Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Mijn ene dochter bijt de ander, mag ik de ander zeggen dat ze terug mag bijten?

Ik heb pas al een vraag gesteld rond het bijtgedrag van mijn jongste dochter, maar helaas is het niet verbeterd. Sterker nog: momenteel is mijn oudste dochter vrijwel dagelijks slachtoffer van het gebijt van haar zusje. Het bijtertje is 21 maanden en het slachtoffertje 3 jaar.
Standjes geven aan mijn jongste dochter helpt niet. Ze luistert niet, kijkt weg, doet alles om weg te komen als ik haar vast hou om haar toe te spreken, ze wíl gewoon niet luisteren.

Tot voor kort maakte ik me er niet zo veel zorgen over maar nu begint het, vooral voor mijn oudste dochter, uit de hand te lopen. De twee zijn beste maatjes, maar bij ruzie werpt de kleinste dus haar tanden in de strijd. Eergister heeft ze haar zuster zo hard gebeten dat deze nu een flinke bloeduitstorting op haar rug heeft. Sindsdien zit ik dus te twijfelen of ik tegen de oudste zal zeggen dat ze maar terug moet bijten als haar zusje bijt, misschien dat dát dan eens indruk maakt?!?
Mijn oudste dochter is een heel zachtaardig, timide meisje dat snel in de slachtofferrol kruipt. Ik denk dat ze het zou begrijpen als ik haar zou uitleggen dat ze haar zusje terug mag bijten (in de zin dat ze zou begrijpen dat het enkel bij haar zusje mag omdat zij zelf ook bijt).

Mijn vraag is dus: is dit een pedagogisch verantwoorde oplossing? Of heeft iemand misschien ervaring met een dergelijke situatie?

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
3.1K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (10)

Onze dochter, (nu al 51) deed dat ook bij haar vriendinnetje/ buurmeisje en haar toespreken hielp niet.
Op een gegeven moment heb ik haar zelf zeer pijnlijk (voor ons beiden) nogal stevig in een vinger gebeten en dat heeft geholpen.
Ze heeft het daarna nooit meer gedaan, dus ik zou het niet haar zusje laten doen, maar één van de ouders, die kunnen ook beter doseren.
Succes!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Zo heeft mijn moeder het mijn broer vroeger ook afgeleerd, dus het is zeker het proberen waard.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dat leek mij in eerste instantie ook het beste, maar dat heeft niet gewerkt. Ik durf ten eerste niet zo hard te bijten en ten tweede zie ik het ook niet altijd direct als het gebeurt en ik denk dat het met zo'n aanpak wel lik-op-stuk moet zijn.
Toch bedankt voor je advies +
misschien moet ik het dan toch nog maar eens proberen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
+ Ik zou het zeker niet je dochtertje laten doen want zij weet nog niet hoe hard ze bijt.
Ook bij mijn kleinzoon stonden de tanden van een ander kindje in zijn rug en hij ging het op een gegeven moment ook zelf doen,iets dat mijn dochter absoluut niet wilde.
Zij heeft hem toen een keer flink terug gebeten en sindsdien is het over.
Rieneke1
10 jaar geleden
Los van mijn mening hierover, corrigeren dient te gebeuren binnen secondes nadat de wandaad is gepleegd.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het werkt niet altijd. Bij mijn zoon hielp het niks. Soms helpt alleen 'ouder worden'. Het houdt echt een keer op.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Met "ouder worden" bedoel je waarschijnlijk: Als al je tanden uitgevallen zijn.
Dan wordt het idd erg moeilijk!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hoe oud was jouw dochter toen Moolkeesje?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik denk in de buurt van 3 à 4 jaar.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ja daar ga je al, je geeft adviezen hier over een kind wat 2 jaar jonger is, amper baby af! Hoe kun je dat nu doen?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
In onze ouwe tijd gold nog: " Wieniet horen wil moet maar voelen"
Plus
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ja tuurlijk ook bij baby's van 21 maanden TegenXinnig... Als je dat aanhangt snap je niets van kinderen en hoe ze leren en wat ze aan kunnen en wat niet.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Hier ging iets fout. i.p.v. de tekst te corrigeren werd het verzonden. Dus als ik je goed begrijp Pelle stel je dat ik niets van kinderen snap.
Toch ben ik de mening toegedaan dat je een kind best op een gedoseerde wijze mag laten ervaren dat sommige dingen onaangenaam zijn. Natuurlijk doet het je ook als ouder pijn zoals moolkeesje beschrijft.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
EENS!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik had het voornamelijk over Moolkeesje want ik vind het volstrekt van de gekke om een kind van bijna 4 te vergelijken met eentje van nog geen 2! Als je dat doet en denkt dat het bij beide hetzelfde zal werken dan ga ik inderdaad zeggen dat je niets van kinderen snapt.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Rieneke: klopt helemaal, daarom zei ik ook al dat het lastig is dat ik het niet altijd zie gebeuren en dan nog moeilijk achteraf op zo'n manier kan straffen.
@Pelle: Ik zie niet zo in waarom iets wat bij een 4 jarige werkt niet bij een 21 maanden oud kind zou werken. Het ene kind is het ander niet en wat bij de ene werkt werkt bij de ander misschien niet, maar leeftijd lijkt mij in dit geval niet zo'n grote rol te spelen. Op het moment dat een kind iets bewust doet (en ik ben er zeker van dat in dit geval zo is) dan moet je hem/haar daarop kunnen aanspreken en niet zeggen "ach het is nog maar een baby".
Jij bent duidelijk van mening dat terugbijten niet de juiste oplossing is, en misschien heb je daar gelijk in, maar dat staat los van de leeftijd.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Beste Moolkees. Ik heb je raad opgevolgd. Ik dacht: laat ik het maar gewoon een paar keer proberen, als het niet werkt kan ik nog altijd de adviesen van de andere antwoorden opvolgen. Ik heb diezelfde dag mijn dochter eens stevig in de arm gebeten nadat zij haar zus had gebeten. Oh, wat was mevrouw verontwaardigd! Een dag later nog een keer....
Ik wilde geen overhaasde conclusies trekken maar.... mijn dochtertje heeft nu al 4 dagen haar zus niet gebeten! Wel twee keer een poging gewaagd, maar een klein woordje van mij was toen voldoende om haar te stoppen. Ik wil je nogmaals bedanken, en ook de anderen die jouw antwoord beaamden. Ik weet nog niet of ik je als 'beste antwoord' ga markeren, eigenlijk vind ik dat er op een dergelijke vraag geen beste antwoord is. Bij ons heef het gewerk, maar het zal misschien niet altijd de ideale oplossing zijn.
Hoe groot de verleiding ook is, terug bijten is geen goede optie. Hiermee leer ( en zeker op die leeftijd) je alleen maar dat bijten geoorloofd is. Bijtgedrag bestraffen en vooral het goede gedrag belonen. Probeer meer te belonen en het kind positief te blijven benaderen.
Als je er echt niet uitkomt, zou ik contact op nemen met het cb, misschien hebben zij goede tips
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank je wel voor je antwoord.
Dit probeer ik wel maar is tot nu toe nog niet zo efficient gebleken, helaas. En inderdaad denk ik dat ik een keer professionele 'hulp bij opvoeding' moet inschakelen als dit nog langer doorgaat. Wat mijn jongste betreft denk ik wel dat het vanzelf over zal gaan, maar ik vrees vooral erg voor mijn oudste dochter die toch al niet erg zelfverzekerd is en vaak het onderspit moet delven tegenover haar kleine zusje.
NEE, nog los van het pedagogische aspect zijn mensenbeten soms erg gevaarlijk. Je kunt er zeer akelige wondinfecties aan overhouden. De deden is dat de bacterieen die een mens in zijn gebit meedraagt, het op mensen erg goed doen en dus gemakkelijk voor een infectie kunnen zorgen. Beten van mensen en apen zijn daarom erg berucht.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ivana
10 jaar geleden
Je gaat toch niet DOORbijten!!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
ikke niet nee... maar stel dat mijn oudste dochter terug zou bijten dan zou dat theoretisch wel kunnen.
Dank voor je antwoord Ray
Een beet van een peuter is heel zelden een experiment. De meeste peuters weten al dat bijten de ander pijn doet. Je zult wel denken:”Nou als hij WEET dat het pijn doet, waarom besluit hij het dan te doen?” Volgens mij besluiten peuters niet om te gaan bijten. In hun hart zijn ze heel genereus en willen ze niemand pijn doen. Een peuter bijt, omdat een grote golf van emoties, plotseling over hem heen komt. Hij heeft het niet gepland en hij wist niet hoe het te stoppen. Het is als een nies of een hoest. Het lijf doet dat voor interne en niet te controleren redenen.
Een van de momenten waarop peuters zullen bijten, is als ze zich bang voelen of gefrustreerd, en niemand hebben gevonden die wil luisteren. Peuters hebben elke dag veel kansen nodig om hun frustraties, angst en andere gevoelens te uiten. Ze willen dichtbij mama en papa zijn, maar mama’s en papa’s moeten werken, winkelen, eten klaarmaken, telefoneren en voor andere kinderen zorgen. Kleine teleurstellingen en eenzame momenten stapelen zich op. Peuters zijn klein en kwetsbaar en als ze niet in staat zijn om dichtbij en verbonden te zijn met hun ouders en hun verzorgers, creëert dat een echte noodtoestand in hun emotionele leven. Gewone dagelijkse gebeurtenissen kunnen een peuter boos en alleen achterlaten, ook al is er, volgens een volwassene, niets moeilijks gebeurd.

