Hoe worden woorden genoemd waarvan delen tegengesteld aan elkaar zijn? Voorbeeld: "volledig".

Dat noemt men 'Antoniemen'....

Als de samenstellende delen van een woord elkaar "lijken" tegen te spreken, zoals bij volledig, dan is er geen speciale naam voor.

Zoals bij:

boosaardig (boos en aardig)
leedvermaak (leed en vermaak)
volledig (vol en ledig/leeg)
volledigheidshalve (vol, ledig/leeg en half)
volwassen kind (volwassen en kind)

De tegenspraak klopt niet want:

-aardig betekent hier niet: "vriendelijk", maar "naar zijn aard".
Tussen leed en vermaak is geen tegenspraak: het leed wordt gevoeld door één persoon, het vermaak daarover door een andere.
-ledig betekent niet "leeg", maar "van leden": iets wat volledig is, bezit alle leden.
Kind kan betekenen: "onvolwassen persoon", maar ook: "zoon of dochter", ook als die volwassen is.

Kinderen zijn hier vaak inventief; ik hoor soms samenstellingen als 'keizacht', 'reuzeklein'. Maar of deze tot het ABN gerekend worden, betwijfel ik.

Bij dit soort woordgrapjes kijk ik altijd in de Opperlandse taal- & letterkunde (in dit geval pagina 160) van Hugo Brandt Corstius, hij noemt dit soort woorden Basalt-woorden.

Toegevoegd na 1 minuut:
De mooiste: zeemeermin
(met de twee tegenstellingen zee-meer én meer-min)