Ik ben extreem jaloers op mijn lief. Wat kan ik eraan doen?

dit betekent in ieder geval dat je van hem houdt.
kan idd te maken hebben met zelfvertrouwen (ik ben niet goed genoegvoor hem oid) (spreek uit ervaring)
Of je vertrouwd hem niet.
Over het algemeen is jaloers zijn wel goed, maar dan wel met mate

In reactie op je laatste zin: je hebt geen relatie therapie nodig. Je hebt zelf therapie nodig. Jaloezie is inderdaad gebrek aan zelfvertrouwen. Deze gevoelens kunnen een relatie kapotmaken. Het is niet eenvoudig om deze gevoelens te overwinnen. Zoek hulp.

Ik denk dat deze vraag bijna niet te beantwoorden is door de mensen hier, aangezien we niet zo veel van je afweten en we je verder niet kennen. Persoonlijk denk ik dan ook dat je op goeievraag.nl het antwoord op deze vraag niet zult vinden.

Je schrijft dat er geen relatie-therapeuten zijn waar je woont. Misschien is het dan een idee om met iemand anders te gaan praten die je wel een beetje kent. Zo iemand zal je, mits hij of zij jou kent ook beter kunnen vertellen of er iets is met je zelfvertrouwen, althans wat zijn / haar mening daarover is.

Ik denk dat je misschien een aantal nieuwe inzichten krijgt over jezelf, die kun je misschien toepassen op dagelijkse situaties, zodat je beter begrijpt waarom je voelt wat je voelt. Eerlijk gezegd verwacht k dat je daar een hoop uit kunt halen.

het feit dat je het voelt als hij met zijn zusje aan t praten is geeft aan dat jij vooral het moeilijk vind dat je niet de ''enige'' vrouw bent in zijn leven. Ook al hebben zij geen seksuele relatie (althans daar ga ik vanuit) steekt het jou toch dat hij een andere vrouw ook intressant kan vinden. Niet iets om je druk over te maken maar het moet geen ziekelijke vormen gaan aannemen, Het is immers zn zus.

Om terug te komen op je vraag ''wat kan ik eraan doen''? ik denk dat je die alleen ZELF kan beantwoorden.
Ik bedoel ''waarom ben je onzeker''? en is dat terecht? Maak je het jezelf moeilijk door je zo op te stellen , heeft hij jou een reden gegeven om jaloers of achterdochtig te zijn? Allemaal vragen die je jezelf met stellen, Als je daar een antwnoord op weet , weet je ook wat je eraan kan doen ...Succes..

Allereerst zou ik willen zeggen dan jaloezie een hele normale, menselijke emotie is, waar je jezelf hopelijk niet op veroordeeld.

In mijn beleving werkt jaloezie (net als een aantal andere emoties) als een waarschuwingssignaal; in dit geval: "Ik voel mij bedreigd in mijn relatie met mijn partner" en/of "Ik vertrouw er niet op dat mijn relatie stand houdt" en soortgelijke gevoelens.

De belangrijkste vragen die jezelf denk ik moet stellen zijn:

Zijn de gevoelens reëel? Dus:
- Wordt mijn relatie met mijn partner daadwerkelijk zo ernstig bedreigd als dat ik het ervaar?
- Of zijn de gevoelens irreële angsten die wellicht geworteld zitten in vroegere ervaringen, die je nu onterecht projecteert op (de relatie met) mijn partner?

Wat zeggen deze gevoelens verder over mijzelf? Hiermee bedoel ik:
- Misschien vinden er gebeurtenissen plaats in jouw relatie met je partner die jij daadwerkelijk als niet prettig ervaart en in jouw beleving over jouw grenzen (iets dat per definitie heel persoonlijk is) heen gaan. Gebeurtenissen die deze gevoelens van jaloezie (verder) aanwakkeren.

Ik denk dat het vooral belangrijk is om je gevoelens van jaloezie uit te spreken naar je partner en wel op zo’n manier dat je het bij jezelf houdt en hem dus geen verwijten maakt dat hij verantwoordelijk is voor het gevoel van jaloezie. Het zijn immers jouw gevoelens.

Dit vergt een zekere mate van "je kwetsbaar durven opstellen" naar je partner. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik het vaak doodeng vindt om dat soort emoties uit te spreken naar partners, vooral omdat jaloezie in mijn beleving zo’n ontzettend kwetsbare emotie is.

Maar door het bespreekbaar te maken kun je er wel samen aan werken, of op zijn minst achterhalen of hier door je partner integer mee omgegaan wordt.

Toegevoegd op 25-04-2009 03:12:00
Klopt het dat je zwanger bent?

De gevoelens van jaloezie kunnen volgens mij in periode van zwanger zijn ook nog eens flink versterkt worden.

Omdat er een kind op komst is zal een vrouw zich denk ik instinctief meer zorgen kunnen maken om verlaten te worden door haar partner (de toekomstige vader/zorgverschaffer voor je kroost).

Ik heb wel eens ergens gelezen dat vrouwen sneller jaloers worden op de geestelijke verhouding van hun mannelijke partner met andere vrouwen om deze reden.