Een en ander kan je nog verder lezen in bron:

Toegevoegd na 4 minuten:
Bijten lost de spanning niet op. Gewoonlijk voelt een kind zich nog slechter nadat hij iemand heeft gebeten dan daarvoor, wat er dan nog eens bij komt. Als je kind iemand heeft gebeten, heeft hij nodig dat je dichtbij hem komt en hem liefdevol vertelt dat het je spijt dat je niet door had, dat hij je hulp nodig had. Dan verplaats je jezelf zo dat je hem in de ogen kunt kijken en hem vraagt of er iets aan de hand is. Meestal zul je geen uitleg in woorden krijgen. Het is je vraag en je belangstelling in zijn gevoelens die er toe doen. Voordat hij beet, verloor hij het bewustzijn van verbondenheid met wie dan ook. Je bereidheid om je te verbinden zal hem helpen om jou de verwarde gevoelens te laten zien, die hij met zich meedraagt.
(Lees meer...)
Bronnen:
fremar
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Beste fremar, bedankt voor je antwoord, een +
Maar ik vrees toch dat dit niet op mijn dochter slaat. Zij bijt heel bewust, kan haar zus minutenlang met opengesperde mond achtervolgens (als een vampiertje). Zelfs als ik haar van haar zus weg trek worstelt ze zich los en gaat ze direct weer in de aanval om haar missie te voltooien. Wanneer ze gebeten heeft is ze zichtbaaar tevreden dat ze gewonnen heeft. Dat is het probleem: het is voor haar een machtsmiddel, een manier om van haar grote zus te winnen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Wat is dit nou weer voor raar links geneuzel? Ik vind dat men maar eens moet ophouden met het goedpraten van foutief gedrag onder het noemertje "pedagogisch verantwoord"!
In onze tijd betekende dit gewoon een draai om je oren!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nou zeg Knoetel, ik ben harstikke links, maar vind dat een draai om de oren op zn tijd best moet kunnen (als het echt verdiend is), maar niet op deze leeftijd. Een tik op de vingers, ok, maar dat is dan ook wel de absolute max. Je moet natuurlijk wel een idee hebben waarom een kind bijt. Als het zoals Fremar stelt uit angst of onmacht is en een voor het kind niet controleerbare reactie dan heeft straffen inderdaad geen enkele zin, hoogstens om het kind zich nog angstiger en machtelozer te laten voelen. Net als dat het geen enkele zin heeft een kind dat is zijn broek plast hard aan te pakken... Dat de uitleg van Fremar niet op mijn kind slaat is een tweede, ik vind dat in dit geval een tik of beet terug (als dat de enige oplossing is) wél rechtvaardig is, juist omdat mijn dochter het wél heel bewust doet. Of je nou links of rechts bent, we willen allemaal het beste voor onze kinderen (dat mag ik hopen athans).
Nee, bijten is de oplossing niet. Het zou kunnen helpen maar het kan ook het betekenen dat je ze leert bijten.

Jij kijkt het te lang aan. Zodra ze niet meer rustig samen spelen moet je ingrijpen, dus nog voor de ruzie te ver gaat en er gebeten wordt. Je jongste bijt namelijk omdat ze het niet met woorden af kan nog en gewoon niet geleerd heeft hoe ze om moet gaan met een ruzie en dat is niet gek, ze is nog niet eens twee. De meeste kleuters spelen nog niet eens mét elkaar maar náást elkaar en die hebben er al moeite mee als de ander aan hun speelgoed komt.

Zet ze vaker verder uit elkaar, spring ertussen als het niet meer zo gezellig is, spreek voor de meiden (oh X wil graag de pop hebben van Y zie ik. Y wil je de pop even aan X geven, dan kan X de auto aan jou geven en straks weer ruilen?). Je bent echt veel en veel te laat als je deze leeftijd laat ruzie maken of je bent te ver weg van ze als ze aan het spelen zijn.

