Waarom voel ik af en toe een vreemde aanwezigheid die er niet is?

Question

Zoals de vraag al stelt. Echter ben ik zelf nogal nuchter van aard. Dus het liefst antwoorden vanuit de wetenschap.

Maar even ter verduidelijking. Ik voel dus op sommige momenten, en dat is niet vaak, misschien eens per jaar, dat ik ergens kom en dat mij een onaangenaam gevoel bekruipt zoals je dat ook hebt als je je bespied voelt. Ik had dat bijv. in mijn huis een keer op zolder. Het is slechts bij die ene keer gebleven terwijl ik vantevoren en daarna helemaal nergens last van heb gehad. Ook bij het uitlaten van de hond dat ik langs een bepaalde plek loop door het bos en ineens dat gevoel weer. En dat kan dan op precies diezelfde plek vaker voorkomen, zelfs als ik er niet aan denk.

Nu moet ik ook zeggen dat ik vroeger als kind een keer ging slapen en iedere keer als ik mijn ogen sloot zag ik vuur. Ik kon er niet van in slaap komen. Ik ben toen opgestaan, alles gecontroleerd beneden, stekkers en gaskraan, en ben toen toch uiteindelijk in slaap gevallen. Midden in de nacht werd ik wakker van een hoop kabaal, bleek dat de woning aan de overkant in lichterlaaie stond.

Misschien dat dit gegeven iets toevoegd. Het viel me zomaar in.

Cryofiel · Accepted Answer

"De omstandigheden zijn vaak gelijk", schrijf je in een reactie onder de vraag. Maar: is dat wel zo?

Laten we eerst eens kijken waarom we soms een "aanwezigheid" voelen.

Dit is een effect dat gedurende onze evolutie is ontstaan. Neem als voorbeeld de jager-verzamelaar die over de savanne liep. Uit het struikgewas klonk een licht ritseltje. Was dat de wind? Of was het een hongerige leeuw? Onze voorouder moest die beslissing heel snel nemen. Automatisch dus, zonder te denken. Onderbewust.

Mensen die er te snel van uitgingen dat het wel de wind zou zijn, eindigden regelmatig als leeuwenlunch. Mensen die er te snel van uitgingen dat het wel een leeuw zou zijn, maakten zich regelmatig belachelijk: ze vluchtten in paniek weg terwijl het slechts een windvlaagje was. Maar: ZIJ overleefden hun foute inschatting WEL, terwijl de andere groep hun foute inschatting NIET overleefde.

Op die manier is onze neiging ontstaan om (te) vaak een "aanwezigheid" te voelen, ook als die er niet is.

(Het werkelijke verhaal is uitgebreider, maar daarvoor ontbreekt hier de ruimte. Vandaar deze gesimplificeerde versie.)

Terug naar jouw situatie. Stel dat jij net wat meer dan gemiddeld geneigd bent een "aanwezigheid" te voelen die er niet is. Normaal gesproken voel jij niets, maar er hoeft maar het minste te gebeuren om jouw latente gevoel te activeren.

De omstandigheden *lijken* gelijk. Maar er hoeft maar een windvlaagje te zijn, of een schaduw, en jouw neiging om een "aanwezigheid" te voelen wordt geactiveerd.

Je eigen herinnering ("de vorige keer was hier 'iets'") kan daaraan bijdragen. Net zoals het ritseltje of de schaduw. En dingen waarvan je je niet bewust bent. Zoals de film die je eergisteren hebt gezien en die toch nog een beetje in je gedachten is. Of een gesprek dat je vanochtend voerde.

Jouw natuurlijke gevoeligheid voor zulke ervaringen is net niet groot genoeg om (bijna) elke dag iets te voelen (zoals bij sommige mensen gebeurt). Maar wel groot genoeg om met regelmaat iets te voelen. Er hoeft dan maar iets heel kleins te gebeuren om jouw latente gevoeligheid te activeren.

 · Answer

Dit heeft te maken met ons oerinstinct. In de loop van tijd dat de mens en zijn voorgangers hier op aarde vertoeven hebben zij een verdedegings mechanisme opgebouwd al naar gelang de omstandigheden die zich voordeden. Deze verdedigingsmechanisme zitten nog altijd in ons brein te sluimeren voor het moment dat we ze nodig hebben. Dit is genetisch bepaald en zijn het geen zaken dat we aanleren. Bv wanneer wij in een angstsituatie terecht komen gaat er automatisch adrenaline worden aangemaakt en gaan onze zintuigen en reflexen op honderd procent werken. Dit heb je zelf niet in de hand en gaat buiten uw wil om.
Maar er zijn zaken die we nu niet meer nodig hebben, maar die er nog wel zitten. Het is dan bv mogelijk dat je ergens voorbij komt dat er door de ene of andere reden, die je op dat moment niet beseft, er een verdedigingsmechanisme wordt getriggerd maar dat je niet kent en ook niet begrijpt omdat je de oorzaak niet kent. Uw onderbewustzijn neemt een gevaar waar maar jij zelf neemt dit niet waar als gevaar. Zo kan het bv een bepaalde vorm van een boom zijn die die bij u als zeer gewoon voorkomt maar toch voor uw onderbewustzijn als gevaar overkomt. Het zelfde met geluid.
Het is dus feitelijk een waarschuwing dat uw lichaam geeft en wat niet abnormaal is, tenzij je een psygische probleem hebt.
Een mooi voorbeeld van zo’ n is dat er iemand zeer dicht bij u komt staan en dan bedoel ik in een straal van een halve meter. Iedereen zal daarbij een naar gevoel krijgen ook al is dat uw beste vriend, vader moeder enz. Je zult altijd dit gevoel krijgen. Je zou het eens moeten proberen met iemand. Je zult zien dat deze dan altijd achteruit gaat. 
Ook kan de situatie van duister en omgeving een gevoel van gevaar geven. Een gevoel dat mischien 2 meters verder niet bestaat.
Je zult u moeten zorgen beginnen te maken wanneer je geen gevoel van angst meer hebt want dan zal je niet lang meer leven.
Robby BB

