Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Is het mogelijk om van mensen op afstand (ander deel van het land) emoties op te vangen als het niet goed met ze gaat en wat zijn dan verschijnselen?

Ik heb het idee dat ik op afstand emoties van personen opvang waar ik een sterke band mee heb en het op dat moment niet goed mee gaat. Heeft iemand hier ervaring mee of dit bestaat of niet? En wat voor klachten ondervinden jullie daarvan? Af en toe ga je echt twijfelen aan jezelf...het duurt weer een hele tijd voor dit weer herstelt. Ik heb er veel last van op zulke momenten,(zielenpijn) het gaat je leven beheersen, het overvalt je en je hebt er geen grip op wat erg frustreert. Hoe weet ik of het andermans emoties zijn of dat het van mezelf is. Groetjes en alvast bedankt voor de evt antwoorden!

Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
39.4K
Ritsuka
11 jaar geleden
Ik herken het wel ja, dan voel je gewoon aan dat er iets is
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ja dat kan hoor
De verschijnselen bij mij zijn een soort van onrust in een bepaalde kleur(?)
Soms ook lichamelijk zoals misselijk en een druk op je nek(?)
De vraagtekens zijn omdat ik niet weet hoe ik het anders zou moeten uitleggen,zo is het bij mij
Ook vlak voor grote rampen,al weet ik dat op dat moment nog niet
Er hangt dan een soort statische lading in de lucht(?)
Het is ook een beetje wat je er mee wilt doen
Ik wil dit zelf niet en heb er ook hulp voor(psyg )
Ik hoop dat je hier wat aan hebt
Fijne dag
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het is overigens geen paranormaal iets
Teminste ,dat denk ik dan maar
Cryofiel
11 jaar geleden
Nee, het is een eigen gevoel, dat je helemaal zelf produceert, en dat zich bij iedereen op een andere manier uit. Bij jou is dat "onrust in een bepaalde kleur", zoals je beschrijft. Bij een ander treedt het gevoel op een andere manier naar buiten. Maar op welke manier je het ook ervaart, je ervaart slechts je eigen gevoelens, die niet worden beïnvloed door wat er met een ander gebeurt.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Voor mij kan dat wel en is dat geen zelf geproduceerd gevoel. Het is bij mij een zeer duidelijk anders dan anders gevoel en niet te vergelijken met iets anders: de eerste keer dat het me overkwam schrok ik me helemaal kapot. Kan het ook niet omschrijven.
Op het moment dat ik dat voelde en wist dat er met iemand (uiteraard wel iemand die ik heel goed ken) iets was, kón ik dat gewoon 100% zeker niet weten. Bij directe navraag of later bleek, dat ik het correct had gevoeld. Is dit wetenschappelijk onderbouwd? Uiteraard niet. Het is ook niet te bewijzen, want ik kan het niet op afroep doen, het is geen truukje: het overkomt me. En weet je Cryo: ik begrijp aan alle kanten, dat dit discutabel is.... dat is het shitte ervan.
Ikzelf wéét, dat het kan. Dat is dus niet geloven, maar weten. Kan het alleen niet bewijzen, alleen in kleine kring op het moment dat het me overkomt. Kan het ook niet verklaren èn ik kan er ook niks mee, want wetenschappelijk gezien kan dit dus niet... testen laten doen is ook zinloos.
Ik vond dat lang zeer frustrerend. Nu aanvaard ik het gewoon als: het is zoals het is. Meer kan ik er niet van maken en dat is okee. Ik hoef ook niemand te overtuigen.....
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Wendy: En al die keren dat je eenzelfde gevoel had, maar er niks aan de hand bleek te zijn?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Die zijn er niet Widar.... dat is het punt.
En gelukkig overkomt het me ook niet vaak.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het punt is dat je die keren vergeet en alleen de keren onthoudt dat 't positief werd bevestigd.
Cryofiel
11 jaar geleden
Hetgeen pas duidelijk wordt zodra je zulke dingen opschrijft ZODRA je ze voelt. En dus niet achteraf.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Weet ik, is een zeer reële verklaring.
Ander punt is, dat dit gevoel (ook zo lekker vaag hè) zeer zeer akelig en overdonderend is.... dat vergeet ik niet.
Maar ik kan je dat dus niet bewijzen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Mijn voorgaande reactie betrof Widar. Cryo: wat bereik ik daar dan mee? Wat bewijst dat dan en aan wie? De mensen om mij heen weten dat ik niet uit mijn nek zwets. Die waren erbij. Wat bewijst mijn vodje papier aan jou???
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik heb een tijd gedacht dat ik de stoplichten kon beïnvloeden, door gewoon heel hard aan groen licht te denken. Echt hoor, elke keer dat ik dat deed, sprong het licht op groen. Totdat ik m'n pogingen ging bijhouden. Toen bleek dat 't gewoon helemaal niet werkte en ik mezelf al die tijd voor de gek had gehouden. Ik vergat gewoon alle rode stoplichten.
Cryofiel
11 jaar geleden
De intensiteit van een gevoel zegt niets over het waarheidsgehalte van een gevoel. De intensiteit van een gevoel wordt grotendeels achteraf bepaald. Het enige dat je weet is hoe intens jij je het gevoel nu herinnert. Hoe intens het gevoel toen daadwerkelijk was, weet je niet - echt niet. (En dit is geen verwijt, dit is de uitkomst van onderzoek.) -- Het bewijs is niet voor jezelf bedoeld, want daar heb je kennelijk geen behoefte aan. Mijn opmerking is dan ook meer algemeen gericht, aan jou en/of een ander. Wat ik wil zeggen is dat verhalen als het jouwe nooit als bewijs kunnen dienen, ook al worden ze wel zo gebracht. Widar heeft de redenen daarvoor al prima verwoord. Wil je ("je" in algemene zin) wel bewijs hebben, dan zul je je gevoel dus DIRECT moeten vastleggen. En daarna ALLE briefjes bewaren, of ze nu wel of niet bleken te kloppen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Wendy, wat ik overigens niet begrijp, is waarom je toch reageert, als je zelf zegt dat je niemand probeert te overtuigen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Widar: ik moest erg lachen om je stoplichtenvoorbeeld. Hoop niet dat je daarachter kwam na een fiks aantal bonnen LOL
Ik herken dat bij het vinden van een parkeerplaats voor de deur.... werkt áltijd.... behalve dan de keren dat het niet werkt ;-) Dat dit zo gaat weet ik, dat schreef ik al. In de situaties die ik heb beschreven zijn me die gevoelens slechts 3x overkomen en 3x was het raak. Leuke vraag :-): omdat datgene wat Cryo schreef

"Nee, het is een eigen gevoel, dat je helemaal zelf produceert, en dat zich bij iedereen op een andere manier uit. Bij jou is dat "onrust in een bepaalde kleur", zoals je beschrijft. Bij een ander treedt het gevoel op een andere manier naar buiten. Maar op welke manier je het ook ervaart, je ervaart slechts je eigen gevoelens, die niet worden beïnvloed door wat er met een ander gebeurt."

