Tegenwoordig is het 'in' om een relatie op passie en emotie te baseren. Kun je een rationele relatie starten en ontstaat de passie dan niet vanzelf?

De vraag stellen is hem beantwoorden. De ratio gaat over het algemeen langer mee dan de emotie. Dus een relatie gebaseerd op ratio (een relatio) zal in theorie langer meegaan dan een remotio. Dingen die vanzelf ontstaan, gebeuren in de natuur- en scheikunde. Daar zijn elementen onderhevig aan bepaalde wetten, zodat ze niet anders kunnen dan reageren. Mensen hebben een wil. Daardoor is een relatie dynamisch en ontstaat zoiets als passie niet als vanzelf.

Passie betekent overigens lijden. Waar wil je voor lijden? Dat gaat veel dieper dan waar het woord tegenwoordig voor wordt gebruikt. Dus een relatie die op die passie is gebaseerd, kan nog langer meegaan gaan dan een relatio.

Er zijn hele culturen, waar de relatie is gebaseerd op andere zaken dan verliefdheid. Het is onze cultuur om potentiële partners te waarderen op lichamelijke eigenschappen. Maar bij de andere vormen heeft de relatie in principe even hoge overlevingskansen, maar of dat systematisch hoger is weet ik niet zo. Wel is duidelijk, dat lust een slechte raadgever is.

Maar het verhaal gaat verder: niemand die met een ander in bed ligt denkt ooit ‘He, ik lig met een meisje in bed’ of ’ he, ik lig met een jongen in bed’ Het verschil tussen hetero en homo relaties is ook kunstmatig.

De jongens waar ik vroeger mee gevreeën heb waren zelden uitgesproken homo, het klikte op de een of andere manier gewoon, natuurlijk 'versierde' ik ze wel.

Een relatie hebben met elkaar uit liefde is niet zo gebruikelijk als je zou denken. Nog niet lang geleden was het ook bij ons in Nederland heel normaal om te trouwen om geld, een titel, afspraken tussen families.... Dit gebeurt nu nog steeds in andere delen van landen. En onderschat niet hoe vaak 'normale' ogenschijnlijk liefdesrelaties helemaal niet om liefde gaan.
Uiteraard kan het bij niet-liefdesrelaties eindigen in genegenheid, vriendschap of zelfs liefde. Het kan misschien zelfs beter gaan dan de chemisch biologische 'liefdes'relaties op basis van de referentiekader waarin al van alles fout zit. In een niet-liefde relatie heb je niet de hooggespannen verwachtingen waar een ander helemaal niet aan voldoet. De grote teleurstellingen in het leven door de liefde blijven je bespaard als je op rationele wijze goede afspraken maakt over wat je wel en niet aan elkaar hebt, als je in ieder geval maar respect voor elkaar hebt.