Wordt er tóch gebeten dan pak je de bijter op, zegt heel hard NEE, bijten doen we hier niet en je laat haar op een strafplekje zitten voor het aantal minuten dat ze oud is. Dan sorry zeggen of een handje geven en verder spelen. Altijd consequent dezelfde straf. Niets anders doen maar als je voortaan er eerder inspringt wordt er niet eens meer gebeten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Wat ze in ieder geval leren, is dat bijten pijn doet en dat kan ze er van weerhouden een ander pijn te doen.
Bij ons werkte dat gelukkig wel!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nee een kind van 21 maanden leert dat er niet van. Een kind van een jaar of 3 wellicht wel. Een kind van 21 mnd dat bijt heeft nog niet geleerd om om te gaan met ruzies en tegenslag en ook niet met pijn. Het zal niet weten hoe het met deze pijn moet omgaan en al helemaal niet het verband leggen met de eigen bijtactie net daarvoor. Dit kind reageert ook nog niet op straffen van de moeder las ik dus waarom zal het wel begrijpen waarom het pijn in de arm krijgt als het bijt? Je vraagt te veel van kinderen van deze leeftijd. Laat zien dat je het bijten voor bent, dan pas ben je aan het opvoeden.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik denk dat een heel kleintje de boodschap achter dat terugbijten inderdaad nog niet snapt. Oorzaak en gevolg zijn op die leeftijd nog heel lastig. Wellicht werkt het beter om het kleintje flink te laten schrikken door gedoseerd boos te worden en af te zonderen, dus inderdaad: hard "NEE! dat doen we hier niet!" te zeggen, op te pakken en ergens neer te zetten.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Precies en dan nog kan het kind te jong zijn om de straf te begrijpen maar dat betekent niet dat bijten wel helpt.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank je wel Pelle, dikke +
Het op jouw beschreven manier bestraffen is ook mijn methode, Helaas alleen een methode die bij de jongste dus zo niet werkt. Ik heb een straf-hoek, wanneer ik haar daar neer zet is het gillen huilen brullen, waar na ze er direct uitkomt en dan vaak een knuffel wil, die geef ik dan ook met iutleg waarom ze straf kreeg. Maar iets aan haar gedrag veranderen doet dat niet.
Boos worden of hard NEE roepen heeft helemaal geen effect. Het uit elkaar halen voorde ruzie:
a. Is niet te doen: ze spelen 5 minuten heerlijk samen en daarna is het 1 minuut ruzie. Wanneer ik niks anders te doen heb probeer ik ze te helpen met het zoeken naar een oplossing en dat lukt ook. Maar ja soms moet ik koken, de was doen etc en heb ik even geen tijd om elke 5 minuten in te grijpen. Bovendien betreft het nooit hevige ruzies maar juist kleine onenigheidjes (speelgoed afpakken enzo) die binnen een paar seconden uit de hand lopen. b. Lijkt het mij niet gezond om constant in te grijpen. Naar mijn mening moeten kinderen ook de ruimte hebben zo nu en dan eens te ruziën en zelf naar een oplossing te zoeken (ook op die leeftijd al). Dat is mijn persoonlijke visie en daarmee kan ik er helemaal naast zitten hoor... Ik ben er momenteel wel heel bewust mee bezig. Sinds een week of twee loopt het bijten uit de hand en probeer ik er zo veel mogelijk op te letten en op een gezonde manier te voorkomen. Maar toch gebeurt het nog dagelijks dat op een onbewaakt ogenblikje een stoeipartijtje in een bijtpartij eindigd.
In een andere reactie heb ik het al gezegd, maar ook hier wil ik nog een keer melden dat de kleinste zich zéér bewust is van wat ze doet. Dat het voor haar een machtsmiddel is (ze praat nog geen woord maar is erg pienter) waarmee ze haar zus op de kast kan krijgen. Als de ouste huilend naar me toe komt zie je de kleine op de achtergrond zitten te glunderen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ze is gewoon nog te jong om te begrijpen waarom je haar apart zet maar dat betekent niet dat je daarmee moet stoppen. Eens begrijpt ze dat wel. Als ze die straf niet begrijpt zal ze helemaal niet begrijpen waarom ze plotseling gebeten wordt. Verder: je laat twee zulke jonge kinderen alleen om de was te doen? Sorry maar dat vind ik onverantwoordelijk. Je jongste is veel te jong om geen volwassen om zich heen te hebben en juist daardoor is dit ontstaan. Je jongste leert niet hoe ze om moet gaan in dit soort situaties en daardoor is ze iets gaan doen wat in haar ogen hielp: bijten dus. Je moet dit echt vóór zijn of ze allebei uit elkaar laten spelen met eigen speelgoed. Je hebt dit zelf veroorzaakt en nee dan moet je een rustig en verlegen kind niet leren dat het letterlijk van zich af mag bijten of slaan. Heel veel kinderen zijn verlegen, worden gepest en krijgen altijd maar te horen dat ze eens van zich af moeten bijten en terugpesten of terugslaan maar dat zit niet in hun karakter en wat is het gevolg? Ik moet slaan of bijten van mama of papa en dat kan ik niet of durf ik niet dus dat ik gepest wordt ligt aan MIJ, niet aan die ander. NEE! Zo verpest je een prima kind, het kind zal voortaan denken dat het zelf alles fout doet alleen omdat het niet durft te bijten of te slaan.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Bij alleen laten voor de was moet je je niet voorstellen dat ik vijf kamers verder ben hoor! Ik woon in een appartement waar alles aan de huiskamer/keuken grenst, dus is het dan gewoon een kwestie van dat ik even met mn kont naar ze toe sta en met mn hoofd in de wasmachine hang ;-)
