wat hebben we eraan om de geschiedenis te bestuderen?

- uit interesse
- om te verklaren waarom dingen nu zijn zoals ze zijn
- onjuiste denkbeelden en vooroordelen te corrigeren
- uit de geschiedenis iets te leren voor de toekomst (daar zijn we erg slecht in)

Doordat je weet hoe de wereld er vroeger uit zag en toch minimaal hoe je eigen land gekomen is waar het nu is, zul je veel beter kunnen begrijpen waarom veel dingen zijn zoals ze zijn.

Begrip over de hedendaagse wereld.

Het is voor mij zo interessant en boeiend, heel die geschiedenis, dat ik mij niet kan voorstellen dat iemand niet meer zou willen weten over de Tweede Wereldoorlog, over Napoleon. Hoe het komt dat wij nog zo veel Franse woorden gebruiken.
Waarom men in Suriname en op Aruba (om maar wat te noemen) nog steeds Nederlands praat en op school leert.

Het is in mijn ogen normaal om te weten hoe de wereldgeschiedenis in elkaar steekt, we hebben er erg veel aan om te weten hoe Columbus Amerika ontdekte, of wie de eerst Koning van Nederland was en waarom Nederland geen Republiek is en Amerika bv wel.

De geschiedenisboekjes staan vol en niet zomaar, maar voor ons en ons nageslacht voor kennis en begrip, van alles wat er om ons heen gebeurd.

Het bestuderen is een gezonde nieuwsgierigheid en om jezelf te ontplooien wat kennis betreft.

Uit het verleden, kent men het heden.

'De historie herhaalt zich' en 'uit het verleden kent men het heden' zijn populaire, maar geen steekhoudende opmerkingen.

Bij het bestuderen van de historie leer je wel, dat wij helemaal niet zo geavanceerd zijn als we denken te zijn, en omgekeerd, dat ze vroeger heus niet zoveel achterlijker waren. Voor dat laatste geldt misschien de 14-de eeuw als uitzondering.

Maar geschiedenis is geen zaak van staatshoofden en oorlogen. Het toont je wel de menselijk strijd voor maatschappelijke verheffing. Vroeger was het niet beter, maar ook niet slechter. Zonder auto en mobiel kan het leven ook heel goed zijn. Dat ervaar je als je in en achter de geschiedenis duikt.

Wie zijn geschiedenis niet kent, kent zich zelf niet.

Wie zijn geschiedenis niet kent, zal opnieuw moeten lijden!

Wie zijn geschiedenis kent, is klaar voor de toekomst.

Wie zijn geschiedenis niet kent, heeft geen notie van de toekomst.

Wie zijn geschiedenis niet kent, is gedoemd hem te herhalen.

Wie zijn geschiedenis niet kent, heeft van zijn fouten niets geleerd.

Dus maar vlug de geschiedenis bestuderen lijkt me.

Voor een minderheid der mensen is het, dank zij inzicht in de Bijbel, duidelijk geworden dat de geschiedenis duidelijk het voornemen van de Schepper van de mensheid bevestigt, doordat Hij niet nagelaten heeft hun koers in profetische bewoordingen uiteen te zetten.
Zijn oorspronkelijke voornemen om van de aarde een paradijs te maken lijkt verder af dan ooit, maar hij zal Zijn Naam heiligen door het niettegenstaande tegenstand, toch te realiseren. Begrip van de manier waarop verschillende regeringsvormen, zelfs degene die 'christelijke' principes beweerden te huldigen, de mensheid naar de afgrond hebben geleid, en een verkeerd beeld hebben gegeven van de Allerhoogste, sterken ons in de overtuiging dat enkel en alleen Gods koninkrijk, en geen enkele imitatie ervan de mensheid naar een grandioze toekomst zal kunnen voeren. Geschiedenis illustreert aldus het onvermogen van de mens om zich onafhankelijk van God te ontwikkelen tot een menswaardig niveau, waarin rechtvaardigheid, oprechtheid, ware liefde en ook godsvrucht een inhoud krijgt die met de definitie hiervan overeenstemmen, en niet louter aftreksels en droombeelden blijken.

Wie van zijn familie houdt wil er meer over weten. Wie van zijn land houdt ook. En wie van kerkgeschiedenis houdt ook. Waarom boeit geschiedenis mij? Omdat ik van het verleden zoveel kan leren voor het heden. Er zijn zoveel goede lessen uit te halen waar we nu nog wat aan hebben. Daarom ken je geschiedenis en leer er van.

opdat we in de toekomst niet dezelfde fouten maken...