Is de bijbel die we nu in de moderne tijd lezen nog wel zo puur ?

nee de bijbel is inderdaad niet meer zo puur naar weet niet hoeveel keer vertaald te zijn, zijn er andere interpretaties aangeven je moet het dus ook allemaal niet te letterlijk nemen maar het zien als richtlijnen als jij iemand een verhaal verteld zal deze persoon hem in zijn of haar eigen woorden weer verder vertellen dit is ook wat in al die jaren met de bijbel gebeurd is

Ja en nee. De bijbel die we nu kennen, is niet precies meer de bijbel van vierhonderd jaar geleden. Dat komt door nieuwe inzichten en kennis. Door opgravingen, meer kennis in het algemeen van die tijd en gewoonten en door het vinden van nieuwe teksten (Dode Zeerollen) is er meer kennis en worden er soms andere vertaalkeuzen gemaakt. Maar dat gaat meestal over details (namen van dieren bijvoorbeeld) en niet over grote belangrijke teksten.
De moderne vertalingen proberen vaak goed leesbaar te zijn. Dat gaat dan wel wat ten koste van de nauwkeurigheid ten opzichte van de grondteksten. Je zou kunnen zeggen dat die teksten minder puur zijn. De (herziene) Statenvertaling is juist weer een vertaling die zo dicht mogelijk bij de grondtaal wilde blijven, zelfs als dat moeilijke zinnen zou opleveren. Die vertaling (vergelijkbaar met de King James vertaling) is dus veel puurder - maar moeilijker te lezen.
Maar het is niet zo dat bijvoorbeeld teksten over de man-vrouw-verhouding nu anders vertaald worden omdat we daar nu anders over denken dan tweeduizend jaar geleden.

De monniken die vroeger de boeken overschreven nog voor de ontdekking van de boekdrukkunst vonden het niet zon probleem hier en daar aantepassen. Als ze iets niet relevant vonden of vonden dat die persoon wel wat beter na voren mocht komen pasten ze dit zo aan. En als iemand dan de al aangepaste kopie nogmaals. Overschrijft en die dan ook weer aanpast kom je in een visuele cirkel

De professionele afschrijvers van de Hebreeuwse Geschriften (soferim genaamd) zagen er nauwlettend op toe geen fouten te maken.
Zij controleerden hun werk door de woorden en zelfs de letters te tellen van elk handschrift dat door hen werd afgeschreven. Daarom twijfelden Jezus, de apostel Paulus en anderen die vaak de oude bijbelschrijvers citeerden, niet aan de nauwkeurigheid van de exemplaren die zij gebruikten.

De joodse afschrijvers en de latere christelijke kopiisten waren natuurlijk niet onfeilbaar. Er slopen fouten in hun werk, maar de vele afschriften die nog steeds voorhanden zijn, helpen ons deze fouten te achterhalen. Hoe? Welnu, verschillende afschrijvers hebben verschillende fouten gemaakt. Door dus het werk van verschillende afschrijvers met elkaar te vergelijken, kunnen wij vele van hun fouten identificeren.

In 1947 werden er in grotten bij de Dode Zee onverwachts enkele oude rollen ontdekt. Deze rollen toonden aan hoe nauwkeurig de Schrift is afgeschreven. Onder de rollen bevond zich een exemplaar van het bijbelboek Jesaja dat ongeveer duizend jaar ouder was dan enig vroeger bestaand handschrift. Toch bracht een vergelijking aan het licht dat de enige verschillen tussen het Dode-Zeehandschrift en latere exemplaren kwesties als zinsbouw en spelling betroffen. De betekenis van de tekst was na duizend jaar van afschrijven onveranderd gebleven! De geleerde William Henry Green kon daarom over de tekst van de Hebreeuwse Geschriften zeggen: „Er kan veilig worden gezegd dat geen enkel ander oud werk zo nauwkeurig is overgeleverd.”

De Bijbel is niet in één keer tot stand gekomen, maar is in de loop van duizenden jaren samengesteld. Het is daarin onvermijdelijk dat er aanpassingen zijn gedaan, zeker in het oude testament. Er zijn dan ook veel discussies gevoerd over boeken die wel of niet zouden moeten worden geaccepteerd in de canon, maar deze discussie gaat dus vooral over het oude testament. Zo zijn er verschillende boeken niet opgenomen in de ‘moderne’ bijbel die voorheen wel als ‘waar’ werden aangenomen en natuurlijk andersom.

