Waarom nemen sommige mensen veel kritiek persoonlijk, waar het niet van toepassing is?

Waarschijnlijk omdat het aanvoelt als een persoonlijke aanval. Mensen zijn onzeker en willen zich verdedigen zodra ze het idee hebben aangevallen te worden. Dus liever niet uitgaan van het goede. Helaas gebeurt dit inderdaad vaak.

Omdat iedereen altijd bezig is zijn/haar best te doen. Waarschijnlijk teveel. En dan worden mensen daar erg kwetsbaar in. Als we gewoon zouden leven, zonder erbij na te denken, dan zouden opmerkingen ons veel minder kunnen schelen.

Nu ik gepensioneerd ben, kan ik overal veel beter tegen.
Ik denk: Bekijk het maar, dat doe ik ook.

Omdat iedereen ook gevoel heeft en daarmee wordt kritiek gezien als een persoonlijke aanval. Wanneer je wat meer door de bril van de ander kijkt, je kijkt naar zijn achtergrond en zijn motivatie om jou kritiek te geven wordt kun je de manier waarop de kritiek wordt gegeven beter te begrijpen.
Waarom zegt hij of zij dat?

Ook de onderbouwing van de kritiek is belangrijk. Het gaat er dus om waarom je iets zegt. Je geeft geen kritiek om de kritiek maar omdat je iets wilt verbeteren en dan klinkt het direct positiever.

Dan doen kinderen ook, als je ouder wordt leer je hier anders naar te kijken. Als je tenminste voldoende steun van je ouders krijgt, die je goed aanvoelen.

Mensen trekken iets snel naar zich toe, omdat ze zichzelf erin herkennen.
Voor je het dan weet heb je dan zo maar een discussie, en vliegen de emoties door de lucht.
Ik vind het altijd prima, en sta relaxed glimlachend te kijken hoe mensen over elkaar heen buitelen.

Dat zou wel eens kunnen liggen aan de manier waarop de kritiek geuit wordt.

Als dat in de vorm van mopperen gebeurt dan heb je inderdaad al snel de poppen aan het dansen.
Met mopperen bedoel ik; uiting geven aan je ergernis of frustratie zonder concrete vraag of suggestie voor verandering.

Of je nu in algemene zin moppert of tegen iemand persoonlijk..zodra iemand denkt zich in jouw gemopper te herkennen zal hij/zij meteen in de verdeging schieten.
Mopperen voelt namelijk als een (onredelijke) aanval.


Goed kritiek geven daarentegen doe je overdacht, op een goed gekozen moment,constructief en concreet.
Dat wekt meteen al veel minder aversie op.

Constructief kritiek geven is echt een kunst apart en aan wat regeltjes gebonden als:

*Wanneer je kritiek geeft probeer dan te praten in de "Ik vorm", hoe jij je voelt en wat jouw beleving is en luister naar de reactie van de ander.

*Haal geen oude koeien uit de sloot of betrek andere onderwerpen in je kritiek, houdt het bij het ene kritiekpunt.

*Denk goed na over je kritiek, betreft het echt een wezenlijk punt waar je het over moet hebben, of komt je ergernis voort uit iets anders. Zoek dus eerst de oorzaak bij jezelf.

*Kies je woorden zorgvuldig en wees zo concreet mogelijk. Geef geen kritiek op de persoon, maar op zijn of haar gedrag. Een goede wijze om kritiek te geven is: als jij dit doet in die situatie, dan voel ik me zo.

*Probeer woorden die extremen aangeven zoals altijd en nooit te vermijden. De ander zal dan meestal in verdediging gaan met de woorden die doe ik wel eens, maar niet altijd.

*Verwacht niet te veel, het komt maar zelden voor dat de
bekritiseerde zich meteen gewonnen geeft, en onmiddellijk zijn of haar gedrag aanpast. Als de ander aangeeft dat hij of zij eens gaat nadenken over wat je gezegd hebt is dat al heel wat.

"Je hebt mensen met lange tenen die geen "dikke huid " hebben, Sommige mensen hebben veel gevoelens van onbehagen, als je iets zegt wat als onaardig opgevat KAN worden, kristalliseert wat van hun onbehagen om de opmerking heen en lift een stukje frustratie (waar jij geen schuld aan hoeft te hebben) mee op hun reactie
Heel lastig.
Leg uit dat je het op die manier niet bedoelde.
Heftig terug reageren is onverstyandig, de geirriteerde persoon reageert daar niet gunstig(er) op.
Juist de rustige reactie trekt de brand uit de situatie, omdat de soort reactie niet hoort bij een aanvankelijk bedoelde opzettelijke belediging.
De oorzaak van heftige reacties kan zo divers zijn , dat daar haast geen zinnige verklaring voor te geven is , anders dan dat de persoon op dat moment niet goed in zijn of haar vel zit.,
Wat vriendelijkheid (ondanks de heftige reactie) zorgt dat de situatie snel onder controle te brengen is.
Er ruzie uit laten ontstaan kent slechts verliezers.

Er is geen tijd meer om bij jezelf stil te staan. De maatschappij raast maar door... en iedereen (bijna) doet mee omdat het lijkt zo te moeten.
Iedereen word afgeleid van het ware bestaan. Alles word voorgekauwd... door de media (tv, krant). Iedereen is altijd wel bezig met iets maar vergeet zichzelf. We kennen onszelf niet meer. Daarom lijkt mij is iedereen onzeker, weet zich geen raad met gevoelens, want we praten er niet over, we doen wat we denken wat van ons verlangd word.
Jou vraag is dus gewoon één van dit tijdperk...
Probeer anders te formuleren, de ander op zijn gemak te stellen, dat jij niet degene bent die ze probeert onderuit te halen... Wees duidelijk en oprecht, dat is wel eens hard maar word zo te meer gewaardeerd. Hier is gebrek aan!!!

Dit is vaak de aard van het beestje ! Zijn vaak eigenwijze , moeilijk te overtuigen , niet voor rede vatbare mensen !!! Vaak ook weinig zelfvertrouwen , en vertrouwen daardoor een ander niet of amper ! Voelen zich vaak aangevallen , en zien ook niet gouw ergens de grap van in !!!!