niet klopt bij deze 3 ervaringen van mij. Daardoor werd ik getriggerd. Daarbij hoef ik noch jou, noch Cryo te overtuigen, mede omdat ik dat helemaal niet kán....geen bewijs en ook niet te leveren op commando.
En een andere reden: misschien heeft iemand een afdoende verklaring, waar ik mee kan leven. @Cryo:
"Hoe intens het gevoel toen daadwerkelijk was, weet je niet - echt niet." Er waren 2x mensen bij, ik heb het ze verteld en ze waren erbij. Wat dat gevoel dus met mij deed op dat moment. Ik heb getuigen ;-). Wat ik verder weet uit psychologische onderzoeken bij zeer intense gebeurtenissen is, dat sommige mensen juist alles tot in de kleinste kleinigheden en détails onthouden. Ik vraag me dus af, wat voor soort onderzoeken je dan bedoelt? Ooooooojawel: als iemand me kan vertellen hoe dit dan zit, dan ben ik enorm blij zelfs!!! Ik ben het alleen nog steeds niet tegengekomen, ook nu niet.
Mijn ervaringen kunnen niet als bewijs worden gezien schrijf je.... daar ben ik mijn eerste tekst ongeveer mee begonnen. Dat is ook niet mijn opzet, om te bewijzen. Nogmaal: dat kán ik niet. Voor mezelf wéét ik, dat dit 3x zo is geweest. Niks geloven, wéten. Feiten zijn het. Voor mij en voor diegenen, die erbij waren betrokken.
Ik schreef al: 3x in mijn leven.... hoezo alles opschrijven iedere keer en dan vergelijken of het klopt dan? Dat is zinloos en dient dan niet als bewijs voor de wereld. Daarom vroeg ik dus: wat zou jij dan met mijn papiertjes moeten???
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik maak me ook wel eens zorgen om mensen en dan blijkt ook dat ze in de problemen zitten. Misschien is het bij jou gewoon net zoiets. Je zegt ook dat het je maar 3x is overkomen. Dat is niet veel natuurlijk, veel te weinig om te zeggen dat het gerelateerd is en dat er iets achter moet zitten.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Wat jij beschrijft heb ik ook wel eens en dat vind ik ook interessant. Dat zou kunnen.
Wat ik niet kan verklaren is 3x dat zeer intense vreemde gevoel, passend bij 3x correct weten van ernstige problemen bij iemand op afstand. Die combi.
Cryofiel
11 jaar geleden
Wij weten niet welke voorkennis jij had, of welke kennis jij op dat moment via normale kanalen verkreeg. Wij weten wel dat jouw herinnering fout zou KUNNEN zijn. Juist daarom is het zo belangrijk om, wanneer dit nogmaals mocht gebeuren, je ervaring METEEN op te schrijven. Desnoods inclusief een cijfer voor de "intensiteit" of de "mate van zeker weten" die je op dat moment ervaart. Ik schrijf dit omdat er meer dan genoeg voorbeelden zijn van mensen die zich oprecht een zeer intense ervaring herinneren, die er echter niet blijkt te zijn geweest.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Cryo, dit was mijn vraag: "Wat ik verder weet uit psychologische onderzoeken bij zeer intense gebeurtenissen is, dat sommige mensen juist alles tot in de kleinste kleinigheden en détails onthouden. Ik vraag me dus af, wat voor soort onderzoeken je dan bedoelt?" Dat zal je ook nooit weten. Alleen ik weet dat dus. Ik weet ook, dat de herinneringen juist zijn + dat anderen erbij waren. Ik kan er verder niks zinnigs over schrijven dan wat ik heb geschreven.
Cryofiel
11 jaar geleden
Begrijp me niet verkeerd, ik accepteer jouw weten. Ik wil echter niet vergeten dat anderen zich met precies dezelfde zekerheid iets herinnerden. Tot in de kleinste details. Alsof de tijd vertraagd verliep. Toch bleken die "zeker weten" herinneringen achteraf compleet verkeerd te zijn. Ik zeg niet DAT dat bij jou zo is. Ik zeg wel dat het zo zou KUNNEN zijn. Ondanks jouw overheersende gevoel van "zeker weten". Dat gevoel hadden die anderen immers ook.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
"Ik weet ook, dat de herinneringen juist zijn" Dat bestaat dus niet, dat kan niet. Herinneringen kunnen ALTIJD anders zijn dan de werkelijkheid. Dit komt vanwege allerlei processen die plaatsvinden tussen waarneming en opslag in het geheugen (en zelfs daarna).
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik begrijp jullie beide.
Bedankt voor jullie reacties.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ja, dat is zeker wel mogelijk!
Men noemt het telepathie. Hier zijn diverse wetenschappelijke onderzoeken naar gedaan, en worden nog steeds gedaan. We begrijpen het nog niet helemaal, maar dat het bestaat, staat vast.

Het programma "Labyrint" op één van de publieke omroepen heeft hier ooit een uitzending aan gewijd, en een zeer interessant onderzoek gedaan met een testpersoon aan de andere kant van de wereld, en één hier. De resultaten waren verbluffend. Ik ben nu op zoek naar die uitzending maar kan het zo snel niet vinden.

"Onder telepathie verstaat men het vermogen tot rechtstreekse overdracht van gedachten en gevoelens en van informatie op afstand zonder gebruik van taal of technische hulpmiddelen. Het wordt wel het "zesde zintuig" genoemd"

http://nl.wikipedia.org/wiki/Telepathie

http://www.stoerejongenzzz.nl/wetenschappelijk-bewijs-telepathie-3/

Voor mij persoonlijk, en mijn naasten, is het de normaalste zaak van de wereld. Ik heb familie in het buitenland wonen. Als er iets (ergs) gebeurt, ben ik er al van op de hoogte, en vice versa.

Wat wel handig is, is als je inderdaad de gevoelens van anderen zou kunnen onderscheidden van je eigen gevoelens, zodat je er zelf niet onder hoeft te lijden. Dit is een kwestie van oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Er intensief mee bezig zijn dus. Je kan leren om een soort filter in je aura te maken waardoor je de gevoelens kan herkennen als zijnde niet van jezelf. Dit is geen gemakkelijke opgave, maar niet onmogelijk!

http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/spiritueel/8354-telepathie-indirecte-communicatie.html

