Kun je ...iets... over jezelf afroepen?

leuk voorbeeld :)

De tweede manier is: je eigen reactie op gebeurtenissen. Ook hiervan zal ik een voorbeeld geven. Vroeger, als ik naar het station moest fietsen en het bleek te regenen, raakte ik in de stress. Regen was vervelend. Ik moest van alles doen: regenpak aantrekken, sleutels met moeite zoeken omdat die onder het regenpak zaten, en daardoor verloor ik tijd. Ik kreeg natte sokken, en ik kon verdorie niet op het perron gaan staan om op mijn trein te wachten omdat ik dan nog natter zou worden, dus moest ik ook nog eens in de fietsenstalling wachten. Nu zie ik al bij het opstaan dat het regent. Ik werk dan heel gewoon mijn ochtendrituelen ietsje sneller af, zodat ik in alle rust mijn regenpak kan aantrekken en mijn sleutels kan zoeken. Ik merk nog steeds dat ik natte sokken heb als ik op mijn werk aankom. Maar och, die drogen vanzelf wel, soms trek ik mijn schoenen uit en loop ik op mijn sokken door de gang (wat inmiddels navolging heeft gekregen bij een aantal collega's - best leuk!). Ik denk niet meer aan "die vervelende natte sokken", maar ik denk heel kort "komt vanzelf goed" en ik houd me er niet meer mee bezig - in plaats daarvan kijk ik vooruit, naar nuttige dingen die ik wil gaan doen. Dat ik niet op het perron op mijn trein kan wachten is geen probleem meer. Ik kan toch gewoon even in de fietsenstalling blijven staan? Zodra de spoorbomen beginnen te rinkelen heb ik nog ruim voldoende tijd om naar het perron te lopen en in te checken. Ik vind het wel grappig om het zo te doen, en stiekem vind ik mezelf slimmer dan al die anderen die zich wél nat laten regenen op het perron. Je ziet: exact dezelfde gebeurtenissen. Maar vroeger kwam ik grommend op mijn werk aan, terwijl ik nu gewoon vrolijk blijf. Wat vroeger een slechte gebeurtenis was, is nu een neutrale tot zelfs licht positieve gebeurtenis. Ik zou natuurlijk terug kunnen keren naar mijn vroegere houding - en daarmee zou ik als het ware het ongeluk over mij afroepen, puur door mijn eigen houding, door mijn eigen omgang met dezelfe gebeurtenissen.

Een leuke uitspraak die ik eens tegenkwam: "Ik ben blij als het regent.
Want als ik niet blij ben, regent het toch."

Wat natuurlijk wel mogelijk is, is dat de ene persoon stomtoevallig meer pech meemaakt dan iemand anders. Daar is, ook met de juiste levenshouding, niets aan te doen. Maar die levenshouding bepaalt wel degelijk hoe erg die pech jouw welbevinden beïnvloedt. Bij een tweede pech kun je denken: "jeetje, alwéér, sjonge wat enorm vervelend, waarom moet mij dat nou weer overkomen". Je denkt jezelf dan de negativiteit in. Je kunt ook denken: "he wat vervelend dit, hoe ga ik hiermee om, hoe kom ik nu het beste weer vooruit". Je legt dan geen verband met die eerdere pech, je concentreert je slechts op dit nieuwe probleem dat op je pad is gekomen. Daardoor ben je oplossingsgericht en toekomstgericht in plaats van probleemgericht en terugkijkend. Het spreekt voor zich dat een oplossings- en toekomstgerichte houding je een veel positiever gevoel geeft. Dus ook op deze manier kun je iets over jezelf afroepen: namelijk door bij die tweede pech terug te kijken naar de eerste pech, alleen maar negativiteit te zien, en weg te zinken in doemgedachten. -- Dit waren inmiddels drie voorbeelden (dus nu houd ik ermee op). Kern van al deze voorbeelden is: je kunt de situatie lang niet altijd beïnvloeden, maar door je eigen levenshouding, je eigen instelling, kun je dezelfde situatie van neutraal naar negatief veranderen (dan "roep je iets over je af"), of juist van neutraal naar positief veranderen. Sterker nog, je kunt een positieve situatie naar negatief veranderen, of een negatieve situatie naar positief veranderen. En dat allemaal "alleen maar" (tussen aanhalingstekens, want zo heel eenvoudig is het in de praktijk niet) door met een andere instelling te kijken.

Omdenken is wel leuk :)
http://omdenken.nl/

Ja goed en doordacht antwoord en ook leuk dat je nu als ervaringsdeskundige antwoordt, een plus.

