hoe was het in de jaren 50\60\70\80 op school?

Met pen en papier krijg je vrijwel hetzelfde voor elkaar. Het duurt alleen wat langer. Maar ik heb het idee dat wij toen meer lesstof opnamen dan tegenwoordig gebeurt. Een uittreksel maakte je zélf, nadat je het boek had gelezen. Voor een opdracht ging je naar de bibliotheek om studiemateriaal te raadplegen. Woorden die je niet kende zocht je op in een woordenboek. Spijbelen gebeurde niet op zo'n uitgebreide schaal als blijkbaar tegenwoordig. Je had ook niet veel redenen om te spijbelen, want wat zou je anders doen dan naar school gaan. Geen computers, geen mobiele telefoons, geen rekenmachines. Alles schriftelijk en mondeling. Eigenlijk best wel een goeie tijd!

Ik zat in de jaren '70/'80 op school. Zelf je boeken mee, voor werkstukken ging je naar de bibliotheek om zelf fysiek in boeken dingen op te zoeken en over te schrijven, werkstukken en verslagen werden met de hand geschreven en ingeleverd bij de leraar.
Als ik ziek was, belde m'n moeder naar school om dat te melden.
En: ik had ook handelskennis op school, dat deed je gewoon met schriften en een rekenmachine die nog niet zo geavanceerd was. Je hebt echt geen computer nódig voor die dingen, het maakt het alleen veel makkelijker.
Op maandagavond, ongeveer half acht Ned 1, zie je een gezin dat elke week in een ander decennium zit, de eerste aflevering leefden ze een dag of twee zoals in 1910, afgelopen maandag was het 1930, komende maandag 1940 (min of meer, ik zag al dat ze in de volgende aflevering bloembollen aten en dat was beslist niet in 1940).
Dat geeft wel een beeld (koken op de kachel waar je zelf hout voor moet hakken; met de hand de was doen; een buitenplee zonder wcpapier maar met een emmertje: even wassen; dat soort dingen.)
En bereid je maar voor: over x jaar zeggen mensen: hoe deden mensen aan het begin van deze eeuw het in vredesnaam zonder.... (wat er dan ook maar aan nieuw spul is).

Ik heb in de jaren zestig op de middelbare school gezeten; alles was veel strenger toen, maar dat wil niet zeggen dat je je daarom veel slechter hoefde te voelen.
Er waren ook minder regels of er werd vaker door de vingers gekeken als je met mensen te maken had die zich realiseerden dat ze zelf ook jong waren geweest.
Ik denk dat het wat dat betreft niet zoveel is veranderd, het gaat er vooral om met wat voor mensen je te maken hebt; dat was toen zo en dat zal nu nog zo zijn.
Het grote verschil is dat scholen nu veel groter zijn en massa maakt je meer een nummer.
In de jaren 60 hadden de meeste mensen wel telefoon en anders werd er een briefje verstuurd.
Computers waren er niet en alle vakken werden gegeven op papier of mondeling; er is niets waar je perse een computer voor nodig hebt (voor gewone middelbare schoolvakken); de uitleg/uitwerking ziet er alleen heel anders uit.

Toen ik op de middelbare school zat (jaren 70) schreven we alle verslagen gewoon met pen op papier. We zochten alle informatie op in boeken (veelal bibliotheek). Rekenmachientjes hadden we niet en we moesten dus alles zelf uitrekenen.
We hadden 15 leervakken en gym, gingen 6 dagen per week naar school en zijn er niet slechter van geworden.
Was ik eens een keertje ziek dan belde mijn moeder naar school (telefoons zijn er al sinds de 19e eeuw). Een vriendin nam dan het werk mee, dat ingeleverd moest worden.
Handel is overigens echt niet een vak, dat alleen op de computer kan, want men leerde dat in die tijd ook al. Het wordt nu alleen maar een stuk makkelijker gemaakt door gebruik van de computer.

Ook ik zat in de zestiger jaren op de middelbare school, het meeste is hierboven al gezegd maar één grappig detail kan ik nog toevoegen.
In plaats van rekenmachines werden voor het oplossen van natuurkunde sommen in de hogere klassen REKENLINIALEN gebruikt, er werd zelfs een les aan het werken met een rekenliniaal besteed met een reuze grote (2m lang) als voorbeeld aan het schoolbord gehangen.
Een voordeel van rekenen met een rekenliniaal was dat alle uitkomsten nooit meer dan 3 significante cijfers hadden.
Je moest wel zelf bijhouden waar je de komma's moest zetten of welke macht van 10 toegevoegd moest worden.