Mannen meer op de sexuele verhouding van hun partner met andere mannen, omdat mannen dan mogelijk de zorg moeten dragen voor kinderen die niet door hem, maar door die andere mannen, verwekt zijn.

wees gerust, je heb geen enkele vorm van therapie nodig, je hou van hem. Het is wel goed als ie van je gevoelens weet.

ik zie het nut van een relatietherapeut niet in.
wat ik je zou aanbevelen, neem eens contact op met een Gusto-Coach bij jou in de buurt. die hanteren (als het goed is) een gratis intake, waarin je al een hoop wijzer wordt. als je denkt dat je door hem/haar geholpen kunt worden dan ga je door (3 sessies) relatief erg goedkoop, snelle hulp en veel waar voor je geld

Je houdt niet genoeg van hem...
en het is een minderwaardigheid, jij denkt dat hij veel meer kan genieten, veel sterker is, veel intelligenter, veel knapper enz enz (of dat werkelijk zo is allemaal, dat weet ik niet, maar er zal er best wel een bij zitten, die jij als waar ervaart)
Vertrouw hem meer, of vertrouw hem helemaal... JIj bent minder te vertrouwen dan dat je denkt dat hij te vertrouwen is...
Dus vertrouwen en minderwaardig zijn de facetten die spelen...
Als jij kunt stoppen met minderwaardig te voelen en jezelf te vertrouwen, dat jij genoeg van hem houdt, dan zal het gaan veranderen.
Een ding zal ik je meegeven relaties waarbij een persoon jaloers is duren langer dan relaties waarbij er helemaal geen jaloezie aan te pas komt, maar of dat beter is het langer duren van de relatie weet ik dan weer niet...
Jaloezie heeft NIETS met hem te maken, maar alles, en dan ook alles met jou zelf..
Nog een laatste vraag, Mag jij zijn wie jij bent, van jezelf?

Ik hoop dat je snel van dit ongemak, jaloezie af kunt geraken en jezelf de vrijheid te gunnen om alles te durven voelen...

groetjes Shanti

Toegevoegd op 25-04-2009 08:25:39
Je denkt dus dat over je zusje, dat ze knapper enz enz is...

(Wat ik zei is generaal gesproken, het kan zijn dat je het een beetje moet aanpassen voor jezelf. Ik lees nooit de vraag helemaal af, voor ik ga typen) Achteraf zie ik dan details als ik de vraag sluit...

Toegevoegd op 25-04-2009 08:34:04
Ik zou de volgende vraag aan je vriend stellen, waarom praat je zo met mijn zusje, terwijl je weet dat ik het er moeilijk mee heb? En dan heel goed kijken naar en tijdens het beantwoorden van de vraag...

Je bent waarschijnlijk jaloers, omdat je bang bent om hem kwijt te raken en je wilt dat hij alleen maar aandacht aan jou besteed en aan niemand anders. Zodra hij met iemand anders bezig is ga je twijfelen of je wel de moeite waard bent. Bedenk dat als je jaloers bent het je alleen maar moeilijk maakt voor jezelf. Probeer het misschien om te draaien: Als je met iemand anders bezig bent, zegt dat iets over de gevoelens die je hebt voor je vriend? Veranderen die?
Ook is het misschien handig om te kijken of je ook jaloers bent met betrekking tot andere mensen in je omgeving. Als ze niet genoeg aandacht aan jou besteden, word je dan jaloers? Als je er alleen niet uitkomt zou ik er iniedergeval met een therapeut of haptopnoom over praten. Het gaat niet vanzelf weg, je moet er aan werken. Succes!

Ik herken het hoor, ik ben ook zo jaloers! Maar het komt echt omdat ik vaak gekwetst ben. Ik was nooit zo, ik heb nu zo die angst om mijn vriend te verliezen. En elk meisje wat hem ook maar aankijkt krijgt een boze blik van mij. Hier schrik ik soms zelf ook wel van. Als een meisje hem 3 kusjes geeft word ik al boos. (niet op zijn verjaardag maar gewoon om te groeten). Een beetje jaloezie is gezond, maar maak het niet te erg! Mijn vriend is overigens zelf ook wel jaloers, maar gezond jaloers. Aan de ene kant vind ik het stiekem toch wel eens fijn omdat hij dan wel laat merken dat hij het erg vind als iemand me probeert te versieren ofzo.

Goed in de spiegel kijken. Waar ligt de oorzaak? Bij jou of bij een ander?

Als het bij jezelf ligt moet je goed nadenken over de oorzaak. Waarom wil je zoveel aandacht? Waarom wil je de aandacht niet delen? Is het angst? Durf je zelf niet snel contacten te leggen? Is iets niet uitgesproken? Durf je alles te zeggen tegen je partner? Vraag bij jezelf door!

Zorg dat je een grote vriendenkring om je heen verzamelt. Niemand is namelijk eigendom en dat inzicht is te leren. Relativeer je leven en maak niet alles zwaarder dan het is. Stel jezelf bloot aan menselijke excessen, hoe extreem het allemaal kan zijn. Dit zorgt automatisch voor een relativering van de acties van je partner.