Hoe komt het dat je met sommige mensen direkt een 'klik' hebt, en met anderen helemaal niet ?

Een mens heeft het vermogen een mening te vormen op basis van minimale gegevens. Derhalve kun je al bij het lezen van 1 zin je mening vormen over de schrijver van die zin. Of deze mening correct is of niets meer dan een vooroordeel moet dan nog blijken.

Zo is het altijd geweest en zal altijd zo zijn... Weet je dat je de man/de vrouw van je leven in minder dan één seconde gezien hebt? Er is meteen een klik, als het de juiste is...
Waar je mee klikt, daar kun je samen wat van leren, met hen waar je geen klik mee hebt, kun je samen niets mee leren...

Karma, vorige levens kunnen daar heel goed een rol in spelen, wie weet?

Het geheugen maakt in een fractie van een nanoseconde een vergelijking met de gezichtskenmerken, houding ,ogen en timbre van de stem. Indien dat alles een positieve taal score krijgt , is er de klik .("le coup de foudre ") een bliksemschicht zeggen de fransen . Hoe meer ervaring, hoe meer data in je hoofd . Komt het daarmee dat de kliks bij jongeren evidenter zijn omwille van de bijna gelimiteerde database? Toch gebeurt dat je na de klik andere dingen ontdekt die minder in je verwachtingspatroon liggen en dan krijgt de klik een knak.

De klik die ervaren wordt komt meestal doordat je met iemand op "dezelfde golflengte" zit. Dat wil zeggen, je deelt vaak dezelfde achtergronden of er is een grote gemeenschappelijke deler.

Hoe meer overeenkomsten je met elkaar hebt, hoe groter de klik zal aanvoelen. Immers voel je grote herkenning bij elkaar. Je lijkt elkaar goed aan te voelen en te begrijpen, een half woord is soms al voldoende om meteen te weten waar die ander het over heeft.

Vaak zie je dan dat je uit dezelfde streek komt, dezelfde normen / waarden deelt, uiterlijke kenmerken zijn vertrouwd, het stemgebruik (accent, stemhoogte/toon, volume), overtuigingen. Het zijn meestal ook een hoop onbewuste dingen zoals geur, spraak, lichaamstaal, houding, gedrag waar we ons wel of niet prettig bij voelen.

Als we ons prettig voelen bij iemand dan heeft het vaak associaties met eerdere positieve herinneringen. Die persoon appeleert daaraan met zijn manier van doen.

De klik is een onbewuste razendsnelle reactie van ons onderbewustzijn. Vandaar ook dat de eerste indruk die we bij iemand achterlaten heel bepalend kan zijn.

You never get a second chance for a first impression..;)

Leuk deze vraag :) Ik herken het helemaal en als ik voor mezelf spreek heeft het niets met herkenning te maken. Niets met uiterlijk, gemeenschappelijke interesses, vooroordelen of golflengtes. Dit komt pas later.

Het is puur een gevoel wat ik meteen krijg, waar ik ook niets anders mee kan dan ernaar te luisteren. Ik kan bij wildvreemden een diep en warm gevoel krijgen (dit hoeft geeneens een persoonlijk contact te zijn) en tegelijkertijd bij anderen een enorme afstoting.

Ik ben een echt gevoelsmens met zeer gevoelige sprieten als ik het zo mag uitdrukken ;) Daarbij is het interessant om achteraf vast te stellen dat het een kompas is wat me feilloos in de juiste richting stuurt. En als ik er een keer niet naar luister kom ik er weer heel snel op terug. Hoe, wat, waarom? Ik kan het echt niet verklaren, al hoeft dat voor mij ook niet perse.

Herkenning zal zeker een rol spelen, maar ik vraag me wel af wat het bij sommige mensen dan is; in ieder geval niet iets wat ik bewust herken, maar ja: wie kent zichzelf helemaal?