Hoe leer ik mijn vriend weer te vertrouwen?

Praat met elkaar, en vertel dan niet wat je van hem vind, maar wat zijn gedrag met jou doet.
Je kan bv zeggen, ik vind het een soort vreemdgaan wat jij doet, maar je kan ook zegen, doordat jij die contacten hebt voel ik me onzeker en ga ik twijfelen aan onze relatie.
Zie je het verschil. Het gaat erom hem niet dit te verbieden maar te vertellen wat het met jóu doet.
Laat hem ook uitleggen waaróm hij die behoefte heeft.
Praat er over zonder verwijten.
Succes.

Jouw situatie doet me denken aan de situatie van één van mijn vriendinnen, ook haar partner beloofde om te breken met die mannen doch ook hij herviel in zijn gewoonte.

Weet je, jouw vriend doet dit niet omdat hij niet tevreden is met jou, hij doet dit omdat er diep in hem een drang heerst om dit soort zaken te ervaren.
Je kan het vergelijken met de drang die verslaafden voelen ten overstaan van alcohol, drugs, seks, stelen enz.

Het is een soort oerdrang waartegen je wel degelijk wat kan doen maar dat is verdomd niet simpel.

Volgens mij heeft jouw vriend het meest baat bij iemand die wél zegt dat die het moeilijk heeft met zo'n situatie maar óók zegt dat die bereid is om begrip te tonen voor zijn drang naar experimenteren met iets wat jouw petje te boven gaat.

Wat jouw 'zoek-verslaving' van dit moment betreft heb ik de volgende vragen:
Waarom wil je hem betrappen?
Wat ga je doen als je hem betrapt?
Wil je met hem verder of wil je gewoon jouw wil doordrukken omdat je de realiteit (zijn realiteit?) van het moment niet aankan?

Dit zijn vragen die men mij ook stelde toen ik destijds naar Al-Anon ging, een vereniging voor partners van alcohol-verslaafden. Ik stelde mijn partner ook voor 'mijn' keuzes en tijdens de gesprekken met ervaringsdeskundigen werd mij al heel snel duidelijk dat je de situatie enkel versterkt als je de ander opjaagt, dus is het in eerste instantie een kwestie van de situatie aanvaarden zoals ze nu is en van daaruit samen naar bevredigende alternatieven zoeken.

Het zal niet simpel wezen, noch voor hem, noch voor jou. Je leert er mee leven of je kapt ermee of... je leert er niet mee leven en maakt van jullie beider leven een hel door steeds weer nieuwe discussie uit te lokken.

Maak voor jezelf een duidelijke keuze en ga daar dan ten volle voor, No Matter What. Dat wil dan ook zeggen dat anderen mogen zeggen wat ze willen hé, als Jij de keuze gemaakt hebt en je houdt je daaraan dan bereik je ook wat je wil bereiken.

Hopelijkis jullie Liefdesband sterk genoeg om samen door deze tijden van bizarre aantrekkingskrachten te komen.

Liefs en Succes ermee!

Ik spreek helaas uit ervaring!
Alleen ging mijn vriendin vreemd

Het vertrouwen terug krijgen is bijna zo goed als onmogelijk !!
Jij blijf altijd in je achterhoofd ,met het idee lopen dat het eerder gebeurd is,wat al tot 2 keer toe.
Tevens zijn gevoelens voor jongens/mannen zal ook altijd aanwezig blijven .jij blijft wantrouwig voor hem meer redenen om het weer te en jou de schuld te geven omdat je hem niet vertrouwd !! Oftewel ik weer dat het voor jou heel moeilijk is,maar is het voor jezelf niet veel beter om deze relatie te beëindigen en de eer aan jezelf te houden.

