Wat kan je doen aan mensen die een persoon kapot maken van binnen, kan je daar politie op inschakelen of dergelijke?

volgens mij kun je aangifte doen van lastering. maar of er ook daadwerkelijk iets mee gedan word, durf ik je niet te vertellen.

Je vriend is in geestelijke nood.
Daarvoor zou hij het beste hulp voor kunnen inroepen bij een therapeut of psycholoos. Zo kan hij het verdriet rond het overlijden van zijn vader verwerken, en leren om weerbaarder te worden tegen mensen die proberen hem geestelijk te beschadigen.

Je vriend is 15, in de puberteitsjaren komt geroddel en gepest nog eens extra hard binnen. Zeker als je al niet lekker in je vel zit vanwege onverwerkt verdriet.
De politie inschakelen op pestende pubers is geen optie, tenzij deze mensen werkelijk strafbare feiten plegen.
Wat je vriend wel zou kunnen doen is op zijn school naar de vertrouwenspersoon stappen. Die kan wellicht meer voor hem betekenen.

Lief van je om de mogelijkheden te onderzoeken om je vriend te helpen!

Als het gaat om laster (kwaadspreken, leugens verspreiden die de ander schaden) en je kunt dit aantonen, dan kun je inderdaad aangifte doen. Vaak zijn roddels niet strafbaar, hoewel het natuurlijk een kwalijke gewoonte is. Verder lijkt het er vooral op dat je vriend hulp nodig heeft omdat hij deze situatie niet kan hanteren. Via zijn huisarts, of via een mentor op school of een schoolpsycholoog kan er hulp geregeld worden bij bijvoorbeeld een maatschappelijk werker of een psycholoog.

Misschien is het sowieso goed, ook voor jouzelf, als je eens praat met een volwassene hierover. Misschien je eigen ouders, of iemand op school? Jouw vriend heeft het moeilijk, en het siert je enorm dat je hem wilt helpen, maar je moet natuurlijk ook voorkomen dat het heel erg op jóu gaat drukken, en dat je daar zelf aan onderdoor gaat. In de zorg om en voor je vriend moet je dus ook zorgen voor jezelf, en praten hierover kan enorm opluchten. Als je niemand weet in je omgeving, dan kun je terecht bij een vertrouwenspersoon op school, of bij je eigen huisarts. Je kunt ook de kindertelefoon of een andere telefonische hulplijn bellen. Daar kunnen ze je ook verder helpen om iemand in de buurt te vinden waar je mee kunt praten.

Dring er verder op aan dat je vriend naar zijn huisarts gaat of via school om hulp vraagt. Probeer ervoor te zorgen dat ook volwassenen hem daarbij gaan helpen, misschien is er iemand in zijn omgeving die mee zou kunnen gaan naar de huisarts, bijvoorbeeld. De huisarts kan doorverwijzen naar een psycholoog of andere hulpverlener. Er kan door een hulpverlener ook gekeken worden naar de situatie van het roddelen, en eventueel kunnen er andere instanties ingeschakeld worden (afhankelijk van waar dit roddelen en pesten gebeurt, bijvoorbeeld de school, buurtbemiddeling of de wijkagent) om hierover te praten en ervoor te zorgen dat de pesters aangesproken worden op hun gedrag, en in de gaten worden gehouden.

Als je echt bang bent dat je vriend zichzelf iets aan gaat doen, is het belangrijk dat je zijn omgeving (zijn moeder misschien? of anders een mentor op school, of een leraar die je vertrouwt) inschakelt. Desnoods kun je zijn huisarts bellen en dit vertellen. De huisarts mag geen informatie géven, maar wel aanhoren, en vervolgens besluiten wat hij met die informatie moet doen.

Succes!

Laster & Smaad. Art 261 en 262 wetboek van strafrecht.
Aangifte kan via internet gebeuren.
M.b.v. (pro-deo) advocaat kan er een civiele procedure gestart worden, mocht Officier van Justitie er geen strafzaak van maken.

Indien je hiermee naar de politie stapt dan zullen ze in de eerste plaats aanraden om deze zaak zelf op te lossen en indien dat niet lukt dan zullen ze eventueel doorverwijzen naar de sociale dienst van de school.

Het is ook niet zo dat anderen ons van binnen kapot kunnen maken, het zijn wij die dat gevoel hebben omdat we ons niet kordaat genoeg opstellen.
Zolang eender welke mens zich zwak opstelt dan is hij/zij een wandelende schietschijf voor alles wat we in wezen 'niet' wensen aan te trekken.
Het gaat er dus om dat je van jezelf een wandelende bufferzone dient te maken en de meest efficiënte manier om dat te doen is door van jezelf te houden en anderen in gedachten, woord en daad op een manier te benaderen zoals je zelf wenst benadert te worden.

Indien die vriend écht niet meer wil leven dan kan daar toch geen mens wat aan veranderen. Dan kan je uitstel van executie bekomen maar meer ook niet.
(Ik geloof trouwens in herkansingen tijdens de zogenaamde dood, dus doodgaan bestaat niet echt voor mij, we 'moeten' doorgaan tot we écht vrede hebben met onszelf en de anderen. Dit is wat ik écht geloof. Vandaar wellicht mijn vermogen om me steeds sneller te herpakken in ongewenste situaties)

Besef dus dat datgene waar we ons aan ergeren voeding geeft aan hetgeen we liever zien verdwijnen. Stoppen met voeding geven aan de ergernis is dus dé boodschap bij uitstek.
Ik weet/besef dat dit in het begin een behoorlijk zware klus is maar ze is wel de moeite waard om er consequent werk van te maken.

Bedenk het volgende:
We hebben élk moment de keuze om te blijven hangen in ongewenste patronen dan wel onze destructieve patronen (gedachtengangen) te doorbreken en voor constructieve patronen en/of gedachten te kiezen.

Er zijn élk moment eindeloze zaken om over te treuren of te zeuren. Zo maak je één groot Drama van jouw leven.

Maar...
op datzelfde moment zijn er ook eindeloze zaken om Dankbaar en tevreden over te zijn.
Door je élke dag opnieuw bewust en consequent te focussen op de constructieve kanten van het leven maak je steeds duidelijker waarneembaar één groot Blijspel van je leven.

Ik kies élke dag héél Bewust voor Blijspel en Jij/Jullie?

Liefs, Succes en Big Smile van me