij me, ik heb het nog nooit eng gevonden, ook niet bij negatieve entiteiten, kom ik nogal eens tegen, maar ik heb een hele groep helpers om me heen, zeker in de grot. Zeker is er een groot verschil tussen jou en mij.
Jij zoekt maar zelden de waardering op en ik doe niet anders.
Ik kan mijn vragenstellers goed in pijlen en de antwoorden komen dan vanzelf, bij het lezen van de vraag is het antwoord er al, dus niet van mij zelf, dat gebeurt bij jou ook zo.
Wel wil ik het antwoord geven waar om gevraagd wordt, dat is voor jou van minder belang.
Dat ik daardoor mensen om me heen verzamel, die jij dan
idioten noemt, weet ik, ik speel wat met ze, ze zijn mijn klankbord, mijn bevestiging dat ik op de goede weg zit. Er zijn echter ook zeer waardevolle contacten, zo eerlijk, zo liefdevol, maar ik moet altijd weer oppassen dat het niet zo overdreven overkomt, ik kan niet altijd zeggen wat ik wil zeggen, dat doe jij wel en dan komen de minduimpjes weer.
Aan het eind van de dag hark ik alles bij elkaar en geniet van de goede dingen van G.V. en dat geeft me weer een duw verder het goede pad op.
Al het andere gaat op de composthoop, maar compost is ook waardevol alleen voor een ander doel.
Bedankt voor je eerlijke informatie.
Ed

Klopt, wat je zegt Ed, maar ik zeg je toch zit er angst... Ik weet dat je het niet zo ervaart, maar kun jij nu sterven aan je geluk, of heb je nog een agenda?

@ xinix, ja, ik heb een agenda, ik heb nog taken, mensen rekenen op me, ik heb nog een hele tijd te gaan.
Sterven van geluk , lijkt wel heel mooi, maar nog even niet.
Ik voel dat ik in een of ander programma geplaatst ben en daar moet/mag ik in verder.
Ik zie jou vaak ,aan jou gevraagde hulp ,weigeren, je negeert het vaak, geen zin meer in, geen energie meer voor om het alsmaar opnieuw uit te leggen, je vind het wel goed zo, jebent zo overduidlijk 2 personen, de ene persoon is gecrast, de ander is opstandig.
Je bent als een van de rails afgelopen treintje.
Het is wel een mooi treintje en de moeite waard, weer op de rails te krijgen.

Doe je best, en doe je taak... Die agenda zal je eens afgenomen worden, en als je nu niet bereid bent om te sterven dan ben je dat nooit... Dank je voor je ondertiteling, ik zie je zorg, maar laat je eigen groei er niet door belemmeren, als je iedereen helpt en je zelf in de kou laat staan is dat ZEER zuur... :-))

bedankt xinix!

@ Eddijst en Xinix, wat een interessant gesprek heeft zich tussen jullie ontwikkeld.
Wat me eraan opvalt is dat jullie beiden een staat van zijn bespreken alsof er maar een unieke manier van weten is, die van jullie of liever die van Xinix. Ik geloof niet dat de wereld bestaat uit alleen maar idioten die zich om Ed of om anderen hebben heen verzameld of dat het terecht is van jou Xinix om te denken dat je de enige manier van waarnemen hebt ervaren.
Het zou kunnen Xinix, maar dan nog is wat je leert tijdens het het meemaken van een mystieke ervaring vooral nederigheid en een allesoverheersend geluk.
En het is jammer dat alle mensen die er naar zoeken als idioten ervaren worden, elk mens heeft recht op zijn eigen zoektocht en verdiend respect van zijn medemens.
Ik lees jouw reacties altijd met grote interesse Xinix, maar deze keer vind ik er toch wel enige arrogantie inzitten.
En vwb de mystieke ervaring, als je hem echt meemaakt leer je juist dat je niet beter bent dan welke "idioot"dan ook.

