Wat zijn goede vragen om te stellen als je iemand moet interviewen die met langdurig/chronisch zieken werkt?

Hoe ben je tot de keuze gekomen, juist met langdurig-zieke kinderen te gaan werken? Waarom niet op een kinderafdeling, waar de kinderen weer snel opknappen, en gezond(er) weer naar huis mogen/kunnen?

Hoe neem je afstand van de dingen, die diepe indruk op je maken, of neem je het toch wel vaak mee naar huis?
En hoe verwerk je dit? Vooral, als een kind achteruitgaat ipv. vooruit, of misschien zelfs overlijdt?

Als je gelovig bent, hoe rijm jij dan de Goede God, die onschuldige kinderen al zo jong zo laat lijden?
Volwassenen hebben vaak ongezond geleefd, en hebben dus eigenlijk een keuze kunnen maken, het risico aan te gaan, maar jonge kinderen niet...Waarom laat jouw God dit toe?

Waarom werk je in een rijk land als Nederland, als je kinderen wilt helpen? Heb je ooit overwogen naar ontwikkelingslanden te gaan, waar de medische verzorging nog zo veel meer te wensen overlaat? Waar je misschien nog veel méér zou kunnen betekenen?

Hoe motiveer je jezelf, waar haal je elke dag opnieuw de kracht vandaan?

Moet je ook de ouders opvangen van zo'n ziek kind, en zo ja : hoe doe je dit?

Wat is het meest blije, en het meest schrijnende wat je ooit het meegemaakt?

--------------

Zo kan je in elk geval wel beginnen aan een interview, denk ik : hopelijk uit diegene zich eerlijk en open naar jou toe!!
Succes!!!