Is er ooit een wetsartikel geweest dat bepaalde dat 'iedereen de wet behoort te kennen'?

De regel is niet dat iedereen de wet behoort te kennen, hetgeen trouwens een enorme illusie is en een juridische denkfout.
Het algemeen geldende principe is dat iedereen geácht wordt de wet te kennen. Maar zelfs dit adagium is nooit in een wet opgenomen. Het is een wijsgerige spreuk die bijna iedere burger kent.
De uitspraak is van Aristotels en het adagium wordt in het Latijn meestal negatief geformuleerd als:
nemo censetur ignore legem – niemand wordt verondersteld de wet niet te kennen.
De burger heeft niet de opdracht de wetteksten uit het hoofd te leren of op een andere wijze actief informatie over bestaande regelgeving in te winnen. Het gaat om een juridische fictie, die tot uitdrukking wil brengen dat je als burger van het bestaan van wettelijke regels moet kunnen weten en kennis van de inhoud dient te kunnen nemen, voordat je eraan gehouden mag worden.
In een tijd van gebrekkige communicatie drukte het vooral uit, dat een beroep op onbekendheid met de wet niet wordt aanvaard, indien zij op de voorgeschreven wijze is afgekondigd en bekend gemaakt. Art. 1 van de Titre Preliminaire van de Code civil verklaart de wetten in het hele Franse grondgebied uitvoerbaar: du moment ou Ia promulgation en pourra etre connue. Dat tijdstip werd vervolgens berekend al naar gelang de afstand tot de hoofdstad.
Voor Nederland liet ook art. 2 Wet Algemene Bepalingen de werking van de wetten afhangen van het bekend kunnen zijn van hun afkondiging in alle delen van het Koninkrijk.
De Nederlandse Grondwet bepaalt in art. 88 dat wetten niet in werking treden voor zij zijn bekendgemaakt en dat de bekendmaking en inwerkingtreding bij wet wordt geregeld.
Nog steeds geldt dat een ieder kennis kan nemen van de inhoud van elke wet, en dat deze wetten in het openbaar gepubliceerd dienen te worden (vrij van auteursrecht).
Zich beroepen op onbekendheid met de wet moet niet tot voordeel kunnen leiden
-error iuris non prodest –
Er geldt ook: een rechtsdwaling kan nooit worden aanvaard en strekt de dwalende tot nadeel - error iuris nocet –