Te stellen dat dit gedrag is ontstaan omdat ik haar teveel alleen gelaten zou hebben vind ik wel erg kort door de bocht. Bovendien bijt mijn dochter al zo lang ze dat kan: met acht maanden aan de borst (au), met een jaar omdat ze de reactie leuk vond (keihard lachen als je au riep) en nu heeft ze dus ontdekt dat ze het als wapen kan gebruiken. M'n kinderen appart laten spelen lijkt me een vreemde oplossing. Ze zijn verder dikke vriendinnen en het zou een beetje jammer zijn dat te ontmoedigen. Bovendien zou ik ze vast moeten binden om ze bij elkaar weg te houden. Ook met het laatste ben ik het niet geheel met je eens. Natuurlijk moet je een kind niet het gevoel geven dat wanneer het niet terug slaan of bijt het pesten haar eigen schuld is. Maar een kind dat altijd in de slachtofferrol blijft hangen zal altijd gepest worden, een keer terug meppen kan dat doorbreken en bovendien het kind meer zelfvertrouwen geven. Kinderen die veel gepest worden zijn immers vaak de makkelijke slachtoffertjes, ik was zelf óók zo'n kind, dus dit heeft ze niet van een vreemde.
Verder is er een verschil tussen "Je mag van mij best een keer terug slaan" of "Sla nou eens een keertje terug!".
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het IS gewoon zo dat er veel kinderen niet kúnnen terugslaan en als die dan steeds te horen krijgen dat ze 'eens moeten terugslaan want dan is het wel over' ze diep ongelukkig worden. Ze kunnen de opdracht niet uitvoeren en dus zijn ze de oorzaak. Dat geldt niet zo voor binnen de familie maar wel op school etc.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dat is precies wat ik bedoel met het verschil tussen "Je mag van mij best een keer terug slaan" of "Sla nou eens een keertje terug!". Natuurlijk moet je een kind niet pushen, maar naar mijn inzicht is het vaak ook een kwestie van niet durven omdat het niet mag. Kinderen die erg onzeker zijn zullen niet zo snel op eigen houtje de hen voorgelegde regeltjes overtreden, als je dan als ouder zeg "van mij mag het een keer" dan kan dat drempelverlagend werken voor zo'n kind om eens een keer voor zichzelf op te komen. Was mijn oudste dochter 8 jaar geweest dan had ik deze vraag niet gesteld en gewoon gezegd "bijt maar een keer terug", maar ik kan me goed voorstellen dat julie haar te jong vinden om de gedachte er achter volledig te begrijpen. Maar ik blijf van mening dat een kind dat constant door een ander kind onrecht aangedaan wordt best een keer (figuurlijk of letterlijk) terug mag slaan om eens duidelijk een signaal te geven van "dit pik ik niet".
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Is het ooit bij je opgekomen, Pelle, dat het bij een kind van 21 maanden ook wel zou werken, dat terug bijten?
Ik wilde, dat ik de stelligheid had, waarmee jij je eigen mening verkondigt en dan ook nog even tijd neemt om iemand die zich even in een ander vertrek bevindt, daarover te kapittelen.
De enige zekerheden in dit leven zijn, dat je wordt geboren en ook weer sterft.
Voor de rest is m.i. alles onzeker!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Je kunt mij niet beoordelen op dingen die ik gezegd heb omdat ik iets niet wist (wonen in een flat) maar nog vind ik niet dat je een zo'n jong kind alleen mag laten spelen. Ik nam mijn kinderen op die leeftijd ook mee richting toilet of liet de deur open of ik zette ze in hun ledikantje of box als ik er niet voor ze kan zijn. Verder ZOU het kunnen werken maar je kunt ook alleen maar meer problemen krijgen en ik verwijt jou vooral dat je niet begrijpt dat je een kind van 21 mnd niet kan vergelijken met een kind van bijna 4 jaar of denk je ook dat je een kind van bijna 4 jaar kunt vergelijken met een kind van bijna 6?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
We hebben duidelijk een andere visie wat betreft kinderen alleen laten spelen. Mijn kinderen zijn vrij te spelen waar ze willen in huis maar dat is natuurlijk enkel mogelijk in een woonsituatie waar er nooit meer dan één deur tussen jouw en je kind is. Bovendien mogen ze de deuren niet dicht doen en houd ik constant contact met ze door aan mijn oudste te vragen wat ze aan het doen zijn en elke paar minuten een blik te werpen (zeker als het verdacht stil is, je kent het wel). Badkamers zijn natuurlijk dicht en verboden terrein en verder slingeren er geen kind-onvriendelijke spullen waar ze bij kunnen. Mij lijkt dit geen onverantwoorde methode zolang je maar weet wat ze doen, waar ze zijn en dat het veilig is.
Natuurlijk pakken ze dan wel een keer stiekem je klerenkast uit wanneer je even niet kijkt, maar dat hoort er ook bij. Het hangt natuurlijk ook van de kinderen af, bij een kleintje dat nog de neiging heeft spullen in haar mond te stoppen e.d. kun je ze inderdaad beter in de buurt hebben, maar dat doet de mijne gelukkig niet.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ja, natuurlijk kan er altijd iets gebeuren... ook als je een kind onder handberijk hebt kan dat. Ik ken een koppel dat hun baby heeft verloren door een stom ongelukje terwijl de vader het op zn rug droeg. Een heel triest voorbeeld van dat je gevaar gewoon niet voor 100% kunt uitsluiten. Wanneer mijn kinderen alleen in de slaapkamer spelen zullen ze misschien een grotere kans hebben zich een bult te vallen, maar risico op iets ernstigers is niet groter dan onder mijn neus. Je hebt helemaal gelijk dat een kind in principe z'n straf uit moet zitten. Ik neem op het moment genoegen met dat mijn dochtertje zich gestraft voelt, inderdaad is ze nog wat jong om in de hoek haar wandaad te overdenken. Misschien heb ik hier ongelijk in, maar ik weet dat ik haar niet kan dwingen te blijven staan, want dat zal enkel uitlopen op een worsteling en dat schiet volgens mij al helemaal niet op.
Maar ik pas toch deze straf toe omdat
a. dit het enige lijkt te zijn dat een beetje indruk op haar maakt
b. ik haar nu toch zo veel mogelijk hetzelfde wil behandelen als haar zus. Zij ziet dat haar zus in de hoek moet als ze 'stout' is dus denk ik (hoop ik) dat het voor haar ook wat gemakkelijker te begrijpen waar 'de hoek' voor staat.
Laat alle paedagogische adviezen van allerlei tv-programma's even los en denk aan grote gezinnen met meer dan een paar kinderen. Daar worden de kinderen opgevoed door elkaar. Jij geeft een klap, die krijg je terug, zonder bemoeienis van ouders.
Hier doet het oudste kind dit niet, dan doet het dus niet genoeg pijn, een beetje coachen inderdaad, zeg haar dat ze zusje mag meppen!