http://www.dezomerhof.nl/ervaringen-telepathie
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Cryofiel
11 jaar geleden
In tegenstelling tot wat jij beweert, is telepathie nooit aangetoond. We mogen er dus zeker niet van uitgaan dat het bestaat. Sterker nog, we zouden er van kunnen uitgaan dat het *niet* bestaat. De "verbluffende resultaten" die je noemt, zouden inderdaad wereldschokkend zijn - als ze zouden bestaan.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Je vergeet denk ik, dat wanneer er uit wetenschappelijk onderzoek niet voldoende bewijs komt (dus een bepááld percentage bijvoorbeeld), het wordt gezien als "niet" bewezen. Uit neurologische testen zijn wel degelijk tastbare bewijzen gekomen. Het percentage is simpelweg nét iets te laag om het bewijs te noemen. Dat wil niet zeggen, dat het dus niet bestaat, het is wel degelijk aangetoond.! Het punt is gewoon dat de de mens nog niet in staat is, de gehele werking van de hersenen en zijn energie te ontrafelen. Dingen die bijvoorbeeld onverklaard blijven, zijn niet per definitie dingen die niet gebeuren. Ze gebeuren wel, maar hebben geen verklaring. Dat is het grijze gebied, in onze hersenen, en in alle wetenschap.
Cryofiel
11 jaar geleden
Ik begrijp eerlijk gezegd niet wat je hier schrijft. Je begint met de stelling (althans, zoals ik jouw tekst lees) dat uit een onderzoek "tastbaar bewijs" is gekomen, dat echter geen bewijs is. Wat is het nu - wel of geen bewijs? -- In je laatste alinea stap je ineens over van 'bewijs' naar 'verklaring'. Je stelt (terecht) dat er dingen zijn die we nog niet kunnen verklaren. Maar dat is iets heel anders dan het wel of niet bewezen zijn van gebeurtenissen. Volgens mij haal je dus 'verklaring' en 'bewijs' door elkaar, terwijl dat toch echt twee totaal verschillende dingen zijn.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het ligt denk ik nogal ingewikkeld. Als je de aflevering van Labyrinth ooit gezien zou hebben zou het makkelijker uit te leggen zijn. Er zijn daarin bijvoorbeeld neurologische testen gedaan, waarvan bepaalde dingen meetbaar (en dus tastbaar en aantoonbaar) zijn. Dit wordt echter niet gezien (door de wetenschappelijke wereld) als onomstootbaar bewijs van het bestaan van telepathie. Wat wél bewezen is, is dat er wel degelijk dingen gebeuren in je hersenen op het moment van de testen, en dat wordt herhaald om te voorkomen dat het toevalstreffers zijn. Deze "dingen" zijn vaak, omdat we de werking van de hersenen nog lang niet doorgrond hebben, onverklaarbaar. Ik haal bewijs en verklaring niet door elkaar hoor. Als we voor een bepaalde gebeurtenis geen verklaring hebben, maar ze gebeuren dus wel, dan kan je ze ook niet ontkennen. "The absence of evidence, doesn't necessarily mean, evidence of absence". heeft een wijs man ooit gezegd.
Cryofiel
11 jaar geleden
Wat ik nu begrijp uit je verhaal, is dat er bepaalde dingen zijn gezien, die op telepathie zouden kunnen wijzen - maar die net zo goed door toevallige variaties zouden kunnen zijn ontstaan. Ofwel: we zien iets, dat staat vast. Dat "iets" is ofwel door telepathie, ofwel door ruis veroorzaakt. Ik vind het volstrekt logisch om zo'n waarneming dan niet als bewijs voor het bestaan van telepathie te accepteren. Als je dat zou doen, zou je daarmee immers die andere mogelijkheid bij voorbaat ontkennen - en dat mag niet. -- Je laatste citaat wordt binnen de wetenschap vaak gebruikt om aan te tonen dat je altijd alle mogelijkheden moet openhouden. Dat betekent echter niet dat alle mogelijkheden automatisch even waarschijnlijk zijn.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
""The absence of evidence, doesn’t necessarily mean, evidence of absence". heeft een wijs man ooit gezegd." Zo ook vormt de afwezigheid van bewijs van het niet-bestaan, geen bewijs voor het bestaan. (Ik mag mijn bovenstaande reactie niet in het Engels schrijven van de moderatie, dus bij deze maar in het Nederlands.)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Zo herkenbaar, zo vaak ervaren.
+
Cryofiel
11 jaar geleden
Zo herkenbaar, zo vaak ervaren, zo goed verklaard...
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nice Widar..... Maar ik ben ook geen wetenschapper hoor ;-) Persoonlijk denk ik dat alles mogelijk is! Alhoewel, het bewijzen van iets wat niet bestaat, lijkt mij moeilijk, maar toch heb je gelijk.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Bewijzen dat iets niet bestaat, is onmogelijk.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
+
zonder verdere commentaar ;-) Bedankt voor het delen van jouw ervaringen en jouw visie.
Cryofiel
11 jaar geleden
Lief, al die knuffels. Brengen ze ons verder? Nee. De knuffelaars voelen zich heel fijn en warm als ze met groot saamhorigheidsgevoel allemaal dezelfde kant opgaan. Of ze wel de juiste richting hebben gekozen, is niet relevant. Degene die dat durft te vragen, wordt direct verstoten. De knuffelgroep zal zich daarna weer (af)sluiten. De mensen die de brutale vraag van de verstotene hebben gehoord, worden gerustgesteld: "Joh, trek het je niet aan, sommigen zijn nog niet toe aan onze Wijsheid". Al knuffelend trekt de groep verder. Zouden ze de juiste richting hebben gekozen? De knuffelaars "weten" dat dat zo is. Het voelt immers warm en fijn binnen de groep. De verstotenen durven de vraag te stellen. Ook aan zichzelf. Om een antwoord te vinden, bekijken ze de echte wereld. Soms zal de knuffelgroep stomtoevallig de juiste richting hebben gekozen. Soms ook niet.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Wat? :-/
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik moet zeggen dat ik 't ook niet zo goed kan plaatsen in de context van dit antwoord. Zoveel wordt er hier toch niet geknuffeld?
Cryofiel
11 jaar geleden
Hmm, kan kloppen, nu ik dit zo teruglees. Achtergrond van mijn vorige reactie: ik zat alle andere reacties op deze pagina te lezen. Van het onderste antwoord naar het bovenste antwoord, om precies te zijn. Dit doende, viel mij het hoge knuffelgehalte op. "Oh, wat vinden we elkaar lief", zonder op de inhoud in te gaan. Ik las veel van die knuffel-opmerkingen. Daarna een knuffel van Ed aan GerdaMaria, en toen hierboven (in deze draad) een knuffel van GerdaMaria aan Inkie. Op dat moment had ik even last van een overdosis knuffelarij. Als ontwenningstherapie schreef ik toen mijn voorgaande reactie.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Je zoekt het vaak veel dieper, maar vaak ligt het voor de hand!

Andere antwoorden (9)

