Welke theorie(ën) legt uit waarom het 's nachts donker is?

Het gaat hier inderdaad om de Olbers-paradox, zoals Erotisi al opmerkt. Het is een paradox, omdat je onder aanname dat het heelal uniform gevuld is met sterren, tot de conclusie lijkt te komen dat je in iedere willekeurige kijkrichting vroeg of laat een ster moet tegenkomen.
De oplossingen van Tomaat in zijn reactie en van Erna in haar antwoord zijn onjuist, en laten nu juist goed zien waarom het een paradox is. Immers, de sterren staan HEEL ver weg maar er zijn er ook HEEL veel van (ik gebruik wat minder E's dan Tomaat maar ik bedoel hetzelfde :-) Het aardige is nu dat die twee effecten elkaar precies compenseren. Voor een zekere afstand is het licht dat we van een ster ontvangen omgekeerd evenredig met het kwadraat van die afstand, maar het aantal sterren op die afstand is recht evenredig met het kwadraat van die afstand. De totale hoeveelheid licht die we van die afstand ontvangen is dus voor iedere afstand gelijk. En als we dat licht voor alle afstanden tot in het oneindige zouden optellen zou dat een oneindige hoeveelheid licht opleveren en zou het dus 's nachts net zo licht zijn als overdag.
De oplossing is dus niet de grote afstand tot de sterren. Is de veronderstelling dat de sterren uniform verdeeld zijn over het heelal dan onjuist? Ook dit levert niet de oplossing van de paradox. Weliswaar zijn de sterren in sterrenhopen, in sterrenstelsels en in clusters gegroepeerd, maar de redenering over de totale helderheid per afstand kun je net zo goed op die hopen, stelsels, clusters toepassen als op individuele sterren.
Wat dan te denken van de koude donkere wolken die zich tussen de sterren bevinden? Ik bedoel hier de wolken die uit gewone materie (moleculen en atomen) bestaan. Ook die vormen geen oplossing want als er inderdaad zoveel sterlicht zou zijn als uit de redenering volgt, dan zouden die wolken allang net zo heet geworden zijn als de sterren zelf.
Of komt het dan door de donkere materie (ik bedoel hier de materie die kennelijk massa heeft omdat het zwaartekracht uitoefent en de rotatie van sterrenstelsels beïnvloedt, maar die we niet kunnen zien)? Ook die lost de paradox niet op want die materie is onzichtbaar omdat het geen elektromagnetische wisselwerking heeft. Daarom kan het geen licht uitzenden, maar dus ook net zo min opnemen. Het sterlicht gaat er gewoon dwars doorheen.
Zie voor de juiste oplossing het vervolg in de reactie.