Zijn er dieren die nergens bang voor zijn?

Nee, elk dier is ergens bang voor. De meeste dieren zijn bijvoorbeeld bang voor de mens, hun grootste vijand.

Bang zijn, zoals wij mensen bang kunnen zijn, doen dieren niet.
Dieren hebben wel een instinct om op hun hoede te zijn voor hun vijanden. Een mogelijk prooidier zal dus bij het grazen heel veel opkijken, rondkijken, om te zien of het nog veilig is. En als er dan een roofdier op hem afkomt, zal hij zorgen dat hij wegloopt. Dat is niet bang zijn, dat is een overlevingsdrang.

Zoals al eerder gezegd kun je het begrip "angst" niet betrekken op dieren. Maar hier heb je in elk geval een beestje dat voor niets en niemand vlucht. Het is de giftige superkikker. Als een levend wezen hem aanraakt loopt dat fataal af, of dat nu een dier is of een mens. En dat 'weet' ie maar al te goed...

Het lijkt mij erg sterk dat eencellige organismen (zijn ook dieren volgens mij) in staat zijn om bang te zijn. Een pantoffeldiertje "bestaat" alleen maar en heeft een paar motorische functies binnen de cel, maar daar zit mijns inziens geen angst bij.

Er zijn zeker dieren die nooit bang zijn. Die zijn niet ontwikkeld genoeg om gevoelens te hebben.

Het brein van zoogdieren is, volgens de strekking die momenteel het meeste wordt aangehangen, overeenkomstig de evolutie opgebouwd uit "modules". De basis- of oudste module wordt ook wel eens ons reptielenbrein genoemd, om de voor de hand liggende reden dat deze module zo ongeveer alles is wat reptielen als brein hebben. Hier zouden de instincten en instinctieve angsten "zetelen". Zoals de associatie van het registreren van bloed (trekt predatoren aan, als ze er al niet zijn) en uitwerpselen (idem + ziektebron) met een vluchtdrang. Onberedeneerbare angstaanvallen zoals fobieën hangen meestal met dit deel van onze hersenen samen. Tot en met de reptielen hebben dieren dus zeker genoeg angst om het in "hun broek" te doen. Als je verder naar nog eenvoudigere organismen kijkt, zoals amoeben of flagellaten, is er ook een "vluchtreactie" vaststelbaar. Maar hier gaat men er van uit dat het eerder een prikkel is als reactie op te veel of te weinig van een bepaalde factor als licht of warmte. De wijziging van de vector is meestal willekeurig, en indien die geen verbetering meebrengt, proberen ze gewoon wat anders. De vraag is natuurlijk vanaf welke criteria je van "dier" wil spreken.

Als deze vraag met ja wordt beantwoord sluit je ook de uitzonderingssituatie uit. Er zal altijd wel een dier te vinden zijn wat ergens bang van is of wordt.
Bang zijn hoort bij de natuur om het dier te beschermen in geval van bedreigingen voor andere dieren of onheil. Liefdeloze daden (vrijwel altijd door mensen) kunnen traumatische ervaringen worden met angst voor herhaling.

Er zijn dieren die bovenaan de voedselketen staan. Die hebben van nature niets te vrezen. Die zijn dus niet bang.

Als jij echter met een knuppel naar een leeuw rent, heb je maar zo kans dat die er vandoor gaat. Maar om nu te zeggen dat ie bang voor je is, gaat wel wat ver.

Je kunt ook met een knuppel naar een krokodil rennen, maar ik denk ook niet dat je die daar bang mee kunt maken.

ja, een dier met rabies is nergens bang voor en zal aanvallen ipv vluchten.

elke gezond dier kent angst, anders zou het nergens voor vluchten. niet voor bosbrand, niet voor overstromingen, niet voor mensen en niet voor vijanden. zonder angst is een dier dus ten dode opgeschreven vroeg of laat.