alles op aarde bestaat uit bewegende deeltjes. deze "energie" verbindt ons ook met elkaar. In tegenstelling tot wat velen ons willen doen geloven, zijn we dus geen aparte wezens maar is er een energie die door ons allemaal stroomt.
wat jij vertelt is heel herkenbaar, alleszins voor mij toch. als ik me afstem op iemand kan ik aanvoelen hoe die persoon zich voelt waar hij ook zit. Punt is echter dat, als je dat de hele tijd doet, dit je kan overspoelen. Bij een sterke band is dit nog vaker het geval. Het is moeilijk vast te stellen wanneer de emotie van jou is en wanneer je ze hebt opgepikt, maar het voelt voor mij aan als een "Fremdkörper", iets dat op me plakt.
Volgende zaken heb ik al met succes gedaan :
- zijden ondergoed of dergelijke dragen. zijde kan je afsluiten voor energie van anderen. ik heb één zijden bloes die ik onder mijn klederen draag als ik naar mensen ga wiens negatieve energie ik makkelijk oppik
- aura afsluiten. dit kan je bv. door te gaan zitten, je linkerhand op je linkerknie. en dan maak je over je hoofd een aantal keren een beweging van je linkerknie naar je rechterknie en terug.
- rozen. rozen beschermen je tegen invloed van buitenaf. essentiële olie van rozen is heel duur, maar er bestaat ook bodylotion met rozen (bv Weleda) die kan helpen. Let wel dat het écht is, dus niet synthetisch. maar ook echte rozen in je huis halen, in je (gevel)tuin plaatsen etc is goed
- "uitstralen". energie komt binnen via de zonnevlecht. als je het "voelt" kan je de zonnevlecht zuiveren. ga zitten en zorg dat je benen nog je armen gekruist zijn. stel je voor dat er een straal van "boven" in je kruin binnen komt en via je zonnevlecht terug buiten gaat. je kan dit doen samen met je ademhaling (dus je ademt de straal langs boven in en ademt hem terug uit via je zonnevlecht) als dat makkelijker gaat.
dezelfde oefening kan je ook doen met kleuren. Je kan de persoon in kwestie ook een kleur "sturen". Stel je dan voor dat de persoon voor je zit en vraag welke kleur hij/zij wil om te helen. En doe dezelfde oefening (dus kleur via kruin inademen en via zonnevlecht uitademen) met die persoon. Zie hoe de persoon helemaal vol geraakt van die kleur, en stel je dan voor dat hij/zij als een ballonnetje wegvliegt. Je zal dit een tijdje aan een stuk moeten doen om resultaat te hebben
- chakra's versterken. hierover bestaan er goede boeken met oefeningen. vooral de zonnevlecht en de hartchakra zijn van belang
enz...
(Lees meer...)
11 jaar geleden
liveisgreat
11 jaar geleden
-nog één ding vergeten : (aura/chakra)healing. een goede healer zal die vreemde energie uit je aura kunnen halen, zal ze ook aanvoelen. en kan je verbinding met anderen veranderen. maar let op : er zijn veel nephealers dus laat je adviseren door anderen als je iemand zoekt.
Ik doe het geregeld als het "té" wordt en voel me nadien altijd beter in mijn vel zitten, verlost van energie die anderen op me geprojecteerd hebben of die ik heb opgepikt van mensen veraf of dichtbij
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Interessant antwoord wel
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Moet je daar dan in geloven wil het helpen?
Cryofiel
11 jaar geleden
Natuurlijk! Bovenstaand antwoord is niet op feiten gebaseerd, maar slechts op een foutieve interpretatie van kleine delen van bestaande kennis. Als je er maar in gelooft, werkt het. Niet doordat het zo is, natuurlijk, maar doordat je dan in feite jezelf helpt.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik ben zelf een vrij nuchter persoon
Niet spiritueel enzo
Maar wel nieuwsgierig
Vraagsteller heeft Waarschijnlijk hsp
Dat is een karaktereigenschap die een op de vijf mensen heeft
Ikzelf ook
Dat weet ik pas een paar weken
Daar is niets zweverigs aan
Dat kun je er denk ik wel van maken
Als je er maar genoeg last van hebt ga je vanzelf andere dingen zoeken die wel helpen
Dus ik ben ook zoekende ,net als de vraagsteller denk ik
Vandaar mijn vraag of je er in moet geloven;-)
liveisgreat
11 jaar geleden
nee je moet er niet in geloven.
de discussie over de exacte wetenschappen en dingen die niet volgens deze wetenschappen te bewijzen zijn voer ik niet meer. weet alleen dat wetenschap al veel bewezen heeft wat achteraf fout bleek. Bv dat de vorm van de schedel zou aangeven of je criminele neigingen hebt. en ik heb ondervonden dat mensen die de wetenschap tot goeroe verheffen blijven discussiëren. Ik ben niet tegen wetenschap. Ze heeft haar nut. Maar het is maar één facet van hoe je dingen kan bekijken. Idem met spiritualiteit : het is één facet en vaak gebaseerd op eeuwenoude wijsheden. Maar ook de zogezegde 'spirituelen' slagen vaak de bal mis. Zoals alles wat menselijk is , zou ik zeggen.
Inderdaad channeke ik denk ook dat betrokken HSP heeft. Heb zelf goede resultaten bereikt met healing en het versterken van de zonnevlecht. En nee, ik geloofde er toen ook niet in maar was net als jij aan het zoeken. Vermits het geen kwaad kan en ik er ook niemand kwaad mee doe, heb ik het toch geprobeerd. Evenals healing. En het hielp me echt, ik voelde me sterker, had geen slaappillen meer nodig om te kunnen slapen etc.
Over die rozen en zijde dat weet ik al lang en uit één of ander boek dat ik eens gelezen heb over oude rituelen etc. Ik voel idd als ik zijde draag dat ik me beter kan afschermen.
Een vrij interessante link voor mensen met HSP vind ik http://www.nieuwetijdskind.com.
Cryofiel
11 jaar geleden
Precies: je doet het helemaal zelf. Pas zodra je je dat realiseert, kun je verder groeien. Dan pas maak je je namelijk los van een bepaald vaststaand beeld. Zolang je niet beseft dat de kracht uit jouzelf komt, blijf je die kracht toekennen aan iets dat buiten jou staat. Daarmee maak je jezelf afhankelijk - terwijl je juist onafhankelijk zou kunnen zijn. En je blijft maar discussiëren. Want de ene persoon beweert bij hoog en laag dat de kracht uit een zonnevlecht komt. Een ander houdt strak vast aan het idee dat die kracht uit de kosmos komt. Weer een ander "weet" juist absoluut zeker dat de kracht uit moeder aarde komt. Een zoekende nieuweling raakt zo het spoor bijster, en zal nooit ontdekken hoe het zit. Zodra je beseft dat de kracht niet in een zonnevlecht, in de kosmos, in moeder aarde, of waar dan ook zit... zodra je IN jezelf op zoek gaat, in plaats van BUITEN jezelf... dan, en niet eerder, zul je die geheel eigen kracht ten volle kunnen benutten.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hoe dan Cryo? Zie mijn tekst bij de reacties onder de vraag.
Cryofiel
11 jaar geleden
Zelfgeloof. Zelfvertrouwen. Je kunt wel iets bereiken door te gaan geloven in iets dat buiten jou zit. Je bereikt meer dan zonder geloof - en dat is iets waarop de gelovers onophoudelijk blijven hameren. Maar: je maakt jezelf passief. Je maakt jezelf afhankelijk van iets dat zich buiten jou bevindt. Ergens blijft een angst aanwezig dat dat "iets" zomaar ineens zou kunnen verdwijnen. Uit zichzelf, of doordat een kwade macht het vernietigt. Je bereikt dus inderdaad veel door te gaan geloven in iets willekeurigs dat zich buiten jou, en dus buiten jouw invloedssfeer, bevindt. Maar alles wat je op die manier bereikt, is fragiel. Het kan zomaar in elkaar storten.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het is niet buiten mij, er is niet "iets", ik ben geen "gelover", ik wou dat het verdween en dat ik het niet had.....
liveisgreat
11 jaar geleden
Iedereen heeft zijn eigen referentiekader. Dat is okee, En natuurlijk voelt ieder zijn of haar referentiekader als "passend" aan voor zichzelf.
Maar het heeft totaal geen zin iemand anders in het eigen referentiekader te proberen duwen. Niemand heeft de algemeen geldende waarheid. Wij zijn allemaal wetend en wij zijn allemaal zoekend.
Alle referentiekaders hebben deels te maken met "geloven in". Ongeacht of je gelooft in "het zelf", de "wetenschap", "de kosmos, de zonnevlecht en moeder aarde" of in iets anders. Niets maar dan ook niets is 100 % waterdicht.
En wij zijn àllemaal afhankelijk van ons referentiekader omdat dat de manier is waarop wij de wereld interpreteren en er "vat" op proberen te krijgen. Vandaar allicht ook de neiging om het eigen referentiekader met hand en tand te verdedigen....
We doen het allemaal wel eens, maar hoe dan ook getuigt het van diepe angst als de neiging bestaat en met oogkleppen te lopen voor alles wat niet in het eigen referentiekader past. Of de waarheid van de ander te ridiculiseren of de grond in te boren.
Een forum zoals GV is juist zo interessant omdat er mensen vanuit verschillende referentiekaders aan deelnemen. Zodat je antwoorden krijgt vanuit verschillende standpunten, die elk hun specifieke waarde hebben. Als iedereen hier hetzelfde zou antwoorden zou GV niet het boeiende platform bieden dat het nu biedt. Iedereen deelt zijn kennis vanuit hoe hij/zij die kennis beleeft, ervaart, interpreteert enz...
Daarom vind ik dergelijke discussies zo weinig relevant. Kunnen we niet gewoon van elkaar leren ipv met het eigen gelijk rond de oren te slaan?
Cryofiel
11 jaar geleden
Mijn referentiekader is heel anders dan het jouwe. Er is geen sprake van "angst". Er is geen sprake van "verdedigen". Er is sprake van het constateren van een verschil in inzicht. Van de wens om te kijken of we SAMEN kunnen ontdekken hoe het werkelijk zit. Om dat SAMEN te doen, moeten we eerst onze gezichtspunten open op tafel leggen. Daarna moeten we erover kunnen praten. Belangrijk daarbij is, dat we praten over de *ideeën" die voor ons op tafel liggen, en dus NIET over de personen die die ideeën daar hebben neergelegd. Door SAMEN de voors en tegens van elk idee te bespreken kunnen we de slechtste punten weggooien, de beste punten behouden, en de onzekere punten als zodanig herkennen zodat we die kunnen onderzoeken. Van wiens idee die beste, die slechtste, en die onzekere punten afkomstig waren, is dan niet meer van belang. Wij staan immers *boven* de ideeën. Al onze samengelegde ideeën vormen slechts de bron waaruit wij allen gedurende ons gesprek en onze zoektocht kunnen putten.
liveisgreat
11 jaar geleden
op die manier zie ik het ook cryo.
maar daarvoor zijn er twee dingen nodig : het eigen referentiekader toelichten en tegelijk het andere referentiekader open tegemoet te treden. En écht lezen wat mensen schrijven ipv het te verengen tot een bijna hilarisch niemendalletje.
Zeggen dat het andere referentiekader niet klopt is niet meteen een manier om samen iets te bereiken.
Zoals je zelf aangeeft, is het belangrijk om de voors en tegens van elk idee te bespreken. Maar ik zie hier niet veel "voors" die duidelijk benoemd worden... ik zie vooral tegens. Ik zie niet veel "bespreken" , ik zie vooral het eigen standpunt blijven herhalen.
de intentie is allicht goed, nu nog de praktijk?
Cryofiel
11 jaar geleden
Een gesprek kan pas tot stand komen als er aan beide zijden openheid bestaat.
Op afstand emoties opvangen van anderen, lijkt mij onmogelijk. Meevoelen met anderen kan natuurlijk altijd. Dat is empathie, maar het zijn nog steeds je eigen emoties die je voelt. Dat je denkt op afstand emoties op te vangen van anderen, komt misschien doordat je denkt over de situatie van de ander en je jezelf (onbewust) afvraagt hoe hij of zij zich zal voelen. Het is heel normaal om je (enigszins) zorgen te maken over (de situatie van) anderen.

