Welk stofje komt er vrij in je hersenen als je verdrietig bent?

Blij of verdrietig worden ook wel emoties genoemd. Een emotie is een reactie van je lichaam op iets leuks of iets vervelends. Die reactie van je lichaam bestaat uit 2 delen: je gedrag en het gevoel in je lichaam. Als iets vervelend is, loop je er van weg (gedrag) en voel je je bijvoorbeeld angstig en gaat je hart sneller slaan (gevoel in je lichaam).
Naast blij en verdrietig kennen we nog woede, angst, verbazing en afschuw als emoties.
In je hersenen zit een gebiedje dat zorgt voor emoties. Dit deel van je hersenen heet het limbisch systeem. Je hersenen kunnen dingen goed onthouden. Hierdoor kan je je bijvoorbeeld weer blij voelen als je aan iets leuks van vroeger denkt. Je hersenen hebben dat onthouden. Daarnaast maken je hersenen ook stofjes als je bijvoorbeeld een blij gevoel krijgt van het luisteren naar je lievelingsliedje. Als je de volgende dag weer naar dat liedje luistert, komen die stofjes weer vrij en voel je je weer blij.

Anandamide, deze neurotransmitter speelt echter ook een rol bij bijv. vruchtbaarheid, pijn etc.

De laatste jaren kwam het onderzoek naar "The Big Five" in een stroomversnelling en vindt men meer en meer links tussen het 'brein' en de 'vijf woorden' die de persoonlijkheid van de mens zouden samenvatten, inclusief emoties. Een vertaling van het Engels zorgt al voor fouten, dus ik geef je de laatste stand van zaken mee volgens Joost van der Leij (NLP) op blz. 36:

"Neuroticism is gelinkt aan het Limbisch systeem in het brein, het emotionele deel van het brein. Hier zal ongetwijfeld het stresshormoon Cortisol een rol spelen.
Openness is nog niet gelinkt aan een deel van het brein, maar vermoed wordt dat het met mentale associatie te maken heeft.
Conscientiosnes is gelinkt aan de prefrontale cortex en het vermogen korte termijn behoeften op te schorten ter wille van het lange termijn plan.
Agreeableness heeft men nog niet ontdekt. Maar als ik zou moeten gokken zal dit oxytocine blijken te zijn.
Extraversion is gelinkt aan het middenbrein en het dopamine beloningssysteem."

In gewonere termen, denk ik dat je de stofwisseling eerder moet begrijpen vanuit de kern van ons leven: groei en verval. Verdriet is geen toestand van stilstand, maar volgt vanuit een beweging. Toen ik enorm verdrietig was toen ik mijn schoonvader verloor, was dit omdat ik jarenlang intens gelukkig met hem was. Wat het lichaam voelt is een leegte, een niet terugkunnen naar. Geluk is het omgekeerde, het voelt eerder aan als een volheid.

Hoe dan ook, die stofjes hebben allemaal de bedoeling om situaties te herstellen, net zoals voeding bedoelt is om in energie omgezet te worden om te kunnen leven.

Of je nu via Wikipedia op zoek gaat naar endorfines voor geluk, dan wel naar het veel essentiëlere ethyleen (koolwaterstofverbinding) ofte het hormoon dat er voor zorgt dat een appel een hele boot bananen doet rotten, je komt eigenlijk op gelijksoortige werkingswijzen uit.

Ik vermoed echter dat je vraag is: Welke stoffen komen vrij bij verdriet, en kan ik eten om die stoffen tegen te werken. Je hoeft die stoffen niet tegen te werken en die moet je laten werken. Je zoekt beter naar een werkwijze om ermee om te gaan en te kijken in welke omstandigheden je gelukkig bent en verdrietig bent.

"Je moe niet doen wa da je gèren doet, je moe gèren doen wa da je doet"