@pieker, dank je voor het verkeerd verstaan... Dus dan behoeft dat verdere aanvulling mijnerzijds... Wat ik zeg is als volgt: Ik spreek en dat heeft een effect op de omgeving, simpel... En dat wat ik zeg zit vol met tegenstrijdigheden en wellicht onwaarheden (de lezer moet dat zelf uitvinden of dat zo is)... XiniX doet dat bewust, dat inbouwen van controverse, en wel om de volgende reden: Ik ben alleen geïnteresseerd in HEN die mij ondanks die controverse kunnen begrijpen... (ik noem zij die dat niet kunnen enigszins denigrerend "idioten", dat is natuurlijk niet zo, in eenheid is iedereen gelijk en zo ervaar ik dat ook... Maar ik maak een keuze, ik wil alleen die mensen die de controverse kunnen doorzien iets leren... En ik bekommer me niet om hen die me niet snappen... Ed Dijst doet precies hetzelfde werk als ik, maar hij neemt iedereen mee, ik niet... En hoe mooi is alles, iedereen doet het op zijn manier, ik op de mijne en een ander op de zijne... Heerlijk is dat... Ik respecteer Ed enorm, maar ik geef liever les aan gevorderden en laat de beginnelingen graag over aan een ander...
En Pieker, de melding van ED: Bedankt XiniX, getuigt van respect... En dat is wederzijds... Heerlijk toch... En Ed is bang ergens, hij heeft een agenda, hij heeft een taak, XiniX heeft dat niet, die maalt nergens om, hij ontvangt alle misverstand en minnen met liefde... Het is een consequentie van zijn gedrag... Ook dat XiniX in de derde persoon enkelvoud schrijft, interesseert hem niets... Hij spreekt zichzelf tegen, en het doet hem niets... XiniX heeft geen agenda, heeft geen taak, heeft geen doel, XiniX spreekt gewoon botweg wat hij zegt... En god zij dank zijn er 5 op GV die een tikje het idee hebben dat ze hem kunnen volgen, heerlijk... Ik heb 7 maanden tegen de stroom in moeten zwemmen, 7 maanden tegenwerking, zeven maanden afzien en nu zijn er 5 personen die voelen dat XiniX de waarheid spreekt... En ik lul maar wat raak lijkt het... Ik heb niets te verdedigen en niets aan te vallen... Geen agenda, alleen het nu... Extase is dat... (En XiniX én Ed weten dat ik gelijk heb)...

Yep.

@Xinix, bedankt voor je reactie,
het is mooi dat je jezelf kunt vrijwaren van wat dan ook en dan je het gevoel hebt de waarheid te spreken, wat dat ook moge zijn, heerlijk dat er 5 mensen zijn die je wel snappen, maar nog steeds getuigt je reactie van arrogantie.
Je spreekt in onbegrijpelijke taal en hierbij ben ik dan een van de vele die jou niet snapt.
Wat ik wel snap is datgene wat Ed schrijft, omdat ik het gewoon snap en ik zelf gelijksoortige ervaringen heb als Ed en misschien nog wel sterkere ervaringen waarmee ik je nu niet zal vermoeien.
Maar wat zo raar is, als je jouw ontdekkingen, jouw extase projecteert op datgene wat er echt is, en ook dat is weer een subjectieve waarneming, maar ik hoor van Ed gelijksoortige waarnemingen dan is er geen reden om zo te reageren als je nu doet.
Wat zou het je uitmaken of er 5 mensen of niemand datgene aanneemt wat je zegt(maar wat zeg je eigenlijk), maar het gaat niet om een waarheid, het gaat om een algemeen gevoel van respect en verbondenheid over een bepaald onderwerp.
En wat ik persoonlijk van dat onderwerp weet, klopt niet met jouw reacties, niemand is meer dan de ander, niemand weet het beter dan de ander, je gedraagt je meer als een soort diva die zegt, ik weet het allemaal, de rest is nog in het ongewisse.
Je mag dat zeggen natuurlijk, geen probleem, maar ik word er een beetje verdrietig van dat als wij met z'n allen over hetzelfde onderwerp praten jij je dan verbeeld dat je de ultieme ontdekking hebt gedaan.
Er is geen ultieme ontdekking in die zin, als je echt hebt ontdekt waar het omgaat weet je dat je nooit meer kunt zeggen wat jij zegt, dan ben je blij met alles en iedereen om je heen en wil je helpen, oplossen, begrijpen, bijstaan,liefhebben.......dat is de echte extase inderdaad, dat je weet, dat je er gewoon bent, moet zijn, mag zijn, niet in arrogantie, maar in openheid en begrip.
Met respect voor jouw mening Xinix...

