Waarom heeft Nederland geen (eigen) kernwapens?

Nederland is één ven de ontertekenaars van het Non-proliferatieverdrag.

Het non-proliferatieverdrag is een verdrag dat het bezit van kernwapens beperkt. Het verdrag is op 1 juli 1968 opgesteld door Ierland en ondertekend en geratificeerd door 189 landen. Vijf landen nemen niet deel aan het verdrag: India, Pakistan, Israël, Noord-Korea en Zuid-Soedan. Het verdrag is gebaseerd op drie pijlers: non-proliferatie, ontwapening en het recht om kernenergie voor vreedzame toepassingen te gebruiken.

Tijdens het opstellen van het verdrag waren er vijf landen met beschikking over kernwapens: de Verenigde Staten, Sovjet-Unie, Verenigd Koninkrijk, China en Frankrijk. In het verdrag is vastgelegd dat het bezit van kernwapens tot deze vijf landen (alle permanent lid van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties) wordt beperkt en dat zij de benodigde technologie niet aan andere landen zullen overdragen. Tevens zullen zij geen kernwapens inzetten zolang ze niet met kernwapens worden aangevallen. In de loop der tijd zijn de details hiervan gewijzigd en de VS en VK hebben aangegeven kernwapens te kunnen inzetten als zij worden aangevallen met biologische of chemische wapens.

Het verdrag bepaalt dat de landen die over kernwapens beschikken hun voorraden reduceren.

Om voldoende draagvlak voor het verdrag te creëren, wordt het gebruik van kernenergie voor vreedzame toepassingen expliciet toegestaan, inclusief het verrijken van uranium.