Hoe oud is het geloof in nieuwetijdskinderen?

Ik heb er lang over getwijfeld of ik deze vraag zou beantwoorden. Ik ben niet spiritueel, maar anderzijds weet ik wel veel kinderen, opvoeden en onderwijs. Ik probeer deze vraag vanuit die hoek te beantwoorden.

Kinderen met speciale gaven zijn er altijd geweest. Vroeger noemde men dit "kinderen die met de helm geboren waren". Deze, vaak kwetsbare kinderen, stonden anders in het leven dan het gemiddelde kind. Hun intuïtie was beter ontwikkeld, ze hielden niet van wilde spelletjes en het waren denkers en dromers. Deze kinderen hadden het vroeger heel moeilijk, de klassen waren groot en er werd klassikaal lesgegeven. Oog voor kinderen die 'anders' waren, was er niet of nauwelijks. De groep was hard: wie buiten de groep viel, werd meestal gepest.
Later kwamen veel van deze kinderen op de "Vrije scholen" terecht. De kinderen met minder spirituele ouders hadden langer pech. In 1981 was de samenleving zo veranderd dat men in zag dat ook voor de basisscholen verandering noodzakelijk was. De wet op de basisvorming werd gemaakt. Deze trad 1985 in werking. Eén van de belangrijkste veranderingen was dat er meer oog en meer ruimte kwam voor individuele verschillen. Dit was ook nodig want we hadden inmiddels te maken met een multiculturele samenleving. Ouders werden ook meer en meer bij het onderwijs betrokken. Er kwam meer openheid en bekendheid over verschillen (ook door de media) Ouders van kinderen die
'anders' waren gingen zich verenigen. Denk hierbij ook aan hoogbegaafde kinderen of van autistische kinderen. Ook kwam er bekendheid over de groep kinderen die ook wel aangeduid wordt als 'nieuwetijdskinderen'. Ze verschenen in praatprogramma's als dat van Catherine Keyl.
De groep van deze kinderen is groter geworden. Zelf denk ik dat dat een wisselwerking is. Vroeger moest je wel proberen om bij de groep te horen. Je kon je het beste aanpassen, anders werd je gepest. Nu mag je 'anders' zijn. En als je dan ook nog denkt dat je kind een voorbode is van een nieuwe tijd, is dat in ieder geval een positieve benadering. Voor de ouders en kinderen is het ook prettig dat zij in contact komen met mensen die tegen dezelfde dingen aanlopen als zij doen.

"Nieuwetijdskinderen" zijn er altijd geweest. Ze werden alleen niet zo genoemd. Mensen die in een nieuwe tijd geloven, zijn er ook altijd geweest. Dus op zich is er wat dat betreft niets nieuws onder de zon. Wat wel nieuw is , is de openheid en de aandacht van de media.