Ik zou je adviseren: Doe wat je kan doen, en probeer, als je niets kan doen, aan andere dingen te denken dan de situatie van de ander. Als je iemand kan helpen -dit kan vaak al door een eenvoudig (telefoon)gesprek, waarin je laat merken dat je meevoelt met de ander-, dan mag dat natuurlijk. Als je de ander op een andere manier kan helpen, dan mag dat ook, maar laat je niet meeslepen door de problemen van anderen.

Ik zou verder proberen me niet te veel zorgen te maken.
(Lees meer...)
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Op afstand emoties opvangen van anderen, is al lang wetenschappelijk onderzocht, én aangetoond dat het wel mogelijk is. De min is overigens niet van moi ;-)
Antoni
11 jaar geleden
Ik ben daar persoonlijk niet gevoelig (genoeg) voor, denk ik.
Cryofiel
11 jaar geleden
Het op afstand opvangen van andermans emoties is nooit aangetoond. Alle onderzoeken waarbij men aanvankelijk dacht dat het wel was aangetoond, bleken fundamentele fouten te bevatten, die ernstig genoeg waren om de resultaten onbetrouwbaar te maken. Zodra we alleen de onderzoeken bekijken die wél volgens de regelen der kunst zijn uitgevoerd, zien we dat telepathie nooit is aangetoond.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Inkie: Laat maar zien die onderzoeken. Heb je referenties?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Deze dingen gebeuren gewoon. Wetenschappelijk aantonen is helemaal niet belangrijk als iedereen dit toch uit eigen ervaring kent. Alleen mensen die alleen in materiële zaken 'geloven' die met de huidige meetinstrumenten gemeten kunnen worden, hechten hier waarde aan. Laat ze lekker in hun geloof, en ervaar verder wat je zelf ervaart. Ervaring is niet 'wetenschappelijk' te meten.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nee Inge, zo werkt dat niet. Heel veel mensen wisten vroeger uit eigen ervaring dat de donder door een god werd gemaakt. Bleek achteraf toch anders te zijn. Ook was uit eigen ervaring de wereld plat. Bleek ook anders te zijn. Als we gewoon maar alles aannemen wat mensen beweren, dan zijn we nogal ver van huis.
Cryofiel
11 jaar geleden
Daar komt bij, dat Inge net doet alsof die ervaring niet zou worden geaccepteerd. Maar dat klopt natuurlijk niet: die ervaringen worden juist wel degelijk geaccepteerd. En bestudeerd, natuurlijk. Met een open instelling, zoals het hoort. Helaas zien mensen als Inge zo'n ervaring als EINDpunt. Zij redeneren: "Ik ervaar het zo, dus IS het zo, in ieder geval voor mij." Neem je een wat opener houding aan, dan zie je prcies diezelfde ervaring juist als BEGINpunt. Dan zeg je: "Goh, een mooie ervaring. Wat kunnen we daarvan leren? Zou er ECHT iets zijn? Zou kunnen. Of zou er een heel andere verklaring zijn voor die ervaring? Hmm, zou ook kunnen. Laten we eens kijken wat we hierover kunnen ontdekken." Goed, je ziet al aan de lengte van de twee vorige alinea's dat de open houding meer geestelijke inspanning vraagt. Nog een nadeel van die open houding is dat je niet in een one-liner iets kunt zeggen dat op het eerste gezicht lief en warm aanvoelt. Het voelt juist als moeilijkdoenerij. Voordeel is dan weer dat het zoooo veeeeeeel INZICHT geeft, dat je dingen in een veel breder verband kunt zien, dat je de wereld in haar totale samenhang ziet - werkelijk prachtig vind ik dat!
Antoni
11 jaar geleden
De mens gebruikt maar een klein percentage van zijn hersenen om te (kunnen) functioneren. Wat de rest van de hersenen doen, is onbekend. Dat maakt de mogelijkheden ongekend (in meerdere betekenissen van het woord)... Misschien wordt een deel van de hersenen wel gebruikt voor het overbrengen van emoties op afstand. Er is (nog) niemand die het zeker weet. Ik vind dit ("Misschien wordt een deel van de hersenen wel gebruikt voor het overbrengen van emoties op afstand") een interessante stelling, maar ik ben er op dit moment niet van overtuigd dat de mens de emoties van anderen op afstand kan ervaren. Naar mijn mening heeft een mens, ook biologisch gezien, genoeg aan het ervaren van zijn eigen emoties.
Cryofiel
11 jaar geleden
Nee, een mens gebruikt 100% van zijn hersenen. De hersenen zijn een enorme energieslurper. Nu is dat geen probleem, maar in de oertijd, toen die hersenen ontstonden, waren die hersenen een kostbaar en gevaarlijk bezit. Gevaarlijk, omdat het toen moeilijk was om altijd aan voldoende calorieën te komen om die hersenen van energie te voorzien. Toch zijn de hersenen zo groot geworden als ze nu zijn. Dat betekent dat elke kubieke millimeter wordt gebruikt. Een ongebruikte kubieke millimeter zou namelijk door de evolutie snel zijn weggeselecteerd.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dat ben ik met je eens Cryo: het punt is, denk ik, dat de wetenschap op het gebied van de werking van de hersenen nog in de babyslofjes staat.
Cryofiel
11 jaar geleden
Klopt, hoe het werkt is voor een heel groot gedeelte (veruit het grootste gedeelte, vermoed ik) onbekend.
Ja, dat is zeer wel mogelijk, maar slechts als je die iemand ziet (TV, Skype) of hoort (telefoon).
Op een andere manier is helaas niet mogelijk, aangezien alle mensen op elk moment emoties van allerlei aard uitzenden en daar zou je dan één bepaald persoon op grote afstand uit moeten filteren.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Waarom denk je dat je die persoon per se moet zien of horen? Iedereen maakt toch wel eens mee dat ze een heel sterk gevoel van iemand hebben (iemand die hen heel nabij is), terwijl ze die helemaal niet zien of horen.
Cryofiel
11 jaar geleden
Klopt, dat maak je wel eens mee. Mag ik je de vraag stellen wat jij vindt van de verklaring die voor dit welbekende verschijnsel bestaat?
Ja, voor mij kan dat zeker. Maar alleen tussen personen waar die personen een sterke energetische verbinding met elkaar hebben.
Als je plotseling het gevoel krijgt over de ander, en je moet daardoor sterk aan diegene denken. Dan kan er 'iets' gebeurd zijn. Maar de ander kan ook over jou praten met iemand anders.
Toch kan het ook zijn dat door een bepaalde gebeurtenis bij jou, je dan aan die ander moet gaan denken. Dat heeft dan niets met de ander te maken, maar alles met jou en met die gebeurtenis die jou is overkomen.
(de ander kan dan wellicht voelen dat jij sterk aan hem of haar denkt).