 · Answer

Er zijn al veel goede dingen gezegd in de twee vorige antwoorden.
Het is een onderwerp dat mij heel erg boeit en waar ik al jaren onderzoek naar doe.
Het mogelijk " voelen" van een aanwezigheid, komt erg veel voor en er zijn veel verklaringen voor.
Dus wil ik het van een andere kant bekijken.
Het waarnemen van een mogelijke aanwezigheid, of men denkt dit  te waarnemen, past erg goed bij een bepaald type mens.
Het zijn vooral mensen met een sterk empatisch  gevoel voor de anderen.
Het zijn over het algemeen creatieve personen en aanzienlijk meer vrouwen dan mannen.
Het zijn vaak personen, die enigszins, niet met de massa mee lopen, maar vaker eenlingen zijn.
Snel emotioneel over vooral mooie dingen, zoals muziek en natuur.
Toch zijn het bijna altijd zeker geen ' zweverige 'types en met een goede opleiding en een  open blik naar de wereld.
In deze zelfde groep, komt b.v. een burn-out, vrij veel voor.
Het zijn dus zaken, die met elkaar bij een type mens lijken te horen.
Spiritueel gezien, voelen deze groep mensen, verhoudingsgewijs gezien, veel vaker een aanwezigheid bij of rond zich.
Het overkomt ze vaak op totaal onverwachte momenten.
Wetenschappelijk gezien zijn hier een aantal goede verklaringen voor.
Spiritueel gezien, hoort het bij een bepaald type mens.
Ze pikken wat makkelijker signalen op van een onzichtbare aanwezigheid en kunnen dat zo maar niet vergeten, het moet dus een grote indruk bij ze achter laten, om dit vaak na tientallen jaren , het nog haarfijn te kunnen navertellen.
Je vraagt om een wetenschappelijk antwoord, maar je plaatst het bij spiritualiteit.
Wel wetenschappelijk gezien, komt dit verschijnsel in verhouding veel vaker voor bij een bepaald type mens, ze lijken wat gevoeliger, zijn vaak sterk empatisch ingesteld, bijna altijd zeer kritisch en nuchter van aard, goed ontwikkeld en denken vaak ten onrechte, dat ze iets waarnemen, waardoor ze even op ' scherp' komen te staan, een overblijfsel ergens uit de evolutie, die ze even op het verkeerde been zet.

 · Answer

Om dezelfde reden dat vrijwel iedereen dingen ziet die er niet zijn en dingen niet ziet die er wel zijn. Je zintuigen bedotten je waar je bij staat.

Een mooi voorbeeld vind ik "Ghost hunter international". Die voelen en zien altijd van alles maar ik vraag me altijd af of ze dat ook nog zouden doen als ze in plaats van in het donker met een kleine zaklamp midden op de dag met een bouwlamp een pand in zouden gaan.

 · Answer

Als je een weteschappelijke verklaring zoekt voor je laatste ervaring - met die brand - zou je je kunnen verdiepen in de parapsychologie. Een boekje dat ikzelf wel interessant vind - over het gebruik van paragnosten bij de recherche - is het boek van  Prof. Dr. W H C Tenhaeff,  zie link

 · Answer

Alles heeft met energie te maken.
We zijn het met zijn allen over eens dat wij als mens energie hebben die ook meetbaar is. (Wetenschappelijk)
Voor je gevoel zou je ook een leuke simpele test kunnen doen met vrienden. (Wetenschappelijk)
Je heb je gedachtes volledig leeg te maken, dus diep en rustig in ademen door je neus vier tellen, en vier tellen uit door je mond en doe dit vier keer of meer tot dat je merkt dat je je rustig voelt worden en relaxt voelt.
Een van jou vrienden gaat dan bij jou staan en je gaat hem of haar in jou nabijheid voelen.
Geef het een paar seconden dat je hem/haar voelt, en laat die dan weer afstand nemen.
Neem even je tijd om weer bij jezelf te komen en laat nu een ander het zelf de doen en daarna weer afstand nemen.
Doe je ogen dicht en laat nu een van hen naar jou toe komen en dan zal je merken dat je dan ander en ook weet wie bij jou staat.
(Wetenschappelijk of is er toch meer ?)
Wat je voelt is dan de energie die je van de ander voelt, een aanwezigheid die je niet ziet, in dit geval ken je de persoon in andere gevallen ken je die persoon en energie nog niet.
Het zou zo maar kunnen zijn dan je Hoge sensitieve persoon bent (HSP) kortom je kan waarnemen wat niet zichtbaar is.
Het is aan jou wat je er mee wilt doen, je kan je er voor open stellen en op een positieve manier mee omgaan, of je zegt drie keer in je zelf, ik doe afstand van deze waarnemingen en ervaringen.
Als je zegt ik wil niet, dan is de werking anders omdat we geen ontkenning vast kunnen houden, een voorbeeld; zeg tegen een kind niet aan komen en het gaat er toch aan komen.

Veel succes

Waarom voel ik af en toe een vreemde aanwezigheid die er niet is?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (5)

Weet jij het beter..?