Dank je Pieker... Mijn arrogantie is jouw projectie... Jammer dat je me niet kunt begrijpen... Ik heb het niet over MIJ of een ander... Ik heb het over mij en ik, ik die dit leest... En ik die dit leest weet... Weet alles... Mijn arrogantie is jouw projectie...

@XiniX, Je antwoord is een goede waarschuwing voor Ed. Ik denk ook dat Ed veel volgelingen heeft/zult krijgen. Hij is bezig met zijn taak uit te voeren. Deze taak is anders dan jouw taak. Met een andere doelgroep.
Jij wilt de gevorderde begeleiden. Ed wil de noodzoekende begeleiden. Daar is hij goed in. Jij bent goed om diegene te begeleiden die meer diepgang wil hebben dan dat ze al hebben. @Ed, XiniX heeft wel een punt in antwoord. Wees voorzichtig dat je geen leider wordt, maar een begeleider blijft. Veel volgelingen geeft ook een grote verantwoordelijkheid. Niet alleen voor hen, maar ook voor jezelf.
Dit is alleen een waarschuwing, ik merk dat jij dit op dit moment heel goed oppakt. Dat je elke persoon de juiste aandacht geeft die hij nodig heeft.
Blijf individueel, ga niet klassikaal werken, laat de roem, aandacht voor jou, macht je niet te pakken krijgen. Blijf het zuivere hebben die je nu ook al hebt. En Ed, Ook ik voel dat jij nog angst(en) kent.

@Gdanonym... Heel goed gezien, werkelijk goed... petje af... Maar XiniX wil geen volgelingen hoor, hij is maar een relatieve stumper en kan geen anderen begeleiden, wil hij ook niet... Hij wil meer bewustzijn brengen voor wie dat kan zien of wil... En dat je ziet dat Ed angst heeft is knap van je, hijzelf ziet het niet... En elke emotie om een ander te helpen, backfires (krijg je 100voudig terug)...
XiniX is maar een speelfiguur in cyberspace... En kan zomaar elke moment stoppen... Gelukkig krijgt hij veel vrijheden op GV, daarom zit hij er nog, maar zo vaak dat het gesniper hem doet lijden, dat elk moment de stekker eruit kan... Maar hij is heel blij met je reactie, dat doet hem weer goed, dat tenminste iemand een tikje verder kijkt dan het maaiveld... Dank je beste Gdanonym...

@XiniX, Als je werkelijke vrijheid wil, dan zul je je niet moeten bezighouden met anderen. Want in een groepsverband zijn nu eenmaal richtlijnen nodig. Jij zegt inderdaad alles wat je wilt. De ene keer goed en de andere keer niet goed opgevangen. Jij hebt er zelf voor gezorgd dat het meeste wordt geaccepteerd. Dat je van je afbijt.
Dat je geen volgelingen wilt was ook al duidelijk. Anders hoef je niet van je af te snauwen. Hier zie ik wel pijn zitten. Wat ik wel raar vind, is dat je nu weer in de derde persoon spreekt. Alsof je uitgetreden bent, vanwege een nare ervaring/herinnering (die pijn die ik zie). Dat je dit niet als jezelf wilt beleven.

Tja daar kan hij niets aan doen... en het is al zo het is... XiniX heeft geen agenda, geen doel, geen tijd, geen reden, het is zo het is...