Raak jij echter overstuur, of super bezorgt, dan is het een teken voor JOU, dat jij wellicht contact moet zoeken met de ander. Om te vragen hoe het is en eventueel de ander te gaan helpen en mentaal steunen.

De momenten kunnen zeer heftig zijn, maar hebben altijd een duur. Het stopt dus ook na een tijd.

Jij hebt er problemen mee, je schrikt, je raakt in paniek en het gaat je leven beheersen.
Dit zijn meer tekenen dat jij teveel met anderen bezig bent en te weinig met jezelf.
Dat jij je machteloos voelt omdat de ander te ver weg is om te helpen. Ligt bij jou. Dan heb jij kennelijk nog issues waarmee je zelf worstelt.

---

Bij dit geheel is het enorm moeilijk om onderscheidt te maken tussen:
- Zaken die de ander uitzend en jij oppikt
- Gebeurtenissen die jou overkomt en je daardoor aan de ander moet denken.
- Je eigen issues die je blik vertroebelen en je die dus niet herkend als eigen issues.

Wellicht helpt deze vraag je (en mijn antwoord hierop):
http://www.goeievraag.nl/vraag/maatschappij/spiritualiteit/heldervoelend-hoog-sensitief-toelichting.387746
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Jij weet hier meer van
Ik kan je link helaas niet aanklikken mobiel
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Toch gelukt!
Mag ik een keertje je een privebericht-vraag stellen?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dat is geen probleem.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik ben hier net nieuw. Hoe kan ik iemand aanschrijven of mag dat niet zomaar hier? Zou graag privébericht sturen aan gdanonym. En hoe reageer ik weer op een antwoord die ik heb gekregen op mijn eigen vraag! Terugmailen kan niet want dat gaat naar geenantwoord@goeievraag.nl. En sommige schrijven hem niet op het forum, maar staan ook niet in mijn inbox...
Klinkt allemaal een beetje dom, maar je moet het denk ik gewoon even weten.
Groetjes Ilse
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Snap hem al....!!!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik kan maar 3 berichten per dag versturen, dus nu zijn ze op en ik had nog een vervolgtekst voor gdanonym, maar die kan ik dus niet verzenden. Werken jullie ook met rechtstreekse emailadressen of is dit niet toegestaan? Ook WendyH en channeke72 kan ik dus niet antwoorden...
Groetjes Ilse
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hoi gdanonym, mn privéberichten zijn op:
Uiteraard hoef ik niet op alles een antwoord, maar het zijn gewoon dingen die me bezig houden. Misschien toetsen of het beeld welke ik heb juist is. Interessant verhaal van je, ik geloof daar absoluut ook in. Ik heb zelf geen paniek, het is paniek wat door komt, dat kan ik nl wel scheiden. Breuk was idd onverwachts, niet doorgesproken, maar snap het wel. Hij verliefd, eerlijk opgebiecht daar, vrouw angstig dus in waarde laten en dus breuk, maar kwam uit het niets. Je zult snappen dat hier moeilijk mee om te gaan is. Hij heeft waarheid verteld, ik wist van niets en zijn vrouw heeft ingesproken op mijn voicemail dat er geen contact meer mocht zijn en dat is het laatste wat ik heb vernomen. Ik vraag me weleens af of dit dan echt het einde was, dus voorgoed over en dat ik hem nooit meer zal spreken!Ik heb heel hard aan mezelf gewerkt de afgelopen jaren, op divers vlak, emdr, je hogere zelf en zoveel meer.
De opbouw die je geeft klopt niet, hij is al 20 jaar getrouwd en wij kenden elkaar een paar jaar, ging ook met het gezin weg, nooit wat aan de hand. Ik vraag me idd ook af waar ik blijf, maar hij heeft verder ook geen keuze. Ja, die heeft hij wel en dat ik daar blijven, maar dan moet hij meteen accepteren dat hij geen contact meer mag met mij. Voel ik verraad? Nee, want ik snap het. Ook dat zijn liefde richting mij oprecht was. Wat bedoel je met drama? Hij blijft voor de kinderen, omgeving, familie, schaamte om zijn belofte te verbreken, maar hij stikt en weet niet hoe hij los moet komen. Hij kan ook in een (losmaak) proces zitten, ik weet het niet. Ik wil ook dat hij gelukkig is, het gaat mij om de vriendschap die zo eindigde. Hoe kun jij helpen dan? Ik neem alle hulp aan uiteraard. Ik vroeg me alleen af of je schrijft van 'ieder zijn eigen pad', omdat je dat zo voelt of dat dit gewoon iets is wat overal beschreven staat als bij zielsverwanten. Dit is natuurlijk wel belangrijk om te weten.
Groetjes
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik merk dat als ik er weer zoveel over praat, het weer zo pijnlijk boven komt, het weer op me plakt en dat wil ik niet (meer). Ik heb het proberen een plek te geven met behulp van anderen en daar vond ik rust in. Dit haalt me weer totaal overhoop, omdat er onmacht zit en ik er toch niks aan kan veranderen. Ik wil die pijn niet meer voelen, maar stabiel verder leven. Door eraan te denken, maak je ook weer verbindingen met de ander. Ik vang afgelopen dagen niks meer op, dus of ik zit op een andere golflengte nu dan de ander of alles gaat oké!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hoi Ilse, je wilt hier publiekelijk verder gaan. Dat is geen probleem. "en ik er toch niks aan kan veranderen". Dat is niet waar, je kunt wel iets veranderen!
Niet aan de situatie, maar aan het stukje in jezelf. De pijn is inderdaad een rouwproces. Dat duurt nog wel even, en met de tijd zal je nog veel inzichten krijgen hierover. Alles wat ik schrijf, is een combi van wat ik gelezen heb en wat ik ervaren heb. Ik schrijf niets waar ik niet achter sta. Waarin ik kan helpen is je zelf je eigen vragen laten beantwoorden. Zoals ik al schreef, liggen alle antwoorden in jezelf.
Welke vraag is NU het meest belangrijke voor jou? (1 zin). Kies voorzichtig, doordacht en vooral doorvoelt uit. Om je hierin alvast te helpen om de voor jou meest belangrijke vraag uit te zoek.
Ga een lekker zitten, wel rechtop. Sluit je ogen. Let eens een klein tijdje op je ademhalen, maar die rustiger. Wanneer je die telkens een stukje rustiger hebt gemaakt haal je nog eens heel diep adem, naar het binnenste van je hart. Adem dan heel langzaam uit en zak mentaal dieper en dieper in je hart. Naar een soort trans toe.
