Mijn vriend is ontzettend negatief over alles. Wat te doen?

Zeggen dat hij niet goed genoeg voor jou is.

kun je niets aan doen, je bent zijn psycholoog niet.
Het enige wat je moet doen is oppassen dat hij je niet langzaam vervreemdt van je familie en vrienden.
En nog iets,: bedenke of je met zo iemand oud wilt worden

Omdat je al een vakantie geboekt had met een vriendin, neem ik aan, dat jij en je vriend nog heel 'nieuw' zijn.

Als je 'fris verliefd' bent, leef je meestal volledig op een roze wolk, en is alles aan je geliefde perfekt.
Tot en met de hamertenen en het stopwoordje - álles is even geweldig, lief en mooi.

In het Duits noemen ze dit : 'Jetzt hängt mir den Himmel voller Geigen' - dat vind ik altijd een perfecte omschrijving van die heerlijke allesomvattende verliefdheid van in het begin. ('Nu hangt de hele hemel vol met vioolmuziek')

Áls je al een minpuntje ontdekt, verdoezel je het, en besteed er absoluut geen aandacht aan, laat stáán dat je erover met je geliefde begint.

Dat komt pas 'later', als de roze bril een beetje begint te verbleken, en je elkaar beter leert kennen, en aan elkaar went.

Ik kan me niet aan de indruk onttrekken, dat jouw vriend misschien helemaal niet zo verliefd op jou is.
Zéker kritiek op de mensen die voor jou belangrijk zijn, waar je van houdt en waar je een geschiedenis mee hebt (je vrienden!) vind ik een veeg teken voor de mate waarin je vriend gevoelens voor je heeft.

Tenzij hij je (misschien onbewust?!?) wil isoleren van alles en iedereen, en zo de enige en het enige in jouw leven wil worden/zijn.

Zulke relaties hebben niet zo'n fijne toekomst, weet ik uit ervaring (helaas....)

Ik zou, tijdens je vakantie met je vriendin, eens ernstig gaan nadenken, waarom jij met deze man iets wilt beginnen, en waarom je in eerste instantie voor hem 'gevallen' bent.
Want de eerste tekenen aan de wand, dat dit niet een mens zou kunnen zijn, die altijd en overal het beste met je voorheeft, heb je eigenlijk al waargenomen, toch?

Een geliefde, waarmee je een leven deelt, moet toch in elk geval de volledige intentie hebben je te willen steunen en te stimuleren om je leven zo veelzijdig en gelukkig mogelijk te laten zijn, en je daarbij volledig in je waarde te laten.

Snoeien en knabbelen aan een ander is nou niet direct een teken van liefde, vind ik.

Toegevoegd na 3 uur:
Dit antwoord is dus overduidelijk vóór de uitbreiding gegeven....en is dus, blijkt nu, totaal niet van toepassing op de situatie van de vragenstelster...

Sowieso lekker met je vriendin op vakantie gaan hoe hij er verder ook op reageert.
"Proberen" alle nare dingen achter je te laten en even lekker genieten!

Zoals je het hier beschrijft zeg ik natuurlijk ook STOPPEN met deze relatie!

Maar:
Hoe lang ken je hem?
Was hij toen ook zo en zo ja wat was dan de reden dat je een relatie met hem bent begonnen?
Zo niet weet je wanneer hij zo negatief is geworden zodat je misschien de oorzaak kunt vinden?
Heb je (geprobeerd) met hem te praten waarom hij zo is
(geworden)?
Heb je alle voors en tegens van deze relatie al eens afgestreept?

Misschien als je hier allemaal uit kunt komen vind je het toch de moeite van het proberen waard om met hem door te gaan en zo niet,tja dan zit er echt niets anders op dan de relatie te beëindigen ook al zal dat ondanks alles toch pijn doen! ( ik raad je dan wel aan dit voor je vakantie te doen zodat je meteen afleiding hebt)

Ik hoop dat ik je een heel klein beetje heb kunnen helpen!

Heel veel sterkte en hoe dan ook, een fijne vakantie!!!
Groetjes vlindertje

Toegevoegd na 9 uur:
Ik ben blij dat jij je vraag zo hebt uitgebreid dat er nu meer duidelijkheid is!

Ik denk dat er iets gebeurd is wat waarschijnlijk niks met jou te maken heeft maar wat hij wel op jou af reageert,wat trouwens vaak gebeurd tegenover degene waar je het meest van houdt/het dichtst bij staat!