Het zou je sieren als je terugkomt in je lichaam en eens je billen hier bloot legt zoals de meeste doen bij deze vraag.
Laat die derde persoon maar eventjes met zichzelf spelen.

@ xinix en gd. Buiten mijn *volgelingen* om hier van g.v., zijn er verders niet zo veel, na het afsluiten van een sessie ben ik iedereen *kwijt* totdat ze weer bellen, alleen in mijn naaste omgeving zijn er dierbaren die ik mag helpen en die mij op een voetstuk willen plaatsen.
Met een glimlach zie ik het soms gebeuren, geef ze een aai over de bol en ga verder met het leven en ik wacht af wie er verdere op mijn pad komt.
Nu was het toevallig Doenja die een signaaltje gaf, het gaat niet goed met me.
Wat me in dit geval geweldig goed doet, is de samenhorigheid die er plotseling was, dat er mensen waren met tranen, met gevoel van overweldigende blijdschap, daar doe ik het voor, dat is mijn oogst, dat is mijn drijfveer om door te gaan, ik sta niet alleen, nee, er zijn er veel meer dan ik voor mogelijk hield!
Ik herken hun reactie's, hun emotie's, hun tranen.
En zo kwam ik via een omweggetje bij xinix, dat is me in het verleden al meer gebeurd, maar de laatse maanden na zijn terugkeer hier op g.v. heb ik hem met rust gelaten.
Er is veel gebeurd, misschien te veel.
Nu was xinix ineens weer op mijn pad waar ik toevallig ook liep en ik begrijp hem, maar dat is voor de meeste onmogelijk en ik zie een mooi mens dat heel veel weet, veel en veel meer dan ik, maar dat door omstandigheden is verwrongen als een auto na een zwaar ongeluk.
Ik hoop hem te kunnen helpen door hem te begrijpen, maar er is soms bijna geen doorkomen aan, maar ik ben wel bij hem binnen en dat voelt goed, we hebben veel respect voor elkaar en we laten elkaar in onze waarde en vooral, we geven elkaar de ruimte.
Jullie gd. en xinix weten ongelooflijk veel van dit soort zaken af, ik heb alleen maar mijn gevoel en mijn gidsen.
Vreemd dat jullie angst bij mij zien, omdat ik het niet ervaar(misschien niet wil ervaren)
G.V, heeft mijn inzichten enorm veranderd, zeker ook door mensen als Rota, en Cryo.
Een boom moet in de wind staan om sterk te worden.

Ed, je hebt een mooie instelling. Je hebt een gave om iemands diepte te zien en los te maken. Om de tranen te laten stromen. XiniX is vrij ondoordringbaar. Dat heeft hij zo gecreëerd. Dat wil hij. Ik denk niet dat hij geholpen WIL worden. Ed, je angst is hier heel subtiel. Ik wacht liever nog even totdat hij wat duidelijker zichtbaar is. Te subtiel dat ik het niet meer zo kan terugvinden.
De angst die ik bedoel ben ik vaker tegengekomen. Ik zal het eens benoemen wanneer ik het weer zie, goed?
Oh, ja. Je was voorzichtig met mij in het begin. Alsof ik iemand "zou kunnen zijn" die je natuurpark zou kunnen vernietigen. Ed, jij weet ook veel. Anders en andere dingen. Juist samen versterken we elkaar. Juist samen vullen we elkaar aan.

Ja gd. Er is altijd een strijd tussen het verstand en het gevoel.
Mijn verstand heeft hier op g.v. eens een enorme inschattingsfout gemaakt, mijn gevoel is dat nog nooit overkomen.
Mijn gevoel vertelt me zoveel dingen, dat ik (verstand ) zegt ,dat kan ik niet maken, je lult uit je nek.
Dan lees ik terug wat er al staat en dan denk ik, he, heb ik dat geschreven?
Dat is wel goed! en dan maak ik mijn reactie of antwoord af, als dan de reactie er op komt en het blijkt een schot in de roos te zijn, dan zegt mijn gevoel hoi!
Maar mijn verstand zegt nog steeds: rustig aan jongen, zo bijzonder is dat nou ook weer niet.
Moeilijk hoor die twee edjes.
Mijn verstand zei me de eerste keer dat ik jou in een reactie tegenkwam, daar heb je er weer zo een, even rustig aan he!
Mijn gevoel zei toen al iets anders.