Voel de warmte van je hart, laat die warmte door je heen glijden. Stel jezelf dan de vraag: "Welk antwoord zou ik nu het beste kunnen gebruiken, om de komende tijd naar mijn kern te kunnen werken?" Wellicht komt er direct een vraag (als antwoord), misschien moet je aan iets denken of aan iemand. Dan moet de vraag daarover gaan. Zorg dat je voor het bovenstaande minimaal een kwartier niet gestoord wordt. Dus alles uitzetten en je terugtrekken. Het kan ook zijn dat je direct HET antwoord krijgt. Is niet erg en prettig meegenomen. (heb ik heel vaak).
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Soms wil mijn lichaam en ziel het nog niet vertellen. Is ook niet erg, dan een stapje kleiner/terug. Dan vraag ik of ik misschien een klein beetje mag zien?
Vorige week had ik zo iets. Ik had een pijn ergens, en vroeg het waar het vandaan kwam. Er kwam niets. Toen vroeg ik of het me wilde vertellen waar het vandaan kwam. Een duidelijke nee als antwoord. Toen vroeg ik of dan misschien een klein beetje mocht zien. Gelukkig,
Ik mocht een heel klein beetje zien. Het beeld ging toen diep en zwart en langzaam heel krampachtig naar een woonkamer toe met hoogwollig tapijt, daar zat ik als klein kind ineen, met alle spieren verkrampt in de stress.
Dat is alles wat ik te zien kreeg. Natuurlijk hoopte ik dat ik de ruimte in kon kijken om te zien waarom het kind zo zat. Maar helaas.
Dus ik bedankte (mezelf) met dat beeld en ging ermee aan de slag om het kindje (mijzelf van vroeger) zo te steunen en liefde te geven. Langzaam aan begon het kindje zich te ontspannen, maar ook de pijn plek in mijn lichaam waar die info uit kwam. Als het nodig is, zal ik het over een paar weken nog eens proberen. Misschien heb ik dan genoeg gewerkt, zodat ik het aan kan om meer te mogen zien. De pijn is gebleven, maar de verkrampte spieren er omheen zijn nu meer ontspannen. Die kramp beschermt de pijn, dus als die helemaal weg is, mag ik misschien de pijn zien. Maar wellicht heeft de pijn nu ruimte om zichzelf te genezen. Heeft de gebeurtenis achter de pijn de ruimte gekregen en zal ik het misschien als een inzicht krijgen. Wat met dit alles super belangrijk is, is om jezelf te bedanken. Bedanken dat die pijn er is. Bedanken dat het je aandacht wilt trekken door de taal van het lichaam: pijn.
Zo kan het met elke vragen die je hebt. Overal in je lichaam zit een relatie met je geest, ziel en verleden. Liefde voor die pijn (het bedanken) opent de deuren naar jezelf toe.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Mooi gdan. Met en door het gevoel geschreven.
+
Cryofiel
11 jaar geleden
Puur vanuit het gevoel inderdaad. Zonder toetsing aan de werkelijkheid. Het gevoel kan er ook naast zitten. Ook als het gevoel zo sterk is dat het voelt als een "zeker weten".
Je moet eens bijhouden hoe vaak je het hebt en er aan de andere kant niets aan de hand is. Mensen hebben erg de nijging dit soort zaken te correleren als het bevestigd wordt en te negeren als er geen correlatie is. Hierdoor kan een heel vertekend beeld ontstaan.

Als je het als een last ervaart, zoals ik uit je vraag lees, dan zou je, eventueel via je huisarts, advies kunnen vragen hoe je hiermee om kunt gaan.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Cryofiel
11 jaar geleden
Goede tip. Zorg er dan wel voor dat je jouw voorgevoelens noteert VOORDAT je controleert of ze uitkomen - als je ze pas achteraf noteert, val je in dezelfde valkuil die er nu voor zorgt dat je gelooft dat je "verbluffend vaak" dingen aanvoelt die je niet had kunnen weten.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik kan me niet voorstellen dat een huisarts hier veel mee kan. Waarschijnlijk krijg je dan net zo'n reactie als van cryofiel, dat het allemaal verbeelding is en dan kun je daar mee naar huis.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik weet dat niet, ik ben geen huisarts. Jij wel?
Cryofiel
11 jaar geleden
Lees eens wat ik zeg, Inge, voordat je zulke reacties geeft.
Cryofiel
11 jaar geleden
We zijn nu vier dagen verder. Inge, heb je al kans gezien mijn tekst te lezen?
liveisgreat gaf al mooi antwoord waar ik me in kan vinden. Heb niet alles nagelezen, dus misschien dubbel... het kan ook zijn dat je energetische koorden met mensen hebt en daar last van hebt. Die kun je doorsnijden, is veel over te vinden, maar zelf heb ik het met hulp gedaan omdat ik dat prettiger vond.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ja het is mogelijk, ongeacht de afstanden.
Het kan inslaan als een bom, als onweer bij een heldere lucht.
Het kan je leven totaal ontwrichten.
Het kan overvloedig vol van blijdschap en liefde zijn.
Het kan boordevol met verdriet zitten, intens verdriet, dat niet van je zelf is.
Het is onvoorstelbaar voor anderen die er niet in kunnen geloven.
Het is met niets te vergelijken.
Veel HSPers hebben er vroeger of laat mee te maken.
Of het jouw of emotie van een ander is, zal je moeten leren door het toe te laten.
Pas als je het open en onbevangen toe laat, kan je leren waar het verschil zit.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hoe onverklaarbaar (voor mij dan) en niet te bewijzen het ook is: dit herken ik helemaal uit eigen ervaring.
Daarom een +
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
.............het is met niets te vergelijken..............
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nee, klopt!
Cryofiel
11 jaar geleden
Klopt inderdaad.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Ed Ik weet zeker dat jij ook deze + open en onbevangen zal toelaten ;-) Fijne avond nog!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Jij het zelfde, bedankt.
Alles wat je je maar kan bedenken is mogelijk dus ook het aanvoelen van anderen hun kwaaltjes vanop eender welke afstand.

