Kunnen (onder)waterdrones onder de plasticsoep in de oceaan een net spannen, waarna helikopters het net tijdelijk afzinken door ballaststorting?

De onderwaterdrones kunnen niet tevens vliegen. Daarvoor is de het verschil in dichtheid tussen water en lucht veel te groot. Dus die moeten er op een andere manier in gebracht worden.

Er zullen duikers beschikbaar moeten zijn om de onderwaterdrones die gegarandeerd regelmatig in de plasticsoep verstrikt raken te bevrijden. Er hangen verscheurde plastic zakjes en slierten plastic in de soep.

Als ze een net _onder_ de plasticsoep spannen, heeft afzinken van het net geen nuttig effect.

Helikopters zijn zeer duur in het gebruik en hebben een tamelijk beperkt vliegbereik, vooral als je ze met ballast wil laten vliegen. Je hebt dus een flink schip in de onmiddellijke nabijheid nodig van waaruit ze kunnen opereren. Want die plastic soep drijft ver van de bewoonde wereld. Een klein en goed zeewaardig vliegdekschip is het minimum.

Het weer opvissen van de verzamelde plasticsoep lijkt me ook al niet erg eenvoudig.

Volgens mij is het antwoord dus beslist: nee.

Vernieuwing komt anderzijds vaak voort uit innovatief en 'out of the box' denken, maar in deze vorm zie ik er niets in.

De grootte van de plasticsoepen schat men op een gebied zo groot als 35 keer Nederland tot meer dan 15 miljoen km² en drijft voornamelijk in het noorden van de Stille Oceaan
De plasticsoepen zijn drijvende vuilnisbelten van voornamelijk onverteerbaar plastic. Een eigenschap van plastic is de lage soortelijke massa (het lage soortelijk gewicht) waardoor de meeste plastics op het zeeoppervlak drijven of zich zeer dicht eronder bevindt. Omdat sommige soorten vogels plastic in hun maag verzamelen, verspreiden zij de soep en wijzigen zij de omvang en samenstelling van de plasticverontreiniging.
Tijdens een TED-conferentie (Technology, Entertainment, Design) in 2012 werd door Delftse luchtvaart- en ruimtevaarttechniekstudenten een plan bedacht om op grote schaal plastic te verwijderen van de bekende gyren, dat zijn ringvormige zeestromingen. Men stelde een grootschalige schoonmaakoperatie voor, waarbij oppervlaktestromingen gebruikt zouden worden om het plastic via drijvende armen naar verzamelplatforms te laten drijven. De exploitatiekosten zouden haast nul zijn en mogelijk zelfs winstgevend.
Een schoonmaakactie is maar half werk. Boskalis heeft een paar jaar ervoor al een onderzoek gedaan, de conclusie was toentertijd dat alleen opruimen financieel en ecologisch niet haalbaar is.
Voor het eventueel afvoeren van deze plasticsoepen met gebruikmaking van zeeschepen die in opdracht van rederijen varen of via zeeschepen van kapiteins-eigenaren zijn veel meer havenontvangstinstallaties nodig waar men de troep af kan leveren. En welk zeeschip zou die troep eventueel aan boord moeten nemen. De kosten voor het afleveren van afval bij een Havenontvangstinstallatie zijn niet gering.
Het is een gezamenlijk groot internationaal probleem.
Een net onder water spannen via drones is geen reële oplossing.
Er zijn heel veel wetten op het gebied van verontreiniging van de zee en het zeeoppervlak. Er zal echter een technische oplossing gevonden moeten worden waardoor het onmogelijk wordt dat via schepen ongezien verboden afval geloosd kan worden.
https://www.ilent.nl/onderwerpen/transport/koopvaardij/Reders_onder_Nederlandse_vlag/wet_en_regelgeving/annex_v_marpol/