Waarom streven wij ware liefde achterna?

Seriele monogamie is misschien een betere omschrijving.

Het punt is dat wanneer je trouwt, of in een relatie zit je altijd denkt dat je bij elkaar blijft.

Uit welke bron haal jij overigens dat een groot deel van de mensen die nog samen zijn dit enkel doen vanwege het geld, het huis en de kinderen?

Je maakt hier een niet logische stap in je redenatie:
je zegt: mensen gaan tegenwoordig sneller uit elkaar... vervolgens stel je "monogamie" als oorzaak hiervan. Dat is niet logisch. De reden voor het feit dat mogelijk meer stellen uit elkaar gaan kan van alles zijn en hoeft niet met "monogamie" te maken te hebben.

Ik vermoed zelf, dat mensen moeite hebben met hun levensinvulling, het vinden van geluk, liefde en doelen. Als je van dergelijke zaken te veel van je partner verwacht, kan deze dit moeilijk waarmaken. De verwachtingen lijken mij overtrokken, onrealistisch geworden.

Ik denk dus niet dat het antwoord moet liggen in het feit dat mensen er dan maar op los moeten leven of iets dergelijks. Ik denk dat mensen moeten beseffen wat van een partner te verwachten valt en wat niet, hoe mensen hun leven moeten invullen, balans vinden, geluk vinden.

1op de drie huwelijken, strandt in de loop van het leven, waarschijnlijk 1 op de drie wil wel scheiden, maar blijft bij elkaar vanwege het geloof, familie, kinderen, of gewoon niet het lef hebben er mee te stoppen.
Dus een op de drie is succesvol.
Maar niemand heeft bij het ingaan van een huwelijk twijfels dat het er een moment komt, dat het niet meer gaat.
Je gaat er altijd vanuit dat het voor het leven is.
Alle ware liefde begint als een geurende bloem in de knop, overspoelt met het mooiste licht en romantische muziek.
Het voor altijd samen zijn, overheerst alle gevoelens.

Helaas heeft de evolutie er voor gezorgd, dat deze gevoelens over kunnen gaan zoals het vuurtje in de openhaard , want als de man of vrouw met een andere partner verder gaat is de kans van gezonde kinderen groter, dus is de grote liefde zomaar over.
Monogame is en blijft de basis voor de ware liefde, dat zal nooit veranderen, het geeft vastigheid en duidelijkheid.
Zonder deze basis zal er nog veel meer mis gaan .

Het vinden van de "ware liefde" dan trouwen in een witte jurk en je leven lang gelukkig zijn, dat is ons ingegoten met de paplepel. Ik lees mijn dochtertje de sprookjes voor waar het op het einde altijd goedkomt en er getrouwd wordt etc.

Dus gaan we er iedere keer weer voor, dat is hoe het hoort. We ontmoeten zijn verliefd trouwen in een mooie jurk en vervolgens begint pas het echte werk. Na een tijdje ben je niet meer (zo) verliefd, dan komen de problemen.

We moeten onze kinderen de waarheid vertellen. Dat trouwen en bij elkaar horen voor het leven lang echt veel werk en moeite kost. En vooral doorzettingsvermogen. Maar ja het is voor ons ook moeilijk om het sprookje los te laten....

Ik denk dat niet het streven naar ware liefde de reden is dat huwelijken kapot gaan.

Ik denk dat de manier WAAROP we dat doen daar debet aan is.

Wij denken dat ware liefde iets is wat een ander je kan geven. En het huwelijk is een poging om die ware liefde tot in den eeuwigheid te waarborgen. hij/ zij heeft het immers beloofd...!!!

Ware liefde zit in jezelf.. daar heb je helemaal niets en niemand voor nodig.
Als we dat zouden beseffen zouden we ons niet zo afhankelijk van de ander hoeven maken. Onze verwachtingen van het huwelijk zouden anders en realistischer zijn.
En daardoor heel wat meer kans van slagen hebben.

Een mens is nou eenmaal geneigd om het 'schijnbaar' onmogelijke, mogelijk te maken. Kijk bijvoorbeeld eens uit je raam. Als je een mens van 2000 jaar geleden naar deze tijd zou brengen zou hij denken dat hij in de hemel beland was. Maar terug naar het punt; bijna een op de helft van alle huwelijken loopt uiteindelijk op de klippen. Echte liefde is nou eenmaal iets waar men de grootste moeite mee blijkt te hebben. Waarom we er zo hard naar streven? Geliefd worden is nou eenmaal het fijnste en duurzaamste gevoel ter wereld . Overal word je ermee geconfronteerd, en is men geneigd het te snel te willen hebben. Als gevolg hiervan denken de meeste te snel het gevonden te hebben. Misschien moeten we eens een keer ware liefde naar ons toe laten komen in plaats van het nonstop te achtervolgen. Iedereen op zijn tijd!