Kun je eten 'leren' lekker te vinden?

olijven indd en witlof spruitjes ect.
iets wat een overheersende smaak heeft moet je van houden of indd leren te eten.
de 1e persoon die mij een olijf in mijn mond liet stoppen vergeet ik nooit meer ;-) nu ga ik elke zaterdag naar de markt voor knoflook olijven, blij dat mijn vriend dan is... not.
ik heb dus olijven leren eten. en met een witte wijn is het perfect.

Ik denk niet dat je zoiets kan leren, wel kan het zo zijn dat je smaak in der loop der jaren veranderd en iets wat je eerder niet zo lekker vond wel ineens lekker vind. En dat je alles lust betekend nog niet dat je alles lekker vind. Een mens lust in principe alles wat eetbaar is en zeker als er hongernood is.

De beste manier om dat te leren is om zelf te gaan koken. Ga je verdiepen in recepten en je zult zien dat er voldoende recepten zijn om alles lekker te maken.
Kookse!!

Vroeger moest ik ook alles eten, maar dat heeft me niet geleerd alles lekker te vinden.
Bleekselderij staat nog steeds met stip op nummer 1 van zaken die ik niet lekker vind. Van alles geprobeerd en mijn man kan het echt heerlijk bereiden maar het blijft me tegenstaan.
Witlof daarentegen vond ik vroeger ook vies, maar vind ik nu erg lekker: rauw of gekookt.
Je kunt dus dingen die je niet lekker vond wel gaan waarderen, maar niet alles!

Een aantal jaar geleden at ik voor het eerst koriander (verse in een stoofpotje). Ik vond het hele gerecht niet te eten. Nog geen paar gerechten later begon ik de smaak te waarderen en nu vind ik het geweldig. Hetzelfde met olijven en wat te denken van bier, ook niet iets waarvan iedereen meteen denkt, goh wat lekker bitter.

Alle smaken zijn vaak een kwestie van gewenning en associatie. Als je een paar keer een positief gevoel bij een bepaalde smaak hebt dan brengt dat een poosje later een extra dimensie als je het weer eet. Lijkt op geur dus.

Ja. Kinderen 'lusten' van nature bijna niks, en moeten nieuwe smaken leren kennen en waarderen. (Niet alleen op het gebied van voeding trouwens, ook in smaak voor bijvoorbeeld muziek en literatuur moeten ze opgevoed worden ; je kunt niet je hele leven muzikale en culturele pap met suiker blijven eten. Nouja, het kan wel, maar of het prettig is.....).

Over het algemeen vinden ze vooral zoete smaken wel meteen lekker, maar alle minder zoete en vooral de meer uitgesproken smaken moeten ze echt leren waarderen. Vaak is het een kwestie van drie keer proeven voor je een nieuwe smaak kunt waarderen. Dat betekent in de praktijk jarenlang strijd aan tafel om niet zozeer je bordje leeg te eten maar wel in elk geval van alles een hapje te nemen, maar uiteindelijk krijg je zo redelijk makkelijke allround eters.

En ook als je volwassen bent, kun je nog nieuwe smaken leren kennen en waarderen. Maar iets dat je ECHT uitgesproken vies vindt (spruitjes en orgaanvlees scoren ook bij volwassenen hoog, zelf gruw ik van Indiaas eten met zijn parfumgeuren) is heel moeilijk ooit nog echt lekker te gaan vinden. En waarom zou je ; er is ZO veel keus, twee of drie dingen niet lusten is het einde van de wereld niet. Maar je smaak kun je wel degelijk ontwikkelen, en dat is beslist geen schande.

Ze zeggen dat als je iets negen keer probeert, dan je het dan meer gaat waarderen en soms dus zelfs lust.
Ik heb dit zelf met haring, tomaten en zwarte olijven geprobeerd en inderdaad ik vind dit nu echt lekker!! Maar ik kan me niet voorstellen dat dit bij alles zo werkt. Smaken verschillen immers en er zullen altijd dingen zijn waar je liever een blokje voor om gaat.
Bij mij is dit bijv. groene olijven en zuurkool :)

Als kind vond ik zo'n beetje alles vies behalve andijvie, spinazie, witlof en sla. Uren heb ik op een hoek van de tafel achter mijn bord gezeten, want bij ons thuis mocht je niet opstaan voordat je bord leeg was. Sinds ik het ouderlijk huis verlaten heb heb ik nooit meer koolraap en snijbonen gegeten omdat ik die ronduit verschrikkelijk vond. Maar wie weet als ik die nu eens probeerde zou ik er een heel ander idee over hebben. Maar nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn moeder absoluut vreselijk kookte en zo'n beetje in alles nootmuskaat deed, een kruid dat ik verfoei. Toen ik zelf ging koken en andere kruiden ontdekte werd het eten ineens een stuk lekkerder.

Mijn oma en moeder hadden daar een goed werkende truuk voor.
Vellen van de melk: vele mensen vinden dat niet prettig. Mijn oma deed er een aanval op, zodat je je ging afvragen of het echt zó lekker was dat ze die demonstratief uit je melk viste.
Levertraan: In de vakantie kolonie moest ik die uitdelen aan de kinderen van mijn groep. Ik nam eerst met een verheerlijkt gezicht die lepen levertraan, dan mochten de kinderen pas. Het hielp wel.
Koolraap eten: mijn moeder nam als eerste een heleboel, omdat het zo lekker was, en wij kregen veel minder.
Ik eet en drink bijna alles, behalve garnalen, slakken en inktvis en ik vind alles lekker of zelfs een tractatie!
Eten lekker vinden kun je dus absoluut leren, het ligt aan degene die je het je wilt leren eten.

alle smaken moet je leren eten behalve zoet en zout die smaken zijn in de genen opgeslagen als goed, de smaken zuur en bitter zijn opgeslagen als slecht omdat de meeste oneetbare of van nature giftige planten een zure of bittere smaak hebben. meer smaken zijn er niet de rest van ons smaakpallet zijn eerder aroma's die je door de samenwerking tussen smaakpappilen en neus tot hun recht komen.
Als je in een land als indiaof een ander tropisch land woont als kind leer je andere aroma's en smaken te waarderen dan waneer je in Nederland woont ,dus hierdoor is je vraag al vanzelf beantwoord smaken zijn altijd aangeleerd.