Is je gevoel van geluk, een eigen verantwoordelijkheid?

Een eenvoudige vraag en een lastig antwoord. In de toelichting van je vraag heb je het zelf van verschillende kanten bekeken. Zelf lijkt reïncarnatie me heel aannemelijk en karma al helemaal. En dan heb ik ook wel moeite met kinderen die in een woestijn onder de vliegen zonder eten zitten. Hun eigen schuld? Als ik het beperk tot mijn eigen leven: er zijn 2 dingen. Dat wat je overkomt en hoe je daarop reageert. Dat heeft te makenmet hoe je zelf in het leven staat. En bij dat laatste heeft transcendente meditatie me fantastisch geholpen. Eenoeitpze wn. Gemakkelijke techniek. Zie www.tm.nl. Ik wens je een fantastisch leven voor jou en iedereen om je heen.

Ik persoonlijk vind het niet helemaal terecht, dat alles wat je meemaakt of overkomt je eigen verantwoording is. Heel veel dingen wel, maar als je kijkt naar baby's, kinderen en ook volwassenen die aangerand of verkracht zijn is dat niet iets dat hun eigen verantwoording is. Zij hebben daar niet om gevraagd, dat overkomt ze door een ziekte in het hoofd van de aanrander/verkrachter.

Alles wat je in het leven overkomt, meemaakt of doorstaat, daarvoor ben je niet verantwoordelijk. Het is je levenslot dat bepaalt en daar kan je niets aan veranderen. Het is wel jouw eigen verantwoordelijkheid hoe je ermee omgaat. Sta je positief in het leven, dan kan je ook uit nare momenten nog wel iets van geluk vinden. Stel dat jouw huis en alles erin afbrandt. Sta je daar met niets en toch voel je je gelukkig omdat je jouw geliefde huisdier hebt kunnen redden. Zo'n positieve instelling krijg je niet automatisch mee, die ontwikkelt zich vanzelf. Heb je alles mee en je mag je gelukkig prijzen, dan is het jouw verantwoordelijkheid om dit ook als geluk te ervaren. Toch zijn er legio mensen die zelfs dan nooit tevreden zijn en een gevoel van geluk niet kennen, omdat ze geen echt ongeluk of problemen mee hebben moeten maken. Aan de andere kant zijn er mensen die lijken voor pech en ongeluk geboren te zijn en deze mensen hebben de eigenschap verworven om zich gelukkig te voelen met dingen die een ander niet als zo gelukmakend ziet. Zij nemen de verantwoordelijkheid op zich ook uit een soort overlevingsdrang, indien ze ertoe in staat zijn. Ze weten dat, indien ze dat niet doen, ze in een neerwaartse spiraal terechtkomen. Zij zijn dan ook in staat om zelfs in de barste omstandigheden nog een sprankje geluk te vinden en het ook te voelen. Misschien ook om hun omgeving niet in hun ongeluk mee te trekken of al hun ellende draagbaar te maken. Zij nemen in elk geval hun verantwoordelijkheid om iets van hun leven te maken, want zonder geluk vaart niemand wel!

Ik denk dat je niet alles in je leven in de hand kunt hebben omdat je altijd te maken hebt met invloeden van buitenaf, of het nu in je werk is, in het verkeer, relatie, mensen in je omgeving, of wat dan ook. Ik denk wel dat als je positief in het leven staat je meer bereikt dan dat je geneigd bent veel in het negatieve te trekken. Positieve mensen en mensen met een sterk doorzettingsvermogen bereiken veel. Maar ik ben ervan overtuigd dat je niet alles kunt voorzien en ook veel geluk moet hebben in het leven! Mijn vriendin was ongeneeslijk ziek, heeft 11 jaar geknokt en mede door haar positivisme en kracht heeft ze veel tijd kunnen rekken, toch heeft ze t niet kunnen redden. Twee boodschappen in één zin. Het kan je ver brengen maar toch heb je t niet in de hand. Er zijn veel mensen met bakken geld die gelukkig zijn, maar ook veel die ongelukkig zijn. Ook met de minder bedeelden werkt t zo in mijn beleving, niet alles is zaligmakend. Ook zijn er veel mensen die t in de schoot geworpen krijgen, door de kans te krijgen een zaak van ouders voort te zetten, een beetje geluk, toch zullen zij t wel moet volbrengen en zelf de boel moeten kunnen dragen! Veel heb je in de hand, maar lang niet alles!

ik denk dat ze ook bedoelen dat het niet HELEMAAL bepalend is wat je meemaakt. het is nml waar dat je daar voor een groot deel geen invloed op hebt (al helpt bijvoorbeeld even heel simpel: nadenken voor je iets doet en kijken voor je oversteekt wel een beetje) het gaat met name om hoe je omgaat met wat je meemaakt. je noemt bijvoorbeeld incest. veel mensen maken dit helaas mee, maar de een die het meemaakt is voor zijn leven getekend en misschien wel depressief en angstig en pleegt op den duur diep ongelukkig zelfmoord en de ander gaat verder met zijn leven en geeft het een ander plekje . krijgt een leuke baan, ontmoet de liefde van zijn leven en is dolgelukkig.met natuurlijk die pijnlijke heinnering. (even simpel gezegt)

Als antwoord op je vraag: "Is je gevoel van geluk, een eigen verantwoordelijkheid?" Dat denk ik in principe wel. Een ander kan jouw gevoel niet bepalen, dat kan je alleen zelf. De door jou genoemde externe factoren zijn m.i. niet bepalend voor het ervaren van geluk. Dan ligt het eraan hoe je ermee omgaat. Je kunt de meest vreselijke dingen hebben meegemaakt of meemaken en toch kiezen om ook mooie dingen te ervaren en toe te laten. Ik ben de laatste die zal zeggen, dat dit simpel is. Maar niet onmogelijk. Maar bij de door jou genoemde interne factoren ligt het anders. Dan kán het onmogelijk zijn, om je verantwoording te nemen om je gelukkig te voelen. Dan is er geen keuze, maar overmacht. Sommige problemen kunnen opgelost worden door bijvoorbeeld medicatie, waardoor je het heft weer in eigen hand kunt (leren) nemen. Dan je stelling aan het eind van je vraag: "alles wat je meemaakt of overkomt' is je eigen verantwoording?" Nee, dat vind ik niet. In het leven krijg je veel situaties toebedeeld, waar je geen "contrôle" over hebt: die je overkomen, die gebeuren. Dat zijn de externe factoren die je zelf hebt genoemd. Hoe je ermee omgaat is dus WEL je eigen verantwoording, als je interne factoren je daartoe in staat stellen.