Verandert je geloof wanneer je nieuwe kennis krijgt over de wereld om je heen (en/of jezelf)?

Bij mij in ieder geval wel - en ik denk dat dat bij iedereen zo is. Geloof is iets wat groeit en zich ontwikkeld, of zou dat moeten zijn - net als bij iedereen het wereldbeeld iets zou moeten zijn wat zich ontwikkeld enz. Als je stil blijft staan en na nieuwe inzichten toch precies hetzelfde blijft geloven word je star, en dan wordt je geloof ook onbegrijpelijk voor anderen.
Natuurlijk kunnen deze ontwikkelingen kleine of grote aanpassingen zijn. Sommigen vallen door nieuwe inzichten van hun geloof, of wijzigen hun totale beeld van hun geloof. Anderen blijven hetzelfde geloven maar op een andere manier.
Voorbeeld: als kind twijfelde ik er niet aan dat God de aarde in 7 dagen geschapen had - ik dacht daar verder ook niet over na. Nu weet ik dat Genesis 1 veeeeel later geschreven is dan de schepping zelf, en dat het geschreven is als lied - wat heel duidelijk is, lees het maar eens. Dat God de aarde geschapen heeft geloof ik nog steeds, maar ik heb geleerd door de tekst heen te lezen, de symboliek te zien, en dat maakt het alleen maar mooier.

Ik denk trouwens niet dat de essentie van mijn geloof zal veranderen door inzichten - dat komt natuurlijk ook omdat ik nooit 'inzichten' tegen ben gekomen die dit voor mij veranderden, en ik denk dat je daarvoor met iets heel goeds moet komen. Maar ik denk ook dat je zoiets als geloof altijd moet kunnen overwegen, anders wordt het niet meer dan een dun laagje aan de buitenkant.