Zijn er in oude primitieve stammen of volkeren ook homohuwelijken geweest? Of is dat alleen iets van deze tijd?

Het sluiten van een huwelijk is van oorsprong een religieuze kwestie die een meestal financiële situatie regelde. Vergeet niet dat er genoeg culturen waren - en zijn-waar bijvoorbeeld één man meerdere vrouwen heeft. Het omgekeerde kwam ook voor: in de sage de Mahabharata in India is het verhaal dat één vrouw een aantal mannen krijgt. Trouwens betekende ook altijd bezitsvorming door o.a. een bruidsschat, om er maar een te noemen en dat doe je dan ( Nederland) bij een overheidsorgaan als de burgerlijke stand en niet meer bij een religieuze plechtigheid. In Nederland mag je best voor de kerk trouwen, maar je moet wel het burgerlijk huwelijk hebben gesloten en je moet dan je trouwboekje ook laten zien .
Het krijgen van kinderen is natuurlijk ook van belang, een man wil er zeker van zijn dat zijn kinderen van hem zijn en niet van een ander.
In christelijke tijden werd monogamie de norm en werden homorelaties afgekeurd. Maar in praktijk gebeurt het in alle gelederen in alle culturen en is dat nooit anders geweest. Homo's hoefden niet te trouwen, niemand die dat verzon.
Het homohuwelijk is een moderne vinding omdat we inmiddels uitgaan van gelijke rechten tussen mensen. Daar hoort dan ook een huwelijk bij waarin het opnieuw over de vermogensrechtelijke kwestie gaat plus dingen als recht op adoptie etc.
Veel religieus gerichte mensen vinden het maar niets. Zij vinden voortplanting belangrijk. De wereld heeft geloof ik al bijna 6 miljard mensen, je zou zeggen dat dat wel genoeg is.
Maar ik vind het gek vinden: als je geen homo bent, hoef je toch zo'n huwelijk niet te sluiten. Dus is het vreemd als kerkelijk gezinden om het even zo te zeggen hun idee aan anderen opleggen.
Kortom: het homohuwelijk is iets van de laatste pakweg 35 jaar!

Dat er geen homohuwelijken waren wil uiteraard niet zeggen dat er geen homoliefdebestond. In bijvoorbeeld de Griekse beschaving was de liefde tussen twee mannen zeer geaccepteerd en werd gezien als een pré voor het leger: twee geliefden zouden beter voor elkaar vechten, wat natuurlijk pure noodzaak is met een tactiek als die van de hoplietenfalanx waarin je voor je bescherming afhankelijk bent van anderen. Liefde tussen twee mannen is in de geschiedenis dus wel degelijk geaccepteerd geweest, wat toch wel een puntje is.