Ik denk dat je hem,hoe moeilijk dit ook voor je zal zijn, even met rust moet laten.
Als hij weer negatief ergens op reageert kun je daar natuurlijk wel iets over zeggen want je hoeft niet alles te pikken maar misschien is het beter om niet door vragen?!

Toch "gewoon" met je vriendin op vakantie gaan en proberen te genieten.
Misschien dat hij er daarna wel met je over wil praten als hij door je afwezigheid in is gaan zien dat hij je onheus behandeld heeft.

Ik hoop echt voor jullie dat hij weer de oude wordt en jij het geduld op kan brengen ook al zal dat misschien een tijdje duren!

Verder kan ik op dit moment niet anders doen dan jou heel veel sterkte en kracht toe te wensen!

Groetjes vlindertje

Zijn er geen dingen in zijn doen en laten waar jij iets negatiefs in ziet? Zou je hem erop kunnen wijzen dat er in zijn bestaan ook wel dingen zijn waar een ander negatief tegen aan kan kijken , hopelijk zo om hem de ogen te openen?
Tuurlijk ga je daarna op vakantie met je vriendin!!!

Je vriend is blijkbaar erg pessimistisch. Op zich is daar niets mis want ik ben zelf ook geen optimist. Maar zijn pessimisme neigt eerder naar nutteloos gezaag.
Wat wel wilt zeggen dat hij zich niet goed voelt in zijn vel.

Wat jij moet doen is met hem praten! Niet hier tegen ons. Maar met HEM. Praat erover. Vraag hem hoe het komt dat hij alles zo negatief inziet, jouw vrienden, je auto, vakantie. En maak hem duidelijk dat je dat niet aangenaam vindt. Praat wel altijd in de ik-vorm en niet in je je-vorm, dan kom je minder beschuldigend over.
Volgens mij zit er meer achter dat 'gezaag en geklaag' van hem. Mensen dat nooit niet content zijn, daar zit altijd iets achter. Dus praat een rustig met hem en oordeel niet te rap. En ja, moest het echt niet over gaan enzo...dumpen dan!

Blijkbaar is er niks mis met jouw leven, want je zegt zelf dat er niks raars aan de hand is. Hij zou eigenlijk geen reden moeten hebben om negatief te zijn, toch, dat begrijp ik goed?

Is er niet iets mis in ZIJN leven, want hoe je het ook wend of keert, je hebt uiteindelijk toch je eigen leven, ook al deel je die met zijn tweetjes.

Het is op dit moment alleen maar raden naar wat er mis is, en overduidelijk wil hij er niet over praten. Je hebt dus twee opties:

1) Met man en macht de reden erachter proberen te vinden, met alle gevolgen van dien, zoals ruzies e.d. Al denk ik zelf dat je daar niet op zit te wachten. Zometeen gaat ie alleen maar nog negatiever doen, omdat je het persé wilt weten (je zou dat zelf ook niet leuk vinden, denk ik dan) en dan ben je eigenlijk gewoon nog veel verder van huis.

2) je kan het ook gewoon op zijn beloop laten. Je hebt door dat er wat mis is, je kan je vinger niet erop leggen, hij wil er niet over praten, dus laat je hem lekker gaan. Hij komt er vast vanzelf mee. Misschien weet hij zelf niet eens waarom hij zo doet, en ja dan kán je er wel naar vragen, maar een sluitend antwoord zal je nooit krijgen.

Het is nooit zo dat alle relaties perfect zijn, er is altijd wel iets, pieken en dalen, en daar moet je je uit zien te redden, soms met zijn tweetjes, soms moet je toekijken, en ik denk echt dat in dit geval je het beste kan toekijken. En dat je er nooit echt achter zal komen.

En als je "het juiste moment" hebt met zijn tweetjes, dat hij ineens over zichzelf wilt praten, maak daar dan dankbaar gebruik van...

Laat het los. Je vriend zit in een periode waarbij hij wat moet "bijtanken". Hij heeft het moeilijk met zichzelf, en projecteert dit op jou.
Het beste is dat je hem een tijdje laat betijen. Neem afstand, vraag hem niet meer wat er scheelt. Doe leuke dingen voor jezelf. Laat je humeur door hem niet om zeep helpen.
Ik weet dat het niet makkelijk is, zeker niet als je samen woont. Maar als je echt niets gedaan hebt om dit te veroorzaken en er al alles aan gedaan hebt om het te verhelpen, kan je niet anders dan hem even in zijn sop te laten gaarkoken. Afstand is soms nodig om nadien terug nabijheid te hebben.
Dus :
- geen vragen meer
- regelmatig ben je niet thuis, je amuseert je op jezelf
- je plant rustig de reis met je vriendin
- je doet zeker niet vijandig of gelijk wat. je bent gewoon onverschillig. als hij zegt dat er niks aan de hand is, doe jij ook gewoon of er niks aan de hand is.
- je reageert op geen enkel moment op zijn negativiteit. als hij zegt 'dit of dat is niet goed" dat zeg je gewoon "mmm" en doet verder met wat je bezig was.
Laat hem rustig betijen, hij komt wel terug. Wreek je dan niet, maar sloof je ook niet uit omdat je zo blij bent dat hij terug "gewoon" doet. doe neutraal, alsof er niks gebeurd is.
En als hij dan iets wil vertellen over deze periode, zal hij dat heus wel doen. Je hoeft er niet naar de vragen, dan riskeer je dat hij zich opnieuw opsluit.

