waarom zeggen collega's ''fijne avond'' als ze het kantoor verlaten,?

Misschien dat jíj het zo ervaart, 'blij dat ik naar huis kan' en zonder enige intentie je collega's een fijne avond wenst, omdat jij dat zelf zo vindt, maar hoe weet je of dat andersom ook zo is?

In de omgeving waar ik werk, gaan de mensen heel goed met elkaar om. Het goedenavond wensen bij het naar huis gaan, is uiteraard een ritueel, maar de intentie, 'Ik wens jou een goede avond en ik hoop je morgen gezond weer te zien', is authentiek. Mocht ik merken dat die intentie afvlakt of zelfs verdwijnt, dan maak ik dat ik een andere baan vind.

En hoe fijn kan je avond zijn? Wat doet eten met je? Eten is een sociale activiteit. En het is heel lekker. Geniet van iedere maaltijd en je draagt bij aan je eigen geluk. En TV-kijken? Wie zet bij jou een pistool op de borst zodat je niet iets anders kan gaan doen? Lekker een stuk wandelen, wat sporten, lezen, muziek luisteren of zelf spelen, met je huisdieren spelen of met je kinderen. Studeren zelfs. En naar bed gaan vind ik ook geen straf. Moe van alle activiteit van de dag, tevreden met mezelf en met de wereld, heel bewust even liggen en ontspannen vóor ik me innestel om in slaap te vallen. Bij mij komen vaak de woorden van Edel Maex in gedachten: "Het is nu jouw beurt om even helemaal niets te doen en om gedragen te worden. Voel hoe de aarde je draagt."

Ik heb gemiddeld genomen héerlijke avonden, ook op werkdagen. En als ik naar huis ga aan het einde van een werkdag en ik wens mijn collega's een 'Goedenavond' dan bedoel ik dat ik ze een avond toewens die minstens zo fijn is als dat ik ze meestal heb.