Hier proef ik een angst Ed.
Je zegt dat je verstand eens een enorme inschattingsfout heeft gemaakt. Wat er toen gebeurde wil je niet nog eens dat er gebeurt. Daar ligt een angst. Bang dat het nog eens gebeurt en dat je datgene nog eens meemaakt. Het is de angst die je verstand voedt. Je gevoel ken geen angsten. Je gevoel kent alleen positief of negatief. Trekt daar geen consequenties aan. Dat doet je verstand. De "mogelijke" consequenties maken je angstig en je verstand dreigt je over te nemen.
Herken de angst en kies ervoor dat je gevoel de overhand heeft. Dan ben je krachtig. Je hebt eens een vraag gesteld over angsten. In een reactie schreef je mij dat je zelf geen angsten kent. Toch zag ik dat je angsten had/hebt, ik heb je hierin toen gelaten. Nu komt het nog eens terug en sta je meer open zeker omdat XiniX nu ook benoemt dat hij een angst ziet.

Prachtig hoe dit weer werkt!
Ik leg iets op tafel, waarvan ik vermoed dat daar misschien de angst in zit en jij haalt het er uit.
Toen ik net mijn reactie typte, ontdekte ik het zelf ineens.
Nu ik het terugleest zie ik het ook.
Ik herinner me dat jij dat al eerder aangegeven had dat er bij mij ergens angst was.
Ergens ben ik blij dat het lek boven water is en het probleem niet erg groot is, teminste dat denk/voel ik.
Nog meer verassingen?

@Ed, @ XiniX, @Gd,
Ik volg bovenstaande met interesse. Maar gevoelsmatig krijg ik elke keer een vraagtekentje. Mijn gevoel voor integriteit is door ervaring zeer ontwikkeld. Die roept dit vraagtekentje op.
Vergeef mij, ook dit heeft natuurlijk met mezelf te maken anders valt het mij ook niet zo op. De 'discussie' is open, eerlijk, maar ...?
Het vraagteken is: Waarom wordt medegedeeld dat iemand angst heeft. Wordt dit gedaan vanuit ego, (kijk mij eens wat ik bij je voel) of vanuit liefde / het 'weten'/ toestemming van de gids van de ander) dat die ander het nodig heeft om verder te kunnen groeien? Kunnen jullie van mijn ? een ! maken?

Ja, deze ik klein. Maar je hebt nog een grotere, namelijk waarom je als verdedigsmechanisme een stelling hebt voor jezelf: Ik ken geen angsten. Dit is heus niet het enige. Deze is klein andere zijn ook klein, misschien heb je een paar grote. Maar nu je weet dat je angsten kent, kun je daarnaar gaan kijken. Je kon niets zien, omdat je ervan overtuigt was dat het er niet was. Wat je zelf zegt. Waarnaar je interesse gaat, ligt iets wat bij jouw hoort. -> je vraag over angsten.
Ben blij dat je nu wel meer open staat en dat je het zelf nu begint te zien. De grote vragen zijn, hoe, waar en wanneer zijn angsten ontstaan? Je jeugd en je ouders spelen een grote rol hierin. De volgende stap na herkenning dat iets een angst is.