Bij het nieuwe testament ligt dat iets anders. Aangenomen wordt dat reeds aan het eind van de 2e eeuw een canon bestond die niet veel van de huidige verschilde. Op het concilie van Hippo (393 n.Chr.) en het concilie van Carthago (418 n.Chr.) werd de canon van de Bijbel officieel bekrachtigd. De bijbel zelf is sindsdien niet fundamenteel veranderd.

Tijdens het het eerste concilie van Nicae (325) werd de godheid van Jezus pas vastgesteld en de leer van triniteit en erfzonde is toen vastgelegd. Je zou kunnen zeggen dat dat pas de echte start van de kerk als instituut is geweest. Sindsdien is er overigens nog altijd veel gesteggel geweest over de interpretatie van de bijbel.

Je hebt de letterlijke uitleg, heel kort samengevat: de wereld is een paar duizend jaar oud, dinobotten zijn in de grond verstopt om ons te foppen, Jezus is een uit de dood opgestane zoon van zichzelf die zichzelf opofferde voor een eeuwenoude zonde van een vrouw, gemaakt uit een rib, die werd gefopt door een slang die haar overhaalde om een vrucht te eten waardoor iedereen die daarna wordt geboren schuldig is. Als je jezelf – op telepathische wijze – aan hem onderwerpt dan wacht je het eeuwige leven, anders mag je niet meedoen)

Je hebt ook de figuurlijke uitleg: de bijbelverhalen zijn symbolisch en bedoeld als leidraad om het leven in te richten. Helaas is de leidraad gebaseerd op het leven van 2000 jaar geleden dus wordt er lustig op los geshopt en zaken als slavernij, incest en bigamie genegeerd en zaken die wel in het tijdsbeeld passen aangehaald om te zeggen: de bijbel zegt het!

De bijbel is dus sinds de 2e eeuw na het jaar nul door een paar stoute monniken tijdens het overschrijven her en der wat aangepast, maar de essentie is redelijk overeind gebleven. Wat wel wordt aangepast in de tijd is de interpretatie en het belang van bepaalde passages.

Via de links kun je wat meer lezen over de samenstelling van de bijbel.

De Bijbel is in het Hebreeuws en Grieks van oorsprong geschreven , dus dat is de meest pure (zover bekend) uitgave , alleen de Griekse taal is anders in gebruik dan de Nederlandse , er zijn woorden in het Grieks die niet in Nederlandse taal om te zetten zijn , daarom is het raadzaam als je echt de grondtekst wil weten een Bijbel met kant tekeningen te raadplegen , over het algemeen staat daar meer uitleg over een tekst , overigens is er niets mis met een nieuwere vertaling , de Nederlandse taal veranderd in de loop der jaren , dus mag de bijbel ook mee veranderen , de ouderwets taal is voor hedendaagse mensen soms moeilijk te begrijpen , zeker voor jongere generatie , maar al als God het lezen van de Bijbel in je hart zegent ,dan maakt het niet uit welke Bijbel je leest

Toegevoegd na 2 minuten:
noch even dit
Lees de Bijbel als een erfgenaam en niet als een notaris

is de bijbel ooit wel 'puur' geweest vraag ik me af, dus op het moment dat je het leest. echt een concreet verhaal wat maar op 1 manier te interpreteren is is het niet en nooit geweest. (zal het ook nooit worden m.i.)

je kan er wel een eigen draai aangeven, en denk dat dit nu net het probleem is.

vind het zo eigenaardig dat heel veel heilige boeken best veel van elkaar weghebben, maar het op een compleet andere manier vertaald word. soms komen zelfs dezelfde namen erin voor.
(verschillende geloven en stromingen zijn het resultaat hiervan?)