Dit is zeer duidelijk, goede voorbeelden, waarvoor dank. Je kunt, wat je ook gebeurt/overkomt zus of zo benaderen, ja;

Je kunt, wat er gebeurt 'plaatsen'/zien/voelen als 'het gebeurt mij weer', maar de een heeft inderdaad meer pech dan de ander; Je kunt, alles negatief of niet [positief is iets teveel..] opvatten; ...maar als zelfs andere mensen zeggen dat het toch wel erg veel is en ook raar [... en nee ik kan of liever wil hier geen voorbeelden van geven.. ga niet hiermee 'met de billen bloot' en plein publique op GV - dat is me iets teveel...], dan kun je nog zo positief denken, maar het heeft te veel impact op je leven, geeft teveel stress en pfffffffft Ik zei altijd :
..waarom zou het mij niet overkomen? iemand , altijd wel iemand , is de pineut, toch? ..en ook, er komen altijd betere tijden, ooit, het kan langer duren, maar geduld, beter wordt het zeker na een slechte tijd . ..en hou me ten goed: ieder huis heeft z'n kruis, natuurlijk, maar misschien is bij mij de rek er inmiddels een beetje uit, is het nu wel genoeg geweest.

Prachtig antwoord, het negatieve omzetten in iets positiefs, is een kunst die iedereen kan leren +.

Inderdaad een mooi staaltje positieve flexibele houding.
Het is lijkt me wel een mentale benadering van de vraag. Hoeveel en hoe groot je problemen zijn heb je dan inderdaad op deze wijze in de hand. Maar zou er ook iets objectiefs te zeggen vallen. Want zijn je medemensen nu ontspannender doordat je zelf wat ontspannender er tegen aankijkt of zijn die mensen echt ontspannender geworden doordat jezelf ontspannen bent. Maw zit het alleen in je hoofd of is het in werkelijkheid ook zo. Wat natuurlijk ook samen kan gaan, maar dat is de vraag. Nu gaat de vraag over 'jezelf afroepen', wat zeker een mentale houding suggereert. Maar de vraag iets objectiever besproken kan het inderdaad zo zijn dat een scheurtje hier en een barstje daar de aftakeling steeds verder toeneemt. Het lijkt net als met ouder worden, het ene probleem werkt het andere in de hand. En daar kun je vaak helemaal niets aan doen, je moet dan niet te snel denken dat je daar zelf de hand in hebt en je daar schuldig of zo over voelt, alsof je het over jezelf hebt afgeroepen. Dat verhindert natuurlijk niet dat je daar ook allemaal anders tegenaan kunt kijken, zoals Cryfiel dat heeft verwoord, met de nodige positieve effecten

Misschien volgende keer naast d=je sleutels ook een paar extra sokken meenemen, laten niet van die vochtige plekken na als je op je sokken loopt ;)

@Jodokus52: de 1 krijgt meer (veeeel meer) op z'n levensbrood dan de ander en de 1 kan daar beter mee omgaan als de ander. Soms zijn de gebeurtenissen zeer heftig en is het een kwestie van overleven.....
Of je iets over jezelf kunt afroepen weet ik niet, of toeval in het leven bestaat weet ik ook niet en ik denk niemand....
Blijft het een kwestie van: HOE ga je ermee om??? En daar zijn vele methodes en technieken voor. M.i. spelen gedachten een enorm grote rol, maar ook die zijn niet zaligmakend.

Wie zijn gat brandt moet op de blaren zitten.
Wie zijn neus schendt schendt zijn aangezicht.

Wie zijn billen brandt moet op zwart zaad zitten...

Al te goed is buurmans gek. Ook dit spreekwoord kan je in verband brengen met iets over jezelf afroepen.

Laat ik hier in Griekenland nou een te gekke buurman hebben...wie goed doet, goed ontmoet!
een plus. Natuurlijk kun je bij elk positief ding wel iets negatiefs verzinnen; gelukkig is het andersom net zo. Het leven is te kort om aan zeuren te besteden. Vier het, voor het voorbij is!

geen idee wie de min gaf; van mij een plus. Go with the flow. Wie goed doet, goed ontmoet. Al moet je er soms lang op wachten. Overigens heb je nooit de garantie dat er iets goeds gebeurt -- maar je maakt de kans daarop wel groter door zelf positieve actie te ondernemen. Er is al veel te veel negatiefs in de wereld.

Heeft die man over zichzelf afgeroepen dat hij psychisch niet in orde is? Dat hij verward raakt als mensen hem beetpakken? Zijn gedrag was een gevolg van wat de omgeving met hem deed.

Het eerste niet; wel dat hij zich blijkbaar verzet tegen zijn behandeling en de medewerkers. Als dit een gebruikelijk symptoom van deze meneer is, zou hij in een ander type verpleging (moeten) worden geplaatst. Zijn gedrag kan (om een paar voorbeelden te noemen) voortkomen uit weigering om medicijnen in te nemen, onvrede over de behandeling, ruzie met medebewoners... dat alles hoeft er niet toe te leiden dat meneer zich op zo heftige wijze tegen de agenten keert.