Wat is denken?

Beweging in je hoofd (of beter gezegd beweging in jou)...

Denken gebeurt gewoon spontaan en is niet persoonlijk...
Je kunt ertegen gaan vechten, onderdrukken of juist oproepen, in alle gevallen dat jij er iets mee doet, ontaard dat in lijden...
Zelfs als je het denken persoonlijk neemt, dan doet dat al pijn...

het denken begon toen jij het gereedschap van taal kon aannemen (Dat is nu de erfzonde overigens), dus toen jij het woordje "ik" leerde kennen...

In de bijbel staat: "In den beginne was er het woord", maar ze zeggen er niet bij wat er toen begon. Wil je weten wat er toen begon? Het is heel simpel, toen begon de ellende...

Denken is menselijk, dat is nu het enige waar de mens trots op kan zijn, als je tenminste trots kunt zijn op iets wat je gekregen hebt en niet zelf gemaakt hebt...

Instinct is automagisch weten...

Je 5 (of 6) zintuigen zorgen voor input in je brein
Wat je zegt en doet, je gedrag, is output van je brein

Wat ertussenin gebeurt is denken.

Instinct (van alle levende wezens) is onderdeel daarvan
Leren (in het verleden geleerde lessen in je plannen opnemen) is iets wat alle levende wezens doen...

Wat onderscheid ons dan van andere dieren?

Het denken zelf denk je? Ik denk van niet. Dat denken we omdat wij mensen alleen maar als een mens kunnen denken, en dus mens-centrisch zijn.

Zo denkt een mus dat er mensen bestaan om broodkruimels voor hen te strooien, voor voedsel te zorgen. Zoals wij naar koeien en weilanden kijken...

Dat wij de 'kroon der schepping' zijn is alleen maar een bewijs voor dat mens-centristische denken. Niet van het feit dat het zo zou zijn.

Dat is dus de bekende missing link.
Een theorie die mij wel aanspreekt is dat we door een superieur ras genetisch gemanipuleerd zijn.
Uiteindelijk hebben we alle uiterlijke kenmerken van een hoop dieren op aarde zowel qua botstructuur, organen en spieropbouw.
Het enige dat ons werkelijk onderscheid is ons denkvermogen.

Denken is het gewaarworden van de processen in bepaalde hersengebieden.

Dat is nu eens een goeie vraag.Descartes zei al: cogito ergo sum.Maar is dat wel zo?Mensen die dement zijn zeggen soms weken niets en dan plots een zin, soms een heel terzake doende zin, soms iets dat op niets slaat en als het ware opborrelt.
Denken in de zin van in je geest met iets bezig zijn zonder daarvoor woorden nodig te hebben bestaat volgens mij bij alle dieren, het is meer dan intuitie, het is een plan kunnen maken en het ook uitvoeren.

Denken is niet iets wat de mens 'doet'
Er zijn gewoon gedachten en de menselijke mind is in staat die op te vangen... vervolgens eigent de mens zich die gedachte toe, noemt het 'mijn gedachte' en concludeert dan dat hij denkt...
Elke gedachte is universeel en onpersoonlijk...
Gedachten komen en gaan, maar weten we waar een gedachte vandaan komt...of waar hij naar toe gaat?

Gedachten hebben invloed op de persoon... op het moment dat je je een gedachte toe-eigent doet hij iets met je... plezierige gedachte resulteren in een plezierig gevoel, angstige gedachten bewerkstelligen een angstig gevoel en ga zo maar door...

Wellicht begint het denken op het moment dat men eet van de boom van kennis van goed en kwaad... dit beeld uit het oude testament (de appel waar Eva van at) kan symbool staan voor het moment dat een kind onderscheid leert maken = zich bewust wordt van zichzelf en de ander ...vóór dat moment was er in de ervaring van het kind geen onderscheid, het was zich niet bewust van zichzelf en derhalve ook niet van de rest van de wereld...

Misschien niet helemaal een antwoord op je vraag, maar blijkbaar belangrijk genoeg om geschreven en gelezen te worden...

Toegevoegd op 28-04-2009 13:19:21
ha... ik zie nu pas wie de vraag gesteld heeft... ;)

Volgens mij is denken zonder taal toch wel heel erg moeilijk. Als ik probeer een definitie voor denken te bedenken, komt er zoiets als: associatieve beelden in je hoofd die je met taal kunt aansturen met als doel 'zingeving' aan alles wat je zintuigen (mooi woord eigenlijk!!!) binnen laten komen in je geest. Pfoe.
Hoe dat met dieren zit ...?

Denken is het vermogen van een verzameling hersencellen om relaties te leggen tussen waarnemingen uit het heden en het verleden.
Aangezien de meeste soorten over hersencellen beschikt lijkt het me onwaarschijnlijk dat alleen de homo sapiens in staat is om te denken.
Bij elke soort is een andere eigenschap geevolueerd; bij de hond is dat bijvoorbeeld ruiken, bij een arend is dat zien en bij de mens is dat denken. Het lijkt me logisch dat dat een strijd is geweest waarbij concurrentie en omgeving een grote rol heeft gespeeld. Elke soort heeft zich als het ware "gespecialiseerd" met een bepaald vermogen om te kunnen overleven. Aangezien de homo sapiens relatief slecht kan ruiken, proeven, voelen, vliegen, lopen zal het denkenvermogen de eigenschap zijn die ervoor gezorgd heeft dat deze soort zich heeft kunnen handhaven.
Het liujkt me onlogisch dat het op een bepaald moment is begonnen; het is zo geevolueerd. De homo sapiens die minder goed kon denken haalde gewoon de leeftijd niet om voor nageslacht te zorgen. De eigenschap "niet-goed-kunnen-denken" is daardoor langzaam verdwenen en de eigenschap "goed-kunnen-denken" werd dominant.