Ben je verslaafd aan de handeling of het zelfstandignaamwoord?

Je bent verslaafd aan het zelfstandignaamwoord.
Hierdoor wordt je fysiologisch (lichamelijk) of psychisch (geestelijk) gedwongen tot de handeling.

aan het zelfstandig naamwoord #in de meeste gevallen# maar niet altijd.

was je verslaafd aan (het) snuiven zou je ook bakpoeder of een verpoederd stophoestje kunnen opsnuiven, of gewoon je neus eens flink ophalen in de frisse buitenlucht.

bij krasloten ben je verslaafd aan het gokken, anders had je ook bv verf kunnen gaan krabben met een muntje.

bij voetballen ben je idd ook niet verslaafd aan een voetbalschoenen b.v. maar aan het spel zelf.

je kan dus verslaafd aan een stofje of aan een stofje wat vrijkomt door een bepaalde handeling.

maar men kan ook geestelijk verslaafd zijn.... (stukje wiki, zie link)

Geestelijke verslaving betekent dat iemand een stof denkt nodig te hebben of denkt lekker te vinden en niet meer zonder kan. Deze vorm van verslaving is persoonsgebonden, omdat verschillende mensen verschillende dingen 'lekker' vinden. Bij geestelijke verslaving kan iemand zodanig naar een stof verlangen dat alle gedachten draaien om het gebruiken en verkrijgen van die stof. De mentale verslaving kan de chemische balans binnen de hersenen verstoren en daardoor ook een daadwerkelijke lichamelijke invloed hebben.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Verslaving

dat klinkt best ernstig, maar besef me dat als ik nog maar een paar sigaretten heb en (de kinderen liggen al te slapen zodat ik) geen nieuwe kan halen, ik me totaal niet op mijn gemak voel.

het dubbele: als het moet kan ik zonder een ongemakkelijk gevoel heel lang zonder sigaret terwijl ik ze wél bij me heb.

Je kan aan beiden verslaafd zijn.

Bewust of Onbewust zijn we allemaal aan meer dan 1 iets verslaafd en Bewust of Onbewust is alles wat bestaat ten opzichte van meerdere mensen het onderwerp van verslaving.

Of dit klopt zal jij op termijn zelf wel uitvissen via persoonlijke ervaringen.

Hier kan je uren, dagen, jaren of doorbomen doch ik hou het graag bij de eerste zin.

Je kan aan beiden verslaafd zijn.

Succes ermee!

Je bent verslaafd aan het effect. Een roker of alcoholist zal proberen nicotine of alcohol boven een bepaalde grens te houden. Als je verslaafd bent aan een bepaalde handeling spreek je van een dwangneurose. Bij krasloten ben je denk ik verslaafd aan de plezierige spanning die de hoop op een leuke prijs oproept, anders zou je wel wat.plakplaatjes voor de kinderen los gaan krassen. Het belangrijkste is de interne stimulus (te weinig van een prettige stof in de hersenen, dat kan ook simpelweg verveling zijn) Daardoor kan iemand de behoeft beginnen te voelen, al dan niet bewust. Dan is er ook nog de externe stimulus, iets dat je zintuigen oppikken en wat geassocieerd wordt met het lekkere gevoel. Bijvoorbeeld het zien van een sigarenwinkel bij verslaving aan sigaretten en krasloten. Leidraad bij verklaringen van gedrag zouden de vragen van Tinbergen moeten zijn, deze vragen zijn algemeen geaccepteerd al basis voor het onderzoek. Bij verslaving is vooral de interne stimulus van belang. Een dwangneurose of een stereotypie (ijsberen die continu hetzelfde patroon blijven lopen in de dierentuin) kun je overigens ook als verslaving opvatten. Lees even de vier vragen van Tinbergen door en je zult begrijpen hoe dit soort vragen door wetenschappers worden benaderd.
voorbeeld ijsberen.
1 stimulus er is een tekort aan xxxx in het brein
2 ontwikkeling De jonge ijsbeer volgt de moeder op de voet en raakt gewend aan het lopen. (bv ?)
3 Functie, Op de noordpool liggen de prooien ver uiteen en ijsberen moeten grote afstanden overbruggen om ze te vinden
4 Evolutie IJsberen zijn bruine beren die zich hebben aangepast aan het leven op het pakijs en langs arctische kusten met een lage dichtheid aan energierijke prooien.
Bij het ijsberen zul je de vier vragen goed kunnen invullen, verslavingen aan alcohol en nicotine zijn denk ik eerder stoornissen, zodra er een directe stimulus is en dan volgt automatisch het gedrag. Van rokers is bekend dat ze meer roken naarmate ze beter nicotine afbreken, waardoor ze hun niveau goed op peil houden. Alleen na een lange periode van ontwenning wordt de interne stimulus minder sterk en wordt het wat dragelijker.