Ik weet het ik deed dat niet maar bij alles wat mijn ex deed controleerde ik haar de ruzie's werden steeds erger zowel als de drama toen ik na de zoveelste keer weer het idee had dat er iets niet klopte omdat ze steeds te laat kwam en tel steeds ingesprek ben ik kwaad weggelopen en nooit meer met haar gesproken en echt de wereld gaat weer voor je open veel sterkte met je besluit

Je vraagt raad, en je denkt zelf in een bepaalde richting, n.l. dat je vriend zijn bi-zijn moet wegstoppen, en uitsluitend zich op jou moet richten.
Mijn advies is: beeindig de relatie, hoe moeilijk ook.
Er zit een te grote valkuil in voor een heel leven.

Het is beslist niet zo, dat biseksualiteit een ziekte is, die te genezen is, evenmin als het homofiel zijn dat is.
Je zult er dus rekening mee moeten houden dat jouw vriend door zijn geaardheid vaker met seksegenoten contact,( op welke manier dan ook ) zal zoeken.
Als jouw liefde voor hem groot genoeg is, hem met anderen te delen, doe dat dan, maar probeer hem niet te " genezen! ".

Je kan ook meedoen.
Ja het klinkt misschien extreem. Maar als hij helemaal zichzelf kan zijn bij jou.. Dan zal hij niet zijn niet geaccepteerde kant, in het geniep gaan ontdekken. Jullie kunnen het dan samen ontdekken en in elkaars volste vertrouwen, en je hebt ook nog een beetje zegenschap erover. Met wie wel, met wie niet.
Durf je, kan je of wil je niet met hem mee gaan in zijn bi-sexuele wereld. Dan zal je hem ook nooit kunnen vertrouwen. (Muv een open relatie natuurlijk) en dan kan je beter stoppen met de relatie nu. Hij kan zichzelf niet zijn en jij zal hem altijd niet kunnen vertrouwen. En dat is geen leven.

Het punt zit m niet dat je vriend vreemd gaat. Het punt zit m hierin, dat je vriend momenteel wat "vecht" omwille van zijn biseksueel zijn. Met andere woorden :hij wil je niet bedriegen, maar dat andere facet van zijn persoonlijkheid is er nu eenmaal ook. Het is voor hem niet makkelijk om hiermee om te gaan, hij levert met zekerheid een intern gevecht.
Helaas zal je, als je hem ervoor verwijt, zijn innerlijke strijd niet kunnen stoppen. Hij is bi, en daarmee uit. Op dit moment kiest hij voor een relatie met een vrouw, maar die andere gevoelens gaan zomaar niet over.
Ik zou in jouw plaats proberen hem te begrijpen, en hem waarderen omwille van het feit dat hij toch ten minste probeert om met jou iets uit te bouwen. Hiervoor moet hij immers een groot deel van zijn persoonlijkheid wegmoffelen. Mijn ervaring is dat biseksuele mensen vaak zeer complete mensen zijn, die een veel bredere visie hebben op het leven. Plus : ik denk dat je er nog van versteld zou staan hoeveel brave getrouwde burgers heimelijk wel es een homoseksuele fantasie hebben of zelfs uitleven. In deze maatschappij wordt dit niet aanvaard, in andere samenlevingen is of was bi-zijn gangbaar.
Ga er maar van uit dat heel wat zogenaamde homohaters in die schuif passen : zij onderdrukken met sterke dwang hun eigen liefde voor hetzelfde geslacht.
Het gaat hier dus in geen enkel geval over vertrouwen of niet. Het gaat niet om vergeven. Het gaat om aanvaarden, zowel jij als hij.
Het gaat erover hoe jullie best met zijn bi-zijn kunnen omgaan. Ik besef dat het moeilijk is, maar probeer hem met heel je hart te begrijpen. Zoek samen naar een manier waarop zijn bi-zijn in de relatie een plaats kan krijgen. Open en eerlijk. Wil hij enkel smssen of wil hij eigenlijk ook nog seksueel contact met mannen? Geef hem de ruimte om eerlijk te zijn, verwijt hem aub niets. Het geeft geen zin dat hij uit schuldgevoel beweert enkel te willen smssen, en dan op latere termijn achter je rug met een man in bed duikt. Misschien weet hij het op dit moment zelf nog allemaal niet, maar het is belangrijk dat de dingen bij naam genoemd worden. Stel dus maar rechtstreekse vragen, hou je niet in. Laat hem geen beloftes doen die zijn tweestrijd nog aanwakkeren (bv. beloof me dat je nooit met een man naar bed gaat)
Als je eerlijk weet waar je aan toe bent, dan pas kan je bekijken hoe jij ermee kan dealen. Voor jezelf, maar ook als koppel.
Succes!