Je zegt dat zusje het nog niet begrijpt? Dan moet ze het maar leren via haar oudere zus...

Ja, het is wel paedagogisch verantwoord, het is ZELFVERDEDING en in deze maatschappij moet je dat zeker kunnen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
dank je voor je antwoord jodokus! Ik ben het helemaal met je eens dat mijn oudste moet leren zichzelf te verdedigen, als ze dat nu niet leert zal ze het nooit leren.
Tja, vroeger ging het inderdaad allemaal wat natuurlijker, kinderen voedden elkaar op en kregen eventueel gewoon een pak slaag van de ouders. Tegenwoordig wordt je zo dood gegooid met regeltjes, wat wel en niet mag en wel en niet verantwoord is, dat je het soms als ouder niet meer weet en dat het respect van kinderen naar de ouders toe niet meer zo groot is.
Begrijp me niet verkeerd: ik wil niet zeggen dat de opvoedmethodes van vroeger beter waren, we hebben nu eenmaal een andere band met onze kinderen dan vroeger. Respect voor de ouder gebaseerd op vrees voor harde straffen is niet meer van deze tijd. Maar soms zou je ze wel een flink pak voor de broek willen geven ;-)
Ik ben zeker van mening dat je er als ouder niet constant bovenop moet zitten en ze de kans moet geven het zelf uit te vechten, vraag is alleen: in hoe verre is het verstandig aan te moedigen. Jij bent dus van mening dat ik dit in dit geval naar mijn oudste toe wél moet doen. Ik neem je advies zeker mee (alle andere trouwens ook) bij het zoeken naar een oplossing.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ja tuurlijk, leer al je kinderen maar dat slaan of bijten de oplossing is. Ik leer mijn kinderen dat je het ook prima af kan met praten en overleggen, dáár kom je verder mee.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dit kind snapt de straffen nog niet die moeder uitdeelt, waarom zou het wel begrijpen waarom het gebeten wordt door het zusje?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dus op deze leeftijd kom je er nu wel met praten en overleggen? laat me niet lachen... het zijn 2 kleine kinderen en de een bijt [of slaat] en de ander moet 'gewoon' een mep teruggeven, zo simpel is het. Dit is geen mishandeling, ik noem het zelfs opvoeden, juist omdat dit het oudste kind aanzet tot ZELFVERDEDIGING, het is kennelijk een zachtaardig kindje, dat eerder afwacht dan uithaalt, een beetje sturen/stimuleren door moeders is op dan zeker z'n plaats.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Graag gedaan Turdus! correctie voor mijn reactie hierboven: laatste regels: ...een beetje sturen/stimuleren door moeders is _dan zeker op_ z'n plaats.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nee maar je moet wel beginnen. Straf helpt niet dus bijten ook niet, ze zal het niet begrijpen. Je kunt wél het goede voorbeeld geven. Waarom je een normaal lief kind leert bijten of slaan is mij een raadsel.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Pelle, ik heb zelf het idee dat mijn jongste wel degelijk straf begrijpt, maar dat ze er zich gewoon niks van aan trekt. Het is er zo een van als je zegt "niet doen" dat ze het toch doet en ondertussen kijkt hoe je gaat reageren. Een echte tot-hoe-ver-kan-ik-gaan tester dus. In hoe verre ze praten begrijpt weet ik niet aangezien ze zelf niet praat, maar ik doe het wel degelijk, telkens weer leg ik uit dat iets niet mag. Waarom je een lief kind zou leren bijten en slaan... tja in de wereld kom je niet ver met lief zijn. Ik zeg niet dat het de oplossing is (want dat weet ik niet, daarom mijn vraag) maar een kind moet wel leren voor zichzelf op te komen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ben ik met je eens Turdus en Jodokus.
Ook mijn oudste is altijd een lief kind geweest die nooit iets terug durfde te doen waardoor hij vreselijk gepest werd later op school. Hij moest zelfvertrouwen krijgen en dit kreeg hij uiteindelijk door op advies van de school op een vechtsport [karate] te gaan,niet om iedereen maar lens te slaan,maar wel om zichzelf te verdedigen indien dit nodig mocht zijn en ik kan je zeggen dat dit gelukt is,sindsdien is hij nooit meer gepest.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Maria, er zijn genoeg verhalen waar het inderdaad goed kwam nadat je je kind op een vechtsport deed maar ook genoeg verhalen waarbij dat niet werkte en het kind zich alleen maar ellendiger gaat voelen omdat het er gewoon niet in zit. Je moet een kind leren dat het gepest wordt doordat de ander fout zit, niet omdat er wat aan jouw kind moet veranderen. Als het kind op een vechtsport wil: prima maar als het gelukkig is in een ander hobby en daar geaccepteerd wordt is dat veel en veel belangrijker. Mijn oudste lag ook niet goed in de klas en de leerkracht verbaasde zich enorm dat hij op zijn sport wel werd geaccepteerd en ook populair was. Daar heeft mijn zoon meer van geleerd dan ooit op een vechtsport. Een kind wat gepest wordt zit niet fout en er hoeft ook niets aan te veranderen. Er moet wat veranderen aan de pester. ALS je kind wil veranderen mag dat maar alleen als het uit het kind zelf komt en niet omdat iedereen maar zegt dat je x of y moet doen 'want dan houdt het wel op'. Heel veel kinderen hebben daar als volwassene NOG last van! Niet ieder kind kan of wil slaan of is gewoon bang voor nog grotere represailles. Steun je kind als het gepest wordt en zorg dat de leerkracht je kind begrijpt en achter het staat en dat de pesters aangepakt worden. Een school of leerkracht die gepeste kinderen niet begrijpen en ze verplichten om op een sova training te gaan en mompelen dat ze het 'niet gezien hadden' dus niets kunnen doen. Dat is helemaal vernietigend.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Pelle, ik ben het geheel niet met je eens.
Ik ben als kind heel veel gepest. Natuurlijk zitten de pestertjes fout... maar hoe leg je uit dat als een gepest kind naar een andere school gaat het daar vaak net zo hard gepest wordt? Een kind dat onzekerheid uitstraalt is nu eenmaal een makkelijk doelwit. Hoewel de schuld bij de pestertjes (en hun opvoeders en dus ook leraar) ligt moet een echte oplossing toch vaak van de kant van het slachtoffer komen. Het beoefenen van een vechtsport kan een kind nét even het beetje zelfvertrouwen geven om niet weerloos over te komen en te eindigen als het pispaaltje van de klas.
Ik zal mijn oudtste dochter, zodra ze kan op judo sturen. Ikzelf was een behoorlijk goed in zwemmen en turnen op de basisschool, maar dat hielp mij geen zak. Achteraf vind ik het jammer dat mijn ouders mij nooit op een vechtsport gezet hebben. Dat jouw zoon wél meer zelfvertrouwen krijgt van een andere hobby is natuurlijk alleen maar fijn voor hem...
Ieder kind is nu eenmaal anders en je hebt natuurlijk gelijk dat je een kind niet tegen zijn of har zin op een sport moet doen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nee natuurlijk moet je je kind niet op een sport doen als het zelf niet wil,maar mijn zoon wilde dit gelukkig wel en het heeft hem heel goed geholpen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Precies, als je kind wil is het prima maar dan nog is het geen garantie dat zo'n kind zelfvertrouwen gaat uitstralen en eens een mep durft te geven. Ik probeer nu juist uit te leggen dat kinderen verschillend zijn en als je net zo'n kind treft die het niet durft zal het gaan denken dat het gepest wordt OMDAT het niet durft te slaan dus het komt allemaal door hem. Denken jullie niet dat ik OOK ervaring heb met de situatie? Mijn advies is dus: kijk naar je kind en overvraag het niet. Een kind wat niet durft te slaan is niet fout en mag er ook zijn en mag niet gepest worden.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Eindelijk eens een goed antwoord van iemand die met beide benen op de grond staat, hulde!1!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
en het grappige is dat als er IEMAND met beide benen op de grond staat (lees met de klompen in de klei) wat opvoeding betreft dan ben ik dat wel. Totaal no nonsense en vooral consequent!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Er is een verschil tussen totale anarchie of zo nu en dan een verdiende mep. Natuurlijk moet een ouder ingrijpen wanneer een situatie uit de hand loopt.
Als kind A kind B treitert en B verkoopt een mep en A komt vervolgens huilend naar mij toe dan zal ik beide zeggen dat slaan niet netjes is maar dat ik me voor kan stellen dat B het treiteren niet pikt. Verder zou ik daar weinig woorden aan vuil maken. Het maakt nu eenmaal meer indruk wanneer je slachtoffer direct terug mept dan wanneer een buitenstaander er zich mee gaat bemoeien. Maar het moet natuurlijk geen dagelijkse kost worden en ook niet in een algehele vechtpartij eindigen, in dat geval zou ik zeker wél ingrijpen en straffen.
op driejarige leeftijd zou ik haar denk ik niet gaan leren terug te bijten .
zoals eerder genoemd gaat ze misschien vaker bijten en dingen terug doen, maar natuurlijk moet het bijten stoppen en is het voor haar vertrouwen in jou ook erg belangrijk dat er iets gebeurd en dat ze ziet dat je voor haar zorgt/ opkomt.

misschien wat je bij je dochtertje van 21 maanden kan doen is 1 keer waarschuwen, zeggen dat ze je aan moet kijken en anders "mag" ze even op de stoel ( na het uitleggen op een "neutraal" moment van wat die stoel inhoudt, en ja, ik ben fan van jo frost ;), en ik moet zeggen dat het werkt, 21 maanden dan snapt ze het (die van ons wel iig) en als ze dan aankijkt kort zeggen dat het niet mag (wij bijten elkaar niet wij zijn lief voor elkaar) en dat ze anders op de stoel kan, volgende keer bijten gelijk op de stoel zetten.

vergt veel inspanning van je maar bij consequent volhouden werkt het zeker!!!
(ik spreek uit (een uitputtende maar achteraf met veel voldoening opgedane) ervaring)

heeeel vroeger, ook rond die leeftijd, had ik een "vriendinnetje" dat steeds beet en haar moeder heeft haar toen een keer gebeten omdat niets hielp en vervolgens heeft ze het nooit meer gedaan, dus ook dit zou kunnen werken (al heb je aan de time-out stoel met veel meer dingen iets vind ik.

succes en sterkte:)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank je wel voor je antwoord.
Ik denk dat ik maar eens op zoek moet naar een paar afleveringen Supernanny met bijtende kindjes :-)
Time-outs doe ik ook, werkt prima voor de oudste maar minder bij de jongste, helaas. Maar ik ben het zeker met je eens dat dit een nuttige 'straf' methode is.
Jij hebt dus toch ook wel weer een ervaring dat terugbijten door moeder kan helpen. Ik denk dan toch dat ik dat maar een paar keer moet proberen en eens kijken hoe ze hierop reageert.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
De time out die door Jo frost wordt aangeprezen is schadelijker dan het lijkt! Google maar eens op onvoorwaardelijk ouderschap
Als je tegen je oudste dochter zegt dat ze terug mag bijten, dan keur je dit gedrag goed. Dat zou ik dus zeker niet doen. Wat wel erg belangrijk is, is dat jij verantwoordelijk bent voor een veilige omgeving voor je kinderen. Laat ze nu dus voorlopig niet zonder toezicht samen spelen. Dat is heel lastig, maar het helpt echt. Alleen dan kan je het patroon doorbreken.

Blijf erbij als ze samen spelen. Zorg dat je zo dichtbij bent dat je het bijten kan voorkomen. Help je jongste dochter en leer haar wat ze kan doen/zeggen i.p.v. te bijten. Lukt het niet? Dan neem je haar apart. Jij moet je oudste dochter beschermen! Als de jongste probeert te bijten dan mag ze even niet meer met het speelgoed spelen waar ze mee bezig was. Dat zal ze niet leuk vinden. Ze moet even wat anders gaan doen. Ze kan bijv. even aan de keukentafel gaan tekenen, terwijl jij aan het koken bent. Leg uit aan je oudste dochter dat samen spelen voor de jongste nog moeilijk is. Ze kunnen voorlopig beter wat meer apart spelen.

