Waarom praten Amerikanen met een Amerikaans accent en Engelsen niet?

Zo’n drie eeuwen geleden was er nog geen verschil tussen Brits en Amerikaans Engels. In tegenstelling tot wat je zou denken spraken alle Engelsen ooit een accent dat erg lijkt op Amerikaans. Het is voornamelijk het Brits dat is veranderd, schrijft het Vlaamse opinieblad Knack.

Het traditionele Engels, zoals dat in Groot-Brittannië en in de Amerikaanse kolonies werd gesproken, was hoofdzakelijk ‘rhotish’. Rhotische sprekers spreken de ‘r’-klank uit in woorden zoals ‘hard’ en ‘winter’. Deze uitspraak verdween toen de mensen die rijk waren geworden tijdens de industriële revolutie zich wilden onderscheiden van de arbeiders. Vooral in Londen en het zuiden van Engeland leerden zij zichzelf het zogenoemde non-rhotische accent aan.

Dat schrijft John Algeo in ‘The Cambridge History of the English Language’. “De Londense uitspraak werd het voorrecht van een nieuw soort specialisten, namelijk de logopedisten. Zij beslisten over de juiste uitspraak, stelden uitspraakwoordenboeken op en onderwezen de rijken voor veel geld,” aldus Algeo.

Het ietwat pompeuze accent dat de logopedisten ontwikkelden, werd langzaam de standaard en kreeg de naam ‘Received Pronunciation’.

De meeste Amerikanen zijn helemaal afstammelingen van Engelse kolonisten; dat is slechts een kleine minderheid. Al in de 18e eeuw was de meerderheid niet-Engels; in de19e eeuw waren 'Duitsers' (Duitsland bestaat pas sinds 1870 in zijn huidige vorm) de grootste groep.
Verder ontstaan nieuwe accenten heel makkelijk, zeker op plaatsen waar diverse verschillende groepen met verschillend taalgebruik bij elkaar komen.
Tenslotte is er niet één Amerikaans accent, maar zijn er duidelijke verschillen tussen oa. New Yorks, Southern en Western/Californisch.
Ik bedoel
'De meeste Amerikanen zijn helemaal GEEN afstammelingen van Engelse kolonisten'...