Waarom is in het engels ik (I) altijd met een hoofdletter?

Ik is I in het Engels, maar moet altijd met een hoofdletter, ookal is het niet het eerste woord van een zin. Waar komt dit gebruik vandaan? Andere persoonlijke voornaamwoorden in het engels (he, she, we) zijn zonder hoofdletter.

Verwijderde gebruiker

6 jaar geleden

in: Taal

13.2K

13.2K keer bekeken

Verwijderde gebruiker

6 jaar geleden

Grafisch gezien is een éénletterwoord een ramp; afgebroken van een ander woord, verloren geraakt of een ander ongelukje? Terwijl het WEL een belangrijk woord moet voorstellen, vandaar dat deze enkele "i" in hoofdletter wordt geschreven: https://english.stackexchange.com/questions/7986/why-should-the-first-person-pronoun-i-always-be-capitalized

SimonV

6 jaar geleden

Misschien heb je gelijk. De vraag is eerder gesteld:
https://www.startpagina.nl/v/taal/vraag/128092/engels-taal-hoofdletter-geschreven-kleine Andere verklaring:
"De hoofdletterspelling van het Engelse I, ‘ik’, verscheen aan het begin van de Middelengelse periode, d.w.z. rond 1100. De meest plausibele verklaring is dat I toen met een hoofdletter werd gespeld om het voornaamwoord te onderscheiden van het voorzetsel in, dat in de handschriften van die tijd vaak werd afgekort als i (een praktijk wellicht overgenomen uit Latijnse handschriften, waar in eveneens kon worden afgekort tot i). Door i in de betekenis ‘ik’ met een hoofdletter te spellen, kon de lezer het dus niet verwarren met i in de betekenis ‘in’. Ik heb echter slechts één bron voor deze verklaring kunnen vinden.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Zijn die Engelsen nou zo egocentrisch, of is er een andere reden dat ze I (‘ik’) met een hoofdletter schrijven? Dat vraagt Elianne Lammers uit Ede zich af. Wanneer en hoe is dat eigenlijk ontstaan?

Voor het antwoord moeten we naar het begin van de vijftiende eeuw. Geoffrey Chaucer, de belangrijkste schrijver van zijn tijd, was net dood, en zijn werken werden driftig met de hand gereproduceerd. In het Engels waren er destijds verschillende vormen voor ‘ik’: in het zuiden ich, in het noorden ik.

Tijdens het overschrijven van die teksten ontstond een probleem. „Een kleine i in het midden van de zin valt niet zo op”, zegt Kooper. „Daarom moesten ze iets verzinnen om hem opvallend te krijgen. De hoofdletter I werd het meest gebruikt, maar sommige broodschrijvers gebruikten een kleine y.” Die laatste variant heeft het moderne Engels niet gehaald.

Waarom de meerderheid van kopiisten voor de hoofdletter koos, en niet voor de kleine y, is niet bekend. „Ik denk dat het is omdat hoofdletter I toch duidelijker was”, denkt Kooper. De I werd standaard toen William Caxton rond 1480 de boekdrukkunst in Groot-Brittannië introduceerde. Hij koos uiteindelijk voor de I-variant.

Antwoord
De kleine i was niet duidelijk genoeg, dus werd de hoofdletter verkozen toen William Claxton rond 1480 de boekdrukkunst introduceerde in Groot-Brittannië. Hij koos voor de I-variant , de hoofdletter dus.

(Lees meer...)

Bronnen:

Verwijderde gebruiker

6 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

6 jaar geleden

"Dat vraagt Elianne Lammers uit Ede zich af."
Huh? Wie is Elianne Lammers en hoezo komt zij opeens uit de lucht vallen? O, wacht, het is een citaat. Een citaat hoor je ten eerste aan te kondigen en ten tweede middels aanhalingstekens te signaleren. En citeren zonder context is erg onhandig (en in dit geval gewoon fout), want wie is die Kooper in godsnaam?

Bordensteker

6 jaar geleden

Ik lees in het antwoord:
In het Engels waren er destijds verschillende vormen voor ‘ik’: in het zuiden ich, in het noorden ik.
Tijdens het overschrijven van die teksten ontstond een probleem. „Een kleine i in het midden van de zin valt niet zo op”, zegt Kooper. „Daarom moesten ze iets verzinnen om hem opvallend te krijgen.”
Einde van mijn citaat. Als je ich, dan wel ik, correct overschrijft, krijg je nooit een éénletterwoord, maar wederom ich, of ik. Daarbij zie ik dan geen probleem van een losse i. Overschrijven is ook een vak ...
I don’t buy this, Kooper! :-)

Verwijderde gebruiker

6 jaar geleden

@Bordensteker
Je snapt het niet helemaal. Ze schreven de tekst over in hun eigen, moderne dialect. Daarin was ik inmiddels "i" geworden. (Zoals je misschien weet is schrift altijd een afgeleide van spraak en wordt schrift door taalkundigen als irrelevant gezien als het gaat om de ontwikkeling van taal). En dat is nogal onopvallend voor zo'n redelijk essentieel woord.

Bordensteker

6 jaar geleden

Het gaat niet over snappen.
Ik begin met te lezen wat er letterlijk staat.
Welnu, ik lees in het antwoord nergens dát, laat staan waaróm, de kopiisten, nota bene kort na de dood van Chaucer, overgegaan zijn tot het veranderen van ‘ich’, dan wel ‘ik’, in het problematische ‘i’. Dat heeft “Kooper” waarschijnlijk ergens buiten dit citaat genoemd, maar door slechts een citaat te nemen wordt de verklaring in het hier gegeven antwoord onvolledig. Kooper citeren zonder context kan dus inderdaad onhandig zijn, precies wat jij schreef.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500