@Berth, ook dit "kan" ego zijn. Maar de reden waarom ik het zeg is dat er een blokkade is die bevrijdt mag worden. Dat de tijd klaar is om die ene stap verder te kunnen gaan.
Iemand kan zo "vast" zitten dat hij net een (extern) stukje nodig heeft om los te kunnen komen. Zo is dat ook bij mij gebeurd. Ik zat vast totdat iemand plots zei, ik zie verdriet in je. Wat er daarna gebeurde was een stukje erkenning en vooral dat het " eindelijk " los mag komen. Soms schrijf je een heel verhaal. Soms kan het met 1 woord. Soms ben je direct en soms voorzichtig. Dan zeg je ik zie verdriet in je. En dat is het dan. Bij die persoon gaat het werken, langzaam op zijn tempo, zonder forceren.

@ Berth, helder waargenomen met de die vraag/ opmerking over angst, wat jij niet weet, dat het al een tijdje speelt en zo af en toe borrelt het weer naar boven.
Het laten zien dat je het kan waarnemen, speelt hier niet, niet bij deze mensen, het is het zelfde als ik wat waarneem/ zeg bij xinix, die met zijn persoon/ omstandigheden te maken hebben, xinix ontkent ze niet, maar hij bevestigt ze ook niet, teminste zo lijkt het, toch geeft hij me informatie hierover, lees het maar eens goed.Maar zijn gegeven inf. is voor de meeste onder ons niet te lezen, niet eens te vinden, zelfs pieker zag het niet en ging in de aanval (zie hier boven ergens)
Het ego speelt nu even niet mee, bij andere dicussie's is dat vaak wel, moet soms ook wel om een doorbraak te forceren, een opening te maken, een ander af te troeven die je helemaal onder wil sneeuwen.
Het is een wapen dat je ten goede en ten kwade kan gebruiken, maar hier even niet.
Vraagtekentje nu weg?

@ Gd.
Het hebben van angsten is in princiepe normaal, het hebben van geen angsten kan eigenlijk niet.
Maar als iemand mij vraagt, ken jij angsten, dan kijk ik in mijn zelf en zie niets, helemaal niets.
Maar misschien kijk ik verkeerd, ik ben niet bang van het spirituele, ik ben niet bang van slechte energiën, spoken, duivels en wat al niet meer, ik ken geen angstige dromen, geen nachtmerries, ik ben niet bang voor mensen, voor reactie's op mijn antwoorden.
Voor dit soort zaken ben ik niet bang en daar gaat het meestal over als er gevraagd wordt heb jij angsten.
Maar als ik pijn krijg in mijn buik, is er angst, als ik iemand verkeerd begrijp ken ik angst dat het ook hij mij verkeerd begrijpt, zo is er natuurlijk ergens wel angsten, maar als de vraag er is,ken jij angsten, dan trek ik altijd het zelfde deurtje open en zie niets, maar er zijn meer deurtjes, die maar zelden open gaan, maar ze kunnen wel open.
Maar de meeste vragen gaan niet verder dan het eerste deurtje.

Niets is je menselijk Ed. Mensen willen a) weten dat ze niet alleen zijn. b) ergens tegen op kijken. Jij hebt beide in je.

Al mijn deurtjes zijn weer goed dicht, ik had er meer dan ik dacht.

Wat bedoel je, ik begrijp je niet.

@gd, dank voor je antwoord. Maar nog is mijn vraag hiermee niet helemaal beantwoord. Wellicht heb ik deze niet duidelijk genoeg gesteld. Ik ga in de herhaling met inhoud van je antwoord. Jij geeft aan: " Maar de reden waarom ik het zeg is dat er een blokkade is die bevrijdt mag worden. Dat de tijd klaar is om die ene stap verder te kunnen gaan....". Mijn vraag: wíe bepaald dat het nú de tijd is voor die ander? Jij, of .....(jouw gids, de gids van de ander, of....) Jouw voorbeeld over 'verdriet' herken ik maar al te zeer. Dit is voor mij van een andere orde.
In die situatie maak ik contact van mens tot mens, ik laat hem voelen dat ik in hem geïnteresseerd ben, een soort intimiteit met hem aanga.
Door die ervaring kan de ander ahw losbreken. Hij voelt zich gezien, erkent, er is iemand die aanvoelt wat hem beweegt. Niets meer en niets minder.