Toegevoegd na 17 uur:
Het is ook belangrijk dat je na een bijtincident eerst het gebeten kind uitgebreid troost. Je zegt natuurlijk wel gelijk dat het absoluut niet mag, maar dan is al je aandacht voor het gebeten kind. De schuldige zal zich dan toch even buitengesloten voelen. Ze krijgt niet het gewenste resultaat. Vervolgens laat je duidelijk en kort weten dat je erg geschrokken/boos bent en dat bijten nooit mag.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Precies dat is ook mijn mening! Kijk maar bij mijn antwoord en de reacties.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Inderdaad komt jouw antwoord dichtbij dat van Pelle. Dat ik mijn dochter niet terug moet laten bijten zijn de meeste mensen het blijkbaar wel over eens.
Maar constant binnen handberijk van mijn kinderen zijn is niet te doen! Het zijn geen meiden die braaf in een hoekje met hun poppen spelen maar ze ravotten door het hele huis: op de bedden springen, op de bank klimmen, samen op de driewieler het huis door racen etc. Ze zijn een heel ondeugend en vindingrijk stelletje. Als ik daar constant achteraan moet hobbelen en ze op de vingers moet kijken lijkt me dat geen gezonde situatie.
Mijn grote probleem bij het op voeden van mijn meiden is dat ik zelf een buitenmens ben en vind dat een kind een groot deel van zijn tijd in de tuin door moet brengen. Maar helaas wonen we momenteel (door het werkt van mijn echtgenoot) op 17 hoog en daardoor soms wat te veel op elkaars lip en waarschijnlijk zijn mijn opvoedingsmethodes daar niet op ingesteld. Ik zal eens proberen de jongste zo nu en dan een tijdje appart te zetten (tekenen ofzo), ik weet niet of het gaat werken, aangezien de twee echt aan elkaar kleven: wat de één doet wil de ander ook, maar het is het proberen waard.
Dank je wel voor je antwoord en advies!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Het is zeker jammer dat je dochters nu niet makkelijk buiten kunnen spelen. Daar hebben kinderen meer de ruimte en kunnen hun energie makkelijk kwijt. Bijten gebeurt dan meestal niet.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Inderdaad kunnen ze hun energie veel beter kwijt als ze naar buiten kunnen maar een tuin heeft een groot nadeel: dan zit de vraagsteller weer heel vaak even binnen als die twee alleen zijn. Of je nu in een flat woont of een tuin hebt: naar buiten met die kinderen. Dat doen ze ook op een kinderdagverblijf dus elke ochtend en elke middag even een luchtje scheppen, boodschappen doen of naar het speeltuintje om de hoek.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dat doen we inderdaad ook. Mijn jongste is in deze situatie opgegroeid, maar mijn oudste speelde 1 1/2 jaar geleden lekker veel buiten. In een veilige, afgesloten tuin waar ik ook van huis uit goed zicht op had, dus ideaal. Nu moeten ze het helaas doen met elke dag een uurtje speeltuin. Ze gaan trouwens ook een deel van de dag naar het kinderdagverblijf zodat ze ook lekker met andere kinderen kunnen spelen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Bijt je jongste daar ook?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dat is naar mijn weten één keer gebeurt. Al weer een hele poos geleden. Nu is mijn dochtertje veel gevoeliger voor standjes van anderen dan van mij. Mijn man en ik hebben al eens voor de grap geoppert dat we maar filmpjes moeten maken van mensen die boos "NEE" zeggen en haar telkens zo'n filmpje moeten laten zien in plaats van zelf een standje te geven.
Maar dat ze specifiek haar zus bijt heeft natuurlijk alles te maken met dat ze ook zo close zijn. Als de kleine getroost moet worden komt ze bijvoorbeeld eerst naar mij voor een knuffel, vervolgens wil ze een eerst dikke knuffel van haar zus voordat ze stopt met huilen. Het is echt een relatie van uitersten tussen de twee.
Dat ze ruzie maken hoort er in mijn ogen gewoon bij. Elkaar slaan doen ze ook. Ik zie dit als een natuurlijke gang van zaken waar ze wel op aangesproken dienen te worden, maar die hen helpt grenzen te leren kennen. Het probleem met het bijten is echter dat de kleine haar zuster daadwerkelijk verwond en zij hier geen verweer tegen heeft.
Momenteel spring ik zo snel mogelijk in de bres in geval van ruzie om bijten te voorkomen, maar eigenlijk gaat dit tegen mijn instinct in dat zegt dat ze soms ook wel eens (tot een bepaalde hoogte) wat mogen uitvechten.
Wat dat betreft ben ik het heel erg eens met Jodokus dat kinderen voor een deel elkaar opvoeden en dat je daar als ouder niet altijd bovenop moet zitten. Dat je ze de ruimte moet geven elkaar grenzen te leren kennen en zelf naar een oplossing voor een meningsverschil te zoeken. Nu zul jij waarschijnlijk vinden dat ze daar nog erg jong voor zijn en dat geldt misschien inderdaad voor de jongste, maar ik heb eerder al wel gezien dat de oudste bij een ruzie uiteindelijk met een creatieve oplossing kwam en ze het daarna met een knuffel goed maakten.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik blijf er inderdaad bij dat de jongste te jong is om te leren dat ze mag bijten door haar juist terug te bijten en als je het doet moet je het niet door het andere kind laten doen. Dit kan ook nog wel eens de relatie goed verstoren. Jij bent degene die de opvoeding doet en dat men vroeger de kinderen elkaar liet opvoeden was niet omdat ze dat zo graag aan de kinderen overlieten maar gewoon omdat er geen KEUS was, je moest als moeder de hele dag hard werken en je had nu eenmaal oudere en jongere kinderen. Het is echt niet zo dat ze dan een kind van 3 een kind van 1 lieten bijten. Dat ze niet bijt op de opvang maakt het voor mij alleen maar duidelijker dat het probleem niet bij de meiden ligt maar bij jou. Ze pakt jou in door zo te kijken als ze gebeten heeft en dat ze ook (nog) niet praat maakt mij ook veel duidelijk. Ze is echt nog heel klein en heeft resultaat gehad met bijten in het verleden. Net zoals baby's reacties krijgen als ze lachen met een week of 8.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ok, het probleem ligt bij mij, dat heb je nu wel duidelijk gemaakt. Ik heb dus verkeerd gereageerd op het bijten in het verleden... had ik geen "au, foei!" moeten zeggen maar " ha, wat lekker, hahaha"?
Ja, natuurlijk had ik dit, theoretisch gezien, kunnen voorkomen... maar je kunt als ouder niet altijd inschatten welke reactie welk effect heeft op jouw kind, zeker niet na een paar maanden wanneer je maar net zijn/haar karakter begint te leren kennen (en dat karakter conpleet niet overeen stemt met het jouwe of dat van je partner). Mijn dochtertje is trouwens niet de eerste in de familie die laat praat, mijn broer begon ook pas op z'n 2e maar wel metteen in volzinnen. Bovendien weet zij prima duidelijk te maken wat ze wil zonder woorden (mond open en naar binnen wijzen is 'ik wil eten'), ze voelt zich nog helemaal niet zo genoodzaakt te gaan praten. Ik beschouw haar zelf niet meer als baby. Ze weet prima wat ze wil en hoe ze dat voor elkaar kan krijgen, is erg zelfbewust voor haar leeftijd vind ik zelfs. Ik weet niet of kinderen elkaar vroeger beten, ik was er niet bij. Maar om de haverklap na moeders rennen om beklag te doen over het gedrag van zuslief zal er niet bijgeweest zijn, dus moest er wel vaker zelf naar een oplossing gezocht worden dan dat tegenwoordig het geval is. Nee, het was geen keus, maar werden kinderen er slechter van? Verwende jonge keizertjes, of overbeschermde papzakken kwamen in dit soort gezinnen niet voor. Ik zeg niet dat dit de ideale opvoeding is, maar mensen die in zo'n gezin opgegroeid zijn zijn later vaak volwassenen die goed voor zichzelf kunnen zorgen en opkomen. Ik maak mij niet zo'n zorgen om mijn jongste dochter. Het is een zelfverzekerd, sociaal en doorgaans vrolijk meisje, dat nu al de basisvaardigheden heeft om later een 'geslaagde' volwassene te worden. Mijn oudste echter, die opvoedkundig geen enkel probleem geeft, baart mij soms wel zorgen door haar onzekerheid.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Pas maar op, als jouw jongste op je oudste had geleken had je nu niet van die gedachten over je oudste. Ook rustige. lieve meisjes mogen er zijn en ja ze zullen moeten leren omgaan met de drukke haaibaaien maar dat betekent niet dat ze moeten veranderen. Kies een goede school en je kind hoeft niet te veranderen. Iedereen mag er zijn en we zijn allemaal verschillend. Geef je oudste alsjeblieft niet het gevoel dat ZIJ moet veranderen, dat ZIJ van zich af moet bijten (letterlijk of figuurlijk) en laat zijn wie ze is en haar hobby's uitzoeken die ze wil. Dáár heeft ze wat aan de rest van haar leven, niet aan een moeder die wil dat ze zich voortaan als x of y gaat gedragen omdat ze het anders niet zou redden in de wereld. Ik héb kinderen die het niet leuke hebben/hadden op de basisschool dus ik weet er heus wel wat vanaf en ja het ene kind moet gestimuleerd worden om te veranderen maar het andere kind wordt daar doodongelukkig van. Als jouw jongste niet zou bijten dan denk ik dat je de meest harmonieuze dochters hebt op deze leeftijd. De meeste gezinnen treffen het echt niet zo dat ze zo fijn samen kunnen spelen maar wat wil jij: oudste moet jongste gaan bijten! De kans is groot dat ze dan over 2 mnd alleen nog maar ruzie hebben.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik wíl helemaal niet dat mijn oudste de jongste gaat bijten, ik vroeg mij af op het een mogelijke, verantwoorde oplossing zou kunnen zijn. Het antwoord is duidelijk "nee. Dat lichtelijk zorgen maak om mn oudste heeft niks met haar zusje te maken maar met het feit dat ze qua karakter heel veel op míj lijkt. Ik weet welke moeilijkheden ik gehad heb en soms nog heb door gebrek aan zelfvertrouwen, en wil haar hier natuurlijk zo veel mogelijk voor behoeden. Tegelijkertijd realiseer ik me dat zij nogsteeds in een leeftijd zit waarin je met heftige fases te maken kan krijgen (driftbuien enzo) en dat het dus ook deels weer vanzelf voorbij zou kunnen gaan.
Neen! Mijn zoon beet toen hij klein was zijn zus en ook andere kindjes in de kleuterklas. Ik heb dat heel eenvoudig opgelost door een knijptang mee te nemen en te overhandigen aan de juf terwijl hij het zag. Mocht hij nog één keer een ander kindje bijten zou de juf zijn bijt tandjes eruit mogen trekken. Geloof me, hij heeft noooit meer iemand gebeten. :)