Ik heb in de jaren 70 mijn type diploma gehaald op school.
We hadden 1 electrische type machine in de klas, waar we omstebeurt op mochten typen. Dat was heel handig, want dan hoefde je die slee niet naar elke zin weer aan het begin van de regel te zetten en kon je dus je handen op het toetsenbord houden.
En getypt was getypt, je kon niet meer 'backspace' om iets te verbeteren.

Werkstukken schreef je met de hand en een foutje betekende, pagina opnieuw schrijven. Plaatjes zocht je erbij uit tijdschriften.

Als er een les uitviel (wat in mijn beleving niet zo vaak was als nu) dan hoorde je dat op school.

Maar bij spijbelen werd er ook gewoon naar huis gebeld, dat is nog niets verandert.

Op rommelmarkten had ik verschillende typemachines gekocht, waardoor ik verschillende lettertypes had :P Foutjes op de typemachine moest je met een soort witte papiertjes tussen het blad en de aanslag stoppen en de letter nogmaals typen, zodat het wit werd. Sommige typelinten waren zwart/rood, zodat je ook nog een ander kleurtje kon nemen.

Boeken uit de bibliotheek kon je vrijwel letterlijk overtypen, want er bestond nog geen google. Bronvermeldingen klopten bij mij nooit (A). Plaatjes kon je met een doorzichtig blaadje overtrekken en in je werkstuk plakken of voor 10 cent kopiëren bij de Albert Heijn. Nog later was er zelfs een kleurenkopieerapparaat, maar dat kostte wel 2 gulden per kopie.

Als je ziek was, leverde je het in op de dag dat je terugkwam op school. Dat was logisch. Net als dat als je een afspraak miste, dat je gewoon wat langer wachtte. Niets telefoon om te bellen dat de trein later kwam, gewoon logisch nadenken. Ow, als hij niet in deze trein zit, dan vraag ik even aan de balie over een stremming is bij Utrecht! En zo kwam je er toch achter.

Spijbelen gebeurde eigenlijk nooit. Tenminste, ik kan me niet herinneren dat klasgenoten van mij op zo'n grote schaal spijbelde dat er echt ingegrepen moest worden. Het gaat uiteindelijk om je eigen diploma.

Als een leraar ziek was, dan kwam je op school en dan had je een uurtje vrij.

Je cijfers kreeg je in de klas.

Dit was jaren 80, eerste jaren 90.

In de jaren 70 en 80 zat ik op school
Je schreef werkstukken e.d zelf en de plaatjes zocht je op in bladen of via de bieb waar je kopieen van maakte.
Je moest ook goed opletten wat de leraar aan lesstof gaf, want niet alles kon je zo makkelijk terug vinden zoals nu.
De leraar schreef zich ook blauw op het piepende schoolbord met krijtjes en wij schreven mee.
De leraar gebruikte altijd een dikke houten stok om eea mee aan te wijzen op het bord of een landkaart bv.
Moest je een dag eerder weg bv dan schreef je moeder een briefje met een handtekening eronder.
Op de lagere school was het altijd stil onder de les en het kwam in de regel niet in je op om te klieren, dus ontzag voor de leraren was er zeker.
Je cijfers werden gewoon op je geschreven proefwerk zelf geschreven, dit duurde soms een aantal dagen waneer de leraar het had nagekeken.
Een rode kras door een fout antwoord en een V-tje voor goed.
Straf werd ook gegeven dmv een bepaalde tekst een keer of 100 op te schrijven als; 'Ik mag niet meer te laat komen' of moest je melden bij het hooft e.d.
Bij ons op school weet ik nog goed had je geen enkele snacks enz , het enige wat er was dat was een automaat waar je soep uit kon halen, tomaat of groente.
Nou, en als je ziek was dan kon je je huiswerk idd niet inleveren en dan moest je dat later weer inleveren.
Verder schreven wij een bepaalde periode verplicht met een vulpen waarmee je veel geklieder had.
En als je had gespijbeld dan werd dat heel zwaar opgenomen en kon je geschorst worden bij herhaling (weet eerlijk gezegd niet hoe dat nu is).
Ik hoop dat je een beetje een beeld heb van hoe het in de 70ies en 80ies was!