@Berth, Ik heb niet vaak contact met mijn gids of de gids van een ander. Niet zoals Ed die heeft.
Mijn gevoel zegt me veel. Die zegt me hoe een ander zich voelt.
Hoe jij het omschrijft zo herken ik het ook in mezelf. Hiernaast speelt er nog iets waardoor ik die beslissing neem.
a) Als iemand niet wil, dan wil hij niet, niets kan daar verandering in brengen.
b) Ik geloof dat bepaalde dingen gezegd of niet gezegd moeten worden op bepaalde momenten. Als ik het mijn mond uit krijg zonder hapering of stoten, dan mag/moet het gezegd worden. Als ik het niet goed kan zeggen, dan mag ik het niet zeggen en dan houdt ik ook vaak mijn mond.
Als de tijd er nog niet is, dan ervaar ik dat ik geen woorden kan vinden en dat ik ze niet kan uitspreken.

Herkenbaar. Fysiek gaat het er bij mij anders aan toe, maar ik zie ook overeenkomsten.
Door je antwoord beschouw ik de rest als integer. Nogmaals, het zegt niets over jou en alles over mij.

Teksten en woorden komen aanwaaien op het juiste moment, is het niet het juiste moment dan kan je er niets mee, niet eens zelf lezen, niet eens begrijpen.
Mijn gids, Martin, heeft me dat eens uitgelegd hoe het werkt.
10 dagen lang kon ik niet meer op zijn naam komen, met geen mogelijkheid!!!!
Maar ik kende zijn naam zeker al 8 of 9 jaar!!
Na de tiende dag wist ik het weer.

@Ed, is de eerste zin de uitleg, of heeft je gids een andere uitleg gegeven. Ik ben reuze benieuwd?

Precies!
veel van mijn antwoorden komen van hem, vaak hele zinnen, soms de hele reactie.
Gisteren de reactie's met Doenja!
Maar om te laten zien wat hij bedoelde liet hij gewoon mij ,zijn naam vergeten, met geen mogelijkheid kwam ik er nog op!

Ik zal dat nog eens nalezen.

Ja, bij Dounja zit veel los te komen hier. Zij stelt ook goeie vragen hier op GV. Heb haar foto nog eens bekeken. Hoewel ze lacht op de foto, zie je het verdriet in haar ogen. Maar ze is op de goede weg en haar hart zit op de juiste plaatst. Vooral dat laatste maakt het zo moeilijk om haar te zien lijden. Dounja, als je dit leest, laat het maar gaan lieve schat. Laat het allemaal maar los. Het wordt tijd, je mag het loslaten. Uiteindelijk zal je inzien wat je hiervan heb mogen leren. Dat er juist krachten in zitten die je eruit kan halen en mag gebruiken.

Bedtijd;-)

@GD
Je laatste alinea. Dat zijn die dingen die tegen m'n borst stuiten, waar mijn haren (zo ik ze had) ter bergen reizen, waar ik een afkeer van krijg. Gelijk mijn vorige reacties over bijvoorbeeld ego.
Duonja zal dit hoogstwaarschijnnlijk niet lezen omdat zij niet in de reeks zit en dus jouw tekst door anderen gelezen wordt. Daarbij krijg ik toch weer dat gevoel van: zie mij eens...
Wanneer je dit aan haar wil laten weten , stuur dan een pb.
a) je weet zeker dat ze het leest.
b) wij hoeven er geen weet van te hebben, of
c) het moet belangrijk voor je zijn dat anderen dit zien.