Toegevoegd na 23 uur:
Dit was toen mijn oplossing maar mits mijn antwoord zoveel commotie teweeg brengt, heb ik een andere oplossing/antwoord voor je klaar, zie bijgevoegde link. Hopelijk vind je het aanvaardbaar.
(Lees meer...)
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ook hier, je gaat een kleuter (dus zeker 4) vergelijken met een kind van 21 maanden? Hoe moet dit kind begrijpen wat zijn bijttandjes zijn en dat die eruit getrokken worden? En wat had de juf gedaan als hij toch nog eens iemand gebeten had? Gewoon omdat je zoiets ook wel eens kan vergeten?
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Oeps, ik had over de leeftijd van het bijtertje heen gekeken excuus! Mijn zoon was 2 jaar toen hij begon met zijn zusje te bijten. Toen hij naar de kleuteropvang ging toen hij 2,5 jaar was begon hij daar te bijten tot die dikke knijptang hem het afgeleerd heeft met overleg met de juf. Ze hielden hem wel in het oog hoor Pelle, gewoon een beetje op het kind zijn niveau 'dreigen' dat die stoute tandjes eruit gaan. Het heeft geholpen en ze snappen het maar al te goed.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Creatieve oplossing Zazoe. Inderdaad denk ik niet dat mijn dochter dit zal snappen, maar ik zal het wel onthouden voor mocht dit probleem aanhouden.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Turdus: Hij heeft nooit maar dan ook nooit meer gebeten! Tandjes zijn er om te eten en niet om andere kindjes te bijten zei ik tegen hem. Ik nam de nijptang en trok een nageltje uit de muur en kijken dat hij deed :o Het is inmiddels bijna 18 jaar geleden en die heeft daar geen trauma aan over gehouden hoor haha. Het is maar te zien hoe je het aanpakt.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Zazoe, het kind hier is nog niet eens twee jaar dus dat begrijpt dit gewoon niet en nogmaals: wat zou je doen als je kind gewoon door zou gaan met bijten, expres of omdat het even de nijptang vergeten is (ik vergeet ook wel eens wat ik beloofd heb, niet moedwillig...). Op het moment dat jij dan dus NIET met die nijptang aan de gang gaat heb je kans dat je kind vanaf dan geen enkel dreigement meer serieus neemt. Bij jouw kind werkte het maar bij veel kinderen ook niet. Je moet alleen dreigen met straffen die je ook kunt uitvoeren én ze vervolgens ook echt gaat uitvoeren als je kind door gaat met wat niet mag.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Ik waardeer je antwoord absoluut wel hoor Zazoe, mocht je dat niet begrepen hebben. Alleen heeft Pelle wel gelijk dat mijn dochter waarschijnlijk nog te klein is om het te begrijpen. Maar mocht ze over een jaar nogsteeds bijten zal ik aan je denken ;-) Ik denk trouwens dat een kind ergens in zijn onderbewustzijn wel weet dat zo'n dreigement niet serieus is... een kind kent zijn ouder goed genoeg om aan stem en lichaamshouding af te lezen hoe serieus deze is. Maar juist dit soort dreigementenprikkelen de fantasie van een kind en maken hem misschien wel meer op zijn hoedde dan een straf waar hij zich wat bij voor kan stellen. Dingen als 'als je jokt gaat je neus groeien' of 'als je stout bent ga je in de zak van Sinterklaas' maken júist heel veel indruk op kleine kinderen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Pelle: Mijn zoon beet de eerste keer toen hij 24 maand oud was en ik kon met mijn dochter van 9 naar het ziekenhuis. Toen hij naar de freubel/peuterklas ging was hij 2.6 jaar en de peuterjuf zei me dat hij andere kindjes beet. Ik heb de doktersrekeningen moeten betalen en heb de bijtwonden gezien. Als niks opbrengt en je hebt alles geprobeerd wel...dan maar de drastische manier. De nijptang aan de juf gegeven en de rest van het verhaal ken je.
@Turdus: De reden waarom ik nogmaals reageerde is omdat ik me de enerverende tijd herinner. Ook omdat de arts me zei dat de beet van een mens giftig kan zijn. Ik liep op van de zenuwen toen hoe ik het moest aanpakken goh, niet te doen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dat kan ik me helemaal voorstellen Zazoe. Je voelt je als ouder toch al opgelaten wanneer je kind blijvend ongepast gedrag toont bij derden, als daarbij ook nog eens andere kindjes het slachtoffer zijn is dat helemaal verschrikkelijk.
Ik ben godsblij dat mijn kleine dit niet (meer) op school doet. Het kan natuurlijk een keer gebeuren, op elk K.D.V wordt wel eens gebeten. Maar probeer het maar eens uit te leggen aan andere ouders wanneer hun kind wekelijks met bijtwonden, veroorzaakt door jouw kind, thuiskomt...
Ik heb enkel de bijtwonden bij mijn oudste uit te leggen aan de juf op school, en daarover voel ik me al opgelaten!
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
De beet van een mens is niet gifig, wij zijn geen slangen! Een hondebeet is ook niet giftig, er kunnen alleen, net als bij de mens bacteriën mee komen maar gelukkig zijn de meeste kinderen ook gewoon ingeënt tegen tetanus etc. Vreemd dat een arts zegt dat een mensenbeet giftig zou zijn.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Pelle: Hier in Belgie werd dat toen zo tegen mij verteld. In Nederland zullen ze het anders uitleggen ....
Iedere mensenbeet, hoe klein ook, is gevaarlijk. Het menselijk speeksel bevat namelijk zeer veel bacteriën. Door deze bacteriën kan de wond zeer gemakkelijk geïnfecteerd raken, met mogelijk zeer nare gevolgen. Een mensenbeet is vergelijkbaar met de beet van een dier, ook bij een dier bevinden zich veel bacteriën in het speeksel. Er zijn zelfs amputaties gebeurd, van door mensenbeten geïnfecteerde lichaamsdelen. Natuurlijk zijn dit uitzonderingen, maar je kunt een infectie beter voorkomen dan genezen.
@ Turdus: De kwade moeders die me aanspraken toen buiten aan de peuterschool pfff niet te doen :(
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Wat giftig betekent is bij jullie en bij ons hetzelfde: vergif bevattend. Dus een stof die een schadelijke of dodelijke werking heeft op het lichaam. Een mensenbeet bevat GEEN vergif en kán bacteriën overbrengen die kunnen ziektes geven maar het is geen stof die schadelijk of dodelijk werkt.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@Pelle: Het is een uitspraak die in Belgie toch wel gebruikt wordt. Net als de Nederlanders zeggen, ik moet poepen... Hier in Belgie zou dat nogal euhm...raar overkomen op zn zachtst uitgedrukt. lol
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nee hoor want jullie poepen staat gewoon in de van Dale: http://www.vandale.nl/opzoeken?pattern=poepen&lang=nn#.Uqn8tuIimrs
Bij giftig staat helemaal niet wat jij zegt dat giftig betekent: http://www.vandale.nl/opzoeken?pattern=giftig&lang=nn#.Uqn8_-Iimrs
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Bloedvergiftiging en voedselvergiftiging worden ook vaak door bacteriën veroorzaakt... toch worden die blijkbaar als 'gif' bestempeld, dus waarom bacteriën in menselijk speeksel niet?
Ik zou het ook niet zo snel zeggen hoor, maar zou ook niet zo snel durven concluderen dat het fout is. En Zazoe, dat van dat poepen dat hebben jullie rare Belgen gewoon bedacht ;-P
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Nee dat is een naam turdus, je kunt bloedvergiftiging als WOORD niet gebruiken om goed te praten dat een mensenbeet giftig is. Een slangenbeet kán giftig zijn (de verkeerde soort slang) en ik vind dat dje de slang te kort doet door te stellen dat een mensenbeet ook giftig is.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
@ Pelle: Als Belg hier op het forum zal ik mijn uiterste best moeten doen om het in jullie taal te verwoorden. Idd, de dokter bedoelde hiermee: Giftig/bloedvergiftiging. Net zoals Turdus vermeldde.
@Turdus: Wat maken de Nederlanders hiervan:
Bomma heeft in de solden zwarte pens, salami en botten gekocht. Het was een ander paar mouwen om nog fruitsap, kipkap en fondant te vinden.
Bij valavond kwam bomma's dochter op bezoek. Ze durfde niet uit de biecht te klappen want ze vond het ambetant om te vertellen dat ze gebuisd was en op kot veel gepoept had. Dus stoefte de dochter maar wat over de smoutebollen die ze had gebakken.
Daarna was ze ribbedebie want ze moest dringend langs de mutualiteit en het interimkantoor. Bij deze laatste viel ze over een aftrekker die tegen de chambrant stond.
Daarna had ze nog weinig goesting om ook nog langs de flikken te gaan. Echt niet plezant. . ;-)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Kipkap, smouteballen en ribbedebie ken ik niet. Maar het scheelt dat ik zelf 3 jaar in België op kot gezeten heb.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Oma heeft bloedworst, salami en laarzen gekocht, die in de uitverkoop waren. Het vinden van sinaasappelsap, zult en taartfondant bleek een moeilijkere opdracht. In de vroege avond kwam oma’s dochter op bezoek. Ze durfde niet uit de school te klappen want ze vond het vervelend om te vertellen dat ze gezakt was en op haar studentenkamer veel gevreeën had. Dus schepte ze maar wat op over de oliebollen die ze had gebakken. Daarna vertrok ze, want ze moest nog dringend langs het ziekenfonds en het uitzendbureau. Bij deze laatste viel ze over een vloertrekker die tegen de deurlijst stond. Daarna had ze nog weinig zin om ook nog langs het politiebureau te gaan. Echt niet leuk.
Het kunnen heel veel dingen zijn waardoor ze dat doet, bijvoorbeeld aandacht tekort, dat ze zelf ergens mee zit maar op jonge leeftijd kunnen ze dat nog natuurlijk niet goed begrijpen en uiten het vaak anders.
Vaak helpt een hele lange tijd geen aandacht geven, als dat dus niet zo is probeer haar op de meest duidelijke manier in te laten zien dat het niet leuk is als andere het bij haar ook deden.
Denk er goed over na en probeer alle opties die er zijn om dit te laten stoppen.
Misschien ook elke keer als ze het doet in de hoek en haar laten nadenken, als ze alsnog vreemd gedrag aanhoud reageer dan niet op dat.

