Wanneer spreek je van een slechte voedselsituatie in een land?

Artsen zonder Grenzen onderscheidt 4 stadia: 'hunger gap', voedselonzekerheid, voedselcrisis en hongersnood.

Bij de eerste is er sprake van een tijdelijk voedseltekort.

Bij de tweede kunnen mensen langdurig niet aan genoeg voedsel komen voor een evenwichtig voedingspatroon. In het algemeen is dit zo als er onder de bevolking 0-10% ondervoeding wordt gemeten, waarvan minder dan 3% ernstige ondervoeding en er niet meer dan 1 op elke 10.000 mensen per dag overlijdt.

Bij de derde verslechtert deze situatie. De richtlijn die wordt gehanteerd om een ondervoedingsituatie als een voedselcrisis te bestempelen zijn: ondervoeding van tussen de 20 en de 40%, waarvan 5% ernstige ondervoeding, en een sterftecijfer tot 2 mensen op elke 10.000 per dag.

Bij de vierde heeft een grote bevolkingsgroep lang een algeheel tekort aan voedsel. Als 40-50% van de mensen ondervoed zijn, waarvan meer dan 5% ernstig ondervoed en meer dan 5 mensen op elke 10.000 per dag overlijden, spreken we van hongersnood. Ter vergelijking, een 'normaal' sterftecijfer is 1 op elke 5.000 mensen per dag.

Overigens komt dit door verschillende factoren, bv oorlog, droogte, overstromingen, mislukte oogsten, instabiele politieke en economische situaties, etc.