Bestaat er iets als internationale wetgeving voor internationale rivieren?

Een land mag niet zomaar een stuwdam bouwen. Er zijn diverse Verdragen inzake de bescherming en het gebruik van grensoverschrijdende waterlopen en internationale meren, zowel bestemd als niet bestemd voor de Scheepvaart. Te veel om allemaal op te noemen en te bespreken. Bouwvergunningen mogen ook niet zomaar worden afgegeven. Maar Voor de bouw in het Panamakanaal van de stuwdam Barro Blanco was zelfs toestemming nodig van de inheemse bevolking. Het is de dam die nooit gebouwd had mogen worden maar er toch kwam, omdat het grote geld van de dambouwer het won.
In een aantal gevallen richten verdragen zich op waterlopen in hun onderlinge samenhang (ook wel riviersysteem genoemd): de raamverdragen van Helsinki van 1992, en van New York van 1997 en het Rijnverdrag van 1999. In andere gevallen ziet een verdragsregeling specifiek op een bepaalde rivier, een bepaald kanaal of een meer. In weer andere gevallen wordt de samenwerking tussen buurlanden ten aanzien van de grensoverschrijdende waterlopen in het grensgebied in één verdrag geregeld
Voorbeelden hiervan zijn te vinden tussen de Scandinavische landen, tussen Finland en Rusland, ook tussen Duitsland en Nederland: de bij het Grensverdrag van 1960 ingestelde Permanente Grenswaterencommissie.
De meer recente verdragen richten zich in de meeste gevallen op de stroomgebieden. Hieronder valt, naast de rivier en haar zijrivieren en zijtakken, ook al het land dat op de waterloop afwatert. Zo ziet het Maasverdrag van 2002 op het stroomgebied van de Maas, dat wordt gedefinieerd als het ‘gebied vanwaar al het over het oppervlak lopende water via de zijrivieren van de Maas en de Maas zelf op de Noordzee afwatert.’
Het gebruik van internationale rivieren en kanalen voor andere functies dan scheepvaart wordt thans beheerst door een beperkt aantal gewoonterechtelijke beginselen, die inmiddels bijna allemaal zijn gecodificeerd via het VN-Waterlopenverdrag.
Voluit: het Verdrag inzake het recht betreffende het gebruik van internationale waterlopen anders dan voor de scheepvaartvan 1997 (VN-Waterlopenverdrag). Verdragen worden ook niet altijd door ieder land nageleefd, soms prevaleren financiële grote belangen.
Voor als je uitgebreider geïnteresseerd ben dan beveel ik je Hoofdstuk 21 aan van Het Handboek Internationaal Recht. Recht van internationale waterlopen van Prof. dr. P.A. Nollkaemper en Jhr. mr. C.H.V. de Villeneuve beleidsmedewerker mondiale en bilaterale zaken.