Hoe kan je altijd de waarheid zeggen als iedereen jouw woorden op zijn eigen manier verstaat en dus meestal verkeerd begrijpt?

Je kunt je best doen. Meer kun je niet doen.
Maar je kunt *niet* de waarheid zeggen, want die heb je niet in pacht.

Jouw waarheid hoeft niet de waarheid van een ander te zijn.
Jouw gevoelens zijn van jou. Het is een illusie dat een ander die helemaal zou kunnen doorgronden.
Hoe beter je een ander kent, hoe beter je er in zal slagen over te brengen wat je werkelijk bedoelt.

En verder hangt het af van de omstandigheden, waar het over gaat en hoe belangrijk jouw gesprekspartner is.

Ik zou zeggen: blijf zo dicht mogelijk bij jezelf.

Liegen is geen mooie eigenschap, dus overweeg dat in elk geval niet.

Mogelijk moet je hier als een wijze mee omgaan en vooraf aangeven dat jouw woorden wellicht 'dubbelvoudig opvatbaar zouden kunnen overkomen' maar dat jouw intentie bepaald wèl positief is.
En vervolgens zeg je dat je graag bereid bent achteraf je woorden en je standpunten alsmede eventuele onduidelijkheden in je betoog nader toe te lichten.

Ik vermoed dat de kans om verkeerd begrepen te worden op deze wijze wat kleiner wordt.

Groetjes,

Ton

De waarheid bestaat alleen in objectieve, meetbare zaken.
Voor de rest is het meer afhankelijk van de opninie van personen.

Daarnaast heeft een trainer ooit gezegd: Communicatie is zo dicht mogelijk langs elkaar heen praten.

Oftewel: Als iemand je vraagt: Hoe staan deze kleren mij?
Dan is dat een subjectieve vraag die wel verschillende antwoorden kent maar niet direct leugens. Het is nl. meer een vraag van het soort: Wat vind je hiervan....dus meerdere goede / ware antwoorden mogelijk.
keus is dan : Wel zeggen of helemaal niets zeggen. Dus gewoon zwijgen.

Wat betreft verschillen interpreteren...als je merkt dat een ander je anders begrijpt dan dat je bedoelt dan kan je proberen uit te leggen wat jouw woorden voor jezelf betekenen....welke referentie's erbij horen dus.

Jou waarheid zou ik wel vertellen, als je het vanuit liefde doet voor de ander, regelmatig gaat het toch om miscommunicatie. Daarbij telt het ook of de ander er iets aan heeft of belangrijk vindt. Ieder mens heeft zijn eigen denk vermogen en vatten elkander wel een niet. Persoonlijk vind ik het erg belangrijk om te weten met wie je werkelijk iets kan delen.

Waarschijnlijk zul je bij verschillende mensen verschillende 'strategieën' kunnen gebruiken, Dat klinkt zwaar, maar meestal doe je zoiets vanzelf. Het gaat er niet alleen om WAT je zegt, maar ook hoe de ander het BEGRIJPT. Dus hoe het op de ander overkomt. De één zal jou beter 'verstaan' dan de ander, dus zou je je uitleg aan kunnen passen zolang je die persoon in zijn waarde laat. Je hoeft niet open en eerlijk te zijn over wat je denkt en voelt, als de ander geen notie heeft van wat je hem vertelt. Liegen vind ik te ver gaan; maar als je denkt dat iemand het niet vat of de verkeerde conclusie trekt zou je dingen voor je zelf kunnen houden. Je hoeft toch niet iedereen alles te vertellen ?
Ik hoop dat ik de vraag goed begrepen heb.

Zou je misschien iets concreter kunnen zijn in de zin van over wat voor soort onderwerpen je het dan hebt. Er is namelijk een verschil tussen de (vaststaande) feitelijke waarheid die mensen niet kan bevallen en die waar of niet waar kan zijn, of waarheden met betrekking tot bijvoorbeeld kledingsmaak, of bijvoorbeeld waarheden met betrekking tot wat jij doet als je partner er niet bij is.

