Gaat een relatie kapot als je een lange tijd van elkaar verwijderd bent?

Als je zo lang uit elkaar gaat staat er helemaal niet vast wat de uitkomst is. Alles hangt af van de twee personen, hoe gedragen zij zich.

Maar we leven in de 21e eeuw... er zijn vliegtuigen, telefoons, internet met webcam, noem maar op. Ik kan me niet voorstellen dat je nu je partner uitzwaait en dan niets meer van elkaar ziet of hoort voor 2 jaar.

Natuurlijk is dat mogelijk! Als je elkaar al lang genoeg kent, en samen plannen hebt, is die kans wel groter, dan wanneer je elkaar net kent en alleen nog vlinders hebt. Vlinders worden sneller vervangen door andere vlinders, dan dat goede plannen worden vervangen door vlinders of andere plannen. Maar op een reis kan iemand veranderen, of tot andere doelen in zijn leven komen. En als je veel mensen tegenkomt is de kans groot dat daar iemand tussen zit met wie het klikt. Een relatie wordt dus zeker op de proef gesteld.

Ik ken mensen die elkaar vrij laten als de ander lang weggaat en bij terugkomst kijken of de vlam, de klik, de energie, de liefde, er nog steeds is. Als er een goede voedingsbodem is voor liefde, dan is die er vaak ook nog als de ander na lang weggaan weer terugkomt. Maar dat hoeft dus niet altijd zo te zijn.

Vraag die je moet beantworoden is dit: wil je elkaar vastleggen? Wil jij jezelf vastleggen? Hebben jullie mooie plannen met elkaar?

Spreek in ieder geval je verwachtingen goed uit en wees eerlijk. En de rest is wilskracht aan de ene kant en het leven zijn beloop laten aan de andere kant. Veel succes!

Het is wel lang 2jaar ik denk dat je uit elkaar kunt groeien.Maar dat ligt ook aan het kontact tussendoor en hoe sterk jullie band is met elkaar,zijn er ook kinderen? Je zou afspraken kunnen maken met elkaar.En ieders wensen bespreekbaar maken.

Vraag je eerst eens serieus af hoe veel iemand van je houdt als die er voor kiest om voor een dergelijke periode weg te gaan. Ik zou zeggen, nooit genoeg om daar twee jaar op te gaan wachten. Wacht dus in die periode er niet op, leef je eigen leven en ga jezelf niet belemmeren om anderen te ontmoeten, dat zal de ander ook doen (geloof de ontkenning niet). Als je elkaar over twee jaar ontmoet, dan kan de vlam weer opbloeien, maar evengoed verdwenen zijn. Gok er in ieder geval niet op. Iemand die er geen moeite mee heeft om je twee jaar te verlaten is het niet waard om op te wachten.

Ik heb zelf al een paar keer ondervonden dat 'uit het oog uit het hart' klopt tijdens zo'n periode, maar ook dat de liefde na een lange periode wel degelijk weer kan opbloeien.

In relaties zijn geen vaste regels wat wel en niet mag en hoe lang iemand weg "mag" enzovooort. Dat moet samen met je partner bespreken, daar kunnen wij op GV geen zinnig antwoord over geven, behalve onze eigen mening en ervaring. Maar de relaties die andere GV'ers hebben gehad verschillen van jouw relatie(s). De één moet zijn partner elke dag zien, de ander heeft die behoefte niet en laat elkander wat meer vrij. De één is niet beter dan de ander, het is van jouw eigen situatie afhankelijk.

Je ziet dat toch niet als een reden om je relatie maar te beëindigen? Je zult de eerste tijd na terugkomst wel aan elkaar moeten wennen,maar in deze tijd zijn er toch voldoende mogelijkheden om met elkaar in contact te blijven?

http://www.goeievraag.nl/vraag/groeien-mensen.25076

Theebeker, deze vraag komt ook van jou, en is eigenlijk bijna hetzelfde. Heb je al die antwoorden al gelezen?

Nee als de relatie goed is dan wordt die alleen maar beter...

Is de relatie niet goed, dan gaat die kapot, maar als die goed is, dan wordt die alleen maar beter...

Zo simpel is het, dus nu weet je het...

OK; ervarings antwoord.

Ik ben 3 jaar (!) in het buitenland geweest. 1 jaar in Australie en daarna direct dor naar UK & Kenya. Mijn partner en ik wisten niet zeker hoe of te wat. We besloten dat mijn partner bij haar baan zou blijven, en niet mee zou gaan.

Australie: Elkaar 2* gezien in 12 maanden. UK/Kenya: Elkaar 1 a 2 keer per maand voor een a 2 dagen gezien.

Nu zijn we getrouwd. Hebben een huis samen en happy.

mijn partner is nu al (noodgedwongen) 8 maanden weg. we zien elkaar 1x per maand even. we zijn alleen maar meer naar elkaar toegegroeid, onze band is dieper en hechter dan ooit. wat we eerst als vanzelfsprekend aannamen, zien we nu als iets heel speciaals, het samenzijn. we weten nu echt wat we missen. als hij weer thuis is, zijn we beiden wel veranderd, en zullen weer even meoten wennen aan het samen leven. maar de liefde heeft zich zo ontzettend verdiept, ik zie er naar uit de rest van mijn leven met hem samen te zijn, en hij met mij.

ja het kan dus net zo sterk zijn als daarvoor, zelfs nog sterker.

pf, als relatie kapot gaat dan is het ook goed zo ;)