Ik ben een moslim-vrouw (21) en heb tegen mijn ouders gelogen dat ik het heb uitgemaakt met mn Nederlandse vriend omdat ze me wilden verstoten,wat nu?

Ik naam aan dat je ouders veel belang hechten aan hun cultuur. En dat liegen ook nog als verzwarende factor mee kan tellen.

Er zit niks anders op dan de waarheid vertellen (of schrijven middels een briefje).

Wat een moeilijke situatie voor je. Ik vind het lastig om je een klaar advies te geven.. Wat ik wel kan adviseren is om met een organisatie contact op te nemen, die daar wat meer ervaring in hebben. Via de bron kan je de website bekijken.
Veel sterkte ermee en ik hoop dat je de liefde van je ouders en je Nederlandse vriend kan behouden.

Ik zou natuurlijk kunnen zeggen: je bent 21 en volwassen en je ouders hebben niets meer over je te vertellen. Maar zo werkt het natuurlijk niet in jouw geval.
Ik zou hulp vragen bij een deskundig iemand.
Zijn er geen hulpverlenende instanties waar je om raad kan vragen.? Je huisarts? Een vertrouwensarts?
Er is vast wel een organisatie die met dit specifieke probleem kan helpen, want het komt natuurijk veel vaker voor.
Heel veel sterkte!

Moeilijk hoor! Zonder familie leven is niet fijn.

Waarschijnlijk zal je toch moeten kiezen.
Als je zeker bent van je Nederlandse vriend, en ook goed geintroduceerd bent bij zijn ouders, familie en vrienden, zou je kunnen overwegen met hem verder te gaan.

Ook Moslimvaders en moeders hebben een hart en ze zullen je op den duur missen.

Ik hoop niet dat ze verder zullen gaan dan verstoten. Want als je angst hebt voor je leven moet je het melden bij de politie.

Ga in geen geval met je vriend verder zonder dat zijn familie je heeft geaccepteerd. De basis is dan te smal en ik voorzie dat jullie het dan niet redden.

Toegevoegd na 2 minuten:
In sommige plaatsen zijn verenigingen voor Buitenlandse Vrouwen. Je kunt daar mogelijk advies vragen, of erover praten. Er zijn zeker veel meer vrouwen in jouw situatie.

50 jaar geleden hadden we deze toestanden tussen Protestanten en Katholieken. Alleen kan ik me niet herinneren dat daar ooit doodsbedreigingen aan te pas kwamen. Verstoten wel.

Toegevoegd na 5 dagen:
Toch nog maar even een persoonlijke noot: mijn grootvader (hervormd) is door zijn familie verstoten toen hij trouwde met mijn grootmoeder, in de Hervormde Kerk, dat ook nog. Maar grootmoeder was katholiek. Mijn moeder zag haar grootvader wel eens lopen in de stad, maar heeft hem nooit gesproken.
Zelf had ik een RK kennis, het was nog niks, maar voor het iets kon worden, was het hem al verboden door zijn ouders.
En vorige week heb ik van een man van ong. 75 nog een treurig verhaal gehoord, over zijn eerste liefde, hij RK en zij Hervormd. Zijn vader had achter zijn rug de brieven verbrand en de verkering met een leugen afgebroken.

Er zijn vele van dit soort treurige verhalen hoor.
Het is fijn als je het anders hebt ervaren, en nu kunnen we zelf ook naar de kern van het menszijn kijken.

Het beste antwoord dat ik je kan geven is de waarheid vertellen. Liegen is nooit goed en de waarheid komt altijd boven water. Ik zou zeggen, als je vriend zo belangrijk is voor je om voor hem tegen je ouders te liegen dan moet je maar ermee doorgaan. Heb je een toekomst samen met je 'Nederlandse' vriend? Doe gewoon alsof er niets aan de hand is en ga verder. Zet je ouders voor niemand aan de kant.

Ps. Die extra toevoeging aan het woord vrouw (MOSLIM-vrouw) en de toevoeging aan het woord vriend (Nederlandse Vriend) is leuk en aardig maar is niet belangrijk genoeg om te melden (Mijn mening).

Je kunt ook gewoon zeggen: Ik ben een vrouw (21) en heb tegen mijn ouders gelogen dat ik het heb uitgemaakt met mijn VRIEND omdat ze me wilden verstoten. Mijn ouders vinden het niet prettig dat ik een vriendje heb.

Zo krijg je een 100% onafhankelijk antwoord. :p

Je bent 21 jaar. Zie je kans om op jezelf te wonen?
Vindt het heel moeilijk. Je moet ook geen gevaar gaan lopen.
Ik denk dat je voorlopig even geen contact moet opnemen met je nl vriend.
Ben je zelf niet NL?

Mij lijkt het het beste om je ouders te vertellen dat je hem heel heel erg leuk vind en echt met hem veder wil. En zeg er bij dat hij begrijpt dat de cultuur bij jullie iets anders is. (als dat ook echt zo is) en als hetvoor je ouders heel erg is dat je gelogen heb zeg dan dat je hem echt heel erg mist. Zo kan je zelf een familie ruzie besparen want ouders willen altijd ongeacht de cultuur het beste voor hun kind. En zeg evt mam of pap ik ben volwassen!
Veel succes

Ik begrijp dat dit heel erg moeilijk voor jou is. Je schrijft goed Nederlands, dus ik veronderstel dat jij je ook Nederlands voelt. In dit geval kies je dus voor het Nederlands zijn en niet voor het geloof en de normen en waarden van je ouders. Dat is erg begrijpelijk, zeker als je 21 jaar en verliefd bent. Maar lieve moslim-vrouw, denk maar niet dat je ouders dit niet gaan ontdekken. Ik veronderstel als jij stiekem toch weer je vriend gaat ontmoeten, dat er genoeg mensen zijn die jou ouders willen steunen en die jou gaan volgen. Daar maak je het allemaal nog veel moeilijker en erger mee. Als jouw ouders al dreigen je te verstoten, omdat je niet gehoorzaam bent, dan zullen ze het ook niet accepteren dat je tegen ze liegt. Probeer eens te overleggen met de ouders van je vriend. Misschien kan zijn vader eens met jouw vader gaan praten, zodat je vader misschien anders tegen jullie liefde aan gaat kijken. Nee heb je, ja kan je krijgen, zoals wij hier in Nederland zeggen. Als je niets doet wordt je helemaal gek, want leven met een leugen die elk moment uit kan komen is erg zwaar. Heb je misschien oudere zusters die al getrouwd zijn? Dan kunnen zij misschien een goed woordje voor je doen bij je ouders. Ik wens jou erg veel sterkte met deze moeilijke situatie.

Deze materie is voor een Nederlander heel moeilijk maar als jij zelf weet of het gebruikelijk is in jou familie om eerwraak uit te voeren zou ik kiezen voor het niet vertellen. Ik heb eenmaal meegemaakt dat een moslimmeisje vermoord werd door haar broer op bevel van haar vader omdat zij met Nederlanders omging .
Waarschijnlijk zijn jou ouders niet zo radicaal omdat zij jou de kans geven het uit te maken en dan weer verder met je te gaan als goed moslim-meisje.
Het is voor een moslim natuurlijk een hard gelag als hun kind met een niet-Moslim gaat
Als jou liefde voor een Nederlander zo ver gaat dat je jou familie daar voor wilt opgeven en je bent zeker van de liefde van die jongen , dan is de keus minder moeilijk.
Als je denkt dat je je ouders nog kunt ompraten en dat je van deze jongen houdt zou ook mooi zijn.
Ik denk dat je dat zelf beter kunt inschatten.
Soms is het in de moslim-gemeenschap ook voldoende dat je doet wat je wilt doen maar net doet of je ouders er niet van op de hoogte zijn.

Dit geval ken ik van een Moslim-lesbienne : haaar ouders doen net of ze het niet zien dat hun dochters vriendin het bed met haar deelt

Het lijkt mij heel moeilijk om m.b.t. een dergelijke strenge religie keuzes te maken.

Je zult je keuze moeten baseren op wat jou het gelukkigst maakt. Ben je heel erg zeker van de relatie en kun je op je vriend vertrouwen, dan kan het een goed idee zijn om voor hem te kiezen.

Als je ouders werkelijk van je houden, kunnen ze je dan voor altijd verstoten, alleen omdat jij iets doet dat zij niet goed vinden? Dat is geen liefde.

Ik zou je dus willen aanraden om op eigen benen te gaan staan en voor jezelf te kiezen, het lef te hebben om misschien een tijdje in onmin met je ouders te leven.

Mijn beeld is dat veel Turkse moslims in Nederland 'roomser zijn dan de Paus' (beetje fout spreekwoord in deze context), maar dus: strenger zijn in de leer dan de Turken die in Turkije wonen. Ze doen vaak net alsof er in Turkije in de afgelopen 40 jaar niks veranderd is (net zoals Nederlanders die naar het buitenland geëmigreerd zijn vaak doen).

Als ik het goed begrepen heb, maar corrigeer me als ik het fout heb, is het heel belangrijk dat je dit soort dingen in de familie op probeert te lossen. Kun je bijvoorbeeld terecht bij een familielid dat iets ruimer denkend is in zijn/haar geloof?
Of iemand binnen de familie die al buiten zijn/haar geloof getrouwd is? Kan die persoon met je ouders gaan praten over hoe het nu is (en bij voorkeur over hoe goed het gaat)?

Verder heb je ook binnen de Islam hele tolerante Imams, kun je met een tolerant exemplaar gaan praten om je ouders eens een beetje op het 'moderne' spoor te zetten?

Tja...
Wat Nu vraag je?
Nu dien JIJ voor Jezelf de balans op te maken.

Indien deze vriend écht de man van je leven zou zijn dan had je volgens mij niet gelogen tegen jouw ouders en gewoon voet bij stuk gehouden door hen JOUW keuze duidelijk te maken. Je bent tenslotte meerderjarig, toch?

Besef ook dat eender welke leugen een belemmering vormt voor een duurzame relatie van welke aard ook.

Hoe hard de waarheid aanvankelijk ook aankomt, ze LOONT wel degelijk op lange termijn.
Leugens kunnen de schijn geven dat ze een oplossing bieden doch het is en blijft een schijnoplossing.

Bovendien doe je naar mijn gevoel deze vriend 'oneer' aan door hem in de positie van 'verdoken' minnaar te plaatsen. Maar uiteraard is het ook aan hem om deze positie te aanvaarden of niet.

Eerlijk is eerlijk hé... ik zou nooit of te nimmer tevreden zijn met zo'n 'undercover' positie.
Ik heb dat ook nooit iemand anders willen aandoen.
Bovendien...
Als ouders de keuze van hun meerderjarig kind niet kunnen aanvaarden dan is dat hun zaak en niet die van het kind. Loslaten is de mooiste vorm van liefhebben doch ook de moeilijkste voor vele ouders.

Enfin, ik zou zeggen en schrijven...
Je gaat er in alle transparantie en dus in totale eerlijkheid helemaal voor of je houdt het op een vriendschap die gebaseerd is op gelijkwaardigheid over heel de lijn.
Zo hoef je ook niet meer te liegen tegen jouw ouders.

Mijn mening hoeft de jouwe niet te zijn.
Jij en niemand anders kan voor zichzelf uitmaken wat de beste keuze is in deze kwestie.

Succes ermee!

Dat is een dilemma, waar zo 1,2,3 geen antwoord op te geven is.
Uit jouw vraag begrijp ik,dat je én je ouders niet wilt teleurstellen én je vriend niet wilt opgeven.
Welke keus je ook maakt, jij persoonlijk zult er niet gelukkig van worden.
De vraag:wat nu, is wel gemakkelijk gesteld, maar het goede antwoord er op, is duivels moeilijk en zal steeds weer nieuwe vragen oproepen,of,beter gezegd, HET goede antwoord bestaat niet.
Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe in deze.

Eén ding is zeker : je ouders doen je niet met opzet pijn, maar handelen volgens hoe zij denken dat het "goed is.
Aan de andere kant : culturen moeten evolueren, en dat gebeurt niet als iedereen zich blijft confirmeren...
Voor zover ik notie heb van jullie cultuur (ik bedoel dan : de cultuur/religie waar je ouders blijkbaar strikt naar leven) weet ik dat het soms helpt als er iemand van de eigen 'strekking" die enig aanzien geniet gaat praten met de ouders. Op mijn vorige werk bv. hadden wij een Turkse medewerkster die dienstverlening deed (bv. papieren invullen e.d.) en zij kreeg dan ook vaak vragen zoals de jouwe. Omdat zij aanzien genoot, kon zij heel dikwijls de ouders overtuigen door bv. de zeggen dat de vriend die de dochter gekozen had (of de vriendin die de zoon gekozen had...) er serieuze bedoelingen op nahield, dat het beter was dat iemand zelf zijn partner kon kiezen etc.. Ze stelde de ouders dan voor dat wij in België leven, waar je vanaf een bepaalde leeftijd meerderjarig bent en sowieso dan vrij bent te huwen met wie je wil zonder toelating van je ouders. En confronteerde hen met "willen jullie dat jullie kleinkinderen niet zien, als jullie je dochter verstoten?".
Zij zei dat zonder veroordeling, maar sprak wel duidelijke taal. Dat had vaak positieve resultaten, al was het soms ook een lange weg. In andere gevallen werd de Imam als tussenpersoon gebruikt, maar dan moet hij natuurlijk ruimdenkend genoeg zijn om dit te doen.Misschien is er wel een oudere broer of zus die aanzien geniet en die je ouders kan overtuigen?
Hoe dan ook : het is natuurlijk pijnlijk als je ouders je "verstoten", maar maak eens een balans op.
Ik ben bv. met 18 jaar het huis uitgegaan omdat mijn ouders me echt niet goed behandelden (lees : mishandelden). Het was ook héél pijnlijk, mijn (Westerse) vader dreigde me zelfs om te brengen als hij me zou tegenkomen op straat. Ik deed nochtans niets verkeerds, had vast werk als secretaresse en een verloofde waar ik nadien mee gehuwd ben. Nadien is alles wel goed gekomen, maar het was een tijdje heel moeilijk, ik kon mijn ouders mijn adres niet vertellen etc.
Dus, als er niemand je ouders kan overtuigen, ligt de keuze bij jou : wil je je vrijheid ook al verlies je je ouders of wil je je ouders het naar hun zin maken zodat jullie band intakt blijft? Er is hier geen goede of slechte keuze, de vraag is wat je bereid bent te verliezen. Liegen is zeker niet goed, als ze erachter komen wordt je wellicht sowieso verstoten.

Van wie hou je het meest? Blijkbaar houden je ouders meer van het geloof dan van jouw. Als dit de consequentie is van het geloof. Dan zou ik daar mijn vraagtekens maar eens bij gaan zetten. Al is het maar voor de opvoeding van je eigen kinderen. Uiteindelijk durf je er ook voor te kiezen om te liegen! Word je uiteindelijk verstoten, kan jij er nog steeds wel voor kiezen om te laten zien dat je wel van je ouders houd, al is het maar door middel van brief of kaartje op zijn tijd. Blijven zij koppig......erg droevig, maar zij kunnen ook keuzes maken.

hoi een vriendin van mij heeft dit ook mee gemaakt.
en heeft voor haar vriend gekozen nu 10 jaar later zwijgen haar ouders haar nog steeds dood.
dus ik kan vertellen dat het niet leuk is. maar zij is wel gelukkıg geworden.
heeft na 7 jaar ook die relatie verbroken maar heeft ondertussen een hele leuke ook niet moslım man. en een leuk zoontje.
ook zıjn er daarnaast ouders die het in het begın heel erg vınden maar als ze het eenmaal ınzıen er wel mee overweg kunnen.
mısschıen zıjn er dıngen waar je ouders wıllen dat je vrıend aan zou voldoen. zoals trouwen besnıjden moslım worden. dıt zou je ook met je vrıend kunnen bespreken.
ık weet zelf dat de ouders vaak moeılıjk reageren omdat het toch nog ın de cultuur zıt.
dus probeer er eerst met 1 van je ouders over te praten. met de gene met wıe je het best ıets kan bespreken.
het zıjn nog steeds veel taboes ın de ıslamitısche cultuur. ık ben zelf getrouwd met een turkse man ben ook moslima geworden nıet voor hem trouwens. een zoek anders hulp. als jullıe zeker zıjn van jullıe lıefde en jullıe wıllen echt samen een toekomst dan ıs dat ook belangrıjk. je eıgen geluk en eıgen lıefde en ooıt een eıgen gezın. mısschıen dat je ouders vanzelf bıjdraaıen. lıegen heeft geen zın.
hoop dat je eruıt komt. zal allemaal nıet makkelıjk zıjn

Jammer dat je niet meer details vertelt. Ik neem aan dat je wel met deze man verder wilt maar ook je familie niet wilt verliezen. In deze situatie moet je een heel moeilijke keuze maken of in het geniep verder gaan

Als je in het geniep verder gaat komen je ouders er op een gegeven moment waarschijnlijk toch achter, met alle risico;s vandien.

stoppen en niet zeggen dat je nog even bent doorgegaan is de veiligste oplossing.

Doorgaan met die man en ergens anders gaan wonen waar je niet gevonden kunt worden, daarmee behoud je je geliefde misschien, maar je familie ben je dan waarschijnlijk kwijt.

Wat zegt je nederlandse vriend zelf? In dit geval zou ik het zelf houden op een leugentje om bestwil, omdat dit beter is voor je eigen leven. Of ik zou ergens heen gaan met hem als dat kon naar een plek waar je safe bent en verder met hem gaan. Je zult niet de eerste zijn.

Is je familie toch belangrijker dan zou ik nog steeds niet vertellen over je vriend, dan zou ik dat zo laten, maar word je daar gelukkig van? Heel veel sterkte!!!

Wauw, wat zijn er veel antwoorden gegeven, en ik zal ze allemaal even goed door lezen.

Het is heel moeilijk voor je, ik begrijp je volkomen. Ik kende een moslim vrouw, die naar NL verhuisde en geen hoofddoek ging dragen, ze kreeg ook een NL man. Maar telkens als haar ouders op bezoek kwamen deed ze hem weer aan. Uiteindelijk kwam ze er voor uit, en ging geen hoofddoek meer dragen.

Nu is dit misschien anders dan in jouw probleem, maar vraag je eens af. Hoeveel hou je van je vriend? En dat niet alleen. Jij hoort zelf te bepalen van wie je houd, en eigenlijk heb je dat niet eens in de hand, je wordt nu eenmaal verliefd. Je bent al 21 en onafhankelijk. Het is verschrikkelijk, dat je ouders je willen verstoten, maar waarom ga je neit met ze praten, en wees dan eerlijk. Zeg echt wat je voelt, en hoe je hierover denkt. Ze zijn namelijk je ouders, en maakt niet uit wat voor geloof, ze zullen van je houden. Dus ik kan me niet voorstellen dat ze je zonder pijn zouden verstoten. En daarbij, je ouders moeten je maar nemen zoals je bent, ben je verliefd op een Nederlandse? Nou en, wil je geen hoofddoek meer dragen? Nou en, maar ook andersom moet dat zijn. Ik vind, je hebt je eigen rechten, en je moet ook een keer aan jezelf denken. Succes! En ik wens je heel veel geluk!

Je bent een volwassen vrouw, en je woont zelfstandig.
Uit de reacties lees ik dat je geen actieve moslima bent.
Je hebt een Nederlandse vriend, waar je graag mee verder wilt.

Als je deze feiten bij elkaar optelt, lijkt het mij van de gekke wanneer je de relatie zou verbreken om je ouders een plezier te doen.

het is JOUW leven en JOUW toekomst.
Wanneer je meegaat in de wil van je ouders, zal het middeleeuwse patroon van ouders die bepalen met wie hun dochter moet trouwen NOOIT doorbroken worden.

Volg je hart en ga voor de liefde.

Natuurlijk is bovenstaande heel makkelijk gezegd van mij, Nederlander met moderne ouders.
Je hebt 2 families: de familie die je meekrijgt bij je geboorte, en de familie die je zelf om je heen opbouwt in de loop van je leven.
Wanneer jouw ouders je willen verstoten omdat je niet het leven wilt leiden dat zij willen, vertrouw en bouw dan verder op de familie die je zelf om je heen bouwt.
Natuurlijk is dit moeilijk en kost dit tranen en verdriet.
Het is echter de enige manier om je geluk te zoeken.

Wanneer je bang bent voor eerwraak zul je ook nog andere stappen moeten ondernemen, zoals in andere antwoorden al is beschreven.

Heel veel sterkte. Ga voor je geluk en de liefde!

Ik zie geen reden om tegen je ouders te liegen wanneer jou nederlandse vriend moslim is of wil zijn.

Vertel het hen en laat je verstoten. Je bent beter af bij mensen die je accepteren zoals je bent.

Hallo,

Ik snap dat het heel erg is en een super moeilijke keuze. Maar ik zou niet eens zulke ouders willen en ja je kiest ze niet. Maar als jij nou die jongen zo leuk vind dan moeten ze juist blij zijn voor hun dochterr. Het is zo ouderwets dat je als moslim meisjes met een moslim moet trouwen of zelfs uitgehuwelijkt worden.

Je moet bij je zelf na gaan wie vind je het belangrijkst?
moeilijke keuze lijkt me.

Dan zou ik voor de waarheid gaan als ze echt van je houden neem ik aan dat ze hun geloofsovertuiging even aan de kant zetten. je bent tenslotte hun dochter

Succes

Het beste is om u volledig aan uw studie te wijden.
Zowel uw vriend alsmede uw ouders zullen daar begrip voor hebben.
Ook al bent u meerderjarig en woont u bij uw ouders, is het toch het beste , indien u het zelfde geloof als uw ouders belijdt, u te wenden tot een geestelijke om advies in te winnen.
Ik kan mij voorstellen dat uw ouders verlangen dat de kinderen hun ouders volgen in geloof en traditie.
Tijdens uw inwoning kunt u uw ouders uitentreuren
proberen aan het verstand te brengen dat uw partnerkeuze niet de hunne is.
En op een geschikt moment kunt u uw ouders mededelen
dat u de relatie met uw vriend weer gaat hervatten.
Bedenk in deze dat u dan de ouderlijke woning mogelijk moet verlaten.
Overweeg voor uzelf waar u de meeste waarde aan hecht,
al of niet ingegeven door andermans adviezen.
De materie waar u nu mee worstelt moet u ook tot in de finesse,s doornemen met uw vriend en zijn ouders.
Want als u op straat staat komt u ook niet verder.
Een leugentje om bestwil kan nog, maar echt liegen brengt u uiteindelijk geen stap verder.
Ik wens u veel wijsheid toe in deze.

Het gaat er hier om wie er belangrijker voor je is, je vriend of je familie? Nu begrijp ik uiteraard wel hoe moeilijk het is als je tussen 2 partijen moet kiezen....

Hoe is je vriend hieronder? Heeft hij er begrip voor en wil hij voor je vechten om bij je te blijven?

Dat laatste zou natuurlijk heel fijn zijn, hij kan interesse tonen en proberen moslim te worden (Zat Nederlanders die dit voor hun partner doen evenals Christenen).

Je zou dit bij je vriend kunnen overwegen, mocht hij hier niets voor voelen dan kun je je misschien afvragen of hij echt een toekomst voor jullie tweeen voelt.

Wil hij het niet....dan begrijpt hij waarschijnlijk niet hoe ernstig de gevolgen voor jou zijn en dat wil hij je toch niet aandoen? (Je familie hoor je altijd te hebben...zeker als je relatie eindigt, je vriend is maar gokken of dat goed blijft gaan)

Wil hij het wel.....dan is het gewoon zonde om die te laten gaan....

Succes

of zorgen dat ze er nooit achter komen en 2 levens lijden die je NOOIT kan combineren, of de keuze maken om eerlijk te zijn en te vertellen hoe de vork in de steel zit en hun keuze te accepteren als dat in zal houden dat ze je nooit meer willen zien.

je kan natuurlijk wel aangeven dat je ze niet kwijt wil, maar ook niet tegen ze wil liegen.
dat je niet wil kiezen maar wel voor een keuze gesteld wordt.
vraag wat ze er op tegen hebben. is het je vriend zelf (afkomst/geloof) of is het vanwege een relatie in het algemeen?
willen ze je vriend misschien voorzichtig leren kennen voordat ze hem afkeuren? zijn er dingen waarvan ze het belangrijk vinden dat hij hier rekening mee houdt?
wat kan je vriend zelf doen om geaccepteerd te worden?

ik zou openkaart spelen en het in hun handen leggen.
ze kennen de waarheid en je standpunt. aan hun de keuze wat ze hiermee doen en geef aan dat jij niet anders kan dat dit te respecteren al zou het je pijn doen en dit begrijpt, hoe moeilijk het ook is.

daarbij: je bent 21, je ouders zijn er over 10 jaar nog, bij een relatie heb je deze garantie niet.

stel dat ze je verstoten:wat zijn dan voor jou de opties? (onderdak, sociale gevolgen, financien etc)

ik denk ook dat het beter is de waarheid te vertellen als jij echt achter deze relatie staat. als je blijft liegen ben je straks je ouders en je vriend kwijt. jij moet zelf nagaan want belangrijk is voor jou in jou leven. soms moet je als kind je ouders overstijgen hoe moeilijk en pijnlijk dat ook is. maar wat vooral belangrijk is, is dit iemand voor wie jij wilt vechten?

Toegevoegd na 7 minuten:
een collegaatje van mij heeft het zelfde ervaren en zij is nu gelukkig getrouwd met een babytje. ze ziet haar familie niet meer maar juist omdat de liefde voor haar man zo sterk is heeft ze geen spijt. wel verdriet dat slijt en altijd hoop op een goede afloop. dit is nu ongeveer anderhalf jaar gaande en ze blijft altijd openstaan.

zelf heb ik ook zoiets meegemaakt ik werd dan niet verstoten maar mijn vriend werd niet geaccepteerd. hij mocht niet bij mijn ouders over de vloer komen ondanks dat wij samenwoonde en op straat keurde mijn familie hem geen blik waardig bij ons heeft het bijna 5 jaar geduurd maar nu is hij helemaal opgenomen in de familie. hij hoort er helemaal bij

Mijn mening persoonlijk is dat het heel erg is dat je tegen je ouders hebt gelogen, en zkr omdat je moslima bent want de islam hecht veel waarde aan het gehoorzamen van de ouders en respect, dus raad ik je gewoon aan om de waarheid te vertellen want dat is uiteindelijk het beste voor je. Het heeft geen zin dat je dat verzwijgt want het gaat later sowieso voor problemen zorgen.. Dit is ook een moeilijke keuze want je zal uiteindelijk moeten kiezen tssn je ouders of je nederlandse vriend, want wat ik weet uit mijn ervaringen is dat moslimouders geen moslim man zullen accepteren in de familie. Dus aan jouw de keuze.. Veel sterkte..

Toegevoegd na 4 minuten:
Ik bedoelde geen NIET-moslim man

Ik weet niet zeker of dit een goed antwoord wordt, maar misschien heb je er iets aan. Een vriendin van mij is ook verstoten door haar ouders, ook vanwege haar keus in de liefde. Dat ging niet om geloof, maar om het feit dat haar vriend ruim dertig jaar ouder is dan zij. Ze is dolgelukkig met hem en ze heeft voor hem gekozen. Dat betekent wel dat ze veel pijn heeft, omdat haar ouders niets meer van haar willen weten. Ze heeft ook in spagaat gestaan door haar loyaliteit aan haar ouders. Die loyaliteit heeft bijna ieder kind. En die kan heel heel heel ver gaan. Ook als kinderen worden mishandled oor hun ouders, dan nog zijn ze loyaal aan hun ouders. Dat is natuurlijk gedrag. Maar wat ook natuurlijk gedrag is, biologisch gezien, is dat ouders voor hun kinderen zorgen en niet andersom. Dat is door cultuur heel vaak andersom geworden, hierdoor is het systeem in de war, vaak. Mijn advies is daarom dat je de weg gaat die voor jou kloppend is. Naar mijn idee is dat kiezen voor je vriend. Het is belangrijk dat jijzelf gelukkig wordt. Het is zonde, als je de weg van je ouders kiest en dan ongelukkig bent. Uiteindelijk is de wens van iedere ouder dat hun kind gelukkig is. Ze hebben jou het leven gegeven. Maak er iets moois van. hen ter ere.

Het is niet makkelijk voor een vrouw uit een Moslimcultuur om een relatie te beginnen met een niet-Moslim. Ik heb dit zelf meegemaakt. Uiteindelijk ben ik getrouwd, maar merk wel vaak onbegrip (uit beide culturen).

Mijn advies: denk goed na. Wat wil je in de toekomst? Hoe is de relatie met je ouders? Zijn je ouders conservatief? Zouden ze je iets durven aandoen uit eerwraak? Hoe ernstig is jullie relatie? Willen jullie een toekomst samen? Het zijn veel vragen die extra druk kunnen zetten op je relatie. Liegen is niet goed en je zal ook met de schrik leven dat je ooit betrapt wordt en dat er gevolgen kunnen zijn.

Als jullie samen willen blijven, kan je het best officieel maken. Hiermee bedoel ik niet ineens trouwen, maar hij kan je hand komen vragen. Hiermee toont hij ook respect voor je ouders en jullie tradities. Natuurlijk moeten jullie er allebei zeker van zijn dat jullie samen willen blijven.

Jullie toekomst samen zal niet makkelijk zijn maar als je open staat voor elkaar en elkaar respecteert, zal je een stevige relatie kunnen opbouwen.

Tsja Isil, je zit echt in een dilemma...
Als je voor je vriend blijft gaan, zit er een kans in dat je familie je uit zal sluiten. Dat wil je niet...
Maar als je een punt achter je relatie met je vriend zet, dan zul je je leven lang af blijven vragen hoe het was gegaan als jullie wel samen verder konden. Want dat is wat je wilde!

Beide wegen zwaar!
We kunnen hier op gv niet de beslissing voor je maken, maar wel meehelpen met opties bedenken.

Je ouders beetje kneedbaar maken en laten zien dat je van hen houdt, maar óók ondertussen laten zien dat je een meisje bent dat eigenlijk in twee culturen staat. Je Nederlandse cultuur, maar ook de cultuur van je ouderlijk huis. Het zal echt afhangen van de standvastigheid aan hun moslimcultuur, hoe je ouders zich hierin zullen ontwikkelen (of niet). Als ze teveel weerstand voelen, zullen ze zich blijven verzetten tegen een niet-moslim als jouw partner.
De Nederlandse cultuur is misschien dan wel voor vrije partnerkeuze (en eventueel leren door eigen fouten te maken, vanuit bepaalde gezichtspunten gezien), maar de moslimcultuur ìs gewoon niet zo. Je ouders zullen al een meer 'westers denken' hebben, wanneer ze jou de vrijheid geven die je in je relatie met je Nederlandse vriend nodig hebt.

Maar, het is inderdaad ondoenlijk om het lang(er) geheim te houden. Vertel het over die maand waar je het over hebt, maar probeer ze in de tussentijd heel voorzichtig voor te bereiden. Ook al zullen ze zo nu en dan nattigheid voelen hierdoor en zal het wellicht toch wat eerder aan het licht komen dan je zou willen. Zaaien en oogsten, maar ook tussendoor water geven. Je weet niet precies wanneer de kiem opkomt uit de grond... ;-)

Heel veel succes ermee Isil! Ik hoop voor je dat je een moslima kunt zijn die in twee culturen kan staan! :-)

Een pasklare oplossing is helaas niet voorhanden, van mijn kant, waarvoor sorry in hoofdletters! Een ding moet mij wel van het hart: Geef je ouders een dilemma terug: Ik neem aan dat je vriend geen overmatig drank, drugs of tabak gebruikt. Vraag aan je ouders eens wat voor een keuze er gemaakt dient te worden als er gekozen moet worden tussen een nette Nederlander of een stevige drinker uit de Turkse gemeenschap. Vermeld er dan ook bij dat een relatie met de laatst genoemde voor 100% zekerheid uit zal draaien op een scheiding met alle nare gevolgen (blijf van mijn lijf-huis, politie en andere hulpverleners). En dat je dat laatste scenario niet ziet zitten. En misschien ten overvloede: Haal zoveel mogelijk uit je opleiding wat er uit te halen valt. Bovenal alle sterkte gewenst die er in de kosmos te halen valt. Dit gezegd zijnde door een Ultra Extreem Orthodox Atheïst. En off topic: De meeste tips hebben goede elementen. Doe er je voordeel mee.

Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaald hem wel. Vroeg of laat, komt de waarheid boven tafel. Door te liegen hou je in feite jezelf alleen maar voor de gek.

Ik zou in jou geval de hulp inroepen van een imam van een moskee, buiten de wijk of stad waar je ouders/familie woont.

Wat zullen de consequenties zijn van jou besluit?

Jij hebt heel veel over voor je vriend, maar heeft je vriend hetzelfde voor jou over?

Kun jij je straks nog wel gelovig of moslima noemen?

Hoe worden jullie kinderen straks opgevoed, als Moslim of niet-Moslim?

Wat als jullie na verloop van tijd uit elkaar gaan, kun je dan de rest van je leven zonder ouders/broertjes/zusjes leven.

Een vriend kun je makkelijk vinden, maar ouders en broertjes/zusjes niet.

Het is een zeer pijnlijke beslissing.

Omdat je verliefd bent, kun je niet helder meer denken, want liefde maakt eenmaal blind.
Daarom heb je hulp nodig en in dit geval is de eerste en de beste hulp, de hulp van een imam, die jou of jouw ouders niet kent.

Veel sterkte!

Ik zie dat er al veel reacties zijn geweest. Ik heb ze niet doorgelezen, maar wil toch ook even de mijne geven.

Ik raad je aan om nog even niks aan de situatie te veranderen. Laat je ouders gewoon nog even denken dat het uit is.
Ik weet niet of je normaalgesproken veel naar je ouderlijk huis gaat in de weekenden, maar dat zou je langzaamaan kunnen minderen als je liever bij hem bent. Je kunt dan zeggen dat je naar verjaardagen van vriendinnen gaat etc.
Stel dat het aan blijft tussen je vriend en jou en dat je elkaar niet meer kwijt wilt, dan kun je je ouders beetje bij beetje op de hoogte brengen van het feit dat je toch weer contact hebt met die man. Uiteindelijk kun je ze laten weten dat je echt heel veel van hem houdt.
Ze kunnen zich dan op de dag voorbereiden dat je hen zal vertellen dat jullie toch weer samen zijn. Ze weten dan niet dat je hebt gelogen en al die tijd gewoon bij elkaar zijn geweest.
Het zijn leugentjes om bestwil moet je maar denken. Bovendien gaat jullie relatie misschien toch niet zoals jullie verwachten en komt er een einde aan.
Blijft het toch goed gaan, dan gaat het misschien meevallen als je hen uiteindelijk vertelt dat je toch weer samen bent met die vriend, omdat ze dan al een beetje voorbereid zijn. Ze zullen het er dan waarschijnlijk onderling over gehad hebben en ook over het onderwerp verstoting.
Gaat die verstoting door, dan zul je tóch moeten kiezen tussen je ouders en je vriend.

Misschien heb je een zus of familielid die je begrijpt en eens met je ouders wil praten als niets anders helpt?

Geen een man is het waard om je familie aan dekant te zetten.
als je voor hem zou kiezen en het gaat uit dan heb je niemand meer. Kies je voor afhankelijk zijn van een man, of kies je voor een toekomst?

Toegevoegd na 5 minuten:
Geloof me meid, alle liefdes gaan een keer over, hoe hard dit ook klinkt..

In een van de reacties staat dat je vriend geen moslim wil worden voor jou. ook niet een heel klein beetje neem ik dan aan. Is dat nou echte liefde?

Dames en heren dit is waarom deze cultuur niet in deze maatschapij thuis hoort ik zou je ouders een beetje nederlandse cultuur bij brengen en even zeggen hoe we het hier in nederland doen