Hoe kan het dat je soms iets denkt en je daar vervolgens zelf door verrast wordt en je over die gedachte verbaast?

Mensen zijn geen robots. Een van de belangrijke verschillen is het feit dat mensen fantasie hebben. D.m.v. die fantasie zijn mensen in staat iets geheel nieuws te verzinnen, zowel verhalen, beelden als ook oplossingen van problemen.

Hoe zo'n nieuwe gedachte precies ontstaat is nog niet helemaal duidelijk, maar het lijkt heel klein te beginnen met een soort willekeurig ' vuren' van een paar neuronen die het begin van een gedachte vormen. Door op die gedachte voort te bouwen neemt het steeds vastere vormen aan.

Stel je wilt wat spullen opbergen.

Ergens heel diep realiseer je dat die spullen ergens in moeten. Dat is die eerste willekeurige gedachte/het willekeurig vuren van die neuronen waar ik het eerder over had.
Het idee van dat 'iets' waar die spullen in moeten trekt de aandacht van je onderbewuste brein. Zou dat iets een doos kunnen zijn ? Ja er staat nog een oude doos in de schuur. Waar laat ik die doos ? Op zolder is nog een plek in het rek.
En plots is het idee zo concreet dat het in je bewustzijn binnenkomt. Vaak met beelden en al. Ook het bewustzijn bekijkt het plan dan nog even: kan ik wel bij die doos, of is de schuur op slot ? Heb ik nog andere plannen met die doos ? E.d.

Doordat het idee uit het onderbewuste komt en door het bewuste brein nog even verder beoordeeld wordt kan men zich verbazen over het idee omdat het bij nader inzien een slecht idee blijkt te zijn, of aan de andere kant juist perfect is.

Samenvattend:
- een idee begint heel klein in je onderbewuste geest en neemt daar vastere vorm aan.
- uiteindelijk is het idee zo concreet dat het je bewustzijn binnentreedt.
- daar vindt een verdere evaluatie plaats.
- uit die evaluatie kan dan verbazing voortkomen over hoe goed of slecht het idee is.