Ik zat in de jaren '60 op de middelbare school. Het meeste is al gezegd over die periode maar wij hebben toen een aantal jaren een klassenboek gehad. Daar werden alle bijzonderheden in geschreven, zoals wie er te laat kwam (ik stond er heel vaak in) of wie er ziek was. Er werd inderdaad niet veel gespijbeld. Met dat klassenboek kon je ook de boel oplichten want als een vriend of vriendin van mij te laat kwam schreef ik dat gewoon niet op. De lessen van de klassenlerares hadden wij pas in de middag, dus dan was die persoon allang aanwezig. En omdat de lessen van onze klassenlerares in een ander gebouw waren viel het allemaal niet zo op dat je de boel beduvelde. Overigens, dat boek werd na een week weer aan de volgende leerling doorgegeven dus erg vaak heb ik dat boek niet gehad want na een paar jaar bleek het systeem toch niet zo goed te werken (daar was ik dus ook debet aan).
Wel leuk om dit allemaal op te schrijven.

Ik zat eind jaren 50-begin 60er jaren op de basisschool. De klassen waren stil, je moest met je armen over elkaar zitten en je vinger opsteken als je een antwoord wist of iets wilde vragen. Je sprak niet voor de meester of juf je toestemming had gegeven. Je moest nablijven als je had gegiechelt of gekletst in de klas. Ook moest je voor de school begon en de bel ging, met jouw klas in een bep. volgorde, in een rij van 2 naast elkaar met een stoeptegel ertussen en ernaast, klaar gaan staan en zo liep je rustig naar binnen! Taal leerde je van een grote poster voorin de klas. Er stond een zin onder zoals bijv. "Pas op Leida, je pop vat kou" of " Mies zeemt de ruit voor moe". Een bijpassende afbeelding erbij en dan moest je eerst leren de letters mooi te schrijven en dan de woordjes. Hele pagina's in je schrift kostte dat en na afloop mocht je de afbeelding mooi inkleuren. Je leerde wél mooi schrijven op die manier en op de juiste manier de letter te beginnen.
Alles werd heel uitgebreid geoefend in die jaren, maar er werd wél een goede basis gelegd.

Jaren 60 zat ik op de MULO4 met middenstand. Je haalde dus gelijk met je MULO ook je middenstandsdiploma.
Was dus nog voor de mammoetwet. Er waren géén keuzevakken, geen PC's, geen rekenmachines, geen inspraak, géén schooltelevisie, géén magister en zelfs nog een tijd een halve dag school op zaterdag. Je had dus 4 verplichte talen en 5 middenstandsvakken die erg veel huiswerk opleverden. Niet te vergeten ook aardrijkskunde, biologie, geschiedenis ( veel jaartallen uit je hoofd leren en vooral vaderlands) tekenen,muziek, geen maatschappijleer maar wel godsdienst,natuurkunde,
fysica en wiskunde. In de 3de klas moest je kiezen tussen wiskunde/natuurkunde of middenstand. ( nu NASK of economie)Ik moet zeggen, dat het voor een kind toen makkelijk was. Je moest namelijk en had geen keus. Ook was er orde in de klas en leerde je daarom makkelijk omdat je niet werd afgeleid. Je moest voor Ned.taal 5 verplichte boeken lezen en dit was taaie kost. 'Multatuli' en dat soort literatuur. Je deed geen examen in je eigen school . Je had dan 1 hele dag schriftelijk (elk vak 1 uur) en als dat goed was moest je weer 1 hele dag mondeling doen. MULO4 is nu vergelijkbaar met de HAVO is gebleken, omdat het zo verschrikkelijk uitgebreid was in vergelijking met de MAVO die er na kwam.

Aah, een zalige tijd, toen kon je nog gewoon 'niet thuis zijn', terwijl je je nu al moet verantwoorden waarom je je mobieltje niet opnam.

Als je ziek was, dan was dat zo, en bracht een van je studiegenootjes wel mee wat er was geleerd of gedaan moest worden.

Pc's waren logge trage machines waarop weinig te doen was, anders dan spelletjes.

Het was zo simpel allemaal, pen, papier, boeken, potlood, gum.

Stel dat jouw kinderen opgroeien in een wereld waar ze mensen kunnen teleporteren van de ene plek naar de andere... Die gaan zich ook afvragen hoe wij dan overal raakten... al die afstanden, en al die drukke bussen en trams ?

In bijlage een nummertje van 'de fixkes', het sluit heel nauw aan bij wat jij niet begrijpt. (ik heb de versie met tekst genomen, maar weet niet of je alles dan begrijpt, want het is in dialect)