Weggelopen en uitgeschreven van school wegens angststoornis, wat nu?

"Wat kan ik persoonlijk aan dit alles doen".... wel ik denk dat het eerste wat er moet gebeuren de diepe bereidheid is om te veranderen. Therapie, zelfs de beste therapie, helpt niet al je bang bent om anders te worden dan je nu bent.
Nu is angst een kinky iets. Angst is enerzijds erg vervelend, anderzijds ook "beschermend". In de oorspronkelijke betekenis (dus in de oerbetekenis) is angst iets om je te beschermen tegen gevaar. Je krijgt angst, dus je wordt behoedzaam, je lichaam maakt adrenaline aan, je zintuigen verscherpen, en je neemt actie : vechten of vluchten. Kinky is dat iemand met een angststoornis soms onbewust de overtuiging heeft dat hij, als hij stopt met bang te zijn, de controle over de omgeving verliest. Dus gevaar niet meer ziet aankomen.
Hij zal dan wel dingen doen om zogezegd de angst te overwinnen maar vaak blijven hangen op "omgaan met angst". Vergelijk het met iemand met een liftfobie. In de gedragstherapie stelt men die persoon dan bloot aan de "prikkel" en voert dit langzaam op. Dus bv. eerst ga je één verdieping samen met de therapeut, dan eens alleen, dan twee verdiepingen samen met de therapeut enz.. Sommige mensen komen op die manier van hun angst af. Anderen doen dezelfde oefening maar springen telkens uit de lift met "hehe, ik leef nog". Inwendig verandert er dus niks, en ze blijven hun fobie wezenlijk behouden. Dat gaat vaak gepaard met de onbewuste overtuiging "als ik niet meer bang ben van liften, dan zal "het" gebeuren".
Jij koos in je angst niet voor vechten, maar voor vluchten en bent weggelopen van school. De acties die je moet ondernemen om dit recht te trekken, daarover heb je m.i. als voldoende tips gekregen.
Maar goed. De angst die je hebt opgedaan tijdens de pestperiode zal zeker van invloed zijn op je huidige angstpeil. Maar veel belangrijker is nog hoe je aan die angst gekomen bent. De oorsprong van dergelijke angststoornis zit vaak veel veel dieper. En juist het aanvoelen van jou als "angstig persoon" kan maken dat men jou uitkiest als slachtoffer van pestgedrag. Mensen voelen gewoon dat je bang bent.
- Aanvaard op dit moment dat je angstig bent, en onderzoek (best samen met je therapeut) de diepere oorzaken van je angst en waarom je dermate aan die angst vasthoudt
- Vergeef de pesters!
- Stel jezelf uitdagingen, ook mbt meisjes. Maar doe kleine stapjes tegelijk, neem uitdagingen die je aankan. Ook de kleinste stap (bv. glimlach naar iemand die je leuk vindt) heeft waarde in je heling!