In wezen zijn die fenomenen een reflectie van jouw eigen innerlijke toestand, dus in die zin zijn ze zowel van jou als van die ander.

Sinds kort heb ik een heel eenvoudige doch uiterst doeltreffende manier gevonden om ongewenste fenomenen te neutraliseren.
Met name het bewust plaatsen van Liefdevolle intenties naar élk facet van de schepping toe.
Door dit te doen activeer je zowel in als buiten jezelf het soort energetische impulsen die in snel tempo de stroef lopende energie en/of blokkades weer in een stroomversnelling brengen. Men noemt dat proces ook wel eens het dekristalliseren.

Lachen en Glimlachen hebben hetzelfde effect als je mentaal op constructieve boodschappen focussen.

Ga er verder ook van uit dat Alles, tot in het kleinste detail, een onverdeeld constructieve reden van bestaan heeft. Van zodra jij je hiervoor kan openstellen verander je jouw energetisch veld tot een immuniteit veld van dermate hoge kwaliteit dat impulsen van anderen geen nefaste impact meer hebben op jou.
Met dat veld van immuniteit bedoel ik een soort onzichtbare transformatiezone of transformerende bufferzone voor optimale energie doorstroom in de meest denkbare richtingen.
Zo'n immuniteit veld is vergelijkbaar met de ozonlaag rond de Aarde.
Als jij pijntjes voelt doorkomen dan heb jij ergens een spreekwoordelijk gat in jouw eigen natuurlijke bufferzone.
Deze spreekwoordelijke gaten ontstaan vanwege gebrek aan vertrouwen in onszelf en anderen, alsook vanwege gebrek aan bewuste intenties van zuivere Liefde tegenover onszelf en alles wat we los van onszelf ervaren.

Bewust trager leven
Bewust Vertrouwen in de constructieve noodzaak van élk facet van de schepping
Bewust meer ontspannen
Bewust meer Glimlachen of schaterlachen
&
Bewust Liefdevoller leven ten overstaan van élk facet van de schepping is de beste remedie om ongewenste fenomenen gratis, efficiënt én duurzaam te neutraliseren.

Zo simpel werkt dat bij mij, zo simpel werkt dat bij vele anderen en zo simpel kan het volgens mij bij iedereen functioneren
als...
je er maar consequent mee aan de slag gaat want anders ga je automatisch weer naar oude ongewenste patronen.

Jaja...
Zo simpel werkt dat dan ook weer ;-) ;-)

Test het zelf maar eens heel grondig, je zal er gegarandeerd wel mee varen!


Liefs, Succes en Mega Big Smile van me
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Je gaat met je antwoord wel heel erg ver van mijn eigen pad af.
Terwijl ik alles simpel probeer te houden, zie ik dat jij daar heel anders mee omgaat.
Ik geef je geen +, niet omdat ik het niet met je eens bent, maar om de schijn tegen te gaan, dat al die ' gelovers' elkaar altijd steunen met plusjes te geven .
Dan maar een glimlach terug.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik geef wel een -, vanwege de baarlijke nonsens waar dit antwoord ook weer vol mee staat.
Cryofiel
11 jaar geleden
Tja... Ik ben geneigd dit antwoord inderdaad als baarlijke nonsens te bestempelen. Maar... ...wie weet zit er toch iets in... Om daar achter te komen, moeten we wat beter naar de tekst kijken (meer dan de tekst hebben we immers niet). Doen we dat, dan zien we dat de tekst een aantal stellingen poneert, zonder verdere uitleg te geven. Gewoon ervan uitgaan dat de dingen zijn zoals hier staat beschreven. Maar is dat zo? Of is het niet zo? Wat hier staat gaat lijnrecht in tegen gevestigde inzichten. Inzichten die er niet zomaar zijn, maar die het resultaat zijn van een eeuwenlange zoektocht, en die stevig zijn gestoeld op allerhande observaties en op andere inzichten. Als je zo lijnrecht ingaat tegen een stuk kennis die op zo een stevig fundament staat, mag je je eigen uitgangspunten wel wat beter uitleggen, vind ik. Ofwel: *waarom* vind je wat je vindt? "Hoe kom je erbij", maar dan met een positieve, belangstellende ondertoon. Die onderbouwing ontbreekt. Dat betekent dat hier een heleboel dingen staan die op geen enkele manier onderbouwd worden. Gewoon "het is nu eenmaal zo", met een compleet negeren van al die andere ideeën die, in tegenstelling tot de stellingen die hier staan, *wel* goed gefundeerd zijn. Of, in gewoon Nederlands: op zijn best een puur theoretische verhandeling die geen verbinding heeft met de realiteit zoals we die tot nu toe hebben leren kennen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
"op zijn best een puur theoretische verhandeling die geen verbinding heeft met de realiteit zoals we die tot nu toe hebben leren kennen." Dat heb ik dus even samengevat in 2 woorden.
Cryofiel
11 jaar geleden
Ik begrijp je helemaal. Maar wij worden vaak beschuldigd van een aanvallende schrijfstijl, van het neersabelen van alles dat niet 100% overeenkomt met onze inzichten, en van een gesloten houding. Daarom heb ik de deur toch maar even opengezet. Ik heb de oplettende lezer tips gegeven over de *redenen* van mijn (en waarschijnlijk ook jouw) mening. Die oplettende lezer kan deze tips gebruiken om de geponeerde stellingen toe te lichten. Mits die lezer zowel oplettend is als openstaat voor dergelijke tips. Verder is mijn weergave wellicht wat vriendelijker van toon, misschien zelfs zo "knuffelig" als in bepaalde kringen zo wordt gewaardeerd.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Oh, ik sta best wel open, maar bepaalde personen hebben geen zin in uitleg, dus dan heeft openstaan weinig zin. Ik ben inderdaad niet altijd even knuffelig.
Cryofiel
11 jaar geleden
Dat jij openstaat, weet ik. Over anderen heb ik behoorlijke twijfels. Van sommigen weet ik dat ze totaal niet openstaan. Ondanks dat ze zelf van mening zijn dat ze juist geheel open staan. Ik zie echter wat ze schrijven. Zo kan ik iemand die mijn woorden afdoet als "een raaskal-plaat die blijft hangen" niet bepaald open noemen. Zeker niet als die persoon enkele zinnen later expliciet vertelt de informatie die ik aandraag zelfs niet te willen bekijken. Geslotener dan dat is niet mogelijk.
Ja, dat is heel goed mogelijk, zeker als je erg gevoelig bent.
\De verschijnselijnselen kunnen divers zijn: hoofdpijn, onrust, slapeloosheid en allerlei fysieke klachten.
Je hoeft geen bepaald geloof te belijden, maar visualiseer een beschermende kracht om je heen,waar niemand naar binnen komt, jij moet positieve krachten kunnen uitzenden, dat is de overwinning.
Negatieve krachten moet je direct verwijderen
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding