Wat te doen tegen het verwijt dat je te vroeg vertrekt als je bij iemand op visite bent?

Gewoon de waarheid zeggen. Je gaf het zelf al aan
"Is nog een stuk rijden en de kids moeten maandag ook weer naar school. "

Aanvullen met bijv:
- is eindje rijden
- ze moeten nog hun huiswerk maken
- ze moeten vroeg naar bed
- niet te laat maken

Toegevoegd na 1 minuut:
Je eigen ding doen:
- nog huishouden
- nog schoonmaken
- nog boodschappen doen
- nog andere plannen

Van tevoren duidelijk aankondigen dat je om 5 uur (uiterlijk) weggaat, zodat ze in ieder geval vast voorbereid zijn.
Als ze dan toch gaan mopperen, zeg je: hè mam, ik had het toch duidelijk gezegd? Het zal nog een paar keer mopperen zijn, maar op termijn wennen ze er wel aan.
Succes!

Hier is helaas niets tegen te doen. Maar belangrijker, moet je er iets mee doen.

Allereerst is het natuurlijk een compliment naar jou en de kinderen dat je de ouders/schoonouders na drie-vier uurtjes nog niet op de zenuwen gaat.

Daarnaast is het een kwestie van verwachtingen, welke verwachtingen hebben je ouders/schoonouders over het bezoek van jullie. Als je verwacht dat iemand koffie komt drinken en hij blijft slapen, dan kan het heel gezellig zijn en beide kunnen er heel tevreden mee zijn, maar het gaat over de verwachtingen heen. Is het andersom de verwachting dat je blijft mee-eten en je vertrekt een kwartier voordat gegeten wordt, dan wordt ook niet aan de verwachtingen voldaan.

Verder zijn jouw gevoelens natuurlijk net zo belangrijk, ze zijn niet overdreven en zeer reëel.

Twee oplossingen:
1. Je praat er eens heel open over wat je gevoelens zijn, dat je graag gaat, maar dat je een beetje een schuldgevoel krijgt van hun reactie als je weg gaat. Zoals ik het lees in jouw verhaal zijn het redelijke mensen die ook begrip voor jouw gevoelens zullen kunnen opbrengen.
2. Je accepteert dat ze het jammer vinden dat je "alweer" gaat, per slot van rekening is het hun goed recht om dit jammer te vinden, net zoals het jouw goed recht is om 's avonds nog een uurtje voor jezelf te hebben.

Mijn ervaring is dat als je een goeie band hebt dat je gewoon eerlijk en direct moet zijn. Eerlijkheid duurt toch het langste. Geef bij je schoonouders aan dat je het heel fijn vindt dat ze je niet graag zien vertrekken maar dat je een eigen leven hebt met een eigen ritme. Geef van tevoren aan dat je tot een bepaalde tijd blijft en dat je graag weer een andere keer komt. Probeer het positief te benaderen. Je schoonouders zijn zich waarschijnlijk helemaal niet bewust dat ze jou dit gevoel geven. Ze willen waarschijnlijk alleen maar aangeven dat ze blij met je komst zijn! Succes!

Je kunt het naar je fam ook positief benoemen en met humor: 'wat fijn om te merken dat we zo welkom zijn en we vonden het dan ook heel erg gezellig. Tot de volgende week'. verder laat je het hierbij. Hoe meer verantwoording je aflegd des te meer ruimte geef je aan de schoonfam. Ook de eerder genoemde tip is bruikbaar: kondig vooraf aan hoe laat jullie vertrekken. Het is even wennen, gewoon doen.

Aangeven tijdens een gesprek, wat de gevolgen zijn van hun gezeur/verkapte verwijten.
Namelijk, dat je het heel vervelend vindt, en dan kan je uiteraard de bewoordingen wat verzachten om de sfeer erin te houden ;-)
Ze zijn zich, als het goed is, waarschijlijk niet bewust van deze gevolgen - overigens: ik ken ook situaties waar het welbewust werd gedaan, mèt de wetenschap van de gevolgen....:-(
Wat er gaat gebeuren, is uiteindelijk, dat je er steeds minder vaak heen gaat en dan met een steeds grotere pest in je lijf.
Dat is niet wat jij wilt, en ook niet wat zij willen: open kaart spelen dus!

Ach ja, rupsje nooitgenoeg...
Zo zitten ouders en schoonouders vaak in elkaar. Eigenlijk kunnen ze geen genoeg van je krijgen en trekken ze een sip gezicht als je na 1 uur vertrekt en trekken een even sip gezicht als je na 10 uur vertrekt.
Als het weer gebeurt je armen met een liefdevolle lach om je (schoon-) moeder heen leggen, en zeggen: ach mam, ik ben blij dat je het zo fijn vindt als we er zijn maar als je zo sip kijkt als we weer weg gaan voel ik me zometeen verdrietig in de auto, dat wil je toch niet? Geef me een knipoog, (glimlach, kus... vul in wat voor jou goed voelt,) zodat ik straks blij kan zijn tijdens het rijden :)

Het heeft alles met grenzen en respect te maken. Als je ouders/schoonouders bij jullie komen, zul je dan in je hoofd halen om hetzelfde te doen?
Wat je dan ziet is het beroepen op het oude recht, dat zij toch maar je/je partners ouders zijn en dat laten voelen, en dat is niet zo bedoeld, dat zit veel dieper dan dat.

Je zult dus heel subtiel, omdat het zo diep zit en anders verkeerd begrepen wordt en als een belediging wordt gezien, je grenzen moeten aangeven.
Je kunt zelf het beste bedenken wat daarbij het beste past, geen enkel voorbeeld is daarbij goed noch fout. Wij kennen jullie en de relatie met je schoonouders daar niet goed genoeg voor. Als je er een reden bij moet halen of een vaste tijd afspreekt wanneer je wilt weggaan, prima. Waarom zou je niet gewoon eerlijk kunnen toegeven dat je nog andere dingen die avond wilt doen? Zolang het maar bij je past en zolang het kracht geeft aan je besluit.
Want daar ontbreekt het nu even in, kracht. En daar maken ze (ook weer onbewust hoor) gretig gebruik van.

Je bent toch niks verplicht? Ze moeten blij zijn dat je komt zou ik zeggen..

Maar ik zou gewoon de waarheid zeggen waarom je eerder weg gaat. Bijvoorbeeld je argument over de kinderen. En dat je thuis ook nog een aantal dingen moet doen.

Teleurstelling als je, volgens familie, te vroeg vertrekt dat ken ik. Het ergste is dat men bij smoezen altijd een tegenargument heeft. Bereidt je ouders/schoonouders een half uur op voorhand voor dat je gaat vertrekken, zonder uitleg. Als ze vragen: "Waarom nu al?" Dan zeg je gewoon eerlijk:

"Het was supergezellig bij jullie, maar nu roept ons eigen gezellige huisje!"

Bij een volgende bezoek zeg je precies hetzelfde. Na een tijdje zeggen ze wellicht zelf: "Ja ja, we weten het, je eigen huisje roept!" Ze zullen nog altijd wel teleurgesteld zijn, maar jij bent voor jezelf opgekomen zonder hen te kwetsen.

volgende keer 5 minuutjes gaan en zeggen: ik ga!!!gezelligheid ként geen tijd!

kan het zo zijn dat ze het gewoon gezellig vinden en dat de tijd dan snel gaat? (ah, moet je nu al gaan?) deze indruk krijg ik namelijk.
het heeft niets met de tijd te maken blijkt uit je tekst, dus misschien met de tijdsbeleving?

je moet gewoon je ding doen, dus je bent toch geen verantwoording schuldig tot in detail?

iets van: ja 'sorry' (puur uit beleefdheid dus) event aangevuld met: morgen weer een drukke dag.
of: ja, er is een tijd van komen, én er is een tijd van GAAN :) (de tijd van gaan is nu gekomen)

gaat het écht claimen worden kan je aangeven dat je nog naar een vriendin wil, samen wat wil ondernemen, of juist niet (lekker samen thuis zijn)

heel herkenbaar .

Ik ben er zelf ook eerder klaar mee wbt tijd doorbrengen met bezoek aan schoonouders /ouders , dan de rest van m n gezin .
Ongeacht de gezelligheid etc


Heb dit er op gevonden uiteindelijk..... ,van tevoren n vertrek tijd afspreken met partner /kids .

En tijdens bezoek ongv 10 min van tevoren subtiel zeggen /aangeven .zullen we zo weer gaan .


Dan is het voor iedereen duidelijk.
.geen excuses ,smoezen of reden benoemen .



En dan heb je op terugweg ook geen gedoe in de auto (( ,wat wel voorkwam toen de kinderen klein waren .


misschien heb je er iets aan .
succes