Hoe laat jij blijken dat je van iemand houdt?

Ik ben heel goed met woorden, maar "ik hou van jou" heb ik volgens mij nog nooit tegen iemand gezegd. Ik heb ook het idee dat ze vaak te makkelijk worden gebruikt.
Ik maak dingen ook duidelijk door kleine dingetjes t edoen, als je een goede band met iemand hebt (ervan houdt) merkt die persoon dat wel.

Nee niet echt herkenbaar (gelukkig).Maar doormiddel van vertrouwen,vriendschap,complimentjes,loslaten enz laat ik dat blijken.En gewoon zeggen dat ik van die persoon houd.Ben ook zeer blij dat dat allemaal wel kan in onze relatie.

Nee voor mij ook niet herkenbaar. Als ik van iemand hou, dan zit die persoon in mijn hart en heb ik totaal geen moeite om dit ook te zeggen..

ik herken het ook niet. zowel ik als mijn man en mijn zoons zeggen elke dag tegen elkaar hoe veel we van elkaar houden. en de dingen die we voor elkaar doen, en hoe we er voor elkaar zijn in ellendige tijden en elkaar ondersteunen zeggen misschien nog wel meer dan de woorden.

wat dacht je van een bos rozen met een kaartje erop IK HOU VAN JE

Het zijn zeer beladen woordjes.
De meeste liedjes hebben het er over.
In veel films zeggen ze het ook.
Het is bijna een morele verplichting het te zeggen, als je eenmaal verliefd bent, het wordt daardoor zo van je verwacht, dat het erg moeilijk is het ook daadwerkelijk uit te spreken.
Ik hou van je, is kort en krachtig, vier woordjes,sechts vier woordjes, maar deze vier woordjes hebben een grote emotionele lading.
Door het uit te spreken passeer je een grens, waar je zo maar niet meer terug kan.
Je kan eigenlijk niet meer terug, althans niet zo maar.
Diegene waar je het tegen zegt, rekent er op dat je woord houdt, dat je het ook echt meent, dat je het niet zo maar zegt.
Vanaf dit punt is er bijna geen weg meer terug.
Bij het zeggen van, ik hou van je, maak je een keus voor die persoon, soms ten koste van een ander.
Daarom is het ook zo moeilijk het te zeggen, het lijken zo erg overdreven vier woordjes, want de ander weet het toch ook wel zonder dat te zeggen.
Is het nu wel echt nodig?
Je weet het toch?
Dus zeggen de meeste maar niets en als het dan toch moet, dan heel zachtjes, bijna onhoorbaar, want oh wat is dat toch moeilijk!

Dat ik heel veel van iemand hou, als ik dat voel zal ik dat altijd zeggen, dat vind ik niet moeilijk dat doe ik graag met heel mijn hart.
Mijn dochter, mijn zonen, wij kunnen oprecht tegen elkaar zeggen: ik hou van jou.
Mijn dochter smst het me of schrijft het me op een lieve kaart, mijn zoon zei het gisteren tegen me op Schiphol voordat hij voor 6 weken vertrok: lieve mamma, ik hou van jou,niet vergeten, al ga ik ver weg, ik denk aan je en ik hou van jou!
Vanaf het moment dat mijn kinderen geboren werden heb ik ze dat gezegd, zoals ik het voelde.....mijn exman, de vader van mijn kinderen, zou het niet over zijn lippen kunnen krijgen. Maar ik weet, hij kan het niet,maar hij voelt het wel, maar de kinderen zeggen wel eens, waarom zou pappa dat niet kunnen zeggen, wil hij het niet. Ik leg het elke keer uit: hij houdt heel veel van jullie, maar hij weet hoe hij dat moet zeggen, hij kan het niet, hij heeft het nooit geleerd. Vroeger bij ons thuis, waren we daar wel open over, vooral mijn moeder was warm en zei zulk dingen heel spontaan.
Later in mijn leven, maakte ik vaak mee dat het voor veel mensen moeilijk was om te zeggen.
Maar ik tegen mijn partner heb ik het net nog gezegd: heb ik vandaag al verteld hoe ontzettend veel ik van je hou!
Hij kan het moeilijk zeggen, maar wel vervlochten in andere opmerkingen. Hij zegt dan: ik zeg daar iets over omdat ik bezorgd over je ben, omdat ik van je hou. Heel snel tussen allerlei andere opmerkingen door. Zo lief vind ik dat, ik moet heel goed opletten, want het moment is zo voorbij. Maar ik merk het in alles wat hij doet en indirekt zegt dat hij zo dat hij van me houdt en dat is ook goed.
Ik vind houden van, elkaar liefhebben de magie van het leven, en mijn hart vloeit vaak over van liefde voor mijn kinderen, voor mijn kleinkind, voor mijn man en ik zal het ze altijd heel vaak laten weten: ik hou van jou...