@all... resumé...
Wat geeft het overweldigende, alleswegdrukkende geluksgevoel als ik me open stel voor gene zijde.? Je kunt je niet openstellen voor gene zijde, het kan niet of het is er of het is er niet, kun jij je openstellen voor het leven? nee, dat kan niet want het is er of het is er niet... Je kunt je wel afsluiten daarvoor, maar dat geldt dan ook weer voor beiden... Iedereen heeft angst om te sterven, inclusief XiniX, de een ziet het en een ander ziet dat niet... Het komt voor dat iemand sterft in het leven, dat kan... Die persoon is geen persoon meer maar iets anders, Dwija heet dat in een taal... Dwi is twee ja is geboren, dus een dubbelgeborene... Zulk een mens, boeddha en Jezus was zulk een persoon heeft gen angst om te sterven want die zijn al gestorven... Waarom heeft Ed zo´n geluksgevoel? Omdat het hem lukt, maar hij weet er geen bal van wat hij doet... Hij ervaart wat, probeert wat, maar weet niet wat hij precies doet... En dat is jammer, want zijn geluksgevoel kan zomaar omslaan in ongeluksgevoel, zomaar... Dus Ed leer precies wat je doet en wat je moet, spelen met emoties van anderen is gevaarlijk... Ik zeg dat omdat Ed heel graag mag, daarom mag ik dat zeggen... En Gdadonym ziet veel, hij kan in een ander kruipen, is ook iets astraals, praar er grrag over, laat het graag zien... Berth is een expressie van liefde en zeer integer... XiniX is Swami Lulhannes... Dounja is een prachtvrouw die heel goed de waarheid kan horen, als geen ander... I love you all...

Xinix dank voor je les.

Same here...

Ja... dank je schat...

josephina het is veel meer dan dat.

Heerlijk toch ,lekker van genieten ,dan weet ik het ook niet wat er nog MEER is als in extase zijn. Dat je er van geniet is een feit. Daar gaat het om .

Heb jij ook wel eens deze ervaring?
En zo ja waar?

Over mijn hele lijf, of in mijn buik/hart.
Soms een gevoel alsof iemand over een bord krast met een nagel, maar dan voel ik dat aan de binnenkant :)

Precies loes ik voel dat precies zo. Het is Liefde met een hoofdletter. Het is of iedereen en alles van je houdt. Ik voel dan de liefde van alles om me heen. Het maakt het daarna ook weer mogelijk om van alles te houden, want dat is wat ik voel dat ik moet doen. Liefde rondsturen.

Inderdaad eefs, een liefdes gevoel dat niet is te omschrijven. Je wilt iedereen wel omarmen, alles kun je aan, je houdt van iedereen, kan wel huilen van geluk...

wat ben ik blij met jullie!

Waarom ben je blij met ons Ed?

Dat ik mensen vind die begrijpen wat ik voel en ervaar.

:-)) X

Weet je jij bent soms heel erg eerlijk +1 voor je antwoord of het nou wel of niet waar is of dit het geval is in de ervaring van Eddijst . Maar ik denk dat je het helemaal positief bedoelt.

babyfaced, wat precies bedoel je met voorgevoel?
Voorgevoel van wat?

Mooi omschreven Berth.
Nee het is niet te omschrijven er zijn geen juiste woorden voor, het is niet van deze wereld.

@Berth...empathie en respect spreekt... +1
@Eddijst... het is wel te omschrijven, maar dan is het alleen maar een verwijzing, een beschrijving van dat wat inderdaad onbeschrijfelijk is, en dat komt omdat tot daar geen woorden kunnen komen...

ja Vics, dat gevoel van de grond niet raken ken ik ook, soms lijkt het wel of ik gewichtloos ben.
Aura's kan ik niet zien, maar huilen van geluk ken ik maar al te goed, ziet er voor de ander wel gek uit.

@Vics. mooi! + @ Ed, dat laatste is mij ook niet vreemd...

Dank je pieker, voor je mooie antwoord.+1

Je één voelen met de natuur. Ja, daar kan je ook een geluksgevoel van krijgen.
+1

Marleen
Natuur is spiritueel.
Spiritueel is natuur.
Je kan het niet ontlopen, het is er gewoon.
Je moet alleen even alles loslaten, meer niet.
Dan is er ruimte voor gevoel.