het wordt wel degelijk aangepast aan de tijd, en ook aan de taal. (anders zouden wij helemaal de bijbel niet kunnen lezen en stond het vol met abracadabra)

je zou het uit kunnen testen. schrijf een enorm lang verhaal en vraag het iemand te vertalen in eigen taal en woorden. dit laat je een keer of 10 doen en het verhaal wat daaruit komt leg je naast het originele verhaal van jezelf. ik denk dat je er van staat te kijken wat mensen ervan hebben weten te maken.

waarschijnlijk zal het nog steeds wel begrijpelijk zijn, maar denk dat je vastloop op het probleem van de inductie, zowel bij het schrijven als bij het lezen. (en dus ook bij het vertalen)

Voor zover bekend bestaan er geen oorspronkelijke geschriften van de bijbel meer.
Vroeger waren er beroepsafschrijvers, die zich buitengewone moeite getroostten om ervoor te zorgen dat hun met de hand geschreven afschriften nauwkeurig waren. Bijvoorbeeld Ezra, „een vaardig afschrijver inzake de wet van Mozes — Ezr 7:6.
Honderden jaren lang bleef men met de hand geschreven afschriften van de Hebreeuwse Geschriften maken, en in de loop van die periode werd de bijbel door de toevoeging van de christelijke Griekse Geschriften uitgebreid.
Rond 1947 werd de grootste handschriftontdekking van de moderne tijd gedaan, namelijk gedeelten van de bijbel uit de tweede eeuw v.G.T. Millar Burrows, die jarenlang onderzoek aan de rollen heeft verricht en hun inhoud zorgvuldig heeft geanalyseerd, heeft zijn conclusie als volgt onder woorden gebracht:
„Vele van de verschillen tussen de Jesajarol van [het Syrische] St. Markus[klooster] en de Masoretische tekst [de bijbelmanuscripten uit de negende eeuw] kunnen verklaard worden als vergissingen bij het afschrijven.
Afgezien hiervan is er verder in het geheel genomen een opmerkelijke overeenkomst met de tekst zoals die op middeleeuwse manuscripten wordt aangetroffen. — The Dead Sea Scrolls, blz. 109, 303, 304.
Eén rol bevatte bijna het complete boek Jesaja. Van de 1292 verzen die het boek Jesaja in de Engelse bijbel telt, werden er door de vertalers van de Revised Standard Version op grond van de tekst van deze rol slechts 13 gewijzigd.

In 1844 vond Konstantin von Tischendorf een bijbelmanuscript, nu de Codex Sinaïticus genoemd. Deze bevatte het hele „Nieuwe Testament”. Vermoedelijk omstreeks 350 G.T. geschreven.
Zelfs manuscripten van een vroegere datum dan de vierde eeuw kwamen later te voorschijn. In Egypte werden afschriften van de bijbel gevonden die op papyrus waren geschreven, sommige zelfs om mummies gewikkeld! Een klein fragment van het boek Johannes dateerde zelfs uit 125 G.T.!
Wat leerde de vergelijking van deze manuscripten met die uit de vierde eeuw, en dus met onze bijbels van nu? De overeenkomst is niet tot op de letter nauwkeurig, maar de boodschap is hetzelfde. Elk geknoei wordt gemakkelijk ontmaskerd.
Meer dan 5000 Griekse manuscripten leveren ruim voldoende materiaal op om praktisch de gehele originele tekst te kunnen reconstrueren.

Nee. Er zitten ten eerste al interpretaties tussen de verhalen die duizenden jaren geleden overgeleverd werden aan mensen die niet konden schrijven. Eerst (ik beperk me voor het gemak even tot het Nieuwe Testament) stond alles in het Grieks (de taal van de geleerden) en Aramees (de omgangstaal van de minder geletterde burgers). Honderden jaren later vertaalden monniken deze geschriften (waar verkeerd verstaan in eerste instantie, verkeerd vertaald en/of schrijfvergissingen van een monnik) in het Latijn. Pas in de tijd van Gutenberg in Duitsland en Coster in Nederland kreeg de tekst wat meer vastigheid, maar mogelijk nog zetfouten er bovenop. Kun je nagaan dat het niet meer de letterlijke woorden van God zijn.

Voor het Oude testament zit daar nog Hebreeuws voor dus nog minder puur. Hier ga ik liever niet dieper op in. Het gaat om het verlies van essentie (waarheid?) hoe klein ook, snap je?