Blijven communiceren!
Vertel hem:
- Wat je gemerkt hebt en vraag of hij dat ook zo ervaart.
- Vertel wat dat met je doet, hoe je je voelt.
- Vraag of het met jou te maken heeft.
- vraag hoe hij zich voelt.
- Vraag waardoor het komt.
- Vraag wat jij kunt doen.
- Vertel hem jouw twijfels.
- Vertel hem dat als hij niet wil communiceren, het voor jou erg moeilijk is.

Zoek professionele hulp, die kan helpen jullie weer beter te laten communiceren.

Kan het zijn dat hij je probeert te isoleren van je vrienden? Sommige mannen doen dit als ze even met een vrouw gaan.

Ook zijn er partners die zich gaan gedragen als een ouder. Die proberen de andere partner op te voeden door te vertellen wat ze allemaal fout doen. Het is dan of je een relatie met je vader/moeder hebt.

Negativiteit is besmettelijk. Heel makkelijk gezegd, maar voor jouw een moeilijke beslissing om nog wel bij hem te blijven.

Een partner moet zorgen dat je je fijn voelt en gewaardeerd wordt. Je moet elkaars verlengde zijn. Natuurlijk zal dit nooit 100% van de tijd zijn, maar wel over het algemeen. Als hij niet met je wil praten over wat hem dwars zit en alleen boos reageert heb je geen gelijke relatie.

Negativiteit is besmettelijk en zal ervoor zorgen dat je zelf dus ook besmet wordt en negatief wordt. Succes in het leven is o.a. je omringen met mensen die je positief stimuleren.

Ik zou toch met je vriendin op vakantie gaan.
Maar ik zou vooraf nog een keer proberen te praten met je vriend en als hij dat niet wil of vol blijft houden zeggen dat je er niet meer tegen kan als hij zo negatief blijft doen en dat hij de tijd dat je op vakantie bent er eens over na moet denken wat hij nou eigenlijk wil.
Of praten en uitleggen wat hem dwars zit of stoppen met de relatie want dit heeft op deze manier ook geen zin want zo zijn jullie allebei niet gelukkig.

Misschien moet je juist niets extra's doen om hem op te vrolijken?
Soms/vaak is praten oké maar even soms en even vaak heeft praten een averechts effect.

Wat is op welk moment dan het beste?
Dat weet je pas wanneer bepaalde feiten zich voordoen.

Probeer ook niet naar mogelijke oorzaken te zoeken want het kan eender wat zijn dus zowel een aankomende burnout, een akkefiet met iemand anders waar hij niet over kan of wil praten en het kan ook zijn dat jouw levensvreugde hem daardoor tijdelijk stoort.

Uiteraard hou je als welopgevoed mens Altijd in bepaalde mate rekening met elkaar doch het is en blijft een absolute must om ook jezelf weltevreden te houden door zaken te doen (zaken die sociaal aanvaardbaar zijn)waarvan je weet dat ze jouw batterijen opladen...

Je kan jezelf ook een stop-zinnetje aanmeten zoals:
"Oh jammer dat jij dat zo ziet of zo ervaart maar ik zie dat anders of ik ervaar dat anders"

Zeg dit ofwel zo neutraal mogelijk ofwel héél speels.
Indien er een reactie komt die tot discussie kan lijden dan kan je dit zinnetje extreem geduldig of op humoristische wijze herhalen tot hij begrijpt dat jij niet van plan bent om je te laten meezuigen in zijn lage frequentie flowtje ;-)

Weet je,
als je héél zeker weet dat hij de man is waarmee jij oud wenst te worden dan wakkert dat jouw oplossingsgerichte vindingrijkheid aan.

Geniet alvast van die welverdiende vakantie met jouw vriendin!

Liefs, Succes en Mega Big Smile van me