Ik laat blijken dat ik van iemand houd om zo nu en dan te zeggen tijdens een omarming ik heb je lief.
Door bepaalde vriendelijke opmerkinggen en uiteraard om met liefde iets voor diegene te doen.
Mijn kinderen spreken het ook uit naar mijn toe, de ene keer met, man; ik hou van je of door xxxx te zetten in een mail of sms je. Ik krijg dan een hele dikke glimlach op mijn gezicht.
Regelmatig geef ik ze ook aan dat ik zonder voorwaarde van ze houd en dat vinden ze heel fijn om te horen.

Mijn vader heeft het nooit kunnen zeggen maar wel laten blijken en knuffelde graag, daarin tegen zei mijn moeder het wel tegen mij en mijn broers en zussen.

Met al mijn vrienden ga ik ook zo om en vind het heerlijk om het te laten blijken en zeggen, zelf gebruik ik liever de worden ik heb je lief.

Ik wil best met jullie delen dat ik het wel veel vaker had willen zeggen tegen mijn, vader, zus, zus, broer die een aantal jaren geleden overleden zijn.

Door deze droevige gebeurtenissen ben ik het juist meer gaan doen, omdat ik weet dat we het allemaal waard zijn om geliefd te zijn.

Laten blijken dat je van iemand houdt doe je zeker niet alleen met die woorden. Ik heb het nog nooit tegen iemand gezegd en zal dat ook niet snel doen. Van iemand houden betekent echt heel veel, dat zeg je niet zomaar.

Het is trouwens in onze familie ook niet gebruikelijk om er zo open over te praten. Je praat wel over gevoelens, maar niet in de trant van houden van. Ik vind het ook een beetje raar dat je dat steeds moet zeggen (bijna overdreven of beladen). Iemand moet het laten blijken, alleen zeggen heeft weinig waarde voor mij.

Ik krijg soms het beeld van een verliefde tiener die meteen zegt "ik houd van je" terwijl die nog niet eens de ander goed kent en eigenlijk niet weet waarover die praat. Maar uiteraard kan dit voor iedereen sterk verschillen en dat is maar goed ook.

Ik hoop dat deze vraag niet van persoonlijke aard is, want als je van iemand houd, is niks makkelijker dan te zeggen: "ik hou van jou". In het verleden had ik er wel problemen mee en kwam het niet uit mijn bek, maar ben blij dat ik veranderd ben en dat ik het kan zeggen wanneer ik wel.
Maar het is niet altijd nodig om dit met woorden te laten blijken. Soms is een bepaalde glimlach of gezichtsuitdrukking al genoeg om een andere persoon er van te overtuigen dat je van hem/haar houdt.

Als ik wakker word en mijn vriend aankijk.....dan beginnen we gelijk te glimlachen en kruipen we tegen elkaar aan en daar genieten we beiden heel erg van!!

Nee, dat is voor mij niet herkenbaar. Ik vind het moeilijk om te zeggen of aan te geven dat ik van iemand hou.
Ik kan ook tegen mijn vrienden zeggen dat ik van ze hou. Als vriend. Net zoals tegen mijn familie. Hoewel ik dat niet vaak doe.
Tegenover mijn lief gaat dat natuurlijk anders. Ik kan zeggen dat ik van hou haar hou. Heel vaak zelfs.
Maar ik laat het ook op een andere manier blijven. Door voor haar te zorgen bijv. Lekker ontbijtje maken. Of simpel koffie voor haar te zetten. Maar ook onverwachts met kleine kado-tjes. Hele simpele dingen. Een chocolaatje meenemen ofzoiets. Daarmee uit ik dat ze voor mij heel speciaal is.

Niet herkenbaar voor mij. Ik vind het juist makkelijk om te zeggen. Mits ik ook echt dol ben op die persoon.
Als ik echt van iemand houd dan geef ik dat ook aan.

D.m.v. woordjes.. een kleine verrassing of een leuk uitje. Gewoon de kleine dingen die het 'm doen denk ik ;)

ikzelf heb ook moeite met deze 4 woordjes... daarom heb ik voor mijn vriend speciaal een cd gemaakt met al onze nummers erop om te laten weten wat ik voor hem voel....