Over het algemeen moet je de waarheid spreken, daar ben ik van overtuigd. Je moet je alleen wel goed beseffen dat de manier waarop je dingen brengt alles bepalend is. Probeer als je iets vindt of als je iets zegt daar eerst eens een minuutje over na te denken om te bedenken hoe je dat op de meest subtiele manier kunt brengen. En maak ook onderscheid. Als de waarheid bij iemand bijvoorbeeld hard aan kan komen vraag je dan af hoe belangrijk het is dat deze persoon de gehele waarheid krijgt te horen. Is het absoluut van belang, dat kan, breng het dan zo subtiel mogelijk en als het gaat om een mening, benadruk dan dat het jouw mening is, dat jij dat vind en dat hij of zij daar anders over kan denken. En als een pijnlijke waarheid misschien niet erg van belang is, dan kun je misschien overwegen om het te verzwijgen of iets mooier te brengen dan het is. En vraag je ook af tegen wie je het zegt. Sommige mensen kunnen nu eenmaal beter tegen de (harde) waarheid dan anderen.

En als mensen je verkeerd begrijpen adviseer ik ook het minuutje bezinning, zodat je je zo duidelijk mogelijk kunt uiten. Als je er even over nadenkt dat zijn de dingen voor jezelf meestal ook al duidelijker en zo komt het dan ook naar buiten!:D

De waarheid spreken is groot goed, maar als de waarheid erg hard is, dan moet je belangen afwegen.

Succes!

De waarheid kent vele niveaus. Iedereen hoort wat hij wil horen en wat hij kan horen/begrijpen.

Gezien jouw spirituele vragen hier, moet je ook begrijpen dat iedereen zijn eigen spirituele niveau kent. Als jij verder bent, dan moet jij je aanpassen. Anders ben je onbegrijpelijk en komt je boodschap niet over.

Je zult je naast die persoon moeten opstellen (niet erboven om je ego te strelen). Begeleid die persoon in zijn ontwikkeling en zeg die dingen die ook soepel uit je mond komen. Ook al komt het niet allemaal over, je wordt wel gehoord, en die kennis kan later als een puzzelstuk op zijn plaats komen. Later als die persoon wel meer gegroeid is.

Heb respect voor de ontwikkeling van die persoon, en laat hem zijn eigen lering maken. Houdt zijn hand vast als ondersteuning, maar laat hem los om zijn eigen weg te kunnen volgen en vinden.

Jouw weg is niet de zijne, maar een moment kruizen ze elkaar en kunnen jullie van 'elkaar' leren.

Hallo,

Ik denk dat het in de meeste gevallen de voorkeur verdiend om vooral eerlijk te zijn tegen anderen. Mits je niet de intentie hebt om de ander te kwetsen, of (niet opbouwende) kritiek gaat verlenen.

Daarbij is het denk ik wel zaak dat je inderdaad ook rekening houdt met de "taal" van de ander. Mocht je het idee hebben dat die ander jou niet begrijpt zoals jij het verteld, vraag dan of diegene jou goed gesnapt heeft of dat je het nog verder moet verduidelijken.
Uiteindelijk kun je alleen invloed hebben op je eigen gedrag, en niet op dat van de ander. Als diegene dit, ondanks jou goede bedoelingen, niet wil snappen of hier vreemd op reageert kun je hiernaar vragen of dit aangeven.

Zolang je dit op een respectvolle manier doet, zonder diegene aan te vallen, denk ik dat je er het meeste mee bereikt.

Als werkelijk IEDEREEN 'de' waarheid verkeerd begrijpt, schort er vermoedelijk iets aan die 'waarheid'. Het is in elk geval een duidelijke boodschap naar jezelf nog eens goed de waarheid die je verkondigd onder de loep te nemen, en te kijken op welke punten en waarom die verschilt van die van 'alle' anderen.

Waarheid is vaak een subjectief begrip, en gaat vaak over weinig concrete onderwerpen (anders dan 'feitelijkheden', waarover weinig discussie nodig is, en zoja, die discussie weinig zinnig is) waardoor je die niet aan anderen kunt opdringen. Dat toch willen doen is niet best voor je eigen (geestelijke) gezondheid.

Integriteit, dus zelf staan voor wat je zegt, is altijd belangrijk. Dan heb je ook de grootste kans mensen te bereiken met 'jouw' waarheid. Draaien en liegen maakt je beslist niet geloofwaardiger. Leg de bal bij jezelf en kijk waarom je boodschap niet over lijkt te komen. Wellicht deugt de boodschap niet.