Waarom moeten kinderen hun ouders respecteren maar anders om niet?

Natuurlijk moeten ouders hun kinderen ook respecteren, maar wijsheid komt met de jaren.......
Dit lijkt me een communicatieprobleem, maar waar de oorzaak ligt weten we niet. Hoe op te lossen lijkt me via GV niet mogelijk. Misschien moet je een soort bemiddelaar inschakelen.

Houdt rekening met het feit dat je moeder ook maar een mens is, met gevoelens en een ego.

Soms zijn dingen die je je kinderen leert in de opvoeding voor jezelf ook heel moeilijk, en je hoopt ,als ouder, dat het voor die kinderen wellicht makkelijker zal zijn als ze het in de opvoeding mee krijgen.

Ik denk dat je in jouw geval niet op respect moet gaan staan maar op liefde. Dan kom je een stuk verder.
Kijk wat je wilt, wil je respect of wil je contact. Houdt wat je wilt steeds in je achterhoofd als je de weg er naar toe zoekt. Soms moet je wellicht buigen (terwijl dat in jouw ogen misschien onterecht is), en soms moet je even doorzetten.

Maar als je echt wilt kun je vinden wat je zoekt, zolang je de openingen aan de andere kant zoekt, en jezelf met regelmaat even achteruit plaatst. (de bekende stap terug om twee vooruit te kunnen doen)

Jouw plaats kun je innemen als het contact goed hersteld is. Dan zijn er (voorzichtig beginnen) gesprekken mogelijk, maar houdt altijd de ander in de gaten, blijf alert op openingen en openingen die dreigen te sluiten zodat je op tijd kan bijsturen.

Neem regelmatig even afstand om de gang van zaken rustig in kaart te brengen, wat welke effecten heeft, waar je bent, en waar je naar toe wilt. Zie het als een project, nuchter.

Het gaat je toch om het contact?? of gaat het je ergens anders om.

Succes.

Als het goed is respecteer je elkaar lijkt mij. Met ieders min en juist plus punten.
Als er verwachtingen zijn naar elkaar toe die niet uitkomen wekt dat teleurstellingen op.
Ik denk dat er goed gepraat moet worden. En is het handig dat ieders verwachtingen uitgesproken moeten worden. En dat er duidelijk gezegd moet worden waar je wel en niet aan kan voldoen. Komop je hebt maar 1 moeder, ze is ook een mens met haar foutjes. Gooi het open, ga voor openheid. Als er 1 schaap over de dam is...
De openheid geldt ook voor jou en je moeder en de rest van de familie.
Organiseer een avond of een dag om bijeen te komen, bespreek ieders verwachtingen. Eindig met een gezellig etentje met elkaar. Dat dingen maar duidelijk zijn en kan je verder genieten van je leven en respect hebben voor elkaars verwachtingen. Zonder dat er teleurstellingen blijven. Ik wens je veel succes.

Respect leer je van je ouders als het goed is, omdat ze jou ook respecteren
Als de ouder geen respect voor het kind heeft, deugt de ouder niet op dat punt.
Als het kind-door goed voorbeeld van anderen aangeleerd- toch respect voor de ouders heeft, verdient dat kind zeker respect, het is VERDER dan de ouders, op dat punt.
Helaas kom je veel domme ouders tegen die NOOIT om vergeving zullen vragen voor hun falen.
Hopelijk laten ze zich hierin door hun kinderen die dat wel
bijgeleerd hebben , opvoeden.
OEI, om op te kunnen voeden heb je het respect van de op te voeden persoon nodig.
Accepteer dan dus hun domheid maar, je geeft je ouders dan naast respect ook liefde.
Dat zullen ze je vast ook wel gegeven hebben in je jeugd,
Anders had je het respecteren ook niet van anderen kunnen leren.
Ouders, je kunt niet zonder..........
Houd van ze, eens zijn ze er niet meer.
Dan zul je ze missen, dit heb ik zeer recentelijk ondervonden.

Wederzijds respect is een must in ieder gezin, en van daaruit in ieder leefgroep, werkgroep enz.
Geen enkele ouder hoort zich hieraan te onttrekken.
Bij het lezen van jouw verhaal bekroop mij het gevoel, van, heeft je moeder last van een winterdip, depressies,
Het is wel frappant dat dit in deze tijd optreedt.
Mijn idee, probeer haar naar een vertrouwens persoon te krijgen voor hulp.