Je hebt al veel antwoorden gekregen maar ik wil er graag iets aan toevoegen.... Daar ik toch een vraagteken heb. Je vriend is bi, niks mis mee, dat ben ik ook en wist dat als kind al. Ik heb dit nooit verborgen in relaties. Ik ben inmiddels getrouwd met een man, hij is degene met wie ik oud hoop te worden. Ik onderhoud en heb nooit contacten met de andere sexe onderhouden vanwege mijn bi zijn. Ik ben monogaam en verwacht dat ook van mijn partner. Ik vind niet dat bi zijn automatisch betekent dat er altijd een deur naar 2 kanten dient te zijn. Ik word verliefd op personen en ben ik eenmaal verliefd dan is er geen ruimte voor een ander ook niet om enkel te flirten, ik zou dat van de ander niet kunnen accepteren als die dat wel zou doen. Sexueel gezien verschilt het (man of vrouw) dat is dan echter sex als een op zichzelf staand iets. Persoonlijk interesseert dat me niet daar ik alleen sex met mijn partner wil. Ik begrijp dan ook niet goed waarom er een behoefte is met anderen contact te onderhouden vanwege zijn bi zijn en hij een vriendin heeft en dan dus ook mannelijk contact wil? Ik bedoel t niet lullig ik vraag me eerder af of t vraagstuk niet monogamie betreft ipv zijn bisexualiteit... Ik wens je hoe dan ook rust voor jezelf toe, hoe het zich verder dan ook zal ontwikkelen...

Hij is bi, en als hij stopt met sms'en dan blijft dat natuurlijk zo. Hier heb je een denkfout gemaakt, door te denken, dat als iemand zich anders gedraagt, hij ook ineens anders is.

Wat jij wil, ligt dus niet aan hem. Hij is nu eenmaal zo, en jij zult daarmee moeten leren leven. Wees dus open naar hem. Als je hem niet kunt accepteren zoals hij is, is dit geen relatiemateriaal.

je vraag hoe je weer kunt vertrouwen. Het woord zegt het al. weer.. dus maw. op dit moment vertrouw je hem niet. Als jij iemand wilt vertrouwen dan moet jij daaraan werken. Of dat gaat lukken is afhankelijk van de concessies die je daarmee doet. Wat accepteer je en wat niet.
Het is niet niks. Maar het is ook zijn probleem als hij weet dat zijn vriendin ongelukkig is door zijn seksuele voorkeur voor een ander. Op zich is een voorkeur of fantasie nog 1 ding. Maar ontmoetingen met een ander, chat, sms of wat dan ook. Dat is oneerlijk zijn tegen je partner. Of het nou om een man man of een vrouw vrouw of man man relatie gaat. Feit is dat hij iets zoekt wat hij bij jou niet vindt. En of jij dit aan kan ligt helemaal aan jou en de waarde die je aan de relatie hecht.

Besef wel dat je iemand kunt vergeven, maar nooit kunt vergeten. Als je in een moeilijke tijd komt dan zal zoiets heel gemakkelijk als voorbeeld weer naar boven worden gebracht. en dan ga je elkaar verwijten, hij dat je hem toch nooit vertrouwd en jij hem om wat er toen gebeurd was... Denk heel goed na. Zoek evt relatietherapie ( hulp) deze is gespecialiseerd in relaties en kan jullie tools geven en/ of de ogen openen.... sterkte iig