Op een gegeven moment dringt het wel door!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Dank je voor je antwoord.
De directe aanleiding voor het bijten is redelijk duidelijk: zus pakt bijvoorbeeld een stuk speelgoed af, zij is het er niet mee eens en bijt. Ik vertel zus-lief dan ook onder het troosten dat zíj niet had mogen afpakken. Ze begrijpt wel dat de hoek een straf is, maar het concept 'nadenken over je zonde' is nog wat te hoog gegrepen voor een kind van 21 maanden. Het probleem is ook niet dat ze raar doet in de hoek, maar dat het al een grote worsteling is om haar in de hoek te laten staan. Ik neem dan maar genoegen met dat ze even in de hoek is geweest omdat ik denk dat het toch wel een signaal is dat ze begrijpt, en een worsteling lijdt alleen maar af van de oorspronkelijke situatie. De meest duidelijke manier om te laten merken dat bijten niet leuk is lijkt mij dan toch terug bijten.
Na de eerste reactie die ik op mijn vraag kreeg die zeiden: "bijt zelf maar terug, dat heeft bij ons ook geholpen" heb ik dat toch nog maar eens geprobeerd.
Ik heb haar diezelfde dag een keer stevig in haar arm gebeten, en een dag later nog eens... daarna is het niet meer nodig geweest! Ze heeft nog twee keer daarna een poging gedaan om haar zus te bijten, maar heeft, toen ik er wat van zei, niet doorgezet.
Blijkbaar was dit dan toch dé oplossing.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding
+